De discussie over de zgz transformatieregering is nog niet ten einde. Wat de ene dag beslist werd, wordt de andere dag ontkend en het wordt steeds moeilijker om te weten te komen wat er nu eigenlijk moet gebeuren.
Als ik het goed begrepen heb, is Sophie Wilmès naar de koning gegaan en heeft ze daar, als première van een ontslagnemende minderheidsregering de opdracht gekregen als formatrice een zgz volwaardige regering te vormen, maar met een beperkt budget en voor een beperkte tijd, wat men moeilijk volwaardig kan noemen. Daarna zou ze vandaag naar het parlement stappen en daar het vertrouwen vragen. Vraag is wel, of een ontslagnemende regering met volmachten kan werken. Dat zou wettelijk niet mogelijk zijn, ook al zou het alleen gaan om één volmacht, nl die voor alles wat de corona-crisis betreft. Ondertussen heeft de ontslagnemende minister zonder financiën er al één miljard euro voor vrij gemaakt en hebben N-VA en SP.a (leuke combinatie) te kennen gegeven met e.e.a. niet akkoord te gaan. Als dit zou verder gaan, wordt het afwachten wat CD&V gaat doen, want die partij zit mee in Sophie’s restregering.
Het zal dan ook best zijn te wachten tot over e.e.a. in het parlement zal gediscussieerd en gestemd worden en er meer duidelijkheid zal zijn. ‘If you can’t convince them, confuse them’, lijkt hier meer dan ooit op zijn plaats.
Volgens het duo Dewael/Laruelle – dat vandaag rapport uitbrengt bij de koning - is er dus een doorbraak in de federale regeringsformatie. Na twee dagen bitsig vergaderen, waarbij de straffe woorden niet gespaard werden, is beslist dat de huidige restregering Wilmès verder zal doen met een beperkt programma gedurende een beperkte periode van drie tot zes maanden Het programma zal in de eerste plaats bestaan uit de bestrijding van het corona virus en de uittredende regering zal daarbij de steun krijgen van de meeste oppositiepartijen, die haar daarvoor volmachten zullen geven zodat ze daarmee over een voldoende meerderheid zal beschikken. Men kan dan spreken van een soort ‘transformatieregering’, zoals min of meer al was voorgesteld door VOKA, zoals ik reeds meldde in mijn blog van 8 dezer.
Voor de Vlaamse partijen die erbij betrokken zijn: CD&V en Open VLD in de restregering en SP.a, Groen en waarschijnlijk N-VA in de oppositie, zal het er op aankomen dat die volmachten inderdaad in de eerste plaats en alleen gelden voor de bestrijding van het ondertussen beruchte virus en niet toelaten dat er straks misbruik van zou gemaakt worden om bv de verkiezingsbeloften van de PS in Wallonië waar te maken, want dat zou Vlaanderen wel eens duur te staan kunnen komen.
In de marge van bovenstaande mag ook niet onderschat worden dat de uitslag van een laatste peiling ergens heeft meegespeeld. Volgens die enquête winnen alleen het VB en de PvdA terrein en zouden alle andere partijen – ook de groenen – bij vervroegde verkiezingen achteruit gaan. Die vervroegde verkiezingen kunnen er trouwens nog altijd komen als de termijn van de volmachten voorbij zou zijn, ergens in het najaar.
Tenslotte nog iets voor de petite histoire. Dat het er tijdens de vergaderingen op het kabinet van Dewael bij momenten zo fel aan toe ging, had te maken met de vraag van de Vlaamse partijen om een nieuwe, volwaardige federale regering te vormen met N-VA en PS. Wie daartegen het felst protesteerde, was de MR, die nu in de restregering Wimès de première én 5 ministers levert, wat nogmaals aantoont dat het bij de liberalen in de eerste plaats nog altijd om de postjes gaat.
50 jaar geleden stierf Charles De Gaulle, Frans generaal en ex-president, oprichter van de Vijfde Franse Republiek en leider van het Franse verzet vanuit de UK tijdens de oorlog. Voor de Fransen een mythische figuur, zeg maar
Minder bekend is dat De Gaulle’s familie Vlaamse wortels had. Charles werd geboren in het Frans-Vlaamse Rijsel. Zijn familie heette oorspronkelijk Van de Walle, maar een van zijn voorouders (een grootvader, meen ik) liet de naam verfransen. Zoals men van ‘Walter’ in het Frans ‘Gauthier’ maakt, maakte die van ‘Van de Walle’ ‘De Gaulle’.
Over ‘le grand Charles’ (1,96 m!) zijn heel wat sappige anekdotes bekend en destijds moppen verteld. Van de prille Europese Gemeenschap (én de States) had hij geen grote pet op. ‘Frankrijk is een groot land’, zei hij, ‘Duitsland is ook een groot land’. Nederland is een klein land, België is ook een klein land. Luxemburg is zelfs geen land. En dan zijn er de Italianen. Vandaag gaan ze akkoord en morgen zijn ze weer Italiaan’.
Of die toen John en Jacqueline Kennedy Frankrijk bezochten als eerste buitenlandse reis van de pas verkozen Amerikaanse president. Jacqueline Bouvier’s familie had Franse wortels en het eerste wat ze bij hun begroeting De Gaulle vertelde, was : ‘mijn grootouders waren Fransen’, waarop Charles droogweg antwoordde: ‘De mijne ook’.
Tenslotte wil ik de lezers ook een mop uit die tijd niet ontzeggen: In een Franse kazerne werd een klaroenblazer met pensioen uitgewuifd. Toen tijdens een korte plechtigheid de dienstdoende generaal de man feliciteerde en hem zijn naam vroeg, antwoordde die ‘De Gaulle’. ‘Toch geen familie van onze president?’, zei de generaal. ‘Jawel’, zei de klaroenblazer, ‘dat is mijn broer’. Antwoordt de generaal: ‘Uw broer president van de Republiek en gij klaroenblazer?’. Waarop de trompettist: ‘Ja, onze Charel kende niets van muziek’.
