Grote paniek bij het officiële België: de koning, de traditionele partijen, Het VBO, de vakbonden. Dit land zit zonder regering, wat dat ook mogen voorstellen. Volgens de media, moet er een "doorstart" komen. Dat is in dit geval een foutief begrip. Een doorstart komt uit de luchtvaart en gebeurt als een vliegtuig tijdens het landen weer moet opstijgen. M.a.w. het is een actie van iets in beweging. Voor wat zich thans in onze politiek voordoet, zou men beter van "starthulp" spreken. Dat heeft nl te maken met iets dat stil staat en dat is wat op dit ogenblik met België gebeurt. Het Belgische Trabantje (tweetakt: Vlaams/Waals) staat nog maar eens stil en moet weer in gang gezet worden. Ver zal het ook daarna niet meer rijden, want zijn batterijen zijn reeds lang versleten. Ook het gekibbel tussen Open VLD en CD&V over een noodregering die zou moeten aanblijven tot juni 2009 (volgens de VLD) of tot 2011 (volgens CD&V) is naast de kwestie. Het heeft alleen te maken met de perceptie van de lichtblauwen, dat zij in 2009 vooruitgang zouden boeken (hetgeen waarschijnlijk niet zal gebeuren: Deckerken, weet je wel) én van de Tsjeven die, terecht, vrezen de rekening te zullen moeten betalen van het geklungel van de regering Leterme en de breuk van het Vlaamse kartel. Mag ik er tenslotte op wijzen dat ik VandeLa uit Oostende voor een keer gelijk moet geven: het is een schande vanwege de koning, en vanwege VLD en CD&V, dat men de Vlaamse meerderheid blijft negeren. De regering Leterme was er een tegen Vlaanderen en de opvolger ervan belooft in hetzelfde bedje ziek te zijn. Voor alle overtuigde Vlamingen geldt dan ook maar één motto: "Weg ermee!", is het niet nu, dan zeker op 7 juni van volgend jaar. --- Tenslotte nog dit. Stel dat er op 07.06.2009 inderdaad ook federale verkiezingen komen, wie zegt dat er dan een federale regering zal zijn die de volgende vier jaar zal uitdoen. Met de versnippering, die er in Vlaanderen heerst zal het, primo, al heel moeilijk zijn om een nieuwe federale regering te vormen. Als die er, secundo, zou komen en na korte tijd zou uiteenvallen, dan zitten we opnieuw in de carrousel van de verkiezingen à gogo. Er blijft dan ook maar één echte optie voor dit land: het zo snel mogelijk helemaal splitsen, zodat ieder zijn eigen potje kan koken.
Hoe het komt, weet ik niet, maar onze media - de geschreven pers op kop - hebben het steeds over Leterme I. Alsof er een Leterme II op zou kunnen volgen. Dat we daarvan bespaard mogen blijven! Zelf heb ik die term nooit gebruikt, tenzij ik het had over "Leterme Un", om de Franstalige meerderheid binnen zijn kabinet (tegen de geest van de Grondwet in) aan de kaak te stellen. Na zijn eerste ontslag, vorig zomer, dat geweigerd werd door Albert II, gebruikte ik wel de term "Leterme bis". In een onstaat als België is natuurlijk alles mogelijk, maar het zou hele straffe koffie zijn, mocht Leterme terugkeren als premier van dit land. Bij de Franstaligen had hij het al verkorven tijdens de oranje-blauwe onderhandelingen, bij de Vlamingen was zijn krediet al grotendeels opgebruikt toen hij, zoals hierboven aangehaald, een regering vormde met een meerderheid uit de minderheid en ging regeren zonder enige kans op de door hemzelf beloofde staatshervorming. Toen zijn kartel met de N-VA ophield te bestaan, was zijn regering ook de meerderheid binnen Vlaanderen kwijt en toch bleef de keikop doorgaan. Leterme had er al mee moeten ophouden na die oranje-blauwe onderhandelingen. Al wat hij daarna gedaan heeft, heeft zijn imago en dat van zijn partij geschaad. Dat die partij nu nog achter hem blijft staan, heeft dan ook iets weg van die lemmingen die zich achter hun leider aan in de afgrond storten. --- In de marge van bovenstaande nog dit: - Het is niet waar dat de belangenvermenging van politiek en gerecht "du jamais vu" is in dit land. Nooit gehoord van de Vlaams-Blok processen, waar Verhofstadt er na een derde poging pas in slaagde die partij te laten veroordelen door het gerecht van zijn eigen Gent? - Er zijn er die roepen op nieuwe verkiezingen. Die kunnen grondwettelijk niet doorgaan als er geen oplossing komt voor de kieskring Brussel-Halle/Vilvoorde.
