Het is de laatste week al Onkelinx wat de klok slaat. Onkelinx gaat naar Kongo, Onkelinx wordt opgehemeld door de Amerikaanse ambassadeur, Onkelinx gaat voor "grote hervormingen". Mocht er nog iemand aan twijfelen: de belangrijkste persoon in de huidige federale regering is niet grijze muis Leterme maar Onkelinx, la diva. Tegelijk is het ook haar partij, de PS, die in die regering met een Vlaamse minderheid de lakens uitdeelt. Madame is, op eigen initiatief (ook op eigen kosten?), naar "onze" Kongo geweest en heeft daar, tijdens haar zgz privé-bezoek o.m. een onderhoud gehad met een zekere Kabila. Die man, zou volgens tante Laurette goed zijn dossiers beheersen. Wat ze hem beloofd heeft, zegt ze niet, maar ze gaat alleszins de Belgische regering ertoe aanzetten om Albert II naar de evenaar te sturen om het 50 jarig bestaan van de grootste chaos van Afrika mee te gaan vieren. Meer dan waarschijnlijk zal ze ook wel financiële steun beloofd hebben, geld dat weer zal verdwijnen in de bodemloze vergeetputten van onze vroegere kolonie. Mister Gutman, de excentriekeling die hier Amerikaans ambassadeur speelt, heeft het goed bekeken: de PS is momenteel de belangrijkste partij van dit land en la Onkelinx de belangrijkste persoon in de regering. Alleen - Amerikanen zijn nu eenmaal eenvoudig van geest* - had hij dat niet openbaar mogen zeggen, ook al heeft hij gelijk. Vergeet Leterme. Onkelinx zelf zegt van hem dat het ongelooflijk is wat voor metamorfose die man ondergaan heeft. De 800.000 Vlamingen die ooit voor hem stemden omdat hij een deel van het VB-programma wou realiseren, zijn eraan voor de moeite. Het communautaire zit tegenwoordig in Dehaenes doofpot. Leterme volgt de Van Rompuy strategie: "Wie niets doet, wordt bevorderd". Leterme is nu 100% belgicist geworden en dat kan Onkelinx alleen maar waarderen. De Standaard, niet toevallig De Standaard, zette Onkelinx op de eerste bladzijde van haar laatste weekeindeditie. Met daarbij groot nieuws: ze zegt dat het tijd is voor grote veranderingen. Gaat la Onkelinx de weg op van Brouckie? Heeft zij (eindelijk) het licht gezien? Vergeet het maar. Wat Onkelinx wil, is dat er vers geld moet komen, extra geld dat de lege Belgische staatskas niet heeft. Dat betekent dus nieuwe belastingen en dat voor een land dat al op nummer drie staat in het Europa der belastingen. Als het aan Onkelinx ligt, staan we binnenkort dus in die rangschikking op nummer één, ook al omdat de nummers één en twee (Zweden en Denemarken) al enkele jaren hun belastingen aan het reduceren zijn. Het is trouwens opmerkelijk dat België niet vernoemd wordt als het gaat om armlastige landen in Europa. Men spreekt alleen over de "pigs" (let erop, dat de tweede "i" verdwenen is: Ierland is er - na draconische besparingen - uitgevallen). Nochtans heeft ook België een staatsschuld die de 100% van het bbp bereikt. Waarom komt er dan geen aanval op bv de Belgische staatsbons? Wel, doodeenvoudig omdat wij een land van spaarders zijn. Ondanks alles zijn de Belgen - en zeker de Vlamingen - nog betrekkelijk rijk en daarbij grote spaarders. Wie dat niet gelooft, moet maar eens de Tv-programma's over huizen volgen op VTM en Vitaya. België heeft een "toekomstige terugbetalingscapaciteit", zoals dat heet. Als het land straks het extra geld nodig heeft, waar Onkelinx op zinspeelt, dan zal ze het halen bij de eigen burgers. Bv door de enorme hoeveelheid spaargelden meer te belasten of door de burgers aan te sporen tot het kopen van staatsbons, waarmee de staatsschuld kan worden afgelost/uitgesteld (schrappen wat niet best uit komt). Kortom, als Onkelinx haar zin krijgt en CD&V en Open VLD haar gehoorzaam blijven volgen, dan zal Jan met de Pet de staatsschulden zelf mogen betalen. Het woord "besparen" staat niet in Laurette's woordenboek. Dat is misschien goed voor de Ieren, maar niet voor de Belgen en zeker niet voor onze francofonen die het parasiteren al 180 jaar gewend zijn.
