Ik heb het in deze rubriek al meermaals geschreven: het is lovenswaardig dat de Vlaamse deelregering zorgt dat ze een sluitende begroting heeft. Politiek gesproken is het echter geen slimme zet, als men weet dat Brussel en Wallonië zich daar niets van aantrekken en zeggen te zullen 'trachten' er een te hebben tegen 2015. 'Als België straks geld tekort komt', schreef ik toen, 'dan zal men dat bij Vlaanderen komen zoeken en nergens anders'. Het is zover. Guy Vanhengel, minister van Begroting in de uittredende regering Leterme, is gisteren op radio I komen vertellen, dat Vlaanderen met zijn overschot zal gevraagd worden bij te passen. Over Brussel en Wallonië repte hij niet eens. Die hoeven blijkbaar geen extra inspanningen te doen. Vanhengel is een Brusselaar en dus gewoon geld te vragen. In financiële, Vlaamse kringen noemt men hem trouwens 'de schooier van Evere''. Hij schuwt de grote woorden niet. Een paar maanden gelden vertelde hij nog dat de staatskas leeg is, wat wel klopt, maar wat een minister met zijn functie niet dient te zeggen. Nu wil hij de Vlamingen chanteren door hen de schuld te geven van de onvermijdelijke belastingverhogingen die er aan zullen komen, als die regering Di Rupo er komt. De vraag is maar, of die regering Di Rupo I er wel gaat komen. Over B-H/V II is nog steeds geen akkoord. Officieel heet het op onze me(r)dia dat CD&V niet akkoord is met een verdoken verfransing van heel Vlaanderen. Zijn de andere drie Vlaamse onderhandelaars daar dan wél mee akkoord? Die zijn waarschijnlijk met dat probleem niet bezig. Ze hebben het blijkbaar te druk met uit te zoeken, welke ministerpostjes ze in de wacht zullen kunnen slepen. M.a.w. het vel van de beer te verkopen...
Wie dacht, dat de francofonen genoegen zouden nemen met wat al bereikt is i.v.m. de splitsing van B-H/V, is eraan voor de moeite. Nu willen ze ook, bij de splitsing van het gerechtelijk arrondissement, dat Franstaligen buiten de zes faciliteitengemeenten ook al hun geschillen in het Frans zouden moeten kunnen oplossen. Als men daarin van Vlaamse kant zou toestemmen, betekent dit, dat dit straks in heel Vlaanderen het geval zal worden, met alle gevolgen vandien. Het is al erg genoeg dat 'de zes', volgens het al bereikte akkoord, in feite al electoraal tot Brussel gaan behoren. Dit is met evenveel woorden al officieel bevestigd door o.m. Louis Michel en Armand De Deckèr en zou o.m. als gevolg kunnen hebben dat, mocht er straks een splitsing van België komen, dit kan leiden tot plaatselijke referenda, waarbij de burgers aldaar - met een francofone meerderheid - ook effectief voor Brussel zouden kunnen kiezen. De francofonen, met de MR op kop, die revanche wil nemen voor het eerste akkoord, waarbij ze het FDF kwijt zijn geraakt, plegen nu (nog maar eens) chantage door te dreigen het eerste, politieke akkoord op te blazen. Laat ze maar doen; beter geen akkoord dan een slecht akkoord. Ondertussen stond er deze week wel een merkwaardige denkpiste in de column die onder de naam van Annick Verbauwen verschijnt in 't Pallieterke. Die stelt, dat we de realiteit in de zes faciliteitengemeenten niet kunnen ontkennen, maar moeten trachten daar een mouw aan te passen door ze bv een speciaal statuut te geven binnen het Vlaamse territorium. De Franstalige inwoners van 'de zes' zouden dan een beschermde minderheid vormen in Vlaanderen, wat hen - zeker financieel gesproken - alleen maar voordelen zou opbrengen. Zoals ik vroeger ook al schreef, stelt de columnist(e), dat men gek moet zijn om te kiezen voor Brussel, met zijn verpauperde wijken, zijn onveiligheid en zijn hoge belastingen. Een stad, waar Frans inderdaad nog de lingua franca is, maar waar in werkelijkheid steeds meer Turks en Arabisch wordt gesproken. Misschien is het idee van Verbauwen nog zo slecht niet. Bij een splitsing van België, die er ooit gegarandeerd komt, zal een eentalig Vlaanderen toch een soort confederatie met een veeltalig Brussel moeten aangaan. De zes huidige faciliteitengemeenten zouden in zo'n akkoord kunnen passen, waarbij het Vlaamse territorium optimaal verstevigd zou worden. Iets om over na te denken.