Op het ogenblik, dat ik dit schrijf, is er nog steeds geen uitsluitsel van wat er met Leterme en zijn regering gaat gebeuren. Men probeert nu verdeeldheid te zaaien binnen het gerechtelijk apparaat en hoopt gered te worden door de gong. Die gong heet Fortis. Feitelijk is Leterme het slachtoffer geworden van het Peter Principe*. Dat zegt, dat elke werknemer in een hiërarchisch systeem vroeg of laat zijn incompetentieniveau bereikt. Bij Leterme was dat het geval, toen hij premier van België werd. Hij was bekwaam genoeg om minister-president van Vlaanderen te zijn. Hij komt iets tekort om de Belgische chaos te kunnen beheren. Men heeft hem "doodgepromoveerd", zoals men dat in economische termen zegt. Feitelijk was dat met Verhofstadt ook al het geval, maar die had toen het geluk in een goede economische context te zitten en geen internationale financiële crisis mee te maken. Feitelijk zou men die Verhofstadt misschien beter laten terugkomen. Dan kan hij de rotzooi, die hij gedurende acht jaar heeft veroorzaakt, zelf eens proberen op te lossen. Wedden, dat hij dat niet zal aanvaarden? Leterme heeft niets, maar dan ook niets waar gemaakt van wat hij allemaal beloofd heeft: - Geen staatshervorming. - Geen (onverwijlde) splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. - Geen goed bestuur. - Geen goede begroting. Het enige, wat hem als trofee nog restte, was zijn zgz "kordate" aanpak van de financiële crisis. Die aanpak blijkt nu een beetje té kordaat te zijn geweest. In tegenstelling tot landen zoals bv Groot-Brittannië en (beter te vergelijken) Nederland, gaf België zijn grootste bank uit handen en reikte hij de Fransen de controle over Dexia aan. Het ergerlijkste aan de man is, dat hij een slechte verliezer is, die tenslotte de regels van de scheiding der machten aan zijn laars lapte om zijn doel te bereiken. Machiavelli op zijn West-Vlaams. Hoe het nu verder moet, krijgen we waarschijnlijk vandaag, of toch dit weekeinde nog te horen. De zoveelste vaudeville van het kunstmatige land, dat België heet.
* Dr. Laurence J. Peter was een van origine Canadese professor, die enkele leerstoelen had in de States. In 1969 schreef hij, samen met Raymond Hull, het boek dat naar hem genoemd werd: "Het Peter Principe", waarin hij uitlegt hoe het komt dat het fout loopt in hiërarchische bedrijven, daarbij inbegrepen de meeste staatsinstellingen, die meestal raderwerken zijn van in elkaar passende systemen die meestal bevolkt worden door mensen die boven hun competentieniveau zitten. Het echte werk wordt nl gedaan door die werknemers, die hun incompetentieniveau nog niet bereikt hebben.
