Of die nieuwe integratiewet er zal komen, zullen we pas met zekerheid weten in oktober, hopelijk vóór de verkiezingen. In de commissie Justitie is ze in elk geval aangenomen. Officieel lijkt het alsof deze wet er gekomen is op initiatief van de Vlaamse meerderheidspartijen, maar dat is onjuist. Ook Theo Francken van de N-VA had er zijn handtekening ondergezet en die heeft niet weinig druk op de zaak gezet. In tegenstelling tot de goedkeuring van de splitsing van B-H/V, waar de nadelen voor Vlaanderen de voordelen in de schaduw stellen (jaarlijks 1 miljard voor Brussel, 10 jaar lang 500 miljoen voor Wallonië, mogelijke benoeming van Franstalige burgemeesters in de Rand, Franstalige rechters in Vlaanderen), zijn de toegevingen in de nieuwe integratiewet, die men aan PS en MR heeft moeten doen om een einde te maken aan de snel-Belg-wet, te verwaarlozen. Terwijl inwijkelingen tot nu toe zonder enige tegenprestatie Belg konden worden, omdat enkele politieke simpele zielen er van uitgingen dat ze daarna dan wel zouden integreren, heeft men nu die regel omgekeerd: eerst écht integreren en daarna pas de nationaliteit krijgen. Verder wordt voortaan de kennis van een van de drie landstalen gekoppeld aan de regio waarin men verblijft, iets waarover ik in deze rubriek vroeger al meer dan eens heb geschreven. Een Kongolees die al Frans sprak, vestigde zich in Vlaanderen en hielp mee aan de verfransing van onze regio in het algemeen en de Rand in het bijzonder. Dat zal dus ook niet meer kunnen. Die omgekeerde regel, die men nu eindelijk gaat toepassen is trouwens helemaal geen Belgische uitvinding, integendeel: ze was eerder - zoals wel vaker met dit land - de uitzondering. In alle ons omliggende landen werd alleen de omgekeerde regel toegepast. Daarmee zou nu eindelijk een einde komen aan wat Guy Tegenbos in De Standaard een 'historische vergissing' noemt. Maar dan wel een vergissing (van paarsgroen onder Verhofstadt; we kunnen het niet genoeg herhalen) die nu al dertien jaar aansleept en die er ondertussen voor gezorgd heeft dat er zo'n kleine 600.000 mensen al dan niet terecht goedkoop aan onze nationaliteit zijn geraakt. Daar is niemand beter van geworden: wij zeker niet, maar de meeste van die inwijkelingen ook niet. Zou er dan toch iets gaan werken in dit land? In oktober zullen we het (misschien) weten.
Ik heb het vroeger al eens ergens geschreven, dat we een vuile campagne mogen verwachten bij de komende gemeentelijke verkiezingen. De uitval van Patrick Dewael naar de N-VA, in zuivere De Gucht stijl, i.v.m. het opnemen van VB-overlopers is daarvan nog maar eens de bevestiging. Dat hij, samen met zijn nicht Marleen Van der Poorten, als liberalen met hun verhaal afkomt in de socialistische De Morgen maakt de zaak nog merkwaardiger. Dat hij er hun, grootvader, gestorven in een nazi-concentratiekamp (65 jaar geleden), erbij haalt is gewoon gemeen. Volgens Dewael zijn VB-leden, na mestkevers, nu ook al gif... De N-VA heeft momenteel zo'n 23.000 aangesloten leden, waarvan het grootste deel er de laatste twee jaar is bijgekomen (succes heeft vele aanhangers). Daarvan zijn er een 200 tal die van andere partijen zijn overgekomen, waarvan een veertigtal van het Vlaams Belang. Nu doen alsof die laatsten allemaal achter het vroegere 70-puntenplan stonden, is onzin. Dat plan is trouwens ook bij het VB al enkele jaren niet meer actueel. De partij erkent dat België ondertussen, dank zij de traditionele partijen, zodanig veranderd is dat heel wat van die punten gewoon niet meer te verwezenlijken zijn. Er zijn trouwens verschillende punten van dat programma overgenomen