Over exact twee weken kunnen we dan eindelijk naar de stembus. Maar zien wat er daarna zal gebeuren. We hebben in Vlaanderen te maken met groepjes van drie: - Drie traditionele partijen (CD&V, Open VLD en SP.a), waarvan de Vlaamsgezinde weinig te verwachten heeft, om de eenvoudige reden dat ze alle drie té veel gebonden zijn aan het federale België. - Drie echt Vlaamsgezinde partijen (VB, N-VA en LDD), waarvan elke overtuigde Vlaming hoopt dat ze het ooit tot een serieuze samenwerking zullen brengen. - Drie liberale partijen: van donkerblauw (LDD) over blauw (Open VLD) naar lichtblauw (SLP), waarmee men alle kanten uit kan. - Drie linkse partijen: S.P.a, Groen! en PvdA, waarvan de Vlamingen helemaal niets te verwachten hebben. In totaal is er in Vlaanderen een keuze tussen liefst negen partijen. SLP en PvdA lopen er echter maar bij om de hoop te vergroten. Behoudens een mirakel halen die nooit de kiesdrempel. N-VA en Groen! lijken dat wel te zullen doen, maar zonder veel overschot. Voor Vlaanderen zou het zeker beter zijn, mocht Groen! de drempel niét halen. Terwijl de meeste partijen, zeker de traditionele, uitpuilen van lamme goedzakken, is Groen! gewoon anti-Vlaams. Dat simpele ziel Mie Vogels (ik probeer beleefd te blijven) nu staat uit te bazuinen dat ze een grote overwinning gaan halen en misschien wel zelfs mee in de volgende Vlaamse regering gaan stappen, is voor haar rekening. Hopelijk gaat de Vlaamse ezel zich geen twee keer stoten aan dezelfde steen. Enfin, er blijven vijf partijen over die allemaal (in de peilingen althans) scoren tussen de 15 en de 20%. Het maakt feitelijk weinig uit hoe de volgende Vlaamse regering eruit zal zien, als ze eindelijk maar eens toont wat haar op haar tanden te hebben. Zie maar wat er weer allemaal gebeurt in de Rand. De strapatsen van de drie wetsovertreders uit Kraainem, Linkebeek en Wezenbeek-Oppem krijgen al navolging: nu gaan ook de franskiljons van St Genesius-Rode dwars liggen. Marino Keulen heeft beloofd maandag daarover een beslissing te gaan nemen. We zullen zien wat het wordt, maar gewoon de niet-benoeming bevestigen zal niet genoeg zijn. Die drie moeten worden afgezet en die van St. Genesius-Rode moet worden geschorst. Wat zijn wij met een regering die de wetteloosheid gedoogt?
Toen de Amerikanen erin slaagden de Taliban te verjagen uit Afghanistan, hielden ze daar enkele honderden gevangenen aan over. De meeste van hen waren niet eens Afghanen, maar buitenlanders in dienst van het moslimfundamentalisme. Ze konden ter plaatse moeilijk opgesloten blijven, daarvoor was (en is) Afghanistan een te onveilig land, en men besloot dan maar ze elders onder te brengen. Het werd tenslotte Guantanamo, omdat men op die militaire basis in Cuba de minste pottenkijkers zou hebben. Die gevangenen hadden feitelijk nog geluk dat de Amerikanen ze gepakt hadden. Was dat gebeurd door e.o.a. dictatoriaal regime, dan was de kans groot geweest, dat ze Afghanistan nooit levend zouden verlaten hebben en zou er nooit over Guantanamo gesproken zijn . Over die gevangenis in Guantanamo is ondertussen al veel te doen geweest. De politiek-correcte pers vond het niet kunnen dat die moslimfanatici daar zonder enige vorm van proces werden vastgehouden. Volgens de rechtsnormen van een democratische staat is dat ook zo. Nu zullen er, onder die gevangenen, zeker wel enkele onschuldigen tussen gezeten hebben. De vraag is dan wel, wat zij toen in Afghanistan kwamen doen. Als het niet was om te vechten, dan was het waarschijnlijk o.w.v. van e.o.a drugstrafiek. Dat het louter toeristen zouden geweest zijn, gelooft niemand. Obama heeft, meteen na zijn aanstelling tot president, beloofd de gevangenis van Guantanamo te zullen sluiten. Dat blijkt echter sneller gezegd dan gedaan. Om te beginnen blokkeert de Amerikaanse senaat, ondanks de riante meerderheid van de democraten in die instelling, de fondsen voor de sluiting ervan. Verder zijn er een aantal gedetineerden, die misschien onschuldig zijn, maar die men niet naar hun land van herkomst kan terugsturen, omdat ze daar zgz "onrechtvaardig" zouden behandeld worden. M.a.w. waarschijnlijk weten ze daar wél wat die mensen hebben uitgespookt. Alternatief is die gedetineerden in de States te houden, wat de Amerikanen dan weer niet willen. Een