We zitten in de Kersttijd. Vrede op aarde aan de mensen van goede wil. In het Oost-Vlaamse Herzele hebben ze ook het (Kerst)licht gezien. De gemeente gaat alle OCMW-schulden kwijtschelden en gaat daarenboven waarschijnlijk aan alle leefloners nog een extra premie geven van 250 euro. Van caritas gesproken, dat is er nog eens een. De burgemeester van Herzele hoopt, dat zijn daad navolging zal krijgen in Vlaanderen. Dat zou kunnen, maar is helemaal niet zeker. Wat daar in Herzele gebeurt is nl nogal aan de simplistische kant. Het is natuurlijk zo dat heel wat mensen, die het moeilijk hebben, er blij mee zullen zijn. De vraag is maar, of zo'n eenmalige maatregel de problemen zal oplossen. Gaan die mensen volgend jaar geen schulden meer maken? Of heeft Herzele zoveel geld over, dat ze de maatregel zal kunnen blijven herhalen? De kranten zijn er als de kippen bij, om enkele voorbeelden in Herzele aan te halen van behoeftige mensen, die het inderdaad niet breed hebben. Door de maatregel echter op iedereen toe te passen, zullen er ook wel de gebruikelijke klaplopers tussen zitten, die niet weinig in hun baard gaan lachen. Verder bestaat er de mogelijkheid, dat mensen gaan denken dat men beter schulden blijft maken. Misschien geraken ze er via de gemeente vanaf. Dat is dan een verkeerd signaal. Heel wat organisaties en andere (vooral grotere) gemeenten, zullen Herzele zeker niet volgen en pakken de problemen aan geval per geval. Op die manier is men zeker diegenen helpen die het het meest nodig hebben. Een recente studie heeft nog aangeduid, dat vooral 65-plussers het in ons land steeds moeilijker hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. Bijna een kwart van hen zit, officieel althans, onder de armoedegrens. In werkelijkheid kunnen het er meer zijn. Het zou bv nuttig kunnen zijn, dat gemeenten eerst eens controleren hoeveel oudere mensen er in de problemen zitten en vanuit die situatie ook de rest bekijken. Tot slot valt het op, dat bij de OCMW-trekkers steeds meer mensen komen te zitten die in echtscheidingsprocessen gezeten hebben of nog zitten. Waarbij het gezegde "scheiden doet lijden" nog steeds actueel blijft, ondanks alle (voornamelijk paarse) overheidsinterventies terzake.
Bij Justitie houdt het niet op. Deze keer zijn het de rechters die elkaar in het haar zitten. Om te beginnen is er die uitspraak van het Hof van Beroep over Fortis. De beslissing daartoe werd genomen door twee van de drie zetelende rechters. De derde (vrouwelijke) rechter had zich ziek gemeld. Nu moet het toch lukken zeker, dat die derde de vrouw is van CD&V-er Jan De Groof, o.m. regeringscommissaris van Antwerpen en Hasselt. Er was over die aan de gang zijnde zaak een lek ontstaan en de twee andere rechters verdachten de vrouw ervan het gedaan te hebben. Deze laatste diende dan weer klacht in tegen haar collega's omdat die haar onder druk zouden gezet hebben. Enfin, een alles behalve leuk schouwspel. Haar klacht is ondertussen geseponeerd, maar hoe het verder met die zaak zal aflopen, is ver van zeker. Nog iemand die bij Justitie zou gelekt hebben, is niemand minder dan Freddy Troch, al decennia bekend in gerechtelijke middens van toen hij het onderzoek tegen de bende van Nijvel leidde en dat onderzoek kwijt speelde aan zijn collega van Charleroi. Troch, die nu voorzitter was van de rechtbank van Dendermonde is die job kwijt gespeeld aan een zekere Dirk Van der Kelen (familie van?), die Troch verwijt "iets" naar de pers gelekt te hebben. Samen met Troch werden ook een paar van zijn collega's mee gedegradeerd. Hopelijk schrijft Troch ooit zijn mémoires. Dat zal de moeite worden. Nadat de schurk, die waarschijnlijk meedeed aan de moord op Kitty Van Nieuwenhuyzen op het laatste nippertje kon aangehouden blijven, mede door het ingrijpen van de justitieminister himself (iets wat hem trouwens binnen gerechtelijke kringen kwalijk wordt genomen, jaja!), is er nu in Turnhout een man vrijgekomen die beschuldigd wordt van moord op zijn vrouw. Kan allemaal in België. Voor de rest worden de burgers van dit land verondersteld vertrouwen te blijven hebben in een staat waar, althans volgens de wet, een absolute scheiding tussen de machten. En wie dat niet gelooft, wordt wel wat anders wijsgemaakt...
