Bij de laatste staatshervorming, die van het Lambermontakkoord onder Verhofstadt I, waren de francofonen de vragende partij. Ze moesten toen geld hebben en hebben het ook gekregen. Daar ook Vlaanderen zijn procentueel deel kreeg, zit onze regio sindsdien in een luxepositie, financieel gesproken dan. Dit is mede de reden, waarom Vlaanderen voor een nieuwe staatshervorming in de eerste plaats bevoegdheden wil, geen geld. De francofonen zijn daarvoor niet te vinden en willen opnieuw geld. Vooral het feestcomité Brussel is daar op uit. Volgens de oranjeblauwe onderhandelaars, vooral volgens de blauwen, kan dat echter niet, daar - volgens hen - die laatste staatshervoming de federale staat financieel heeft uitgekleed. Bart De Wever heeft enkele van zijn medewerkers aan het werk gezet om eens uit te zoeken wat daar van waar is. Het resultaat is ontluisterend voor de francofonie. Het is algemeen geweten dat in Wallonië zo'n 40% van de bevolking van de staat leeft. Dat is 15% meer dan in Vlaanderen (en dan het Europees gemiddelde). In Brussel is dat eigenlijk nog erger, want daar is één verkozene op elke duizend Brusselaars (gemeenteraadsleden, schepenen, burgemeesters, volksvertegenwoordigers, ministers). Al die extra verkozenen en ambtenaren moeten ook betaald worden en dat gebeurt met geld dat feitelijk wordt weggesmeten, want het brengt helemaal niets op. De reden waarom Vlaanderen zo gemakkelijk overschotten boekt op zijn begroting en Wallonië en Brussel steeds geld tekort hebben ligt, volgens De Wever, aan het feit dat Wallonië 1,55% meer uitgeeft dan Vlaanderen aan raden en parlementen en 2,74% meer aan kabinetten. Vergeten we niet, dat de francofonen niet alleen een Waalse deelregering hebben, maar nog een tweede regering voor het Franstalige gewest. Met Brussel is het nog erger gesteld. De stad van Fientje Beulemans geeft 2,91% meer uit dan Vlaanderen aan raden en parlement en zelfs 2,74% meer aan kabinetten. Een schoolvoorbeeld van deze francofone verkwisting kregen we te zien toen de diverse regeringen deze week bij de octopusgroep hun sinterklaasbriefje mochten komen afgeven. Daar stonden liefst 3 francofone regeringsploegen aan te schuiven, samen met die van de Duitstalige gemeenschap en die waren alle vier van linkse signatuur (PS + CDH). Daartegenover staat dan één (1) Vlaamse deelregering. Het geeft nog maar eens aan in wat voor absurde situatie dit land is terechtgekomen.
De regering Verhofstadt III heeft nog een kleine twee maanden om ervoor te zorgen dat Leterme I serieus werk zou kunnen maken van een staatshervorming (zoals door het kartel beloofd aan de Vlaamse kiezers) én het opstellen van een begroting die niet alleen de gaten van Verhofstadt I en II moet dichten maar tevens minstens een voorzet moet geven naar de financiering van de vergrijzing (waar Verhofstadt ook niets aan gedaan heeft) én naar de klimaatsnota van de Europese commissie. Een onmogelijk uit te voeren programma, zeker als men weet dat er deze keer zelfs geen echt francofoon front is. MR en PS rollen nog niet publiekelijk over straat, maar veel scheelt het niet meer. Ondertussen weten de huidige ministers dat het helemaal niet zeker is dat ze er na 23 maart nog zullen bij zijn, hooguit misschien om lopende zaken te regelen. Wie zijn naam in de geschiedenisboeken wil tegenkomen, moet zich dan ook haasten. Dat doet in elk geval Pieter De Grote, die met een tempo à la Sarkozy door het nieuws raast. Niet alleen Flauhaut, maar de hele NATO zal het geweten hebben. Laurette Onkelinx, van haar kant, heeft ook iets gevonden. Zij start een nationaal kankerplan. Prachtig idee, mocht het niet van tante Laurette komen. Met Onkelinx weten we immers dat ze niets doet zonder achterliggend doel. Dat was reeds zo toen ze als minister van werk het Rosetta-plan lanceerde (slecht voor de Vlaamse werkzoekenden) of in het justitiebeleid de klemtoon bleef leggen op preventie (Kitty Van Nieuwenhuysen heeft dat met