Door de hele corona heisa is het bijna onopgemerkt voorbij gegaan, maar er was vorige week nog groot nieuws in de Internationale politiek. Vladimir Poetin wordt meer dan waarschijnlijk Russisch president voor het leven. Om dat te worden – normaal is hij aan zijn laatste termijn bezig – werd de Russische Grondwet ‘aangepast’. Dit gebeurde op vraag van Valentina Tereshkova, de eerste vrouw in de ruime, nu 83, een icoon in Rusland met een vaste stek als parlementslid. De Duma, het Russische parlement, moet er nog zijn goedkeuring aan geven. Dit zal gebeuren op 22 april, niet toevallig de verjaardag van Lenin, de stichter van de Sovjet Unie en gebeurt nadat Poetin zelf vandaag als dienstdoende president de Grondwetswijziging ondertekent. 18 maart is, even toevallig natuurlijk, de zesde verjaardag van de inname van de Krim.
Nadat Poetin twee termijnen van vier jaar als president had uitgediend, was hij volgens de Grondwet verplicht een stap terug te zetten. Hij werd toen voor vier jaar eerste-minister en liet de taak van president over aan zijn vriend Medvedev, die hij recentelijk wel gedumpt heeft. Met deze laatste wisselde hij opnieuw en zorgde er toen voor dat de termijn van vier jaar verlengd werd naar zes jaar. De tweede zes-jaartermijn vervalt in 2024 en het was uitkijken wat hij dan zou gaan doen. Niets anders, blijkt nu, want in principe kan hij nu regeren tot 2036 (indien nog in leven, zal hij dan 83 zijn en 36 jaar in functie, evenveel jaren als destijds Yvan de Verschrikkelijke!).
Om de schijn te redden zullen verkiezingen de regel zijn en zou Poetin in principe zo’n herverkiezing kunnen verliezen. De kans dat dat gebeurt zal klein zijn, want de oppositie wordt grotendeels monddood gemaakt. Bij de laatste verkiezing werd de belangrijkste tegenkandidaat, Alexei Navalny, geschrapt van de kieslijsten, zogezegd wegens een veroordeling tot fraude. Zo’n beetje hetzelfde als wat gebeurde bij de laatste verkiezingen in het ‘bevriende’ Iran.
Wordt de gewone Rus in de straat daar beter van? Helemaal niet, de welvaart gaat er zienderogen achteruit en het zal er niet op beteren nu de olieprijs gecrasht is. De oliesector is nog altijd veruit de belangrijkste bron van inkomsten van het land en Poetin heeft de kans verkeken zijn economie te diversiëren. Nu moet de opbrengst ervan in de eerste plaats dienen om zijn bedenkelijke operaties buiten Rusland te financieren; de Krim, Oost-Oekraïne, Syrië, het verstoren van buitenlandse verkiezingen en het vervolgen van dissidenten. Dat de man toch nog zijn aanhangers heeft, komt grotendeels door zijn steun aan de Russische Orthodoxe Kerk, de regel dat de Russische wet boven de internationale staat (waardoor verdachten – zoals die bij het neerschieten van de M17 - niet kunnen worden uitgeleverd) en het verbod op homo huwelijken.
Niet Rusland als dusdanig, maar het Rusland van Poetin, is een schurkenstaat geworden.
|