Het is niets nieuws: de Belgische justitie is al lang een lachertje. Het proces Beaulieu heeft dat nog maar eens pijnlijk bevestigd. Ongeacht wie er daar nu gelijk of ongelijk heeft, een proces dat na 21 jaar nog steeds moet beginnen, kán niet. Buiten het derven van boetes en terugbetalingen, kost zo'n zaak de staat vele miljoenen euro aan werk, onkosten en tijdverlies. Denk maar eens aan de meer dan 200.000 bladzijden die dit proces al telt (en waarvan men zelfs eens gevraagd had het te vertalen in het ... Armeens!). De zaak Beaulieu is trouwens maar het topje van de ijsberg. Denken we maar aan dat van de KB-Lux, ook op een sisser geëindigd door de schuld van het gerecht zelf, dat zich niet aan de regels had gehouden. Denk maar aan het proces tegen het Vlaams Blok, waarbij Verhofstadt van de ene rechtbank naar de andere ging leuren tot hij een rechter vond die hem genegen was. Daarbuiten zijn er bijna wekelijks gerechtelijke uitspraken waarbij men zich de wenkbrauwen kan fronsen. Het is een zoveelste Belgisch probleem dat zich hoofdzakelijk stelt in het Brusselse, waar de situatie al lang uit de hand is gelopen. Rechters die elkaar beschuldigen, rechters die zelf voor de rechter moeten komen, een eerste voorzitter van het Hof van Cassatie, die eerst een regering doet vallen en nu zelf ontslag neemt, 'om persoonlijke redenen'. Rechters van arbeidsrechtbanken die zelf in die zaken betrokken partij zijn. Tenslotte is het discussiepunt van de 'acht' op dit ogenblik: de gerechtelijke splitsing van B-H/V, waar men in Vlaanderen een Franstalige rechtbank wil inrichten. Alsof men in Brussel nog niet genoeg gerechtelijke problemen heeft, wil men de Rand ook laten delen in de Brusselse knoeiboel. Ik vraag me trouwens af, of de francofonen in de Rand wel beseffen dat ze - als het ooit gebeurt - van de regen in de drop zullen komen. Als men van Brussel een zelfstandig gewest maakt, dan creëert men een Griekenland in het klein.
Sinds de invoering van de euro lijkt ons geld steeds minder waard te zijn. Men spreekt nu over miljarden alsof het niets is Neem dat bedrag van meer dan acht miljard dat de eventuele regering Di Rupo, volgens het daarvoor bestaande 'monitoringcomité', extra zal moeten vinden. Als we dat even in oude Befkes zetten, is dat meer dan 320 miljard, 320.000.000.000! Daarvan zegt uittredend premier Leterme dat er 5 miljard zó kunnen gevonden te worden zonder dat er daar iemand schade onder lijdt. Hij zegt er niet bij hoe, maar - als het waar is - waarom heeft hij het dan niet eerder gedaan? En, laten ons zeggen dát hij daarover gelijk heeft, dan moeten er nog steeds meer dan 3 miljard (120 miljard Bfr) extra gevonden worden door Di Rupo, die nu toch zelf die begroting zou gaan opstellen, zoals ikzelf al vermoedde in mijn vorige blog. Zijn club van acht - we zouden ze ook de 'octopusgroep' kunnen noemen, maar dan weten we straks helemaal niet meer over welke octopus we het gaan hebben - zal daarover wel moeten akkoord gaan. Voor CD&V en Open VLD is er geen weg terug meer. Nu ermee stoppen zou hun electorale schade alleen maar vergroten. Vergeten we tenslotte niet, dat met het vinden van die extra 3 miljard, als het daarbij zou blijven, het niet gedaan zal zijn. Er zijn nog de aanbevelingen van Europa, waar zopas nog sancties aan zijn toegevoegd. Als men die hier wil vermijden, zal er nog heel wat moeten gedaan worden aan de loonkost, de index, de uitkeringen en de pensioenen, om er maar enkele op te noemen. Voor Europa moet er bespaard en gesaneerd worden en vooral dat eerste is nu juist iets wat Di Rupo niet erg zinnens is te doen. Het is niet voor niets dat socialisten en groenen in het Europees parlement (vruchteloos) tegengestemd hebben...