haar leven bekocht). Het kankerplan van Onkelinx is nationaal, zeg maar federaal. Dat moet zo van haar omdat ze zeer goed weet (tante Laurette is niet dom), dat men in Vlaanderen al heel wat verder staat op alle gebied, ook op dat van de kankerpreventie en -bestrijding. Een actie zoals "Kom op tegen kanker" moet in Wallonië nog van start gaan. Anderzijds wordt er in Vlaanderen al de helft van de 50-70 jarige vrouwen op borstkanker gescreend. Internationaal gezien is dat weinig, maar in Wallonië ligt het aantal op amper 10%. Ge kunt het al met de ellebogen aanvoelen: Onkelinx gaat het kankeronderzoek "nationaliseren", waarbij Vlaanderen weer mag inleveren en de vrije hospitalen hun bevoegdheden en verworvenheden ter zaken zullen mogen afstaan aan de openbare ziekenhuizen. Die vrije Vlaamse hospitalen zijn nl overwegend katholiek. Marxist Onkelinx zint dat niet. De vraag is nu of interimarissen Verhofstadt en Leterme dat allemaal zo maar gaan toelaten. Voor de korte tijd die ze nog hebben is een plannetje zoals dat van Onkelinx niet alleen contraproducerend maar ook slecht uit te voeren op zo'n korte termijn. Om nog maar te zwijgen voor de zoveelste transfer die Vlaanderen daarvoor zal mogen betalen.
Deze week werd er nog maar eens een bestand ondertekend door de vechtende partijen in oostelijk Kongo. Het zoveelste in een rij, waarvan gehoopt wordt dat het deze keer zal standhouden. Er zijn nogal wat gewapende conflicten op onze aardbol: in diverse landen van Afrika en het Midden-Oosten. Geen enkel oorlog kan echter vergeleken worden met wat er de laatste tien jaar in "onze" Kongo gebeurd is en wat daar nog steeds dagelijks slachtoffers eist. Tussen 1998 en 2007 zijn er "minstens" 5,4 miljoen Kongolezen om het leven gekomen. Dat is tien keer meer dan tijdens de genocide in het buurland Ruanda. Dat is zoveel als de hele Deense bevolking, om maar een idee te geven. Dat cijfer slaat niet alleen op de mensen die tijdens militaire acties werden gedood, maar vooral op een burgerbevolking die sterft van ziektes en miserie. Men schat dat er in Kongo maandelijks zo'n 45.000 (!) mensen sterven door infecties, ondervoeding en erbarmelijke levensomstandigheden. Dat zijn er zo'n 1.500 per dag. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn er nergens meer slachtoffers gevallen dan in de stammentwisten in onze vroegere kolonie. Kongo kreeg vorig jaar democratische verkiezingen. Daar heeft de internationale gemeenschap zo'n 400 millioen euro in gestoken. Die verkiezingen hebben tot nu toe zo goed als niets aan de situatie veranderd, zodat het zeer de vraag is of dat geld niet beter anders had besteed kunnen worden. België heeft niet alleen ruim bijgedragen aan die 400 miljoen, daarenboven heeft het vorig jaar nog eens 100 miljoen geschonken en zopas is Michel Jr daar nog eens geld gaan beloven. Krijgen we het daarmee opgelost? Neen. De "democratische" Republiek Kongo is een logistieke nachtmerrie. Het land is zo groot als de hele Europese Unie en is één grote ruïne. Geen enkel land kan ervoor zorgen dat daar ooit iets degelijks uit voortkomt. Een mogelijke oplossing zou zijn het onmetelijke land in een tiental stukken te snijden, als het enigzins kan volgens de etnische lijnen en dan ervoor zorgen dat er voor elke deelstaat een soort peterschap wordt uitgeoefend door een rijk, westers land. Noem het een verlicht kolonialisme. Zo iets zie ik echter niet gebeuren, omdat de Unie van Afrikaanse Eenheid daartegen zijn veto zou stellen. Men wil koste wat kost de kunstmatige koloniale grenzen behouden en op die manier komt er nooit een serieuze oplossing voor de geschillen tussen de verschillende (meestal primitieve) bevolkingsgroepen. Ook het recente conflict in Kenia past in dat stramien. We hoeven er trouwens niet voor naar Afrika te gaan. Wij leven zelf in een kunstmatig land en maken nu mee dat het eveneens zo goed als onbestuurlijk wordt. Gelukkig wordt er nog niet voor gevochten...