geworden door andere partijen en sommige zelfs al toegepast. Het officiële discours dat men tegenwoordig houdt over asiel en migratie is dikwijls een kopie van wat het VB vele jaren geleden al stelde. Het is dan ook bijna lachwekkend dat dezelfde dag, waarop Dewael met zijn 'gifverhaal' afkomt, een partijgenote van hem, volksvertegenwoordigster Carina Van Cauter, op Tv komt vertellen dat de snel-Belg-wet, een creatie van die andere partijgenoot Verhofstadt, serieus verstrengd zal worden. Sinds Paarsgroen in 2000 die wet stemde, zijn er al 600.000 nieuwe 'landgenoten' bijgekomen en staan er nog 40.000 op de wachtlijst. De meeste daarvan hebben er niets voor moeten presteren en niet weinigen moeten door ons sociaal systeem ondersteund worden, een systeem waaraan ze zelf nooit hebben bijgedragen. Met de nieuwe wet zal men voortaan vijf jaar legaal in dit land moeten wonen, moeten aantonen dat men wel degelijk geïntegreerd is én werk hebben. Mocht het Vlaams Belang enkele jaren geleden zo'n wet hebben voorgesteld, het zou waarschijnlijk ook als racistisch bestempeld geweest zijn. Nu wordt dat 'goed burgerschap'. De hele reden van Dewaels uitval is gewoon wanhoop. Zijn partij rijgt de nederlagen aan elkaar en door nu ondergeschikt te blijven aan het PS dictaat, zal dat waarschijnlijk niet veranderen. Dat geldt trouwens ook voor CD&V dat wel hoog van de toren blaast omdat ze zes jaar geleden zoveel burgemeesters en gemeentelijke meerderheden in de wacht sleepte, maar er vergeet bij te zeggen dat dit toen gebeurde in kartel met de N-VA. De partij zal het nu alleen moeten klaren en tégen diezelfde N-VA. Men zou voor minder wanhopig worden.
De burgeroorlog in Syrië gaat gewoon door. Het wordt zo stilaan een 'fait divers' om het met Brussels burgemeester Thielemans te zeggen, toen die het had over het schieten met kalashnikovs in zijn stad. Wat er daar juist gebeurt en wie er wat doet, blijft een raadsel, zelfs voor de weinige journalisten die er af en toe de toelating krijgen eens rond te neuzen. Wat de UNO 'waarnemers' er doen, lijkt helemaal een lachertje, wat trouwens niet zo verwonderlijk is. Kan er iemand een regio in de wereld aanwijzen, waar de aanwezigheid van UNO troepen iets heeft opgelost? In het beste geval werd het een status quo. De zgz inspanningen om het Syrische conflict op te lossen, lopen stuk op de weigering van Rusland en China om er iets aan te doen. Twee landen die zelf een geschiedenis hebben van onderdrukking van het eigen volk, maar die wél in de UNO veiligheidsraad zitten. En er is meer. Kofi Annan, de man die al enkele maanden rondloopt met een plan dat een einde zou maken aan de bloedbaden, is 'the wrong man on the right place'. Weinigen zullen het zich misschien nog herinneren, maar wie was er de UNO hoofdverantwoordelijke in Rwanda tijdens het bloedbad dat daar in de jaren negentig zo'n half miljoen slachtoffers maakte (waaronder tien Belgische blauwhelmen)? Jawel: Kofi Annan. Dat belette de UNO niet om de man kort daarna te benoemen tot secretaris-generaal van de organisatie. Er is dan ook geen enkele reden om aan te nemen, dat diezelfde man het deze keer wél zal oplossen. Who cares? 'De wereld is een schouwtoneel. Elk krijgt zijn rol en speelt zijn deel', schreef Joost van den Vondel* al in de zeventiende eeuw.
* 'Vondel', zoals hij doorgaans wordt genoemd, was - net als Ludwig van Beethoven - een Vlaming van oorsprong. Hij werd geboren in Keulen uit Antwerpse ouders die wegens hun protestants geloof uit de zuidelijke Nederlanden gevlucht waren en zou in Holland een van de meest toonaangevende dichters worden uit de 'Gouden Eeuw'.
