In Antwerpen blijft het spannend. De ophefmakende keuze van Open VLD op de kieslijst voor de gemeentelijke verkiezingen van oktober, met op de tweede plaats de hoofdcommissaris van de Antwerpse politie en op de derde de directrice van het stedelijk atheneum (een dame met, nota bene, een SP.a lidkaart op zak!), dacht men al e.e.a. te hebben meegemaakt. Dat blijkt nog niet alles te zijn. De blauwe modellijst met de witte konijnen, voorgesteld door 'inwijkeling' Turtelboom is gisteren door de liberale basis' weggestemd. Dat gebeurde via een 'stadsgreep' van de oerdegelijke huidige schepen van financiën Luc Bungeneers, die de blauwe achterban in het district Merksem massaal had gemobiliseerd, waardoor zijn Merksem meer stemmen had dan de andere acht districten samen. Het verhaal doet denken aan wat ooit bij de Antwerpse roodhuiden is gebeurd, toen Yvonneke Williams hetzelfde deed vanuit haar Polderdorpen. Er zal nu een nieuwe stemming moeten plaats vinden, waarbij af te wachten valt of ook de andere districten kiezers zullen gaan rekruteren. Gebeurt dat niet, dan blijft Turtelmie achter met rode (of moet ik zeggen 'blauwe'?) kaken. Ondertussen zal ook 'P van A' wel geschrokken zijn, want die had al een antwoord uitgedokterd op de eerste Open VLD-lijst, door op de tweede plaats van de zijne Yasmine Kherbache te plaatsen. Yasmine wie? Wel, een dame met een Algerijnse vader en een Vlaamse moeder, advocate van beroep, die achtereenvolgens al kabinetschef gespeeld heeft bij de ondertussen afgezwaaide Frankie Vandenbroucke en e-mail specialiste Ingrid Lieten en nu - houdt u vast - bij niemand minder dan onze nationale 'Afgrond' (in het Italiaans: Dirupo) dezelfde functie vervult. Mevrouw Kherbache woont al een hele tijd in Antwerpen, in de multiculturele buurt van het De Coninckplein, in de volksmond " 't keuningsplentje", berucht om zijn drugs en andere nevenactiviteiten. Het zou wel eens kunnen, dat zij in die buurt wat allochtone stemmen gaat halen. Of dat ook in de rest van de koekenstad ook zo zal zijn, is maar de vraag. Er zijn betere referenties dan te moeten afkomen met een job bij Di Rupo om in Antwerpen gensters te slaan. Vanwege de CD&V collaborateurs op de lijst van de huidige burgemeester hoort men ook nu helemaal niets ter zake. Ze staan erbij en kijken ernaar, zoals konijnen naar een lichtbak, of - zoals ik het schreef in mijn blog van 17 juni - zoals die gesneden kater naar die zwerfkatten.