De klimaatnota van de Europese commissie is uit en dat zullen we geweten hebben. De Europese dames en heren hebben van achter hun bureautafel eens netjes uitgerekend wat Europa zal moeten doen om deze aarde te redden. Onze interim-premier is het daar alvast mee eens. De man hoopt op een fin de carrière in de Europese instellingen en zal wat dat betreft zeker niet gaan dwarsliggen. Als dat zou lukken, kan hij de door hem hier gecreëerde puinhopen achter zich laten. "Na mij, de zondvloed". Denkelijk zal iedereen het er wel mee eens zijn, dat er iets moet gedaan worden om de verwarming van de aarde tegen te gaan. Europa kan dat echter niet alleen. Als het oude continent op zijn eentje in zijn eigen vlees gaat snijden, zullen we daar met zijn allen zeker niet beter van worden. Dat dan voor Europa in het algemeen. Voor wat België betreft, wordt het veel erger. Nog niet zolang geleden, na de verkiezingen van 10 juni 2007, is bij ons het rapport gepubliceerd van de "commissie energie 2020", o.l.v. Professor William D'Haeseleer. Die stelde toen dat België hoogstens 8% hernieuwbare energie kon opbrengen. Volgens de nieuwe Europese nota moet dat 13% worden, een onmogelijk opdracht. We zitten nu aan 2,2%. En dat is niet alles: - Met de biobrandstoffen staan we feitelijk nog nergens. Vandaag de dag staat er in heel het land welgeteld één (1!) brandstofpomp die er aan voldoet. Het blijft trouwens de vraag, of die biobrandstoffen wel degelijk goed zijn voor het milieu. Landbouwgronden worden ervoor omgebouwd tot brandstofakkers. In het Amazonegebied worden er duizenden hectaren regenwoud voor gekapt. De voedselprijzen gaan ermee de hoogte in. Voor de armen dezer wereld zal het een zorg zijn hoe wij de CO² aanpakken als zij er geen eten meer voor kunnen kopen. - In heel het Europees gekakel wordt met geen woord gesproken over de kernenergie, samen met de aandrijving door waterstof de enige momenteel bestaande energie die geen CO² uitstoot. De commissie D'Haeseleer heeft dat ook duidelijk gesteld in haar rapport: op korte termijn kan een land als België niet zonder kernenergie. Massale investeringen in hernieuwbare energie zijn voor ons land gewoon onbetaalbaar. - De huidige Belgische interim-regering werkt aan een begroting met een initiaal tekort van 3,5 miljard euro. De huidige wereldconjunctuur laat vrezen dat het dichten van dat door Verhofstadt gecreëerde gat zeer moeilijk gedicht zal kunnen worden. Met de nu geschatte kosten voor het aanpakken van de CO² uitstoot, komt daar nog minstens anderhalf miljard per jaar bij. Zelfs als we zouden stellen dat er een mirakel gebeurt en men erin zou slagen de begroting min of meer te redden voor dit jaar, dan zal er nog geen cent zijn uitgegeven voor welke belofte van vóór 10 juni ook. - De zware industrie, zeker die fabrieken die nu al leveren buiten Europa, zal tweemaal nadenken alvorens hier nog te investeren. De kans dat heel wat fabrieken zullen sluiten en naar andere oorden zullen vertrekken is dan ook reëel. Zie maar wat er momenteel in Luik gebeurt, waar men een tweede oven van het oude Cockeril Sambre (nu Arcelor-Mittal) niet kan opstarten, met een staking tot gevolg. Kortom: wij gaan de wereld niet redden als er geen duidelijke afspraken gemaakt worden met de rest van die wereld. Europa betekent "het land van de ondergaande zon". Hopelijk draait men straks hier niet het laatste licht uit...