alternatief is, dat andere landen enkele van die gevangenen zouden opnemen. Op dat punt komt Karel De Gucht, onze onvergelijkbare minister van Buitenlandse Dinges, in de schijnwerpers. Karel zit momenteel in Washington en is daar aan zijn ambtsgenoot Hillary Clinton gaan vertellen, dat België bereid is enkele van de inmates uit Guantanamo naar België te laten komen. Hypocrieter kan moeilijk. Uitgerekend België, met zijn kaduuk gerechtelijk systeem, zijn uitpuilende gevangenissen en zijn falend politiecorps, zou Guantanamo gevangenen gaan opnemen en die hier (waarschijnlijk) vrij laten rondlopen. Zelfs al zouden diegenen die naar hier komen niets gedaan hebben, (wat zo goed als niet te achterhalen is), toch gaat het hier om fanatieke moslims, waarvan iedereen weet waartoe ze in staat zijn. Net deze week werden er in New-York nog vier opgepakt, die weer eens bommen wilden gaan leggen. Zelfs onze minister van Justitie, Stefan De Clerck, toch een collega van De Gucht in de federale regering, zegt van niets te (willen) weten. Die heeft het trouwens nog te druk met het voorakkoord dat hij met Nederland heeft om een vijfhonderd gedetineerden uit Belgische gevangenissen over te brengen naar de Nederlandse gevangenis van Tilburg. Het zou kunnen dat het doorgaat, maar zeker is het allerminst. Alvorens het zover is moeten nl alle zeven (7!) parlementen van dit land het hebben goedgekeurd... "Heerlijk, heerlijk!", zou Toon Hermans gezegd hebben.
Voor zover dat nog nodig was, heeft het Planbureau nog eens gewaarschuwd dat de huidige crisis verre van voorbij is. Met wat geluk krijgen we een echte heropleving binnen 5 jaar. Dat is dan het magische jaar 2014, waarop de Belgische begroting weer in evenwicht zou moeten zijn. Wie dat gelooft, gelooft ook nog in Sinterklaas. Niet alleen doet de huidige regering niets, alles laat vermoeden dat ze ook na de verkiezingen van 7 juni geïmmobiliseerd zal zijn. Zelfs, als dat niet het geval zou zijn en doet de regering van notaris Van Rompuy zijn termijn uit, dan is maar tot 2011. Als 2014 zo belangrijk wordt, dan zal het een andere regering zijn die dat moet oplossen, een regering die er nu nog niet eens is. De huidige crisis treft niet alleen België, natuurlijk. In dit land zijn er echter problemen, evenwichten, grendels en andere ondemocratische geplogenheden, die ervoor zorgen dat wij te maken hebben met extra problemen die onze buurlanden niet hebben. België krijgt zijn begroting en zijn staatsschuld nooit ofte nimmer meer opgelost, als er hier, in dit land van zes regeringen en zeven parlementen, geen grondige staatshervorming komt. Het land moet kiezen voor een vergaande vorm van federalisme, laten we het confederalisme noemen, al is dat niet de juiste term. Enkele maatregelen die absoluut moeten genomen worden: - Waals gewest en Waalse deelregering moeten samensmelten. In Vlaanderen is dat al sinds het begin van de eerste staatshervorming, waarom kan dat niet in het Zuiden?. - Brussel stad en gewest moeten ook één geheel vormen. Als de brandweer in Brussel het hele grondgebied aankan, dan moeten de andere geledingen dat ook kunnen. - Senaat en provincieraden moeten worden afgeschaft. Louter tijd- en geldverlies. - Er moet een splitsing komen van de sociale zekerheid en de werkgelegenheid. Alleen op die manier kunnen de specifieke noden van dit land opgelost geraken. - De kernenergie moet in stand worden gehouden tot er een echte vervanger is. Dat geleuter over groene stroom kan hoogstens leiden tot 10% van onze energiebehoeften, gaat ons daarenboven hopen geld kosten en ruimt de problemen met de CO² uitstoot niet op. - Er moet een einde gemaakt worden aan de gratuïte instroom van economische gelukzoekers van buiten de E.U. Dit land heeft de middelen niet meer om te zorgen voor mensen die hier binnenvallen en niets bijdragen. Het heeft zelfs de middelen niet meer om de eigen behoeftigen deftig te helpen, alle eisen van 1 mei en Rerum Novarum ten spijt. België, zoals het nu bestaat, heeft afgedaan. Als er geen drastische veranderingen komen, gaat dit land failiet, erger nog dan IJsland, waar er tenminste nog één volk en één taal is. De problemen opgelost in 2014? Laat ons lachen. Zonder staatshervorming worden die hier nooit opgelost, zelfs niet tegen 2041!