Groot nieuws in de weekeindkranten: 'Belgische obligaties aan de top!', 'Belgisch schuldpapier meer in trek bij beleggers', Winst op Belgische obligaties stijgt sneller dan op de Duitse!. Op het eerste zicht is dat inderdaad groot nieuws. Bij nader toezicht blijkt echter dat e.e.a. het gevolg is van het feit dat men tegenwoordig a.h.w. geld moet bijleggen als men Duitse obligaties koopt. Dat geldt trouwens ook voor die uit Nederland en Finland, nog twee landen met een AAA status, die eveneens een zo goed als negatieve rente hebben.Wat nu gebeurt is een soort prijs-kwaliteitverhouding, een zoeken naar rendement én veiligheid. Dat de winst op de Belgische obligaties sneller stijgt dan op de Duitse is, voorlopig althans, alleen maar een momentopname. De cijfers waarover het gaat, hebben het alleen over de laatste twee weken. Nu nog zien wat er de andere 54 weken van het jaar zal gebeuren. Voor de rest gaat het steeds niet goed met Europa. Griekenland kan nog steeds niet aan zijn verplichtingen voldoen en het is zeer de vraag of Spanje uit zijn negatieve spiraal weggeraakt. Er is dan ook geen enkele reden tot juichen. De beruchte economist Nouriel Roubini, ook Mr Doom genoemd omdat hij o.m. reeds in 2006 de vastgoedcrisis in de States bij het IMF aankaartte, heeft er helemaal geen goed oog in. Met een rente, die niet alleen in Europa, maar ook in de States en Japan bijna op nul staat, ziet hij geen heil meer in het bijdrukken van geld of ander types van wat men 'kwantitatieve versoepeling' noemt en vreest hij voor een globale solvabiliteits- en kredietcrisis. Dat men momenteel op de Belgische obligaties een habbekrats meer kan verdienen dan op de Duitse, zal bij het scheiden van de markt niet veel uitmaken. Een nieuw probleem, al dan niet gerelateerd aan het Dexia scenario, volstaat om ervoor te zorgen dat we onze obligatiewinsten straks weer op onze buik zullen kunnen schrijven. In de marge van bovenstaande is het trouwens opmerkelijk dat men vanwege de regering Di Rupo niets, maar dan ook niets hoort over de door de eigen Nationale Bank voorgestelde spaarsubsidie (zie mijn blog van 8 dezer). Met de steeds groeiende, enorme massa Belgische (in hoofdzaak Vlaamse)spaargelden een alternatief te geven voor het spaarboekje zou men heel wat meer kunnen verwezenlijken. Blijkbaar kan zo'n beslissing niet genomen worden vóór de begroting van dit jaar definitief is goedgekeurd...
Met veel handgeklap en de vereiste 2/3 meerderheid (met dank aan de groenen), is B-H/V nu inderdaad gesplitst geraakt. Dank zij de Sinterklaasregering Di Rupo (ingezworen op 6/12/2011) die in haar opzet slaagde op een vrijdag de dertiende. Voor Vlaanderen kan het moeilijk symbolischer. Volgens Beke, de Vlaamse toegever van dienst en de architect van de nieuwe constructie én zijn medestanders, is er geen vuiltje aan de lucht. Was het maar waar. Het enige waar men na deze goedkeuring zeker van kan zijn, is dat het in de toekomst zo goed als onmogelijk wordt dat een federale Belgische regering er nog over zal vallen en misschien was dat ook een van de redenen waarom de francofonen tenslotte toch over e.e.a. akkoord zijn geraakt. Maar daar houdt het dan ook mee op. Het wordt nu wachten op de volgende verkiezingen, te beginnen met die op 14 oktober, vandaag nog juist drie maanden ver. Daarover zegt Beke zijn slaap niet te zullen laten. Hij hoopt dat de Vlamingen een zo kort geheugen hebben dat ze het tegen die tijd weeral zullen vergeten zijn en als gebruikelijk weer braafjes voor zijn partij zullen gaan stemmen. Dat goed bestuur, weet je wel. Wie leeft zal zien, maar aan de reacties van de gewone Vlaming in de randgemeenten te horen, zal dat helemaal niet het geval zijn. Bijna niemand gelooft daar dat de verfransing nu een halt is toegeroepen. Als de stemming over B-H/V iets heeft duidelijk gemaakt, dan is het de Vlaamse politieke onmacht als meerderheid in dit land. Deze regering Di Rupo bestaat bij de gratie van de francofonen, die 90% van hun politieke vertegenwoordigers erin hebben zitten, gesteund door een minderheid aan zgz Vlamingen, die geen 50% van hun eigen regio meer vertegenwoordigen. Het is dank zij de Vlaamse toegevingen van CD&V, Open VLD en SP.a dat de PS zijn greep op de Belgische politiek kan bestendigen. Het 'onverwijlde' en de '5 minuten politieke moed' waren voor CD&V maar om te lachen en dat geldt blijkbaar ook voor de plechtige verklaring die de toenmalige VLD gedaan heeft op 13 mei 2004 'dat er voor de splitsing geen prijs mocht betaald worden'. Dit land steunt nog altijd op het geduld en de toegevingen van de Vlamingen. De vraag is maar hoelang die rek er nog in zal blijven, vóór de Belgische constructie uit elkaar zal vliegen...