Vandaag ontmoet Di Rupo Leterme om te bespreken wie de begroting voor 2012 zal 'tacklen'. Ik heb de indruk, dat Di Rupo dat zelf gaat willen doen. De man denkt deze week met zijn club van acht de eindmeet te kunnen bereiken en zou dan in principe ook die begroting kunnen maken. Of dat op een gezonde basis zal gebeuren, is nog zeer de vraag. Vooraf zal hij nl nog moeten beslissen wie van zijn nieuwe federale regering deel zal uitmaken. Alles laat aanzien, dat het er een zal zijn met acht partijen, waarbij dus nog een aardig partijtje stoelendans zal gespeeld moeten worden. De groenen eruit laten heeft geen zin, zolang de francofonen dit niet willen. Die hebben nu nl geen oppositie meer die naam waardig en dat komt hen goed uit. Langs Vlaamse kant alleen Groen! laten vallen, zal de Waalse zusterpartij Ecolo waarschijnlijk niet toelaten en zou er tevens voor zorgen dat de regering Di Rupo I geen meerderheid zou hebben in Vlaanderen. Mijn gok is, dat er weer een hele vloot staatssecretarissen zal benoemd worden, erger nog dan in de uittredende regering van Leterme. Ondertussen heeft Kris Peeters in het Vlaamse parlement zijn eigen septemberverklaring afgelegd. Voor het tweede jaar op rij is het budget van de Vlaamse deelregering in evenwicht. Er is zelfs een klein overschot dat zal aangewend worden om enkele bestaande initiatieven te versterken. Daar komt nogal wat kritiek op van de belgicisten, die met lede ogen aanzien dat de Vlaamse regering haar woord houdt en geen geld opzij legt om het zinkende Belgische schip te redden. Ze heeft daarin groot gelijk, want Brussel en Wallonië doen dat ook niet. Integendeel, die zullen vóór 2015 geen budget in evenwicht hebben, steeds er op hopend dat Vlaanderen het gat weer wel zal dichtrijden. Niet dus, althans voorlopig toch. Wat Vlaanderen doet is trouwens de wens van de EU, de OESO én het IMF: besparen én investeren, zodat een verdere economische groei mogelijk blijft. Die groei is het enige middel om de recessie op afstand te houden. En wat doet Wallonië? Wel, daar heeft men een week feest gevierd, met als kers op de taart de officiële voorstelling van het nieuwe logo van Francofonië: la fédération Wallonie-Bruxelles. Een nieuwe naam die onwettig is, want niet vermeld in de Belgische Grondwet. Maar dat is de laatste zorg van onze Franstaligen. Alle wetten, die niet in hun kraam passen, werden en worden door hen straal genegeerd. En onze makke Vlaamse media reageren daar niets eens meer op. Die doen dat pas - en met veel verve - als Vlaanderen nog maar iets onwettigs denkt te doen. En ze hebben het nu ook veel te druk om te trachten de N-VA in de vernieling te schrijven. Arm Vlaanderen, dat geen pers heeft die de eigen waarden wil verdedigen.