De drie pippo's uit de Rand hebben weer toegeslagen. Net zoals bij de vorige, federale verkiezingen, hebben de opstandige burgemeesters van Kraainem, Linkebeek en Wezenbeek-Oppem Franstalige oproepbrieven verstuurd voor de verkiezingen van 7 juni a.s. Nu was er wel het smoesje, dat de brieven verstuurd zouden zijn vanuit Brussel, maar dat maakt de zaak even onwettelijk als wanneer ze die rechtstreeks vanuit de eigen gemeente verstuurd zouden hebben. Eén van de overtreders kwam trouwens op de VRT nog fier vertellen dat de omzendbrief Peeters voor hem geen waarde heeft, evenmin als alle andere wetten van dit land die de Franstaligen niet bevallen. Zowel de gouverneur van de provincie Vlaams-Brabant (Lodewijk De Witte, broer van Youssef van het beruchte centrum) als bevoegd minister Marino Keulen dreigen er (weer) eens mee de drie burgemeesters, die nog steeds plaatsvervangend werken, niét te zullen benoemen. Dat is flauwe kul, want dat weten we reeds sinds juni 2007. Wat er nu moet gebeuren is, dat de drie wetsovertreders moeten worden afgezet en - bij gebrek aan een andere kandidaat - moeten vervangen worden door een regeringscommissaris. De Raad van State heeft Vlaanderen gelijk gegeven in deze zaak. Zij, de burgemeesters, leven de wet niet na en zijn dus in overtreding. Afzetten die pippo's! Als zij toch zo graag bij Brussel willen behoren, dat zij dan naar Brussel verhuizen. Maar nee, zij willen de voordelen van Vlaanderen, waar het goed wonen is én daarbij de taalwetten blijven overtreden. Marino Keulen heeft nog tot 7 juni de tijd om eens te tonen dat hij het meent. Als hij niets doet, dan zal hij de zoveelste Open-VLD-er zijn die in het verdomhoekje geraakt en waarop best niet meer kan gestemd worden. --- Daarmee zijn we terug in Brussel-Halle/Vilvoorde beland, de kieskring die nog steeds niet gesplitst is, alhoewel ook dat geëist wordt door diezelfde Raad van State. Dat die zaak in het federaal parlement nog steeds niet geregeld is, is uitsluitend de schuld van CD&V en Open-VLD die als de dood zijn voor een breuk in de federale coalitie. In principe kan deze vaudeville zelfs nog duren tot 23 januari 2010, maar dan zou de Duitstalige gemeenschap ook een klacht moeten indienen. Wat heeft die in Gods naam daarmee te maken? Feit is wel, dat de Europese verkiezingen in België ongeldig verklaard kunnen worden, want ook dan kunnen Franstaligen in de Vlaamse Rand verkozen worden. Vlaanderen moet niet wachten tot de volgende federale verkiezingen, maar reeds tegen of na 7 juni klacht neerleggen tegen deze gang van zaken. Als Vlaanderen gelijk krijgt - en dat zou moeten, want het heeft de wet mee - dan dienen die verkiezingen te worden overgedaan nadat eerst een oplossing gevonden is voor de discriminatie waarvan Vlaanderen nu al jaren het slachtoffer is. Het zou een zoveelste blaam zijn voor onze zelfverklaarde Mister Europe, die zelf de oorzaak is van heel die miserie. Het was Verhofstadts regering die de kieskringen heeft veranderd...