Vrijdag de dertiende, de ongeluksdag voor wie bijgelovig is*. Met een lockdown op zijn Belgisch zijn we beland in een situatie die zich bij ons nog nooit heeft voorgedaan. Een epidemie die vooral mensen treft men een zwakke weerstand – zieken en ouderen - maar die kan worden doorgegeven door wie wél die weerstand heeft, waarbij die laatste meestal niet eens weet dat hij besmet is en waartegen voorlopig geen vaccin noch geneesmiddel bestaat. Geen ver-van-mijn-bed show, maar een epidemie die zich over de hele aardbol heeft verspreid en dus een pandemie is geworden.
In China, waar de epidemie begonnen was, heeft men die, na eerst geprobeerd te hebben ze te verzwijgen, tenslotte grotendeels onder controle gekregen door een enorme, vrij brutale quarantaine vergezeld van massaal testen en het natrekken van de contacten. In Europa probeert men hetzelfde te doen, maar kan men de mensen niet alles verplichten zoals in het communistische Chinese systeem. In elk land is er wel iets anders, zowel met de regels als met de uitzonderingen. België in het groot, zeg maar. Hopelijk lukt het allemaal een beetje en zijn we er over x-aantal weken weer vanaf. Dat men in Italië voorlopig het grootste aantal overlijdens heeft, kan te maken hebben met het feit dat dat land de oudste bevolking heeft van Europa.
In Amerika gaat men ook meer doen dan alleen de grenzen te sluiten en heeft Donald Trump de medische noodtoestand afgekondigd. Naar schatting zijn er daar een kleine 30 miljoen mensen en meer dan 10 miljoen immigranten niet aangesloten bij een ziekenkas. Dat er daar (voorlopig?) minder gevallen zouden zijn, kan ook te maken hebben met het feit dat men er minder testen test.
Kortom, dit is nog maar het begin van een onuitgegeven situatie, waarvan we het laatste nog niet gezien hebben.
* Wie niet gelovig is, is meestal bijgelovig. Een mens gelooft altijd wel in iets.
‘Marzo pazzo’ (‘Maart is gek’) is een Italiaanse weerspreuk om aan te duiden dat die maand dikwijls onvoorspelbaar is op weergebied. Wij hebben er ook zo een van bij ons: ‘Maart slaat met zijn kop of met zijn staart’. Die Italiaanse versie is echter nu ook toepasselijk op meer dan alleen het weer. Het is opmerkelijk dat die in Europa tot nu toe het ergst heeft toegeslagen bij de Transalpijnen. Italië was ook het eerste land dat op slot ging (bij manier van spreken). Nu ook het Amerika van Trump – althans voor wie uit Europa komt - dat voorbeeld volgt, wordt de chaos compleet. De krokusvakantie was al een mager beestje, de Paasvakantie zal nog erger worden.
Dat Trump, die voor zijn beslissing zijn landsgrenzen nu ook voor 30 dagen te sluiten voor Europeanen, de wind van voor ging krijgen is geen verrassing. Dat is hij gewend met bijna al zijn beslissingen. Toch heeft de man geen ongelijk. Hij had dat ook gedaan met China en heeft het nu in de eerste plaats over de Europese Schengenzone, waar de binnengrenzen niet meer bestaan en het vrij verkeer van personen de hele corona miserie extra in de hand werkt. Een tweede reden waarom hij de UK en Ierland niet uitsluit, heeft ook te maken met het feit dat Amerikanen, die persé toch vanuit Europa naar huis willen terugkeren, dat via die twee landen kunnen doen en men zo’n beperkter aantal vluchten beter kan controleren.
Voor ons zal het in elk geval een maand maart worden om in te kaderen. Du jamais vu. We zullen het moeten uitzweten en hopen dat er toch licht komt aan het einde van de tunnel, nu de epidemie in China – waar alles begon – over zijn hoogtepunt lijkt en het normale leven zich daar lijkt te herpakken.
Na een volgende serie voorverkiezingen ziet het er in de States bij de Democraten steeds beter uit voor de eerder kleurloze Joe Biden, waarbij ik gelijk krijg toen ik schreef dat ook de doorsnee Democraat in Amerika eerder conservatief is en niet zomaar gewonnen is voor de marxistische avonturen van Bernie Sanders. Die mogen ons dan wel sociaal overkomen, omdat wij in Europa wat socialer ingesteld zijn, maar heel wat Amerikanen zien dat zo niet. Ook in ‘the land of the free’ bestaat gratis niet.
Ik denk dan ook niet dat Sanders het zal halen ‘over there’. Hij verloor zelfs in de staat Michigan, waar de meeste zetels te winnen waren en waar hij vier jaar eerder in de voorronde won tegen Hillary Clinton die later wel de nominatie van de Democratische partij binnenhaalde, maar – tegen alle verwachtingen in – verloor tegen Trump. Ik zie ‘working class Joe’ het ook niet halen tegen The Donald, hoe graag onze media dat ook zouden zien gebeuren. Nu hoopt men dat de heisa om de Corona-virus en de val van de brandstofprijzen Trump de das zullen omdoen, maar wie zegt dat dat in november nog mee zal tellen? Dan zijn we acht maanden verder.