* Wie dat niet gelooft, moet maar eens het boek "The Ugly American" lezen. Dat is geschreven door een Amerikaans diplomaat en gaat over de Amerikaanse politiek van het einde der vorige eeuw, maar is nog steeds actueel voor wat de Amerikaanse mentaliteit betreft.
In tegenstelling tot wat ik eerst dacht, heeft de Raad van State de klacht van het Pomphuis restaurant tegen het BAM project in Antwerpen dan toch niet ontvankelijk verklaard. Dat misverstand had ik, omdat de auditeur van die Raad dat eerst geadviseerd had. De Raad is de auditeur niet gevolgd, iets wat vrij zelden gebeurt. Daarmee is recht geschied en kan het zo maar niet, dat de eerste de beste hond met een hoed op het algemeen belang kan dwarsbomen. Daarmee ligt de bal nu weer in het kamp van de Vlaamse regering. Als het die regering menens is en ze inderdaad Vlaanderen haar enige grote economische troef niet wil laten kwijtspelen, nl de uitbouw van de logistiek, dan moet er nu worden doorgegaan met het Lange Wapper project, al dan niet aangepast op enkele punten. En het Antwerps referendum? Wel, dat verwierp dat project wel met bijna 60% van de stemmen, maar dat was maar 20% van het totale kiezerskorps. 80% had er geen problemen bij, had er geen interesse voor of stemde tegen. En dan hebben we het alleen over de Antwerpenaren, terwijl de inwoners van de omliggende gemeenten en feitelijk heel de regio, niet eens mochten mee doen. Democratisch is anders. Hét probleem dat zich nu stelt is, dat de partijen, die de meerderheid vormen in de Vlaamse regering, verdeeld zijn. CD&V en N-VA zijn voor, SP.a is tegen*. Naar het schijnt zouden er ook heel wat socialisten vóór de voortzetting van de brug zijn, maar is de heer Patrick Janssens het grote struikelblok. Voor de man, die er al een bocht van 180 graden op heeft zitten in deze zaak, geldt nl maar één criterium, nl de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Of zijn stad en zijn haven straks stikken is voor hem maar bijzaak. De kans wordt nu echter groot dat hij, ofwel het vertrouwen van de eigen partij kwijt speelt (het zijn daar niet allemaal masochisten), ofwel van zijn bevolking. Van de 80% die in oktober niet stemde of tegenstemde, hoeft hij in elk geval niet veel stemmen meer te verwachten. Lange Wapper doet zijn naam alle eer aan en zal, zeker voor Janssens, dé kwelduivel blijven. Symbolischer kon moeilijk.
* Ook de oppositie is verdeeld: Open VLD en LDD zijn vóór, Vlaams Belang is tegen. Rechtuit gezegd, begrijp ik in deze kwestie het VB niet.
En terwijl dit land verzuipt in de schulden en nergens nog geld voor over heeft (pensioenen, politie, werkoverleg en ga zo maar door), blijven de "asielzoekers" hier maar binnenstromen. De regularisatieperiode mag dan al voorbij zijn, de lokroep om hier in hotels te kunnen logeren én financieel gesteund te worden, blijkt een aantrekking te hebben die ze elders niet (meer) vinden. Er logeren momenteel zo'n 2.000 gelukzoekers in Brusselse hotels en de OCMW's van de grote steden kunnen de toestroom gewoon niet meer de baas. De regering heeft wel e.e.a. opzij gelegd om Fedasil, de dienst die zorgt voor de opvang, te kunnen financieren, maar dat geld blijkt ruim onvoldoende te zijn. De twee Waaltjes, die het allemaal eens gingen oplossen, blijken ook al niet goed meer met elkaar overeen te komen. Philippe Courard (PS), staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie speelt de bal door naar Melchior Wathelet Jr (CDH), staatssecretaris voor Asielbeleid en Migratie en vice versa. Ten einde raad sturen ze de stromen inwijkelingen dan maar door naar de OCMW's met de raad daar maar naar geld te vragen. Die OCMW's, zeker die van Antwerpen en Brussel, kunnen dat echter niet meer aan. In Antwerpen heeft het OCMW een financiële put van 30 miljoen euro en heeft de (socialistische!) leiding daar beslist er geen geld meer voor uit te trekken. De stad Antwerpen, die al jaarlijks 103 miljoen uitgeeft aan haar OCMW, zou dat bedrag dan moeten bijpassen. Daar is begrijpelijkerwijze