Bovenstaande slogan uit de titel van deze blog zag ik vroeger eens op de achterruit van een wagen in Beieren. Blijkbaar was men daar niet zinnens zich druk te maken. Of dat nog altijd het geval is, valt te betwijfelen. Beieren, dat vlak na Wereldoorlog Twee grotendeels een landbouwstreek was, is nu een welvarende streek geworden, waarin enkele van de grootste Duitse industrieën zich bevinden. E.e.a. heeft met zich meegebracht dat het 'Land', zoals de regio's in Duitsland genoemd worden, dat vroeger een ontvanger was in het Duitse solidariteitssysteem (dat bestaat daar ook), nu de grootste gever is geworden (3,7 miljard euro per jaar). Men vindt daar nu dat het stilletjesaan genoeg is geweest, dat reeds meer gegeven werd dan wat men vroeger ooit gekregen heeft. De Beierse minister-president heeft daarover nu een klacht neergelegd bij het Duitse Grondwettelijk Hof. Met zijn 12,5 miljoen inwoners heeft Beieren er meer dan dubbel zoveel als Vlaanderen. Wij betalen onze francofonen straks, als Brussel zijn extra geld krijgt uit de B-H/V koehandel, zo'n dertien miljard euro*, dat is meer dan driemaal zoveel als Beieren en - per inwoner gerekend - meer dan zesmaal zoveel. Toch wordt daarop door onze traditionele partijen niet of nauwelijks gereclameerd. Bij de viering van de nationale Belgische feestdag wist Vlaams minister-president Peeters te vertellen, dat hij blij was dat de splitsing van B-H/V nu eindelijk definitief was. Over de voor Vlaanderen schadelijke neveneffecten geen woord, laat staan dat hij hier naar ons Grondwettelijk Hof zou stappen. Over de klacht van Beieren verscheen er in De Standaard een uitvoerig artikel, met als titel: 'Solidair, maar niet gek'. Dat komt er op neer dat wij, Vlamingen, ook voor De Standaard wel degelijk gek zijn dat we verder blijven betalen.
* In onze media wordt regelmatig toegegeven dat Vlaanderen erg veel 'solidariteit' betaalt, maar worden er steeds cijfers aangehaald die ongeveer slechts de helft bedragen. Men vergeet daarbij de Belgische staatsschuld mee te rekenen, die zo goed als volledig door Vlaanderen wordt opgehoest.
Denkelijk zal geen van de mensen die mijn blogs lezen er verbaasd over zijn dat ik die speeches van Albert II aan zijn 'waarde landgenoten' aan mij laat voorbijgaan. Wel probeer ik te onthouden hoe men er bij onze Tv-zenders op reageert. Volgens de pretzender uit Nossegem zou de koning gezegd hebben, dat de crisis nu achter de rug is! Nu, ja, er wordt op VTM nogal wat nonsens verteld. Zo liet men eergisteren, bij het bericht over de veroordeling van de Tunesische ex-dictator Ben Ali een hele tijd beelden zien van de Egyptische Moebarak. Of vorige week bij de installatie van twee spoorbruggen over het Brusselse 'zee'kanaal. Die wogen op de VRT 1500 ton per stuk, bij de VTM slechts 1500 kilo. Dat werd verteld door het nieuwsanker én herhaald in de rechtstreekse reportage... Erger wordt het als ze over de politiek beginnen. Zo werd er op beide zenders de nadruk op gelegd, dat de koning in zijn 21 juli toespraak onrechtstreeks een sneer had gegeven naar de N-VA. Men zag hem dan iets vertellen over 'populisme' dat tot niets zou leiden. Dat zal wel, maar dat populisme is zo oud als de politiek zelf en wordt door álle partijen gebruikt als het in de kraam past. Neem nu die verwijzing van Patrick Dewael naar zijn in een nazi concentratiekamp omgekomen grootvader. Ik noemde dat in mijn blog van 17 dezer ('De demonisering van de N-VA') nog gemeen. Van populisme gesproken! Er kwam daarop trouwens ook een reactie uit vrij onverwachte hoek, nl van André Gantman, vroegere liberale schepen van de stad Antwerpen, een jood die nu is overgestapt naar de N-VA. Ook Gantman verloor een grootvader in een nazi concentratiekamp, maar veegde niettemin de mantel met de reactie van Dewael. 'Vrij denken', zei Gantman, 'dat begint met zijn woorden te kiezen en te weerstaan aan de automatismen, aan de gemeenplaatsen en de simpele besluittrekkingen.'* Gantman kreeg trouwens de steun van Sas Van Rouveroy, nota bene: huidige fractieleider van Dewaels partij in het Vlaamse parlement, die zei dat de partij zich in de eerste plaats om de eigen geloofwaardigheid moet bekommeren. Populisme is van alle tijden.