----
In mijn blog van gisteren heb ik een foutje gemaakt, toen ik schreef dat de daling van de olieprijs, n.a.v. de afgesprongen onderhandelingen tussen Rusland en Saoedi Arabië, ook een slechte zaak zou zijn voor de Belgische schatkist. Dat blijkt niet te kloppen. België moet nl alle olie invoeren, waardoor nu de rekening voor de import uit Rusland en de OPEC-landen daalt. Daarenboven wordt er in dit land heel wat olie verwerkt die daarna wordt uitgevoerd – vooral naar Duitsland - en dat brengt dan weer op. Mocht het verschil van de olieprijs over een heel jaar de 35 dollar per vat van vandaag blijven, betekent dat voor België niet minder dan 13 miljoen euro per dag winst. Zo’n vaart zal het wel niet lopen, maar alle baten helpen (‘zei de mug en zij plaste in zee’).
Ik kom nog even terug op het feit dat de mislukte poging van het duo Dewael/Laruelle voor Laken geen bezwaar bleek om er toch nog een week mee verder te gaan. Om wat te doen?
De online-enquête in blessuretijd van CD&V, al dan niet gemanipuleerd, vertelt in elk geval dat een meerderheid in die partij niet in een nieuwe federale regering stapt zonder de N-VA, zeg maar: zonder Vlaamse meerderheid, want daar komt het tenslotte op neer. 40% zou zelfs kiezen om in de oppositie te gaan en 12% wil nieuwe verkiezingen.
Zowel de kabinetschef van de koning als diens adjunct hebben een CD&V-stempel, maar zijn – net zoals die Mark Eyskens die er ook nog altijd bij loopt - van een andere generatie toen men zich bijna geen federale regering kon voorstellen zonder de kadodders. In tegenstelling tot het Hof schijnt men dat binnen de partij tegenwoordig dus wél te beseffen. Meedoen met paarsgroen of paarsgeel zou kunnen betekenen dat CD&V bij een volgende verkiezing helemaal niet meer mee zal tellen, wat trouwens ook geldt voor de andere traditionele partijen. SP.a zit nu al onder de 10% en bij Open VLD kan dat straks – na de voorzittersverkiezing - ook het geval zijn.
Tenslotte begrijp ik niet dat men nog steeds blijft hopen op een noodregering. Wat zal die meer kunnen dan de huidige restregering van Wilmès, die ook een noodregering is? Buiten de reeds gekende problemen is er dan nog de heisa rond het Corona-virus bijgekomen én de instorting van de brandstofprijzen, waar de man/vrouw in de straat niet wakker van zal liggen, integendeel zelfs, maar die de staatskas straks ook minder zal opbrengen en dat alles terwijl het federaal begrotingstekort stilaan de Europese grens van 3% bereikt. Deze week is er nog het rapport van het zgz ‘monitoring comité’ dat het ergste laat vermoeden.
En zeggen dat er een alternatief is door, mits een staatshervorming via artikel 35 van de Grondwet, het hele overjaarse systeem van de federale regeringsvorming te schrappen en dit land in een eerste stap te laten regeren door de gewesten die bewijzen dat ze wél werken. Het zou zelfs perfect kunnen eerst de te bespreken artikels vast te leggen, dan naar verkiezingen te gaan en zo de kiezer mee te laten beslissen over hoe het verder moet.
De Vlaamse christendemocraten - vroeger CVP, nu CD&V - hebben er altijd bekend voor gestaan nooit meteen een duidelijk standpunt in te nemen als er reacties of beslissingen moesten worden geëvalueerd. Ook onder de nieuwe voorzitter Coens lijkt dat de partijlijn te blijven.
In afwachting van het bekend maken van het rapport van de laatste twee informateurs bij de koning, had de partij zich voorgenomen een online-enquête onder haar leden te lanceren met de vraag of die bij het partijstandpunt bleven dat CD&V zich zou blijven vasthouden aan de N-VA of eerder aan de Vivaldi coalitie (zonder N-VA). Dus, in concreto, of men voorstander was van een federale coalitie met of zonder Vlaamse meerderheid.
De online-enquête gaf als resultaat dat 65% van de ondervraagden akkoord waren om de N-VA niét los te laten. In totaal ‘zouden’ er zo’n zevenduizend leden aan de peiling hebben deel genomen. Dat ‘zouden’, tussen aanhalingstekens, want – volgens De Standaard - wie nl die enquête invulde en dat een tweede keer probeerde te doen, kreeg hij als antwoord dat het formulier al bestond en dus geen tweede keer hoefde opgestuurd te worden. Als de afzender hetzelfde bericht echter een tweede maal doorstuurde vanaf een andere PC of met een smartphone lukte dat wel, waardoor het maar de vraag is in hoeverre die hele enquête nog betrouwbaar was. Niettemin gaat de partij voort op de 65% en wie leeft zal zien.
E.e.a. brengt met zich mee dat het partijbestuur nu misschien wel verplicht zal worden een duidelijker standpunt in te nemen en dat het klassieke ‘ja, maar’ of ‘enerzijds, anderzijds’, niet meer kan gebruikt worden. Erg, he!
---
Ondertussen blijkt dat het duo Dewael/Laruelle een week uitstel heeft gekregen. Ze zouden zich vooral hebben bezig gehouden met het Vivaldi concept en nu door de koning aangeraden zijn toch maar te gaan praten met PS én N-VA. Als dat klopt, kan men zich terecht afvragen waarom die koning niet meteen de Vlaamse en Waalse minister-presidenten de opdracht geeft en Jan Jambon en Di Rupo aan het werk zet. Zoals het er nu uitziet is het alleen nog maar eens een extra verloren week.
---
Steeds i.v.m. de federale regeringsvorming kwamen er negatieve reacties vanuit Brussel waar men niets wil weten van een afspiegelingsregering die zou ontstaan na een akkoord tussen de Vlaamse en Waalse gewestregeringen. Dat voorstel werd meteen afgewezen door de voorzitter van de Brusselse PS én Kamerfractieleider Ahmed Laaouej en door Ecolo covoorzitter Rajac Maouane, zo te zien échte Belgen...