niet veel animo voor, maar als ze het doet, zal dat gaan ten koste van de veiligheid, sport, cultuur en het schoonhouden van de stad. Mooie vooruitzichten, dus. Doet onze regering dan echt niets aan dit probleem? Toch wel. In oktober van vorig jaar had de toenmalige regering van de rustige vastheid daarover een akkoord gesloten, waarbij e.e.a. op punt werd gesteld i.v.m. de nationaliteitswerving (nog een cadeau van Verhofstadts regeringen), de schijnhuwelijken en de oncontroleerbare gezinshereniging. Nu blijkt echter dat de Franstalige CDH en PS deze voorwaarden willen heronderhandelen, m.a.w. terug naar af. En vermits de PS baas is in deze lamlendige regering Leterme (denk maar aan de Amerikaanse ambassadeur die Onkelinx de "machtigste" persoon uit deze regering noemt), is de kans groot, dat er weer eens niets zal gebeuren. De Franstaligen in dit land beschuldigen het Vlaams Belang er steeds van dit land naar de bliksem te willen helpen. Dat klopt helemaal niet. Het VB zit al heel haar bestaan in de oppositie en heeft nooit rechtstreeks gewogen op de Belgische besluitvorming. Het zijn partijen zoals CDH en vooral de PS, die in de regeringen zitten en zo wegen op het beleid, die er de oorzaak van zullen zijn dat dit land niet zal blijven bestaan. Zij zijn de doodgravers van België.
Kameraad Porsche, papá Daerden voor de Luikenaars, bij de rest van de bevolking bekend om zijn voorliefde voor wijnen en andere zatsels, heeft - als federaal minister van pensioenen - nog eens van zich laten horen. Hij zegt nu, dat de Belg gemiddeld drie jaar langer zal moeten werken om de pensioenen betaalbaar te houden. Dat is helemaal geen nieuws, want iedereen, die er zich aan interesseert, weet dat twee op de drie Belgen niet meer werken na 55 jaar. Voor één keer geef ik zelfs de PS gelijk, waar die zegt dat de wettelijke pensioenleeftijd op 65 moet blijven. Het heeft immers geen zin die tot 67 te verlengen, als men eerst niet begint tot 65 te blijven werken. Langer laten werken is trouwens de enige maatregel die de failliete regering Leterme kan nemen om er iets aan te doen. Voor andere maatregelen is er geen geld, zoals er nergens nog extra geld voor is. Een maand geleden beweerde echter diezelfde Daerden nog, in een reactie op een rapport van Voka, dat het volstond om geld in het Zilverfonds te storten om de pensioenkosten betaalbaar te houden. Ondertussen weet ook hij, dat het zilverfonds een fata morgana is, een letterlijk lege doos, waarin vóór 2007 te weinig is gestort en daarna niets meer. Erger nog, vorig jaar haalde de federale regering nog 800 miljoen euro uit dat fonds om het te beleggen in eigen schuldpapier en daarmee haar begroting op te smukken. Van fraude gesproken... Er is nu een nieuw rapport opgedoken, van Assuralia, de verzekeringsfederatie, die stelt dat het financieringstekort voor gezondheid, ziekte en pensioenen tegen 2050 tot 21,5 miljard zal oplopen. Dat is meer dan het huidige gat in de Belgische begroting, waardoor het zo goed als zeker is, dat de Belgische pensioenen, die nu al tot de laagste van Europa behoren, laag zullen blijven. Het gemiddelde pensioen van de Belg bedraagt nu maar 40% van zijn eindsalaris, omdat het berekend wordt op zijn hele carrière*. SP.a is toevallig ook deze week voor en dag gekomen met een pensioenplan. Onze socio's willen, via de tweede pijler (sparen via het bedrijf waarin men werkt) dat pensioen optrekken naar 75% en dat onder overheidscontrole. Dat klinkt mooi, maar zal wel bij wishfull thinking blijven. Zeker onder overheidscontrole wordt dat weer iets zoals die lege doos van het Zilverfonds, dat ook een socialistisch idee was (van Ti-ta-tovenaar Vande Lanotte, die zelf niet moet vrezen voor zijn pensioen: hoogleraar, senator, voorzitter van Electrowinds én van de haven van Oostende...). En zo sukkelt deze armlastige regering verder met kunst en vliegwerk, in de hoop zo de verkiezingen van 2011, waarna we zullen zien wat we zullen zien, maar waarvan niemand weet wat het zal worden...