De partij van Di Rupo gaat van naam veranderen. Het wordt PSI: 'parti socialiste indexé'. Dit n.a.v. de standpunten van Di Rupo en Magnette t.o.v. Europa. Terwijl datzelfde Europa in het algemeen en de 'eurozoners' in het bijzonder zich dezer dagen de naad uit het hemd werken om de euro nog maar eens te redden, blijven de Belgische socialisten en vakbonden dwars liggen over zelfs nog maar een aanpassing van onze index. Dat er ondertussen, o.w.v. het verlies aan concurrentievermogen, regelmatig bedrijven sluiten of moeten afslanken (dit weekeinde gaan in Vlaanderen weer 400 werkplaatsen verloren), deert hen blijkbaar niet. Hoe meer doppers, hoe groter proletariaat. Ik had het er nog over in mijn blog van eergisteren ('Rode hommeles'), waarbij ik meldde dat er dit jaar reeds vier Belgische instanties op gewezen hadden, dat ons land te duur blijft t.o.v. onze buurlanden. Daarbij komen ook nog de identieke meningen van de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie. Als gevolg daarvan heeft de eigen Nationale Bank (NBB), met bijna een jaar vertraging, moeten reageren en doet ze dat met liefst zeven voorstellen om ons indexsysteem te wijzigen (niét af te schaffen). Al sinds 1996 is er bij ons een wet op het concurrentievermogen, die zegt dat onze lonen niet sneller mogen stijgen dan in onze buurlanden. Al even lang is die wet dode letter gebleven en wordt dit land steeds duurder. Hoofdreden daarvan is de automatische indexering die hier meteen wordt doorgevoerd in de lonen, waardoor bedrijven verplicht zijn hun producten ook meteen duurder te maken. Wie dat niet kan o.w.v. de buitenlandse concurrentie, heeft geen alternatief dan af te slanken of te sluiten. Wat ook steeds meer gebeurt. In het federaal parlement heeft blauwe fractieleider Dewael terzake zwaar uitgehaald naar Magnette en (in het Frans)gezegd dat die zijn mond moet houden of anders moet opstappen, als hij blijft herhalen dat Europa het niet goed doet en dat in materies die vroeger wel door Belgische regeringen mede zijn goedgekeurd. Het is al de tweede keer dat de dauphin van Di Rupo een mening verkondigt die vloekt met de Europese afspraken. Als Dewael 'a' zegt, moet hij echter ook 'b' zeggen en het niet bij woorden houden. Hij moet dan het vertrouwen van zijn partij in deze voor Vlaanderen slechte regering opzeggen. Of doen de Vlaamse liberalen dat alleen als het 'maar' om B-H/V gaat?
N.a.v. mijn blog van 27 dezer ('Euro 2.0?') en de reactie daarop van Rob, wil ik daar toch nog e.e.a. over kwijt. Rob heeft inderdaad gelijk, waar hij stelt dat de Turken het eiland zijn binnengevallen en het de facto nog bezetten, dit tegen alle internationale verdragen in. De 'Turkse republiek van Noord-Cyprus' wordt dan ook door geen enkel ander land erkend. Rob heeft eveneens gelijk, waar hij zegt dat er bij de Turkse invasie honderden Grieks-Cyprioten zijn omgekomen. Alleen is zijn verhaal niet compleet, reden waarom ik er nog eens op terugkom. Griekse en Turkse Cyprioten staan elkaar al naar het leven sinds het onafhankelijk werd. De maanden vóór de Turkse inval werden op Cyprus dagelijks zo'n 50 mensen vermoord, waaronder zonder onderscheid ook vrouwen en kinderen. Daaraan is na de Turkse invasie een einde gekomen, zoals er toen ook een einde is gekomen aan de dictatuur van de Griekse kolonels. Dat zijn natuurlijk geen excuses om een land binnen te vallen en bezet te houden. Vraag is maar in hoeverre dat Cyprus ooit een staat is geweest. Moest men bv in Syrië bv Soennieten en Sjiïeten uit elkaar hebben gehaald, waren daar nu waarschijnlijk ook geen duizenden slachtoffers. Idem voor wat Hutu's en Tutsi's betreft. De geschiedenis van Cyprus is er altijd een geweest van bloedvergieten en daaraan is (voorlopig?) tenminste een einde gekomen. Nu zijn hun problemen financieel. In navolging van de Grieken hebben ook de Cyprioten boven hun stand geleefd en schulden gemaakt die ze blijkbaar niet meer aankunnen. Hun huidige president is een communist (de enige in heel de E.U.!), die nog getracht heeft leningen te krijgen bij Rusland en China, alvorens zich tot de eigen E.U. te wenden. Datzelfde stukje eiland gaat vanaf zaterdag wel het halfjaarlijkse voorzitterschap van die E.U. waarnemen, uitgerekend op een ogenblik dat de euro ter discussie staat. Symbolischer kan moeilijk.