* Gantman drukte het besluit van zijn discours merkwaardig genoeg uit in het Frans: 'Penser librement, cela commence par choisir ses mots, par résister aux automatismes, aux amalgames, aux syllogismes réducteurs et destructeurs'. Een Frans dat zich zomaar niet laat vertalen, maar dat niettemin goed verstaanbaar moet geweest zijn voor 'populist' Dewael, die ooit de pretentie had federaal premier te worden toen hij dacht dat zijn grote vriend Verhofstadt voorzitter van de Europese commissie ging worden (en daarvoor ontslag nam als Vlaams minister-president). En dan zullen we maar zwijgen over dat andere 'paradepaardje' van hem, het Tongerse 'Land van Ooit', zeker?
De met veel tralala opgevoerde show in het paleis van Laken omdat de eerste fase van de zogezegde zesde staatshervorming zou zijn afgesloten, was een typisch voorbeeld van een overroepen gebeurtenis. Er viel daar helemaal niets te vieren, zeker niet voor de Vlamingen. In 1994, bij het afsluiten van de vierde staatshervorming, had er zich op het paleis ook al zoiets afgespeeld, maar toen had men er tenminste een reden voor: de unitaire Belgische staat werd toen federaal. Nu vierde men de uitvoering van een wet, die al bijna 50 jaar was goedgekeurd, die de democratische logica zelve was, maar waarvoor de Vlamingen niettemin een prijs hebben moeten betalen. Buiten B-H/V wordt er in heel die zesde staatshervorming trouwens bitter weinig echt hervormd en blijven heel wat punten vatbaar voor meer dan één discussie. Het feit alleen al dat men, ook in meerderheidskringen, toegeeft dat er nog een zevende staatshervorming moet komen, is het duidelijkste bewijs dat deze zesde maar een overgangsrit was, om het in tourtermen te zeggen. Het is een halve lege doos, want men is niet eens zeker het tweede deel vóór de verkiezingen van 14 oktober afgewerkt te krijgen. Er zal trouwens nog een aardig woordje gepraat moeten worden op federaal én regionaal vlak. Vlaams minister-president Kris Peeters, die door de positie van zijn partij in de federale regering tussen twee stoelen zit en heel de tijd zijn woorden moet wegen, had zich al geërgerd aan het feit dat Vlaanderen in het buitenland niet of nauwelijks vertegenwoordigd is in materies waarvoor het zelf bevoegd is. Hij kon zich trouwens nog meer ergeren toen hij, na een opmerking daarover, door federaal minister van Buitenlandse Zaken publiekelijk ter zake geschoffeerd werd. Ook Vlaams minister van Energie, Freya Van den Bossche, wier partij ook in beide regeringen zit, heeft op haar beurt klacht neergelegd tegen het feit dat bv de groene energie een regionale materie is, maar Vlaanderen op internationaal vlak ook daarbij niet erkend wordt door het Belgische federale niveau. Federale politici en ambtenaren beslissen zo op Europees vlak over zaken die zuiver Vlaams zijn, zonder dat er ook maar één Vlaamse instantie, zoals bv de Vlaamse energieregulator Vreg, de kans krijgt haar zeg te doen. Tenslotte werden in de pas bereikte regeerakkoorden de 10.000 stageplaatsen weer ingevoerd, terwijl die door Vlaams minister Muyters al eens waren afgeschoten omdat ook daar het federale niveau niet meer bevoegd is. De dada van Tobback Jr, die ik het 'Brunettoplan' had genoemd, komt nl in aanvaring met de Vlaamse Individuele Beroepsopleiding (IBO). Het heeft er dan ook veel van weg dat deze staatshervorming eerder een soort staatsgreep aan het worden is. Het wordt hoog tijd dat het Vlaamse gewest daartegen optreedt en eens zijn tanden laat zien. Dat is toch wat men van leeuwen verwacht of zie ik dat weer verkeerd?