"Veel beloven en weinig geven, doet de gekken in vreugde leven". In deze pre-electorale tijden is dat spreekwoord weer actueel. "Morgen scheert men gratis". De partijen beloven maar, of er later iets van zal komen hangt niet alleen af van de uitslag die ze zullen halen, maar ook van de vraag of ze er (weer) bij zullen zijn als de prijzen worden uitgedeeld (ttz de regeringsdeelname). Of hun beloften financieel haalbaar zullen zijn, is voor de meeste deelnemers nu helemaal niet relevant. Zeker op Vlaams gebied is men de laatste jaren verwend geworden. De Vlaamse regering scheen in het geld te zwemmen. Er was geen schuld meer en er werd, bijna letterlijk, met geld gesmeten. Allemaal nog een gevolg van het Lambermontakkoord, een van de vele miskleunen van de regeringen Verhofstadt. Niemand blijkt er momenteel bij stil te staan, dat de crisis ook zal gelden op het gewestelijk niveau. Dat er ook daar minder geld zal binnenkomen en minder zal kunnen besteed worden, tenzij de volgende Vlaamse regering verkiest weer in het rood te gaan. Neem nu enkele beloftes, zoals bv de verdubbeling van de jobkorting, of de 1500 extra kleuterklassen. Dat gaat samen enkele bijkomende miljarden kosten. Waar moet dat geld vandaan komen, mochten er straks minder inkomsten zijn? De 150.000 nieuwe jobs is helemaal een giller. Dat er tijdens Verhofstadt II meer dan 200.000 jobs zijn bijgekomen, was niet de verdienste van Paars, maar van de goede internationale conjunctuur én het feit dat heel wat van die jobs bij de ambtenarij kwamen, uitgerekend de sector die men nu wil afslanken. De enige partij die zich kan veroorloven hemel en aarde te beloven, is het Vlaams Belang. Als ik het daar voor het zeggen zou hebben, ik zou nog veel meer beloven dan wat de partij nu doet. Reden daarvoor is de wetenschap, dat er na de verkiezingen toch weer geen rekenschap mee zal gehouden worden. Stel eens voor dat de traditionele partijen een opstoot van verlichting zouden kennen (we gaan naar Pinksteren) en straks het VB mee in de Vlaamse regering zouden nemen, het zou wat geven en de partij zou eindelijk eieren voor zijn geld moeten kiezen en voor dilemma's komen te staan zoals de vroegere Volksunie. Men moet daarvoor echter geen schrik hebben. Zó slim zijn die zgz democratische partijen nu ook weer niet.
Het zit er (weer eens) bovenarms op in Walenland. MR en PS vechten een strijd op leven en dood om baas te worden in het Waalse huishouden. Rechtuit gezegd: erg moeilijk moet dat voor de MR niet zijn. Eerst het geval Van Cau, dan dat van Anne-Marie Lizin, vervolgens de afgang van regionaal minister Donfut. Tussendoor een hele serie kleine schandalen in en rond Charleroi en nu ook in Bergen, het fiefdom van Di Rupo waar zopas bekend werd dat een van zijn bloedeigen schepenen zich met kinderporno bezig hield. De man is ondertussen geschorst als schepen én uit de partij gesmeten, maar het onheil is wel gebeurd. Reynders had dan ook overschot van gelijk toen hij vorig weekeinde in datzelfde Bergen ging vertellen dat de PS een te vermijden partij is. De term "infréquentable", die hij gebruikte is bij tante Laurette verkeerd in haar keelgat geschoten. Die hanteerde men nl voorheen alleen als men het over zgz "niet-democratische" partijen had. In de ogen van madame Uyttendaele zijn dat het FN, het VB, de N-VA en LDD, niét haar parti scandaleux. Die is nl, volgens haar, wél democratisch en mág dan ook foefelen en frauderen, liefst met het geld van de belastingbetaler. Onkelinx dreigt nu uit de federale regering te stappen. Het is nog niet duidelijk of ze dat alleen gaat doen of dat haar partij haar zal volgen. Mocht dat laatste zo zijn, dan kan de federale regering van notaris Van Rompuy rustig aanblijven, want ze behoudt ook zonder de PS een meerderheid. Die partij was er inderdaad bijgenomen omdat men zo aan een tweederde meerderheid kon geraken, nodig om eventueel de grondwet aan te passen. Een