Dat men bij Open VLD intern ruzie heeft, maakt al lang geen indruk meer. Dat was vroeger al zo, met De Gucht als voorzitter en het is het publiek geheim dat het niet goed botert tussen de oude garde en de nieuwe lichting. Om nog te zwijgen over hun vakbond, die soms linkser lijkt dat de twee traditionele. Bij CD&V doet men wel steeds alsof er bij hen geen vuiltje aan de lucht is, maar tussen het Vlaamse en het federale niveau is het ook allemaal geen koek en ei. Om nog maar te zwijgen over de regelmatige oprispingen van Rikkie Torfs. De man heeft feitelijk gelijk, maar zoiets zal men bij CD&V nooit toegeven. Bij de socialisten was dat nooit een probleem. Tot nu toe. De rode bediendenvakbond BBTK blijkt het immers helemaal niet meer eens te zijn met 'hun' minister van Werk, Monica De Coninck. Ze verwijten haar o.m. haar steun voor een verlaging in de tijd van de werkloosheidsuitkeringen, haar pogingen om een lijst op te stellen van bedrijven die de 0,3% loonnorm overschrijden en haar diverse relancevoorstellen. Zelfs met de 10.000 stageplaatsen voor afgestudeerde jongeren, nochtans een (gestolen) idee van SP.a voorzitter Tobback, is men het bij de vakbond niet eens, alhoewel dat voorstel ondertussen door de N-VA (terecht) is afgeschoten. De Coninck mag dan al een socialiste zijn, zij heeft genoeg meegemaakt als hoofd van het Antwerpse OCMW, om te weten wat er daar allemaal fout kan lopen en blijft daarin zeer realistisch. Denk maar aan wat zonet nog in Gent is gebeurd met die meer dan 150(!) Bulgaren en Turken die daar het OCMW, de ziekenkassen en de kredietverleners aan het pluimen waren (in Brussel, waar zich iets gelijkaardig voordoet, maar waarover nog steeds geen proces is gevoerd, blijkt het nog tien keer erger te zijn). Dat De Coninck, steeds volgens het BBTK, totaal niet geïnteresseerd zou zijn in wat de vakbond een 'constructieve dialoog' noemt, is er dan ook ver over. Van de gelegenheid hebben de vakbonden trouwens gebruik gemaakt om nogmaals te bevestigen dat men van onze sacrosancte index af moet blijven. Uitgerekend op een moment dat een vierde studie dit jaar reeds komt vertellen dat België het duurste land is van de eurozone*. Eerst was er het rapport van de eigen FOD economie, dan een van de detailhandelsfederatie Comeos (geschreven door Arthur D. Little), vorige week nog dat van Eurostat (waarover ik reeds schreef in mijn blog van zondag) en nu komt Testaankoop met ongeveer hetzelfde verhaal. Het lijkt er wel op dat de vakbonden er een duivels genoegen in scheppen onze mensen het leven zuur (en duur) te maken.
* Volgens de studie van Testaankoop is niet België, maar Luxemburg het duurste land. In navolging van generaal De Gaulle noem ik dat echter geen land.
Op de zoveelste Eurotop die vanaf morgen in Brussel plaats vindt, zal 'president' Van Rompuy afkomen met een nieuw plan, dat nu al 'Euro 2.0' genoemd wordt. De tekst ervan werd reeds online gezet en gaat erover dat Europa nog meer controle zou krijgen op de begrotingen van de lidstaten, dat het spaargeld Europees gegarandeerd zou worden en de banken onder Europees toezicht zouden komen te staan. Klinkt allemaal goed en wel, zolang men er echter van uit blijft gaan dat de sterkere landen mee garant moeten staan voor de schulden van de zwakkeren, zullen die laatsten het niet dringend vinden eerst hun huiswerk te maken, zoals Duitsland reeds een hele tijd vraagt. Om het nog maar eens met de woorden van Bart De Wever te zeggen: 'Niemand kan de Duitsers verwijten, dat ze geen zin hebben om de Vlaming van Europa te spelen'. Betalen zonder perspectief op beterschap blijkt alleen maar in België te kunnen. De Duitsers weten trouwens maar al te goed wat 'transfers' betekenen. Zij hebben het zelf al eens meegemaakt na hun laatste eenmaking. Dat ze toen wél bereid waren zoiets te doen kwam, omdat het om Duitsers onder elkaar ging ('eigen volk eerst' is niet overal blijkbaar even verwerpelijk) en dat ze niet bereid zijn weer zo'n inspanning te moeten gaan doen voor bv de Grieken. Om nog te zwijgen over de Grieks-Cyprioten, die hun eigen Turkse mede-eilandbewoners niet eens in de E.U. toelieten. Ondertussen blijkt, dat de nationale banken van de Europese Centrale Bank (ECB) nu al de toestemming krijgen om zelf hun eigen euro's bij te drukken ter ondersteuning van hun banken en overheden. 