Als we di Rupo en zijn club mogen geloven, dan is het B-H/V verhaal helemaal van de baan en zou er dus, dank zij zijn regering, een einde zijn gekomen aan bijna 50 jaar gekrakeel over de splitsing van dat kies- en gerechtelijk arrondissement. Zou het? Dat de splitsing deze week definitief zal zijn, is waarschijnlijk. Dat er geen gevolgen uit voort zullen vloeien, valt zeer te betwijfelen We weten nu reeds dat Franstaligen ook straks nog in Vlaanderen in hun eigen taalrol berecht zullen kunnen worden, dat we de faciliteitengemeenten langzaam maar zeker kwijt zullen spelen en dat het voor Vlaams-Brusselse politici zo goed als onmogelijk zal worden om nog verkozen te worden, tenzij ze dat geregeld krijgen door op een Franstalige lijst te staan, waarvoor ze dan een prijs zullen moeten betalen. De verfransingmachine rond Brussel zal blijven doordraaien. Het ergste gevolg van deze affaire - en dat heb ik al in een van mijn vorige blogs verteld - is het feit dat Brussel er jaarlijks één miljard euro bij krijgt en dat daarvoor zo goed als geen enkele tegenprestatie is gevraagd of toegezegd. Ook de uitspraak van Di Rupo dat Vlaanderen zijn grootste eis ooit nu ingewilligd krijgt, laat het ergste vermoeden. Het betekent zoveel als 'dit was het dan en voor de rest braaf blijven toegeven'. Als de vos de passie preekt... Het zal hoe dan ook een schande blijven voor de traditionele Vlaamse partijen (én Groen) dat ze bereid zijn geweest nóg maar eens te betalen voor de uitvoering van een reeds decennia lang goedgekeurde wet en dit na een getouwtrek van bijna een halve eeuw (het begon met het Egmontpact van 1977!). B-H/V zal een voorbeeld blijven voor alles wat er in het Belgische systeem mis loopt, waarin alleen de Vlamingen verplicht zijn alle wetten na te leven en daar dan nog voor moeten betalen ook. Michel Dooms, CD&V burgemeester van Gooik, had beter zijn mond gehouden i.pl.v. N-VA'er Ben Weyts in de Kamer grof te beledigen, zoals hij dat gisteren gedaan heeft. En een grote mond opzetten over de 'geweldige verwezenlijking van de partij', zoals Eric Van Rompuy - broer van - uitbazuinde, is er ver over. Het was zijn partij, de toenmalige CVP, die na Egmont de hele zaak voor de eerste keer blokkeerde. We zullen beide heren bij een volgende 'Gordel' waarschijnlijk niet meer te zijn krijgen met hun traditioneel 'B-H/V, splits nu' shirt. Hopelijk krijgen we ze later bij de volgende verkiezingen ook niet meer te zien als verkozenen.