* Er is daarop één uitzondering: bij vastbenoemde ambtenaren wordt het pensioen berekend op het laatste werkjaar, waardoor die pensioen bijna 2,5 keer hoger zijn. En dat in een land waar men de mond vol heeft over solidariteit!
Brussel blijft in het nieuws. Terwijl er nog steeds druk gepalaverd wordt tussen allerlei overheden, zonder dat daar iets concreets beslist wordt (het bewijs daarvoor is dat de politievakbond bij zijn stakingsaanzegging blijft), is men er achter gekomen dat een van de zgz topfuncties van het Brusselse stadsgewest al een jaar vacant is, nl die van gouverneur. Het Brussels gewest blijkt nl ook zo'n functie te hebben, alhoewel het geen provincie is. De laatste gouverneur, eigenlijk een gouverneuse, heette Véronique Paulus de Châtelet. Ondanks het feit dat haar naam iets adellijks lijkt voor te stellen, behoorde de dame tot de PS. Ze is begin 2009 met pensioen gegaan en nog steeds niet vervangen. Haar taken, die sinds de laatste staatshervorming al niet veel meer voorstelden, werden overgenomen door de dienstdoende vice-gouverneur (die hebben ze daar ook al!), Hugo Nijs. Het is een raadsel, waarom niemand die job van gouverneur daar wil hebben. Misschien komt dat doordat er in het Brusselse gewest al meer dan duizend verkozenen zijn, die al een andere politieke job hebben, die ze waarschijnlijk niet willen ruilen voor iets dat door sommigen als een pispaalfunctie wordt beschouwd. De politiek wil nu die gouverneursplaats afschaffen. Moet kunnen, zou men denken, maar in een ingewikkeld landje als het onze, met al zijn gevoeligheden, zijn regeltjes, zijn grendels en zijn evenwichten, is niets simpel. Als men nl die job afschaft, dan zouden de gouverneursbevoegdheden moeten worden overgedragen aan Brussels minister-president Charles Picqué. Dat blijkt niet te kunnen, omdat de bevoegdheden van die man bij wet zijn vastgelegd en gelijk moeten blijven aan die van zijn Vlaamse en Waalse collega's. Daarenboven kan men niet om de vice-gouverneur heen, die o.m. bevoegd is voor de taalwetgeving, een functie die de Vlaamse partijen niet willen afgeschaft zien. Kortom, om deze zaak op te lossen is er - nog maar eens - een staatshervorming nodig, iets waarvoor de francofonen, zoals we weten, huiverig zijn. Wat men in dit land ook ten gunste wil veranderen, steeds komt men daarop echter terug. Als ik een tip mag geven (maar wie ben ik?), zou men best álle gouverneurs én hun hofhouding afdanken, samen met hun provincieraden en al wat er bij hoort. Dat zou pas een oplossing zijn, waarmee niet alleen het probleem in Brussel, maar ook de geldverkwisting in het hele land zou gediend zijn. Alle discussies die er op dit ogenblik gevoerd worden, zowel met en over politie en justitie als met vakbonden en werkgevers, lopen vast op het probleem dat de federale regering geen geld meer over heeft. Begin dan a.u.b. eerste eens serieus te besparen, zodat er ergens geld vrij komt. We moeten ons daar echter geen begoochelingen over maken. Dit kan niet zonder staatshervorming en die komt er nooit vóór de volgende verkiezingen van 2011. Het alternatief is dan ook alleen maar dat er wordt voortgemodderd.