'Emergency Liquidity Assistance' (ELA) heet dat. In werkelijkheid betekent het, dat men al bezig is met het 'nationaliseren' van de euro. Zelfs Duitsland zou daarmee geen problemen hebben, omdat het straks zo gemakkelijker zal worden om desnoods de eurozone te splitsen of zelfs terug te gaan naar de oude nationale munten. Als het ooit zover zal komen, moet het Vlaamse parlement een historische beslissing nemen: ofwel kiezen voor een harde munt (de Neuro), waarbij men afstand zou nemen van Wallonië (en misschien van Brussel), ofwel akkoord gaan met een veel lossere munt (de Zeuro), waarin Frankrijk de lakens zal uitdelen en waarbij we zullen geconfronteerd worden met alle "weldaden' van wat men nu de 'perifere' landen noemt.
Men moet geen politiek analist zijn om te zien dat het tussen N-VA en SP.a niet (meer) botert. Dat zoiets op nationaal vlak tot uiting komt, is nog normaal te noemen. De ene partij zit mee in de federale regering en de andere in de oppositie. In de Vlaamse deelregering maken beide partijen echter deel uit van de meerderheid en dat het ook daar regelmatig ruzie is, is niet meer zo normaal te noemen. Ik vraag me af of de N-VA'ers al niet dikwijls spijt hebben gehad, toen ze, na de regionale verkiezingen, de liberalen uit de Vlaamse regering hebben verbannen en met de socio's zijn scheep gegaan. Dat was toen, volgens mij, in de eerste plaats uit electorale berekening. De Open VLD is, officieel althans, immers even centrumrechts als de N-VA en kon eventueel mee profiteren van de goede punten die de Vlaamsnationalisten eventueel zouden kunnen scoren in de nieuwe regering. Met de SP.a waren er duidelijkere verschillen en die dacht de N-VA wel onder controle te kunnen houden. Sinds de esbattementen van ongeleid projectiel Lieten is er echter al heel wat trammelant geweest tussen de twee partijen die, samen met CD&V, de Vlaamse regering vormen. Denk maar aan de e-mail 'vergissingen' (waarvan ook CD&V het slachtoffer werd), de opmerkingen i.v.m. het Uplace project, het aan de gang zijnde dispuut over de mogelijke hervorming van het secundair onderwijs en de Antwerpse Oosterweelverbinding. In dat laatste project heeft eerst de SP.a 'kazak' gekeerd en is de N-VA, mits enkele 'aanpassingen', moeten volgen. CD&V trouwens ook. Maar heel overtuigend was het allemaal niet en zopas was er ei zo na een zoveelste nieuwe bocht van de socio's, bij monde van schepen Lauwers, in een uitzending op de Antwerpse op ATV, de Antwerpse TV-zender die Janssens al even slaafs naloopt als de Gazet van Antwerpen. Zowel Janssens zelf als Vlaams minister voor mobiliteit Crevits hebben alle zeilen moeten bijzetten om deze nieuwe clash in de kiem te kunnen smoren. Straks zijn er gemeentelijke verkiezingen, waarbij de N-VA, zoals het er nu uitziet, veruit de meeste stemmen gaat halen in de koekenstad. Als ze er dan dezelfde redering op na zou houden als destijds na de regionale verkiezingen en ze zal moeten kiezen tussen rood en blauw als partner, zou ze feitelijk voor Janssens moeten kiezen en de blauwe lijst met de 'witte konijnen' links laten liggen. Als ze, zoals ze beweert, in Antwerpen een einde wil maken aan driekwart eeuw socialistisch bewind, kan het zijn dat ze daar met blauw zal moéten samenwerken en zal te vraag zijn waarom ze dat in de Vlaamse regering dan ook niet zou doen. Er is daar natuurlijk ook nog het Vlaams Belang waarbij het uitkijken wordt naar haar uitslag. De kans dat daarmee zal onderhandeld worden blijft voorlopig, jammer genoeg, zo goed als onbestaande. Om maar te zeggen, dat er in de politiek weinig logica te vinden is.