Men zou het haast vergeten in deze Corona tijden, maar er wordt vandaag misschien nog eens aan politiek gedaan in dit landje. De laatste twee informateurs passeren nog eens bij hun koninklijke opdrachtgever en het is gissen wat er straks eventueel uit de bus komt.
Ondertussen zal men hopelijk ook in Laken stilaan beseffen dat het zo niet verder kan en dat het meer dan tijd wordt dat het op een andere manier moet gebeuren. De mensen moeten niet meer ‘verrast’ worden door nog eens iets van hetzelfde waarmee men bezig is sinds 26 mei 2019. Zelfs het laatste voorstel, dat van VOKA, hoe ernstig ook, kan alleen tot een oplossing leiden als er straks van regio tot regio gesproken wordt. En als dat dan confederaal moet heten, dan heet dat maar confederaal. De partijen die daar allergisch voor zijn, zijn niet verplicht eraan mee te doen. Ze hebben echter zelf geen alternatief en moeten dan maar eens niet meer meespelen.
Eén zaak is zeker, als er vandaag of een der volgende dagen geen serieus initiatief komt, dan is er maar één, misschien zelfs ook maar tijdelijke uitweg en dat zijn nieuwe verkiezingen. Als ze dat in Spanje drie keer op vier jaar tijd kunnen doen en in Israël zelfs drie keer op één jaar tijd, wat houdt onze politieke partijen dan tegen om dat ook hier te doen als het anders niet meer lukt. Zeker als men weet dat het land al meer dan een jaar draait op een restregering zonder meerderheid in het parlement die niet veel meer kan doen dan op de winkel letten..
Tenslotte is er één must en dat is dat, als er een (con)federale regering moet komen; dit er een moet zijn met een meerderheid in Vlaanderen, zodat onze belangen veilig worden gesteld. België heeft ons al genoeg gekost.
In afwachting dat we gaan weten van wat het laatste koppel informateurs bevallen zal zijn om de federale regeringsvorming op te lossen, is er nóg een voorstel gekomen, dit keer van VOKA, de Vlaamse werkgeversorganisatie. VOKA-voorzitter Hans Maertens stelt voor tijdelijk een ‘transformatieregering’ te vormen.
In tegenstelling tot alle vroegere voorgestelde regeringsvormingen, zou dit er een worden met een tijdelijk, goed afgelijnd en cruciaal project. Om dit te verwezenlijken haalt Maertens zijn mosterd bij wat een doorsnee bedrijf zou doen dat een transformatieproject moet opstarten. Zo’n bedrijf moet eerst steun zoeken bij klanten, aandeelhouders en werknemers, er een timing op kleven en afspraken maken over de belangrijkste punten. De onderhandelingen daarvoor zouden niet meer dan twee maanden mogen duren en daarna zou die regering twee jaar de tijd krijgen om de goedgekeurde plannen te verwezenlijken. Daarna kunnen er dan verkiezingen komen waarbij de ‘klant’, in dit geval de kiezer, zijn goedkeuring kan geven.
Dat VOKA-plan lijkt nog zo slecht niet en geeft meteen aan dat het niet ontstaan is uit de hersenspinsels van e.o.a. politieke partij. Zelfs voor wie er niet over akkoord is, is er nl daarna de mogelijkheid het af te keuren in een verkiezing. Voorwaarde daarbij is wel dat er bij die plannen ook een staatshervorming zit, zonder dewelke men anders weer in hetzelfde straatje zonder einde zou belanden. Zo stilaan geraakt iedereen – zeker in Vlaanderen – overtuigd dat dit land niet meer werkt in zijn huidige vorm en dat men o.a. het artikel 35 van de Grondwet daarbij bespreekbaar moet maken, waarbij de deelstaten zelf zullen bepalen wat ze al dan niet samen willen doen.
Enfin, het zal nog even wachten worden tot het duo Dewael/Laruelle maandag bij Flupke geweest is en die laatste misschien weer met een verrassing zal afkomen, waarna alles weer naar ‘af’ zou riskeren te gaan.
Het Corona virus is niet het enige probleem waarmee Europa te kampen heeft, er is ook nog de dreiging van een tweede vluchtelingeninvasie vanuit Turkije. Daar heeft sultan Erdogan besloten een tweede stroom vluchtelingen uit Syrië niet langer tegen te houden en de grens met Griekenland – en dus met de E.U – weer open te zetten. E.e.a. is het gevolg van de aanvallen van het Syrische leger, gesteund door Rusland, op de regio Idlib, zowat de laatste bolwerk dat nog in handen is van soennitisch-Syrische rebellen. Bij een van die aanvallen zijn tientallen Turkse militaire omgekomen en dat had geleid tot een Turkse tegenoffensief met drones waarbij honderden Syrische soldaten omkwamen en twee van hun vliegtuigen werden neergehaald. Om aan deze situatie een einde te maken is Erdogan niet naar Damascus getrokken om er eventueel te onderhandelen met Assad, maar naar Moskou waar Poetin als een soort Godfather het overzicht houdt van de door hem al gecreëerde bufferstaten, zoals hij dat ook al gedaan heeft t.o.v. Georgië (Abchazië) en Oekraïne (de Donbas).