Sinds het bezoek van onze kersverse minister van Buitenlandse Zaken aan onze vroeger kolonie, lijken de betrekkingen met Kinshasa weer te normaliseren. Steven Vanackere, nu al gedoodverfd als de CD&V-opvolger van Leterme als de partij nog eens de kans krijgt een volgende eerste minister te leveren (blijkbaar zijn ze "Yves" daar ook al liever kwijt dan rijk), voert dus terug de oude politiek van zoete broodjes bakken. "Ontguchting" heet dat tegenwoordig. Een van de besproken punten op de bijeenkomst in Kabila's buitenverblijf (op 1500 km van Kinshasa!) was, dat koning Albert II zou worden uitgenodigd op de "viering" van 50 jaar Kongolese onafhankelijkheid. Het is opmerkelijk te zien dat vooral onze Waalse politici daarop aandringen. Volgens la Onkelinx zou zijn afwezigheid daar getuigen van "koloniale heimwee" en volgens madame Millefoisnon zou het zelfs een "magnifiek symbool" zijn. Niet iedereen is van die laatste ontboezemingen overtuigd. Zo vraagt Kristl Strubbe, in een vorig leven nog VTM-anker, maar nu Open VLD-schepen van de stad Mechelen, zich - volgens mij terecht - af, wat er daar eigenlijk te vieren valt in Kongo. Gruwelijk verkrachte en gefolterde vrouwen? Kindsoldaten? Massale ondervoeding? Het compleet wegsmelten van de infrastructuur? Dat lijstje zou nog veel langer kunnen zijn. Wat is er overgebleven van de onder Belgisch bewind goedwerkende gezondheidsdienst? Van de gratis (lagere) scholen? Van de vlotte transportmiddelen, zeker per spoor en over het water? Van de gevarieerde voeding? Wat is er in Kongo geworden van de administratieve gebouwen, de havens en luchthavens, de scholen en ziekenhuizen, de hotels en de parken? Kortom, er is daar feitelijk niets te vieren, zeker als men weet dat er op die plechtigheden waarschijnlijk enkele aanwezigen zullen bijlopen, die er beter weg zouden blijven. Zoals Mugabe bv, of Kadaffi, om over de Chinezen nog te zwijgen. Als Albert II er naartoe trekt, zal ook hij tussen die sujetten komen te zitten en misschien nog het vernederende risico lopen herinnerd te worden aan de strapatsen van zijn voorvader Leopold II. Politiek zou echter geen politiek zijn, als men het daar straks zou afdoen als, ja, als wat? Een "fait divers", zou Thielemans zeggen. "'t Is wel ernstig, maar 't blijft een fait divers". En voor de rest zal de kolonisatie de schuld van alles krijgen. Misschien moet Albert II, of Vanackere, of allebei wel een openbare schuldbekentenis afleggen, zoals Verhofstadt vroeger in Rwanda ging (moest?) doen. Straks krijgen we nog heimwee naar De Gucht...
Deze week gaan we eens zien wat we zullen zien. De twee exponenten van de rustige vastheid gaan nl uit hun sloffen schieten. Wat dat gaat betekenen, is nog koffiedik kijken, waarbij ik iedereen al meteen wil verzoeken niet té hoge eisen te stellen. Dieren die uit hun winterslaap komen, schieten ook niet meteen in de hoogste versnelling... De uitvinder van de rustige vastheid himself, Haiku Herman, heeft voor deze week een conferentie samengeroepen van alle leden van de Europese Unie. Hij zou nl e.o.a. werkplan hebben opgesteld n.a.v. de bevestiging van de akkoorden van Lissabon en de aanstelling van hemzelf en lady Ashton. De man heeft wel even brute pech. Sinds hij nl die uitnodiging verstuurde, in de euforie van de eindejaarsfeesten, zijn er enkele zaken veranderd die heel wat meer aandacht zullen vragen dan "Lisboa". Denk maar aan het verhaal van de "piigs", met in de eerste plaats Griekenland en - veel erger - de problemen van Spanje, nota bene het land dat momenteel het voorzitterschap van de E.U. waarneemt. De man die de rustige vastheid in België van Haiku Herman heeft overgenomen en aan wie uitdrukkelijk gezegd is, dat hij niets anders meer mag uitspoken, ex-Vlaming Leterme dus, gaat van zijn kant de discussie tussen de sociale partners weer op gang trachten te krijgen. Om dat te verwezenlijken gaat hij eerst praten met zijn vrienden van de vakbonden (hij is zelf een ACV-er), daarna met het patronaat en tenslotte met beide. Veel moet men daarvan niet verwachten, want de tijd dat die sociale partners de eindrekening van hun palavers konden doorschuiven naar de federale regering, is voorbij. Die regering zit op haar tandvlees, heeft alleen nog maar schulden en hoopt dat "Mister President" erin zal slagen ervoor te zorgen dat ons land niet zal besmet worden door de "piigs". Over enkele dagen weten we (misschien) meer. Hout vasthouden, zou ik zeggen.