tweede reden was, dat ook madame Milfoisnon Milquet anders niet meer mee wou doen. Die zal nu wel twee keer nadenken alvorens weer dwars te gaan liggen voor het heil van de PS. Op 7 juni kan het immers allemaal voorbij zijn, ook voor het linkse CDH. Een regering Van Rompuy zonder de PS zou dan weer terug kunnen vallen op een oranjeblauwe coalitie en CD&V de gelegenheid geven de scheefgetrokken situatie Vlamingen/Walen terug recht te zetten. Op die manier zou de partij een beetje gezichtsverlies kunnen recupereren. Anderzijds zouden problemen zoals het terugdraaien van het sluiten van de kerncentrales weer bespreekbaar kunnen worden, evenals een andere aanpak van de problemen met de begroting. Zal het ooit zover komen? Ik geloof het niet. De PS zou een hele sliert van haar aanhang zonder werk zien vallen (men spreekt van een duizendtal!). Daarenboven groeit de kans dat de schandalenpartij na 7 juni ook uit de Waalse gewestregering zal gebonjourd worden en dan wordt de ramp nóg groter. Ecolo staat te trappelen om weer mee te mogen doen. Enfin, 7 juni kan nog altijd een kantelmoment worden in de Belgische politiek, zowel boven als onder de taalgrens. België dreigt steeds meer onbestuurbaar te worden. Het initiatief zal dan ook bij de regionale regeringen en parlementen komen te liggen en die moeten er dan maar eens werk van maken om eens échts iets te laten veranderen in dit kunstmatige land.
Wat hebben, in dit land althans, solidariteit en geldtransfers gemeen? Wel, dat ze allebei steeds in dezelfde richting uitgaan: van noord naar zuid en niét omgekeerd. Een paar tienduizend bezoekers op een gratis concert in Brussel zal daaraan niets veranderen. Wat betekent zo'n cijfer trouwens in een land met 10 miljoen inwoners? Een vol voetbalstadion voor een topmatch... Af en toe hoopt Vlaanderen ook wel eens op een beetje solidariteit in de andere richting. Die komt er zo goed als nooit. Neem nu de affaire Van den Branden. Deze CD&V-er is kandidaat voor de post van secretaris-generaal van de Raad van Europa. Niet alleen werd de man niét gesteund door zijn Waalse collega's, hij werd zelfs nog tegengewerkt. Half april stuurden zes Franstalige Belgische parlementsleden een brief naar alle ambassadeurs bij die Raad van Europa met de vraag niét voor Van den Branden te stemmen. Het werd zelfs nog erger. Toen de zaak ter discussie kwam, had normaal gezien de Waalse staatssecretaris van Buitenlandse Zaken (Olivier Chastel MR) voor Van den Branden moeten komen pleiten. Die weigerde dat te doen, zodat minister De Gucht in allerijl een reis naar Australië en Zuid-Korea moest inkorten om zelf de verdediging van Van den Branden op zich te nemen, blijkbaar zonder veel resultaat. Of Van den Branden al dan niet die post bij de Raad van Europa zal krijgen, is bijzaak. Belangrijk is te weten, dat wij - Vlamingen - niet op onze Franstalige landgenoten moeten rekenen als zij eens een klein beetje solidariteit zouden kunnen tonen. Tegenover de twaalf miljard euro die Wallonië elk jaar van ons krijgt, is het een peulschil, maar zelfs dat kan er blijkbaar niet af. Een ander voorbeeld is de kruidentuin van Meise, waarover al acht jaar geleden beslist werd hem over te hevelen naar Vlaanderen. Tot op heden is dat nog steeds niet gebeurd en ligt die prachtige exotische tuin compleet te verkommeren. Liever een puinhoop creëren dan iets af te staan aan Vlaanderen... Tenslotte nog dit, aan de diehards die blijven zeggen dat er vroeger ook transfers zouden geweest van Wallonië van Vlaanderen, raad ik aan eens het boek van Professor Juul Hannes te lezen, "Mythe van omgekeerde transfers". Kan besteld worden bij www.cosmox.be. De schrijver heeft de hele Belgische geschiedenis uitgepluisd vanaf 1830 en heeft niet één transfer richting noord ontdekt. Met innige deelneming aan de tientallen, overwegend Vlaamse, idioten die denken dit land te kunnen redden met wat zij muziek noemen...