Tussen Flauhaut en De Crem, respectievelijk de oude en de nieuwe minister van Landsverdediging, komt het nooit meer goed. Tijdens de twee regeringen Verhofstadt was het De Crem die vanuit de oppositie geregeld met scherp schoot op de vele beslissingen van Flauhaut en nu doet deze laatste hetzelfde. Ze hebben gewoon van stoel gewisseld. Het is niet gebruikelijk dat een minister die zijn post verliest, meteen tegen zijn opvolger gaat interpelleren. Het gevaar is nl groot dat hij veel van zijn beschuldigingen als een boemerang terug in zijn gezicht krijgt. Bij Flauhaut komt er nog bij dat de man liefst bijna 13 jaar aan één stuk federaal minister is geweest, waarvan bijna negen jaar op Defensie. Macht leidt tot corruptie en dat was bij Flahaut niet anders. Erger zelfs: weinige ministers hebben zoveel misbruik gemaakt van hun positie als de dikke uit Nijvel. De discussie rond de 90mm kanonnen van de nieuwe pantservoertuigen is er maar één, maar dan wel duidelijk voorbeeld van. Het Belgische leger is het enige in de NATO dat een dergelijk type geschut monteert. Hun voertuigen zijn bij internationale conflicten dan ook niet uitwisselbaar en hetzelfde geldt voor de munitie die erbij gebruikt wordt. De reden waarom Flahaut ervoor gekozen had is, omdat ze gemaakt worden in Wallonië, de munitie zelfs in zijn eigen Nijvel. Eigen volk eerst. Als de Vlaamse Belangers met zo'n slogan uitpakken, worden ze bestempeld als racisten (in Le Soir zelfs als "crapules"!). Waals minister Flahaut werd echter niets in de weg gelegd om de eigen thuisbasis obstinaat te bevoordeligen. De Crem wil die zaak nu terugdraaien. Dat gaat wel veel geld kosten, zoals altijd als er communautair gekrakeel is waarbij de "zuiderlingen" denken benadeeld te worden. Ons leger zal nu moeten kiezen tussen het betalen van dure boeteclausules of het inzetten van pantservoertuigen die eigenlijk al in het museum thuishoren alvorens ze kunnen worden gebruikt. Wordt zeker nog vervolgd.