Na zes uur palaveren is er in Moskou tussen beide demagogen een akkoord bereikt* en in Syrië ter plaatse een wapenstilstand afgekondigd. Het is nu afwachten of Erdogan bij zijn besluit zal blijven om de grenzen richting Europa open te houden. Om de eerste vluchtelingenstroom, in 2015, tegen te houden (die van Merkel’s ‘Wir schaffen das’) kreeg Turkije van de E.U. zes miljard euro om die mensen in Turkije op te vangen. Een bijkomend miljard heeft hij ondertussen geweigerd, maar de E.U. zou dat geld beter aan Griekenland geven, want dat land houdt de vluchtelingestroom tenminste – voorlopig althans - tegen, Zowat de helft van de vluchtelingen die momenteel in mensonwaardige toestanden kamperen in de niemandzone tussen Turkije en Griekenland zijn trouwens niet eens Syriërs, maar Pakistanen en Afghanen die al langer in Turkije vast zaten, maar daar niets te zoeken hebben. Onze media doen hun best om de mensen hier te vermurwen met schrijnende beelden ter plaatse, maar dat lost in Syrië niets op. Als Assad erin zou slagen de laatste soennitische weerstand in Idlib de kop in te drukken, zal hij gewoon doorgaan, dan met aanvallen op de Koerden, die het Oosten van het land controleren, waarna hij – in het beste geval – over zal blijven met een compleet kapot geschoten land, waar zelfs dan de meerderheid van de bewoners nog uit soennieten zal bestaan, die verder onderdrukt zal worden door Assad’s sjiïtische Alawieten. Met dank aan het eveneens sjiïtische Iran en het officieel nog orthodox christelijk genoemde Rusland.
*Ondertussen schijnt dat akkoord al een eerste keer geschonden te zijn door Assad zelf, die zich niet gebonden voelt door een overeenkomst waarbij hijzelf niet betrokken was...
Iemand nog iets gehoord over de vorming van een nieuwe federale Belgische regering? Wie was/waren daar weer mee bezig? Moesten die op 9 dezer geen verslag uitbrengen bij de koning? Daarvoor hebben ze dus nog één weekeinde de tijd.
Het is al langer dat zo goed als niemand in dit land zich nog druk schijnt te maken over de politieke situatie op federaal vlak en ook bijna niemand gelooft dat de laatste twee aangestelde informateurs er iets aan zullen kunnen veranderen. Hebben die tijdens de krokusvakantie geslapen? Zijn die ook met vakantie geweest (hopelijk niet naar Noord-Italië)? Ondertussen is die vakantie wel voorbij en houden onze media zich nog bijna uitsluitend bezig met de Corona neuzentellerij. Misschien wordt dat nog hét excuus om zich met die politiek niet meer bezig te houden?
Een tweede argument zou zijn dat men wacht op de verkiezing van de nieuwe voorzitter van Open VLD. Alsof dat de partij is waarop dit land staat of valt. Zelfs als er straks zo’n nieuwe voorzitter zal zijn, zal dat bij de huidige politieke impasse geen verschil maken en zullen de gevestigde instanties toch moeten beslissen nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Een ramp is dat niet. In Spanje waren er drie verkiezingen in vier jaar, in Israël zelfs drie op één jaar tijd en – voor zover mij bekend – zijn daar de problemen ook niet mee opgelost geraakt. Dat zal hier waarschijnlijk niet anders zijn, zelfs niet als er in Vlaanderen een Vlaamsnationale meerderheid zou komen. Die hebben we in eerste instantie nodig in het Vlaamse parlement en daarvoor kan pas gekozen worden in 2024, omdat het een ‘legislatuurregering’ is. Wie vindt nu zoiets uit?
Tenslotte praat men weer over het vormen van een noodregering, maar die hebben we al. Die van Sophie probeert te werken en kan effectief iets doen als ze het parlement mee heeft. Een volgende noodregering zal dat ook moeten doen. Wat wordt dan het verschil?
Gelukkig kunnen we ondertussen bij elk journaal horen hoeveel nieuwe gevallen van die Corona griep er zijn bijgekomen in de diverse landen en raken we niet moe gekeken op de raad en waarschuwingen van Marc Van Ranst en consoorten. De hoofdprijs gaat voorlopig naar een zekere Philippe Devos, een Luikse arts en voorzitter van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten die beweert dat – in het slechtste geval – het Corona virus in België alleen zou kunnen zorgen voor 850.000 besmettingen en 50.000 doden. Dat is dan twintig keer meer dan in het China met zijn anderhalf miljard inwoners! De man loopt nog altijd vrij rond...
Bernie Sanders is dan toch niet meteen als grote overwinnaar uit de democratische voorverkiezingen van Super Tuesday gekomen, zoals onze overwegend linkse media voorspeld en gehoopt hadden. Zoals ik in mijn blog van 2 dezer (‘De Dommocraten / deel 2) al heb geschreven, is de doorsnee Amerikaan – ook bij de Democraten – eerder conservatief ingesteld en huivert hij van Marxistische experimenten. Onze media voorspellen bij elke stembusgang een vooruitgang voor de linksen, maar steeds meer is het juist het tegenovergestelde. Socialisme heeft zijn tijd gehad, hun vertegenwoordigers hebben in zowat alle westerse democratieën mee geregeerd en er meestal een potje van gemaakt. De huidige bewindvoerders beschuldigen van wanbeheer is dan ook hypocriet want ze hebben zelf de kans gehad er iets aan te doen en hebben er weinig of niets van terecht gebracht..
Sanders maakt nog altijd wel kans om het te halen bij de Democraten. Er moeten nog meer dan de helft van de kiesmannen/vrouwen gekozen worden. Nadat Jo Biden echter al vóór Super Tuesday van drie afhakers de steun gekregen heeft en hij erna ook die van Bloomberg heeft verzekerd, zal het voor Bernie extra zwaar worden het nog te halen, zeker mocht Bloomberg Jo Biden ook financieel blijven steunen, zoals het er naar uit ziet..