Zowel Vande La als Quicky* beweren, dat het overschrijden van de staatsschuld van de 100% t.o.v. het bbp (± 36.000 euro per inwoner!) maar een momentopname is. Daarin hebben ze gelijk, dat cijfer fluctueert en kan feitelijk elke maand veranderen. Probleem is, dat het sinds 2008 maar één richting uitgaat en dat is naar boven, en het ziet er niet naar uit dat daarin veel verandering zal komen. Momenteel zitten we met bijna 102% in het goede gezelschap van Griekenland, Portugal, Ierland en Italië, bij vier van de vijf zogeheten 'PIIGS' landen. Alleen Spanje heeft de kaap van de 100% (nog) niet overschreden. Met het nodige kunst en vliegwerk denkt de regering Di Rupo de begroting voor dit jaar in evenwicht te hebben gekregen, al is dat helemaal niet zeker. Nog geen 24 uur na de federale triomfkreten bleek al dat men zich nog maar eens ergens vergist heeft en dat bv de nieuwe taksen op de bedrijfswagens zo'n 130 miljoen euro minder gaan opbrengen. Maar zelfs als men dat even wil vergeten, blijkt de affaire van de Dexia Holding als een zwaard van Damokles boven dit land te blijven hangen. De kans dat de miljardengaranties, die Leterme en Reynders daar gegeven hebben in naam van het officiële België, moeten worden aangesproken, blijft reëel. Er zijn zelfs financiële experts die zeggen dat het zo goed als zeker is dat ze ooit 100% zullen worden opgevraagd. Als dat gebeurt, stijgt de Belgische staatsschuld met zo'n 15% en gaan we de PIIGS landen straks nog voorbijsteken. In bovenstaande context lijkt het dan ook absurd, dat verzekeraars en pensioenfondsen aan België geld hebben geleend aan een negatieve intrest. Ze hebben er m.a.w. nog geld bovenop gegeven. Daarmee komt dit land in het elitaire gezelschap van Duitsland, Frankrijk en Nederland. Men vergeet er, zeker in de Tv-journaals, echter bij te vertellen, dat het hier maar gaat om leningen over drie maanden, waarbij het geld in feite maar 'geparkeerd' wordt. Bij leningen over twee jaar en meer moet België nog wél intresten betalen. Dat verzekeraars en pensioenfondsen dit doen is, omdat ze - misschien wel terecht - de banken niet meer vertrouwen. Die banken vertrouwen trouwens elkaar niet meer, maar kunnen zelf hun geld parkeren bij de Europese Centrale Bank (ECB), iets wat verzekeraars en pensioenfondsen niet kunnen, vandaar. Al bij al ziet het er niet goed uit met de Europese financiële situatie. Er zullen nog heel wat Eurotops nodig zijn om deze scheve situatie recht te trekken. Voor België blijft het ondertussen bibberen en dat zal er niet op beteren, als er straks opnieuw naar geld gezocht zal moeten worden voor de begroting van volgend jaar.
* Het is opvallend, hoe Van Quickenborne tegenwoordig 'zijn' regering Di Rupo verdedigt. De eerder zakelijke afstandigheid en het beetje Vlaamse reflex, waarmee hij vroeger wel eens uitpakte, heeft hij helemaal laten varen. De zoveelste Vlaming die gerecupereerd is door het Belgische systeem.
In de marge van de Belgische financiële situatie nog een paar merkwaardige feiten: - Het Rampenfonds zit al sinds april van dit jaar zonder geld. Van een ramp gesproken! - 'Gratis Justitie', het door Justitie voorschieten van geld voor gerechtskosten aan wie het zelf niet kan betalen, blijkt steeds meer te kosten. Sinds 2007 zijn de kosten daarvoor verviervoudigd. Bijna al deze uitgaven, die officieel kunnen gerecupereerd worden maar wat in werkelijkheid bijna nooit gebeurt, gaan naar Brussel, de stad waar alles gratis is, zolang Vlaanderen blijft betalen.