Sinds jaar en dag horen en lezen we het in alle mogelijke statistieken, peilingen en enquêtes: het onderwijs in Vlaanderen hoort in Europa bij de top. Het is dan ook meer dan verwonderlijk dat men datzelfde onderwijs hier steeds maar wil veranderen. Ik kan aannemen dat niet alles perfect is en dat er altijd ook wel iets kan verbeterd worden (goed, beter, best, verbeterd), maar waar blijven we met: 'Never change a winning team'? Vlaams minister voor onderwijs, Pascal Smets, denkt daar blijkbaar anders over. Ik vraag me af of de 'man', die soms meer weg heeft van een duracel konijn, wel beseft waarmee hij bezig is. Vooral met zichzelf, lijkt wel. Van zodra er in ons onderwijs iets gebeurt, staat hij steeds meteen voor de camera's en micro's om te zeggen wat hij eraan gaat doen. Zijn laatste zet is, dat hij de eerste jaren van het secundair onderwijs grondig wil gaan veranderen, om de jongelui zogezegd meer tijd te geven om na te denken wat ze later gaan worden. Die zgz 'observatiejaren', die hij nu wil invoeren, zijn in feite een déjà vu, want dat gebeurde ook al eens tijdens het invoeren van het berucht secundair onderwijs, jaren geleden en dat later stilletjes weer werd afgevoerd. Volgens Smetje, ooit als minister uit de Brusselse regering gezet omdat men hem en zijn partij daar beu was, zitten er momenteel in het technisch (tso) en beroepsonderwijs (bso) teveel kinderen uit de lagere sociale klassen (zeg maar allochtonen) en in het algemeen secundair onderwijs (aso) teveel uit de middenklasse (meestal autochtonen). Dat ga ik niet betwisten. Wel moet men zich eens afvragen wat daarvan de hoofdreden is. Volgens mij, niet omdat de ouders van de kinderen die nu bso en tso volgen geen geld genoeg zouden hebben om aso te betalen. De technische scholen kosten ook geld, soms veel zelfs als er speciaal schoolmateriaal bij te pas komt. De reden is, dat de meeste kinderen van allochtonen een schoolachterstand hebben omdat ze het thuis vertikken onze taal te spreken, waardoor hun kinderen inderdaad niet mee kunnen op school. Dat gebeurt niet alleen in het aso, maar ook in de technische richtingen. Wie daar de taal niet (goed) machtig is loopt ook achterstand op en riskeert ook dié school zonder diploma te verlaten. Het heeft er alles van weg, dat socialist Smet de allochtonen een steun in de rug wil geven, iets wat mag, maar dan niet met als resultaat dat de kwaliteit van ons onderwijs erop achteruit gaat en het tenslotte de betere leerlingen zijn die er het slachtoffer van zullen worden. Het B-attest bv afschaffen, zonder ruggenspraak met de Vlaamse regeringspartners (kan dat allemaal zomaar?) is dan ook een stap te ver. Men zou beter Smetje zelf afschaffen. Al bij al is hij ook maar op die ministerpost geraakt nadat in zijn eigen partij Frank Vandenbroucke bij toenmalig SP.a voorzitster Gennez in ongenade was gevallen. Een Gennez die later, bij het vormen van de nieuwe federale regering, van hetzelfde laken een broek kreeg van de nieuwe voorzitter Tobback Jr. Leuke partij toch, die SP.a!