I.v.m. de gedwongen uitwijzing van die jonge Afghaan naar zijn geboorteland, doen onze media en de gebruikelijke wereldverbeteraars nogal smalend over een uitspraak van Maggie De Block, 'dat het hier ook niet altijd veilig is. U moet 's avonds maar eens buitenkomen'. Welnu, 'big Maggie' heeft groot gelijk. Het is ook hier niet veilig (meer). Zelfs beveiligingsfirma's, die zelf voor veiligheid zouden moeten zorgen, worden aangevallen in commandostijl door met kalasnikovs gewapende gangsters, zoals we deze week nog in Zaventem hebben meegemaakt. In een stad als Brussel kan je worden doodgeschoten, als je niet snel je wagen afgeeft, zoals die vrouw onlangs meemaakte. Die werd, nota bene, doodgeschoten door twee allochtonen mét werk en zonder strafblad. Of door 'mensen', die zgz uw auto komen kopen, zoals een doktersechtpaar en hun zoon is overkomen. Of door 'klanten' bij een juwelier, wat schering en inslag is geworden. Criminelen schijnen hier alleen maar rechten te hebben, geen plichten. Wie ze iets aandoet, moet goed opletten of hij wordt zelf van misdaad beticht. Denk maar aan die man in Henegouwen die zopas een met een mes gewapende inbreker in zijn eigen huis doodschoot. Hij is aangehouden. Of aan de ontelbare ramkraken, car- en homejackings die aan de lopende band plaatsvinden in West-Vlaanderen en waarbij maar één constante is: de politie komt steeds te laat. Of aan de winkeldiefstallen, die de laatste tien jaar met 40% zijn toegenomen. En dan praten we alleen nog maar over de diefstallen die werden aangegeven en waarvan er zo weinig worden opgelost dat vier op de tien winkeliers ze zelfs niet meer aangeven. En wat te denken van de talrijke kleine aannemers in Vlaanderen die elke dag al hun klein materiaal mee naar huis moeten nemen omdat ze het anders 's anderendaags niet meer terug vinden? Het is zo erg dat heel wat van die aannemers zelfs niet meer met vakantie durven gaan tijdens het jaarlijkse bouwverlof, uit schrik bij de thuiskomst niets meer terug te vinden. Doen gerecht en politie hier dan niets? Toch wel, ze zoeken nog steeds naar de Bende van Nijvel, een zaak die bijna 30 jaar oud is en die ze vroeger zelf in de doofpot gestoken hebben toen er een mogelijkheid bleek te zijn dat de Bende ook iets te maken kon hebben met de zgn 'Roze Balletten', nóg een affaire die vakkundig in de doofpot werd gestopt en nooit werd opgehelderd. De politiecel die daarvoor speciaal is opgericht (toen het kalf al lang verdronken was), gaat nu speuren in de 'Wilde Heide' van Tildonk, bij Haacht. Straks misschien nog in de Kalmthoutse heide (dan mogen ze mij bellen; ik ken daar de weg) en als ze ooit verdachte pompoenpitten zouden vinden, mogen ze ook de Kastelse Hoge Mouw komen omspitten! De algemene onveiligheid is trouwens geen Brussels fenomeen. In een provinciestadje als Turnhout komt men na 21.00 uur best niet meer in de Lange Gasthuisstraat, nota bene: dé winkelstraat van het stadscentrum. Daar er in die straat geen burgers meer wonen - er zijn daar alleen nog handelspanden - en het verkeer er niet meer door mag, ook niet na sluitingstijd, riskeert men er aangepakt en beroofd te worden. Nog recentelijk werd in volle centrum een jonge vrouw rond 23.00 uur gekidnapt en ontvoerd naar Nederland. Dat men de daders ondertussen heeft kunnen pakken, blijft een magere troost. Soms krijgt men de indruk dat die nog sneller vrij komen dan ze gepakt worden, al dan niet wegens 'procedurefouten'...
De uitspraak van Gaston Geens, Vlaanderens eerste regionale premier, haalde op de vooravond van Vlaanderens feestdag nog eens het voorplan, al was het (weer) niet in zijn originele uitspraak. Geens zei nl: 'Wat we zelf doen, moeten we trachten beter te doen'. Dat trachten wordt er wel eens tussenuit gelaten. De Wever wist zelfs te vertellen dat wat we zelf doen, we beter moéten doen. Dat laatste lijkt logisch, maar Peter De Roover (VVB) was er m.i. nog het dichtste bij, toen hij in Terzake zei: 'Wat we zelf doen, doen we tenminste zelf'". Het lijkt allemaal simpel, maar het blijft allemaal menselijk. 'Errare humanum est', schreef ik vroeger al eens onder mijn huiswerk en daar voegde ik dan soms ook meteen de vertaling aan toe: 'missen is menselijk'. Tot een leraar erbij schreef: 'Maar opletten is plicht'... We hebben nog steeds weinig om ons op te verheugen op 11 juli. Zelfs huidig Vlaams minister-president Kris Peeters werd tijdens zijn vooravond speech in Kortrijk door een deel van het publiek op boegeroep onthaald toen hij de splitsing van B-HV positief noemde. De man zit dan ook op een schopstoel; tussen zijn eigen Vlaamse regering en de federale waarvan zijn partij ook deel uitmaakt en die regeert tégen een Vlaamse meerderheid. Het feit dat Reynders hem dan nog eens komt schofferen op radio en Tv laat duidelijk zien dat Dorpsstraat het voorlopig nog steeds haalt van de Wetstraat. Voor de rest blijft 11 juli een apartheidsfeestdag: voor ambtenaren en bankbedienden, maar niet voor Jan Modaal die een aparte vakantiedag moet opnemen om te kunnen vieren. Hoe zelfstandig is Vlaanderen, als men er niet eens in slaagt een feestdag voor iedereen te organiseren?