Of die nieuwe integratiewet er zal komen, zullen we pas met zekerheid weten in oktober, hopelijk vóór de verkiezingen. In de commissie Justitie is ze in elk geval aangenomen. Officieel lijkt het alsof deze wet er gekomen is op initiatief van de Vlaamse meerderheidspartijen, maar dat is onjuist. Ook Theo Francken van de N-VA had er zijn handtekening ondergezet en die heeft niet weinig druk op de zaak gezet. In tegenstelling tot de goedkeuring van de splitsing van B-H/V, waar de nadelen voor Vlaanderen de voordelen in de schaduw stellen (jaarlijks 1 miljard voor Brussel, 10 jaar lang 500 miljoen voor Wallonië, mogelijke benoeming van Franstalige burgemeesters in de Rand, Franstalige rechters in Vlaanderen), zijn de toegevingen in de nieuwe integratiewet, die men aan PS en MR heeft moeten doen om een einde te maken aan de snel-Belg-wet, te verwaarlozen. Terwijl inwijkelingen tot nu toe zonder enige tegenprestatie Belg konden worden, omdat enkele politieke simpele zielen er van uitgingen dat ze daarna dan wel zouden integreren, heeft men nu die regel omgekeerd: eerst écht integreren en daarna pas de nationaliteit krijgen. Verder wordt voortaan de kennis van een van de drie landstalen gekoppeld aan de regio waarin men verblijft, iets waarover ik in deze rubriek vroeger al meer dan eens heb geschreven. Een Kongolees die al Frans sprak, vestigde zich in Vlaanderen en hielp mee aan de verfransing van onze regio in het algemeen en de Rand in het bijzonder. Dat zal dus ook niet meer kunnen. Die omgekeerde regel, die men nu eindelijk gaat toepassen is trouwens helemaal geen Belgische uitvinding, integendeel: ze was eerder - zoals wel vaker met dit land - de uitzondering. In alle ons omliggende landen werd alleen de omgekeerde regel toegepast. Daarmee zou nu eindelijk een einde komen aan wat Guy Tegenbos in De Standaard een 'historische vergissing' noemt. Maar dan wel een vergissing (van paarsgroen onder Verhofstadt; we kunnen het niet genoeg herhalen) die nu al dertien jaar aansleept en die er ondertussen voor gezorgd heeft dat er zo'n kleine 600.000 mensen al dan niet terecht goedkoop aan onze nationaliteit zijn geraakt. Daar is niemand beter van geworden: wij zeker niet, maar de meeste van die inwijkelingen ook niet. Zou er dan toch iets gaan werken in dit land? In oktober zullen we het (misschien) weten.
Ik heb het vroeger al eens ergens geschreven, dat we een vuile campagne mogen verwachten bij de komende gemeentelijke verkiezingen. De uitval van Patrick Dewael naar de N-VA, in zuivere De Gucht stijl, i.v.m. het opnemen van VB-overlopers is daarvan nog maar eens de bevestiging. Dat hij, samen met zijn nicht Marleen Van der Poorten, als liberalen met hun verhaal afkomt in de socialistische De Morgen maakt de zaak nog merkwaardiger. Dat hij er hun, grootvader, gestorven in een nazi-concentratiekamp (65 jaar geleden), erbij haalt is gewoon gemeen. Volgens Dewael zijn VB-leden, na mestkevers, nu ook al gif... De N-VA heeft momenteel zo'n 23.000 aangesloten leden, waarvan het grootste deel er de laatste twee jaar is bijgekomen (succes heeft vele aanhangers). Daarvan zijn er een 200 tal die van andere partijen zijn overgekomen, waarvan een veertigtal van het Vlaams Belang. Nu doen alsof die laatsten allemaal achter het vroegere 70-puntenplan stonden, is onzin. Dat plan is trouwens ook bij het VB al enkele jaren niet meer actueel. De partij erkent dat België ondertussen, dank zij de traditionele partijen, zodanig veranderd is dat heel wat van die punten gewoon niet meer te verwezenlijken zijn. Er zijn trouwens verschillende punten van dat programma overgenomen