Sanders is een zelfverklaarde socialist en het probleem daarbij is, dat hij er ook rotsvast in gelooft. Hij vindt dat het Amerikaans kapitalisme radicaal teruggeschroefd dient te worden. Hij stelt o.m. voor 20% van de waarde van de grote maatschappijen over te dragen aan de werknemers, een federaal gegarandeerde job voor iedereen en wil de overheidsuitgaven verdubbelen zonder echter aan te geven hoe dat zou moeten gebeuren. Enkele begrotingsspecialisten hebben al uitgerekend dat zijn plannen het Amerikaanse deficit, dat nu al over duizenden miljarden dollar gaat (‘trillions’, zoals ze dat daar noemen), nog met 13% zal doen toenemen, Verder wil Sanders o.m. de privé ziekenkassen afschaffen, iets waar 60% van de Amerikanen tegen is en wat zelfs in de U.K. niet is gebeurd. In de plaats daarvan wil hij een nieuw soort Obama Care voor iedereen, zelfs voor illegale immigranten. De oliewinning uit schaliegas wil hij verbieden, waardoor de U.S. opnieuw een importland wordt voor de olie en de superrijken de helft van hun rijkdom afnemen. Dat klinkt allemaal wel sociaal, maar is voor de gemiddelde Amerikaan puur Marxisme. Sanders staat ook positief t.o.v. communistische regimes zoals die van Cuba en Nicaragua.
De wereld kan alleen maar hopen dat Bernie een naam zal blijven voor de Muppet Show en niet zal vereenzelvigd moeten worden met het afbreken van de vrije markteconomie en dan nog vanuit het Witte Huis.
Ik heb zo het idee dat we op heel die Corona paniek moeten reageren zoals op de klimaatheisa; er moet iets aan gedaan worden, er moet worden opgelet, maar het moet zijn tijd hebben. In heel die discussie moeten we ook de aantallen in China relativeren. Ten eerste is de nieuwe, ongekende besmetting daar begonnen en ten tweede leeft daar anderhalf miljard mensen in niet altijd zeer hygiënische omstandigheden. Het is niet voor niks dat jaarlijks de griepvaccins bij ons worden aangepast na een evaluatie van wat er het jaar ervoor uitgerekend in China op dat gebied is gebeurd.
Dat het in China erger was dan elders kwam ook door het feit dat ze erdoor overvallen werden (en de zaak eerst in de doofpot wilden stoppen), terwijl op andere plaatsen men tijdig verwittigd werd van het gevaar. Dat er elders niet meer slachtoffers vallen heeft ook te maken met het feit dat er mensen zijn die een zeer milde vorm van de ziekte hebben, anderen die men kan helpen door een opname in het ziekenhuis en nog anderen door ze gewoon op quarantaine te plaatsen in hun eigen woning .In China had tot nu toe ongeveer 80% de milde vorm van de infectie, 14% de iets ergere en 5% stierven eraan. 5 % op meer dan 40.000 is natuurlijk nog veel, maar – zoals ik hierboven al vermeldde – woont daar anderhalf miljard mensen. Dat de meeste mensen ervan genezen, wordt wel vermeld, maar zo ergens tussendoor, alsof dat niet belangrijk is. De categorieën mensen die het meest gevoelig zijn aan het virus – de zieken en de bejaarden (waar ik ook bij hoor) – zijn de zelfden die nog meer gevaar lopen bij een doodgewone griep, zoals we die hier jaarlijks meemaken.
Voor de rest moet iedereen natuurlijk op zijn hoede blijven en denk ik niet dat het een goed idee is bij elke nieuwe melding daarover te gaan panikeren. Waar bv een huisgezin van drie of vijf – zoals al is voorgekomen – besmet lijkt, zijn dat twee gevallen en geen acht zoals nu al eens is voorgesteld. Paniekzaaierij is hier niet op zijn plaats.
In de weekeindeditie van De Standaard verscheen een interview met blauw Gwendolientje n.a.v. haar besluit om zich niet meer kandidaat te stellen voor het voorzitterschap van Open VLD en als reactie op de kritiek die ze de laatste tijd heeft gekregen o.w.v. haar voorstel om met paarsgroen in een nieuwe federale regering te stappen.
In het interview geeft ze o.a. toe, dat ze meer gemeen heeft met de liberalen uit Wallonië of van andere landen, iets wat ik haar (en haar partij) ook verweten heb (en nog steeds verwijt). In het hele interview van drie bladzijden komt Vlaanderen nauwelijks aan bod. Ze geeft zelfs toe dat er in Vlaanderen heel wat mensen liberaal denken, maar – volgens haar - niet in de partijpolitieke betekenis van het woord. M.a.w. ze denken liberaal, maar stemmen niet (meer) liberaal. Dat verwaarlozen van de Vlaamse zaak heeft de partij aan zichzelf te danken en haar sinds de paarsgroene regering en het verloochenen door Verhofstadt van zijn eigen burgermanifesten, alleen maar nederlagen heeft doen lijden. Dat ze regelmatig toch nog mochten meespelen, was omdat ze een gewillige partner waren die van de inhoud nooit een probleem heeft gemaakt, maar van de postjes zoveel te meer.
Tenslotte haalde Gwendolientje nog eens uit met het veel gebruikte excuus dat er best een federale regering mag komen zonder meerderheid in Vlaanderen, want dat de Zweedse coalitie ook een regering was zonder meerderheid in Wallonië. Dat laatste klopt, maar Wallonië is nu eenmaal het zwakke broertje in België en zou morgen helemaal failliet zijn als Vlaanderen het niet hielp. Men kan vanuit Vlaanderen niet blijven verwachten dat het Wallonië het hoofd boven water helpt houden zonder er zelfs nog iets aan te vertellen te hebben, dit terwijl de kloof tussen beide gewesten blijft groeien. Een nieuwe federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen zou dat alleen nog maar erger maken.