Servais Verherstraeten, als CD&V fractieleider ('lijder' zou beter passen) in de vorige regering Leterme - die de geschiedenis in zal gaan als de eerste naoorlogse Belgische regering zonder meerderheid in Vlaanderen - en voor zijn slaafse houding t.o.v. het Belgisch bestel beloond werd met een staatssecretariaat in de regering Di Rupo, is van een idee bevallen. Er zou volgens Servais ('Servaas' was waarschijnlijk te Vlaams) een soort kenniscentrum moeten komen voor de staatshervorming, een zgz 'denktank'. Dat zou maken, dat men permanent zou kunnen praten over de structuur van dit land en op deze manier de tegenstellingen tussen Vlamingen en Walen beter opvangen (in de doofpot steken, zeg maar). Het ideetje van belgicist Verherstraeten is een zoveelste poging om ons, Vlamingen, in de verdrukking te houden. Mocht er ooit zo'n centrum komen, dan kan men er gif op nemen dat het zal beheerst worden door de traditionele partijen, desnoods met een minderheid in Vlaanderen. Kijk maar eens uit wat dat andere, reeds bestaande 'centrum' (van Youssef) bestaat. Iedereen die het een beetje volgt, weet dat de nu aan de gang zijnde zesde staatshervorming eigenlijk een maat voor niets is. Er wordt niet echt hervormd en het feit alleen al dat Verherstraeten, staatssecretaris voor Staatshervorming, met dit nieuwe idee afkomt, is daarvan het mooiste bewijs. Laat ons nog één keer de staatshervoming doorvoeren die iedereen nu al noodzakelijk lijkt - de moeder aller staatshervormingen - en dit land splitsen in twee, drie of vier regio's, al dan niet op confederale basis, maar met een duidelijk eigen programma waartegen geen veto's en grendels van buitenaf meer kunnen worden ingezet. Als het Verherstraeten ernst was, zou zijn geplande centrum niet alleen daarvoor moeten gaan, maar er ook mee moeten instemmen dat de huidige oppositie, die in Vlaanderen de meerderheid heeft, eraan kan meewerken. Zie je dat al gebeuren?
Groot nieuws in onze media. Na een speciaal daarvoor ingerichte bijeenkomst van allerlei wereldleiders in Tokio, hebben die aan Afghanistan de som van 13 miljard euro toegezegd, dit in ruil voor de belofte van goed bestuur vanwege de Afghaanse president Karzai. Dertien miljard lijkt veel geld, maar is dat niet. Zeker niet als dat moet komen van zo'n honderdtal landen. Dertien miljard is nl zo ongeveer het bedrag dat Vlaanderen ELK JAAR aan Brussel en Wallonië geeft, waarover reeds sprake was n het Warande Manifest uit 2005, plus het extra miljard dat Brussel nu gaat krijgen bij de zgz 'oplossing' voor het probleem B-H/V. Er is trouwens nog een verschil met de 13 miljard voor Afghanistan. Aan Wallonië is nooit een belofte van goed bestuur gevraagd, laat staan dat ze die zelf zou gegeven hebben. Met als gevolg dat al dat Vlaams geld, dat we de dag van vandaag zo goed elders zouden kunnen aanwenden, gewoon opgesoupeerd wordt aan allerlei soorten steuntrekkers die daarvoor geen tegenprestatie moeten doen, terwijl er van echt investeren niet veel in huis komt. De maatregelen die de regering Di Rupo treft in haar zgz relance zullen vooral de middenstand treffen: meer betaalde vakantiedagen bij ziekte en afwezigheden bij geboortes, straks meer kosten door het gelijkschakelen van de statuten van arbeiders en bedienden, dit alles op kosten van de werkgevers in het algemeen en de kleinere KMO's in het bijzonder. Die KMO's zijn er vooral in Vlaanderen. In Wallonië leeft 40% op e.o.a. manier van de staat en zal men dergelijke maatregelen nauwelijks voelen. De weinige echte middenstanders die er daar al zijn, zijn nog grotendeels ingeweken Vlamingen. Zoiets noemt men in België solidariteit.