geworden door andere partijen en sommige zelfs al toegepast. Het officiële discours dat men tegenwoordig houdt over asiel en migratie is dikwijls een kopie van wat het VB vele jaren geleden al stelde. Het is dan ook bijna lachwekkend dat dezelfde dag, waarop Dewael met zijn 'gifverhaal' afkomt, een partijgenote van hem, volksvertegenwoordigster Carina Van Cauter, op Tv komt vertellen dat de snel-Belg-wet, een creatie van die andere partijgenoot Verhofstadt, serieus verstrengd zal worden. Sinds Paarsgroen in 2000 die wet stemde, zijn er al 600.000 nieuwe 'landgenoten' bijgekomen en staan er nog 40.000 op de wachtlijst. De meeste daarvan hebben er niets voor moeten presteren en niet weinigen moeten door ons sociaal systeem ondersteund worden, een systeem waaraan ze zelf nooit hebben bijgedragen. Met de nieuwe wet zal men voortaan vijf jaar legaal in dit land moeten wonen, moeten aantonen dat men wel degelijk geïntegreerd is én werk hebben. Mocht het Vlaams Belang enkele jaren geleden zo'n wet hebben voorgesteld, het zou waarschijnlijk ook als racistisch bestempeld geweest zijn. Nu wordt dat 'goed burgerschap'. De hele reden van Dewaels uitval is gewoon wanhoop. Zijn partij rijgt de nederlagen aan elkaar en door nu ondergeschikt te blijven aan het PS dictaat, zal dat waarschijnlijk niet veranderen. Dat geldt trouwens ook voor CD&V dat wel hoog van de toren blaast omdat ze zes jaar geleden zoveel burgemeesters en gemeentelijke meerderheden in de wacht sleepte, maar er vergeet bij te zeggen dat dit toen gebeurde in kartel met de N-VA. De partij zal het nu alleen moeten klaren en tégen diezelfde N-VA. Men zou voor minder wanhopig worden.
De burgeroorlog in Syrië gaat gewoon door. Het wordt zo stilaan een 'fait divers' om het met Brussels burgemeester Thielemans te zeggen, toen die het had over het schieten met kalashnikovs in zijn stad. Wat er daar juist gebeurt en wie er wat doet, blijft een raadsel, zelfs voor de weinige journalisten die er af en toe de toelating krijgen eens rond te neuzen. Wat de UNO 'waarnemers' er doen, lijkt helemaal een lachertje, wat trouwens niet zo verwonderlijk is. Kan er iemand een regio in de wereld aanwijzen, waar de aanwezigheid van UNO troepen iets heeft opgelost? In het beste geval werd het een status quo. De zgz inspanningen om het Syrische conflict op te lossen, lopen stuk op de weigering van Rusland en China om er iets aan te doen. Twee landen die zelf een geschiedenis hebben van onderdrukking van het eigen volk, maar die wél in de UNO veiligheidsraad zitten. En er is meer. Kofi Annan, de man die al enkele maanden rondloopt met een plan dat een einde zou maken aan de bloedbaden, is 'the wrong man on the right place'. Weinigen zullen het zich misschien nog herinneren, maar wie was er de UNO hoofdverantwoordelijke in Rwanda tijdens het bloedbad dat daar in de jaren negentig zo'n half miljoen slachtoffers maakte (waaronder tien Belgische blauwhelmen)? Jawel: Kofi Annan. Dat belette de UNO niet om de man kort daarna te benoemen tot secretaris-generaal van de organisatie. Er is dan ook geen enkele reden om aan te nemen, dat diezelfde man het deze keer wél zal oplossen. Who cares? 'De wereld is een schouwtoneel. Elk krijgt zijn rol en speelt zijn deel', schreef Joost van den Vondel* al in de zeventiende eeuw.
* 'Vondel', zoals hij doorgaans wordt genoemd, was - net als Ludwig van Beethoven - een Vlaming van oorsprong. Hij werd geboren in Keulen uit Antwerpse ouders die wegens hun protestants geloof uit de zuidelijke Nederlanden gevlucht waren en zou in Holland een van de meest toonaangevende dichters worden uit de 'Gouden Eeuw'.