We zullen maar hopen dat de nieuwe Open VLD-voorzitter zich straks zal herinneren dat zijn partij een Vlaamse is en haar stemmen alleen maar kan behalen in Vlaanderen (laten we Brussel even vergeten in deze context). Dat de SP.a nog aan de slippen van de PS hangt, komt doordat ze zelf niets meer voorstelt en is een voorbeeld dat voor de Open VLD geen navolging verdient.
Joachim Coens heeft dé oplossing gevonden om de crisis rond de vorming van de federale regering op te lossen: een Corona coalitie! Als het kind maar een naam heeft, zou men denken. Bij zijn eerste verklaringen na zijn aanstelling als nieuwe CD&V-voorzitter, vond ik al dat hij geen verbetering, maar eerder een kopie was van voorganger ‘Markske’ Beke. Als informateur slaagde hij er – evenmin als de nieuwe flamboyante MR-voorzitter – in een begin van een oplossing te vinden en werden de twee zelfs voortijdig teruggefloten. Koen Geens, die daarna kwam en waarin ik ook al weinig vertrouwens had, was tenminste rechtlijnig genoeg om de beledigingen van ‘Magnjet’ aan het adres van zijn partij niet te slikken. Coens schijnt dat al vergeten te zijn. Wij moeten niet eender welke regering hebben, maar een die ervoor zorgt dat ook onze Vlaamse belangen verdedigd worden. Als dat niet kan, dan hebben we beter geen nieuwe federale regering en kunnen we dit België beter besturen vanuit de gewesten, die het tot nu toe behoorlijk doen en beter verdienen (meer bevoegdheden en meer middelen). Er is een plan B voor dit land, maar de ziende blinden van de traditionele partijen en de even traditionele instellingen blijken dit nog altijd niet te beseffen en willen nog steeds blijven vasthouden aan een systeem dat al vier verkiezingen slecht of niet gewerkt heeft.
Men kan Vlaanderen niet vergelijken met Catalonië, Schotland, Baskenland, Zuid-Tirol e.a. regio’s die in hun landen allemaal minderheden zijn. Vlaanderen staat in België voor 60% van de bevolking, 70% van de economie en meer dan 80% van de uitvoer en kan niet meer geregeerd worden door een regering waarin pseudocommunisten het mede voor het zeggen zouden hebben.
Het wordt hoog tijd dat men aan de diehards van de Belgische politiek, die maar steeds nieuwe regeernormen blijven voorstellen in de trant van Corona en Vivaldi coalities of nood-, rest- en afspiegelregeringen, vertelt dat wij momenteel al zo’n soort regering hebben, die van Sofie & Co. Die regeert (nou, ja) met voorlopige twaalfden en kan – als het niet meer lukt - een meerderheid zoeken in het parlement. Er is zelfs nóg een alternatief: nieuwe verkiezingen, op voorwaarde dat men daarna akkoord is het onderhandelen over een andere boeg te gooien als het straks weer niet zou lukken.
In mijn blog van 25 dezer (‘Begroting, eerste vuurdoop’) had ik er het reeds over dat er de dag daarop de Belgische federale regering in lopende zaken een Europees rapport zou krijgen over haar financiële toestand. Dat rapport is er ook gekomen. Iets van gezien of gehoord in onze media?
Het rapport zegt o.m. dat dit land meer mensen moet aanmoedigen om werk te vinden, de werkloosheidsvergoedingen strenger moeten worden aangepakt, de concurrentiekracht vergroot moet worden om de productiviteit op te krikken. Er zou best een vorm van rekening rijden moeten komen om het land wat mobieler te maken, De belasting op arbeid zou moeten zakken, de andere belastingen, zoals die bv op BTW zouden moeten stijgen en de financieringswet zou dringend hervormd moeten worden.
Kortom, allemaal zaken die we al wisten en waar hier echt niemand van wakker ligt. Het land draait alsof er niets gebeurd is. Niemand mist blijkbaar die volwaardige federale regering De scholen zijn open, de pensioenen worden betaald, de wegen worden hersteld. De ontslagnemende regering in lopende zaken kan voorlopig verder met de zgz ‘twaalfden’ en moet anders een meerderheid zoeken in het parlement. So what? De enige oplossing m.i. is dat de gewestregeringen, die hun werk wel doen, meer bevoegdheden en middelen moeten krijgen om hun regio draaiende te houden.
Ondertussen ligt men wel wakker van het verder evolueren van het Coronavirus; dat vooral de mensen met een zwakkere weerstand (ouderen en zieken) bedreigt. Verder riskeren we een tweede massale toevloed van vluchtelingen uit het Midden-Oosten, nu Turkije zijn grenzen naar de E.U. weer open zet na een zoveelste militair offensief van Assad en zijn Russische bondgenoot. Zeker voor dat laatste probleem heeft Europa geen oplossing en ook geen militaire macht om tussenbeide te komen
Morgen is de krokusvakantie voorbij en zou het – met alle problemen die zich aankondigen weer business as usual moeten worden. Vraag is maar of dat zal lukken.
-----------------
En dan nog dit: een attente lezer heeft er mij op gewezen dat SeniorenNet reclame plaatst bij mijn blogs. Het is voor mij de eerste keer dat ik dit meemaak (sinds februari 2005!). Daar ik geen PC-nerd ben weet ik niet goed hoe daarop te reageren. Alle tips zijn welkom. Bij voorbaat dank!
In mijn blog van 25 dezer had ik het er al even over, dat de Franse Gemeenschap, die de francofonen onterecht (want onwettelijk) ‘la Fédération Bruxelles-Wallonie’ noemen, dringend op zoek is naar 1,2 miljard euro om haar scholen te kunnen onderhouden. Nu blijkt men daar iets op gevonden te hebben: ze gaan die rekening doorsturen naar het Brussels gewest onder het mom dat dat ook deel uitmaakt van het Franstalige scholenstelsel. En daar houdt het niet bij op.