Met de ontknoping van de moord op Kitty Van Nieuwenhuysen zitten we weer in hetzelfde straatje als destijds in de zaak Dutroux. Ook nu weer werd een moord mogelijk doordat een Waals minister criminelen liet lopen, tegen het advies van het parket in. L'histoire se répète, om het in hun eigen taal te zeggen. Dat Onkelinx zelf het dossier van de misdadigers niet onder ogen zouden gekregen hebben, doet niets ter zake. Tenslotte blijft de minister verantwoordelijk voor zijn departement, zeker een minister zoals Onkelinx die de strafwetten nog versoepeld heeft i.pl.v. verstrengd. De wet Lejeune bv is onder haar leiding zelfs een recht geworden voor de criminelen. Tot wat zo iets leiden kan, hebben we nu weer eens kunnen meemaken. Bij de moord op Kitty Van Nieuwenhuysen zijn trouwens tal van kanttekeningen te maken: - Het eerste nieuws over de aanhoudingen dat ik erover vernam was op het late nieuws van VTM. De cafézender uit Nossegem had het toen in eerste instantie over "Belgen" van Marokkaanse en Turkse origine. helemaal in de politiek-correcte stijl, dus. - Een van de daders had men al eens willen uitwijzen, maar dat zou niet gekund hebben omdat hij in België geboren was. Dat betekent, dat men zelfs zonder Belg te zijn de voordelen van onze nationaliteit verkrijgt als men toevallig in dit land op de wereld komt. Waarom is Verhofstadt's snel-Belg-wet dan überhaupt nog nodig? - Men heeft moeten wachten tot de moordenaars alle drie terug in het land waren alvorens men ze kon oppakken. Dit kwam doordat Turkije en Marokko hun onderdanen (ook als ze hier geboren zijn) niet aan België zouden uitleveren. Nou, zeg! Als dat zo is, dan zegt dat ook al iets over die landen. - Laurette Onkelinx heeft een boontje voor de Noord-Afrikanen. Haar moeder was een Algerijnse, haar eerste man een Marokkaan. Die laatste heeft ze gered van het Marokkaans Gerecht, toen hij in Turkije werd opgepakt en vastgezet voor drugssmokkel. Later zou ze wel van hem scheiden maar er toch voor zorgen dat haar chouchou een vetbetaalde job kreeg op het Belgisch departement van Justitie. Hij is daar nu de contactpersoon tussen de Belgische Staat en de moslimgemeenschap... Het is nu aan iterimaris Jo Vandeurzen om die stal bij Justitie eens uit te mesten. Misschien kan hij beginnen met die chouchou...
In het vooruitzicht van de liberalisering van de Europese postmarkt tegen 2011, moet ook de Belgische post een tandje bijsteken. In het kader van een verdere verbetering van de efficiëntie, had postbaas Johnny Thijs vorige week opgeroepen om het absenteïsme bij de post terug te dringen. Hij vertelde daarbij dat het afwezigheidspercentage momenteel op ± 9% ligt en dat hij het wil terugdringen tot 7,5%. Wat Thijs er niet bij vertelde en wat ook niet door onze media werd verteld is, dat het afwezigheidspercentage in Vlaanderen nu al op 7% ligt. M.a.w. het hogere percentage van 9% komt er omdat er in Wallonië een doorlopende afwezigheid is van rond de 12%. De waarheid wordt hier weer eens geweld aangedaan en het is schrijnend dat onze eigen Vlaamse media dit belgicistisch spelletje blijven meespelen. Wat wél in de Vlaamse kranten vermeld werd, was de reeds gekende discriminatie van de studenten geneeskunde, waarbij in Vlaanderen ingangsexamens moeten gedaan worden (dit jaar lukte slechts één op de drie) en in Wallonië niet. In principe mogen er van de federale, Belgische overheid slechts 420 Nederlandstaligen (60%) en 280 Franstaligen (40%) geneesheren afstuderen. De Franstaligen houden zich echter niet aan de regel, zoals ze zich aan geen enkele Belgische wet houden als die niet in hun voordeel is. Ook dat is Belgisch. Nog erger wordt het als we praten over de pensioenen voor ambtenaren. Tijdens de regeringen Verhofstadt werden er plannen gesmeed om het statutaire systeem ervan af te schaffen. Dit zou als gevolg hebben gehad dat de reeds actieve ambtenaren hun rechten behielden, maar de nieuwkomers een ander statuut kregen, waarbij ze een deel van hun loon konden sparen via een pensioenfonds speciaal voor ambtenaren. Zoals veel van de plannen van Paars (denk maar aan het terugdringen van het aantal kabinetsmedewerkers), is ook hier niets van in huis gekomen. Het gevolg is wel dat die ambtenarenpensioenen in de toekomst onbetaalbaar zullen worden en dat er ook op dat vlak een serieuze discriminatie zit t.o.v. Vlaanderen. In Wallonië zijn er nl 15% meer ambtenaren dan in Vlaanderen... En zo blijft men Vlaanderen in dit land maar verder discrimineren en staan de Franstaligen moord en brand te schreeuwen als Vlamingen wat meer rechten opeisen. Dat noemt men hier solidariteit...