Voor wie het nog niet zou weten: primaire inkomsten is een geleerd woord voor ons inkomen, maar dan wel zonder de herverdeling via belastingen, sociale bijdragen en uitkeringen. Dat (gemiddelde) inkomen blijkt in Vlaanderen bijna een kwart 24,5%) hoger te liggen dan in Wallonië en 14,7% hoger dan in Brussel. Het Belgische primaire saldo is de laatste jaren negatief geworden en dat kan bijna uitsluitend op rekening van Wallonië geschreven worden. Mocht er morgen ook een eurozone met twee snelheden komen, dan zal België - als het dan nog zou bestaan - daardoor in de 'trage' reeks komen, terwijl Vlaanderen op zich bij de snelle jongens hoort. Een reden temeer dus voor onze zuiderburen om wat minder hoog van de toren te blazen en de Vlamingen verder te blijven koeioneren in hun eigen Rand. Volgende week worden er trouwens binnen de Europese commissie maatregelen verwacht, die nodig zullen zijn om eventueel sancties te kunnen nemen tegen landen die de Europese begrotingsregels aan hun laars lappen. Als er niet snel werk wordt gemaakt van een Belgisch voorstel tot begroting voor 2012 - iets wat Leterme al herhaaldelijk gevraagd heeft - zal België op het matje worden geroepen, ongeacht of er dan al dan niet een nieuwe regering zal zijn. Waarmee wordt bevestigd wat ik hier al enkele keren heb geschreven, nl dat het voor Europa niet zo belangrijk is wat voor soort regering dit land heeft. Een zgz 'echte', maar slechte regering is even erg, misschien zelfs erger dan een in lopende zaken, waarvan men tenminste de grenzen kent. Die nieuwe begroting opmaken zal trouwens geen sinecure zijn, als men weet dat er op één jaar tijd 5,7 miljard euro extra zal moeten gevonden worden. Dat is - om maar een idee te geven - zowat de helft van wat Dehaene destijds in een hele legislatuur moest vinden om met zijn Globaal Plan België aanvaardbaar te maken om bij de eurozone te komen. De nationale loodgieter heeft toen o.m. enkele miljarden moeten besparen in de gezondheidszorg, een loonstop moeten invoeren en de index moeten hervormen. Zie je dat Di Rupo al doen? Die denkt nog altijd in DDR-termen en is zinnens zo'n driekwart van dat geld te zullen recupereren via nieuwe belastingen, iets waarmee Europa, het IMF noch de OESO het eens zijn. De bende van acht, die rondbazuint dat Vlaanderen er niét armer van zal worden, maakt zijn kiezers dan ook blaasjes wijs. Dat, terwijl Wallonië zich al verzekerd heeft van een jaarlijkse extra dotatie van een half miljard...
Niet alleen volgens simpele geest Van Besien, die zowat alles goedkeurt wat hem voor de neus wordt gehouden, maar ook volgens zgz politieke 'specialisten' zoals die Koen Van den Heuvel (Vlaams parlementslid voor CD&V), zijn de 500 miljoen euro die Wallonië gedurende de volgende tien jaar elk jaar extra gaat krijgen (en de daarop volgende tien jaar ook nog, zij het uitdovend), géén transfer, omdat - houdt u vast - hij in de tijd beperkt is. Het betekent, volgens mijn even simpele berekening wél, dat Wallonië na tien jaar 5 miljard euro extra zal gekregen hebben, waarover het geen rekenschap hoeft te geven en die ook niet moeten worden terugbetaald. Als we, om het toch maar simpel te houden, ervan uitgaan dat daar de daarop volgende tien jaar nog eens, laat ons zeggen, 2,5 miljard euro bijkomen - betaald uit de Belgische kas via de Vlaamse belastingbetaler - dan zal de Waalse regio zo'n 7,5 miljard euro gratis en voor niks cadeau gekregen hebben. Zelfs eerste Vlaamse piet Kris Peeters is er ingetuimeld, omdat zijn ogen groter geworden zijn dan zijn buik bij het zien van de nevenprofijtjes. Wel, als dat tegenwoordig de moderne wiskunde is, dan heb ik een oplossing voor het Griekse probleem en de Europese crisis: Europa geeft Griekenland, buiten de al besproken leningen, jaarlijks, laat ons zeggen 5 miljard euro extra en dit gedurende tien jaar en bouwt dat bedrag de volgende tien jaar af. Probleem opgelost voor de volgende twintig jaar.Tenzij de landen, die dat extra geld zullen moeten ophoesten, er niet mee akkoord gaan. Als Vlaanderen bereid is nog maar eens te bloeden, wil dat niet zeggen dat de vooropgestelde Europese donorlanden (Duitsland op kop) dat ook zullen doen. Als Europa zo niet wil werken, waarom moet dat bij ons dan wél? De vraag stellen, is ze beantwoorden...