Het overhevelen van bevoegdheden van de Franse Gemeenschap naar het Brussels gewest kan alleen via een eventuele volgende staatshervorming, maar daar wensen de francofonen niet op te wachten. De nieuwe voorzitter van het Brussels parlement, een zekere Rachid Madrane (echte Belg!) heeft in zijn Nieuwjaarstoespraak gezegd dat hij gaat voorstellen ook andere bevoegdheden die met de Franse Gemeenschap te maken hebben, over te hevelen naar het Brussels gewest. Waarschijnlijk onder het motto: ‘Les affaires, c’est l’argent des autres’ Dit zou men o.m. willen doen met de rusthuizen van de COCOF, de Brusselse poot van de Franse Gemeenschap. Die financiering zou in hoofdzaak moeten zorgen voor de kosten van de inburgering. Nu weet zowat iedereen dat de tweetaligheid in die rusthuizen zo goed als onbestaande is, terwijl Vlaanderen al jaren investeert in de Brusselse inburgering, maar daarvoor geen cent krijgt.
Enfin, het klassieke verhaal dat men Vlaanderen in Brussel de francofone rekeningen wil laten betalen, zoals ook al gebeurd is via de zesde staatshervorming, mede onderschreven door de Vlaamse traditionele partijen (én de groenen). Het verschil met nu is, dat men op die volgende staatshervorming niet eens meer wil wachten.
De kans dat dit land niet meer werkt en e.e.a. gesplitst zal moeten worden is momenteel wel aan de orde van de dag, maar op korte termijn niet realiseerbaar. Toch groeit er wat, ook buiten de politiek. Zo waren er de laatste weken verschillende oproepen van experts in zake gezondheidszorg* die ervoor pleiten dat de heilige koe van de Sociale Zekerheid best zou gedecentraliseerd worden naar de gewesten toe, die dan een volledig aparte gezondheidszorg zouden hebben. Dat zal nog wel wat voeten in de aarde hebben, maar kan misschien geregeld worden in een volgende staatshervorming, die men – zeker aan Vlaamse kant – hoopt te bereiken in 2024. Toch zal er, volgens die experten, ook een federale dienst moeten blijven bestaan, die zich echter nog hoofdzakelijk zal moeten bezig houden met de bestrijding van rampen, epidemieën (erg actueel), voedselveiligheid e.d. en tenslotte ook de financiering ervan. Enfin, het zal nog wel even duren vóór we dat gaan meemaken, maar men moet ergens mee beginnen en de splitsing van de Sociale Zekerheid zou een eerste belangrijke stap kunnen zijn voor splitsingen op andere terreinen, waardoor men willens nillens naar een confederaal systeem zal moéten komen.
*Die experts waren niet de eerste de beste, o.a. Jan De Maeseneer, emeritus hoogleraar Volksgezondheid en Eerstelijnszorg UGent, Karine Moykens, secretaris-generaal van het Vlaams Departement Welzijn en Ri De Ridder, voormalig topman bij het Riziv. Zo hoort men het ook eens van niet-politiekers dat dit land moet worden opgedeeld.
---
En dan nog dit:
In mijn blog van 26 dezer (‘Exit Gwendolientje’) verwees ik achteraan nog naar het feit dat bij de aankondiging van haar afscheid als Open-VLD voorzitster, Gwendolientje plots af kwam met liefst 100 ideeën ‘om de samenleving beter te maken’. Beter laat dat nooit, natuurlijk, maar daar had ze wel wat eerder mee kunnen beginnen. Ze heeft er bijna acht jaar de tijd voor gehad. Ik had in mijn blog al enkele van die ideeën vermeld, maar vind er nog eentje interessant. Ze wil nl alle belastingen afschaffen die meer kosten dan ze opbrengen. Dat zal iedereen wel willen, want het zou te gek voor woorden zijn, mochten die bestaan, denk ik. Maar ik had wel eens graag een voorbeeld daarvan gekregen. Wie ‘a’ zegt, moet ook ‘b’ zeggen.
Bernie Sanders lijkt aardig op weg om de voorverkiezingen voor het presidentschap van de U.S. bij de Democraten te gaan winnen. Als we een tiental dagen verder zijn en de uitslagen van Super Tuesday zullen kennen (verkiezingen in liefst 14 staten), zal er e.e.a. daarover wel duidelijker worden. Opvallend is wel dat de leiding van de Democratische partij daar niet vrolijk van wordt. Die is nl niet overwegend links, zoals onze media ons willen doen geloven en vreest dat Sanders het tegen Trump nooit zal halen o.w.v. zijn uitgesproken linkse ideeën*. Stel u voor: een socialist president van het machtigste land van de wereld! Wat onze media er trouwens meestal ook niet bijvoegen is, dat Sanders niet eens een partijkaart van de Democratische partij heeft, waarbij men zich kan afvragen hoe zo iemand dan kan deelnemen aan de verkiezingen voor een partijnominatie.
*Bernie Sanders belooft gezondheidszorg voor iedereen, kwijtschelding van schulden voor studenten, gratis onderwijs, een beteugeling van de inkomstenongelijkheid en – natuurlijk – strijd tegen de klimaatverandering. Doet zo’n beetje denken aan ‘onze’ Stevaert destijds. Probleem voor Sanders (en dus ook voor de Democraten, mochten die winnen) is dat zoiets in zo’n onmetelijk land met zoveel inwoners (± 327 miljoen) gewoon onbetaalbaar zal zijn. Ondertussen weten wij hier – na Stevaert – dat ‘gratis’ niet bestaat. Tenslotte is de doorsnee Amerikaan, ook bij de Democraten, eerder conservatief. en niet links.