In dezelfde zevende dag, waarin Leterme zich boos maakte op de ondervragende journaliste, omdat ze hem moeilijke vragen stelde en ook omdat hij zijn vooraf bestudeerde monoloog niet kon afdraven, verklaarde de premier nog maar eens dat België een betere begroting heeft dan zijn buurlanden. Dit verhaal werd 's anderendaags zonder veel commentaar overgenomen door de kranten. Kijk, Leterme mag blijven liegen zoveel hij wil (wat dat betreft moet hij voor Verhofstadt niet onder doen). Dat er echter geen enkele journalist is, die naam waardig, die daarbij durft stellen dat die buurlanden het zich kunnen permitteren dieper in het rood te gaan, omdat ze geen huizenhoge staatsschuld hebben zoals België, is een triestige zaak. Ondertussen heeft de man uit de Westhoek toch al bekend, dat 1,2% groei voor 2009 niet meer kan. Hij zweert nu bij een begrotingstekort van 1,8%, een verschil dus van 3% tegenover wat hij vorige maand nog durfde te beweren. En zelfs die 1,8% zal niet volstaan. Volgens heel wat economen zal het cijfer dichter bij de 3% liggen. Dat zou betekenen, dat de Belgische staatsschuld volgend jaar op zo'n 10 miljard euro zou kunnen komen te liggen. Er zullen draconische besparingen en/of nieuwe belastingen nodig zijn om de kosten van de vergrijzing straks nog te kunnen betalen. En voor de diehards die blijven beweren, dat het hier allemaal zo goed is: uit cijfers van de nieuwe staatssecretaris voor armoedebestrijding, Jean-Marc Délizée (PS, nota bene), blijkt dat bijna een kwart van onze 65-plussers onder de armoedegrens leven. In werkelijkheid kan het nog meer zijn, want heel wat van onze "oudjes" durven niet eens naar het OCMW te stappen (voor hen is dat nog altijd de "openbare onderstand"). Om even een vergelijking te maken met een buurland (als Leterme dat doet, waarom ik dan niet?) - Nederland in dit geval - daar zit maar 6% onder de armoedegrens. Dat is dan het resultaat van Verhofstadts acht jaar "actieve welvaartstaat" en het daarop volgende geklungel van de man die dat allemaal eens ging verbeteren. Wie gelooft die mensen nog? Om de welvaart hier een beetje in stand te kunnen houden, zijn er meer dan ooit dringende hervormingen nodig in de gezondheidszorg en de arbeidswetgeving. Met de "excellenties" Onkelinx en Milquet zie ik dat niet gebeuren. Het resultaat zal dan ook zijn, dat het van kwaad naar erger zal gaan en dat we straks allemaal een pak armer gaan worden.
Zelfs met de scheiding der machten is het in dit land maar pover gesteld. Dat is het minst dat men kan denken als men een beetje de calvarietocht van de Fortis affaire volgt. Nadat het Hof van Beroep van Brussel Advocaat Modrikamen en de zijnen gedeeltelijk gelijk heeft gegeven, lijkt de hele zaak weer op losse schroeven te staan. Opvallend hierbij is, dat de regering in het algemeen en premier Leterme in het bijzonder, zich als slechte verliezers laten zien. Vooral Leterme wordt nijdig als hij denk geen gelijk te krijgen. Dat hebben we zondag trouwens nog mee kunnen maken in de Zevende Dag, toen hij journaliste Dewin nog net niet uitschold. "Jij zet de mensen tegen elkaar op", siste hij, "ik breng ze samen". Dat komt dan van iemand die zijn woord niet kan houden... Om terug te keren op het Fortis verhaal. In België zijn Gerecht en politiek gescheiden. Officieel althans, want niet weinig mensen die bij Justitie werken, hebben hun carrière te danken aan hun partijkaart. Dat er daar toch nog bij zijn die hun geweten (én de wet) volgen als het er op aan komt, is feitelijk een zeer positief punt. De scheiding der machten staat wel degelijk in onze Grondwet, terwijl men nu de indruk krijgt dat onze regering, Leterme op kop, het liever anders zou zien. Het hoeft trouwens niet altijd Fortis, of het grote geldgewin te zijn. Ook "Piske" Vandeurzen heeft aan de noodrem moeten trekken om te vermijden dat er in blessuretijd een van de waarschijnlijke moordenaars van Kitty van Nieuwenhuyzen op vrije voeten kon lopen. Wegens een klassieke "procedurefout"... Als men hoort hoe men nog werkt in onze gevangenissen, dan heeft men de indruk dat het daar nog echt op zijn "Jan-boere-fluitjes" gaat, zoals men in Holland zegt, op zijn middeleeuws. In deze zaak heeft de politiek, voorlopig althans, kunnen vermijden dat onze Justitie weer eens in de fout ging. In de Fortis zaak wordt het wachten op de volgende ronde. De scheiding der machten wordt zo stilaan aan botsing der machten.