Het overhevelen van Belgisch spaargeld naar buitenlandse bankfilialen om daar de gaten te vullen, zoals ik ook al aanstipte in mijn blog van eergisteren ('The French Connexion') heeft nu toch ook een belletje doen rinkelen bij de Belgische Nationale Bank (NBB). In feite zijn wij, via banken met buitenlandse filialen (Dexia, BNP Paribas, maar ook Rabobank en Deutsche Bank) de schulden van andere landen mee aan het aanzuiveren, net dat wat bv Duitsland terecht niét wil doen. Het feit dat er op de Belgische (in de eerste plaats Vlaamse*) bankrekeningen steeds meer spaargeld komt te staan steekt de ogen uit van de hier gevestigde internationale banken. Vanwege de NBB is er nu een voorstel om andere manieren van sparen dezelfde fiscale voordelen te geven van het spaarboekje en dan denkt men in de eerste plaats aan de staatsobligaties. Via een zgz 'spaarsubsidiëring' zou zo een substantieel deel van onze spaargelden van de spaarboekjes kunnen worden overgeheveld en zo niet meer kunnen versast worden naar de bodemloze putten rond de Middellandse Zee. De spaarder zou meer intrest krijgen en de Staat zou goedkoper kunnen lenen. Eind vorig jaar heeft men kunnen constateren wat dat kan opbrengen toen de zgz 'Leterme-staatsbon' - als ik me niet vergis - meer dan 5 miljard euro opbracht. Eenzelfde uitgave begin dit jaar haalde niet eens een tiende van dat bedrag. De massale inschrijving van vorig jaar had dan ook niets te maken met vaderlandsliefde, zoals Leterme het wilde doen uitschijnen, maar enkel en alleen met gezond winstbejag van de kleine spaarder. Ondertussen blijkt dat die laatste, volgens Herman Van Rompuy, zo succesvolle Europese top toch weer niet heeft opgeleverd wat ervan verhoopt werd. In Duitsland blijken er grondwettelijke bezwaren te zijn, in Italië moet er nog over gestemd worden en Finland doet ook (weer) moeilijk. Als gevolg daarvan worden banken en markten daar ook niet vrolijk van. Maandag komen de ministers van Financiën van de Eurozone nog maar eens bijeen (die kunnen binnenkort beter in Brussel blijven!) om de brokken te lijmen. Ondertussen trekt ieder zijn plan en wat dat voor ons spaargeld betreft, is weinig positief te noemen. De vraag is maar of deze linkse Di Rupo regering er oor naar zal hebben en of de Open VLD, die achter het plan zou staan, (NBB gouverneur Coene is een liberaal) ook deze keer geen bakzeil gaat halen.
* Van Vlaams ondernemingsschap gesproken: van de 25 Belgische ondernemingen die deelnemen als toeleverancier aan de Olympische Spelen van Londen, zijn er 22 Vlaamse, 2 Waalse en 1 Brusselse. Een beter beeld van het Vlaamse overwicht op de Belgische export kan er niet gevonden worden.
Volgens de politiek-correcte media is de regering Di Rupo goed bezig. Voor de begroting van dit jaar zou ze nog slechts 78 miljoen euro tekort hebben en wordt er verwezen naar het feit dat dit niets voorstelt in verhouding tot de reeds bespaarde 13 miljard die al verwezenlijkt zouden zijn. Daar wordt niet bij verteld dat heel wat van die miljarden eenmalige uitgaven waren en dat men daarom voor de volgende begroting nog eens drie miljard zal moeten vinden, wat heel wat moeilijker zal worden. Ook de vrij voordelige koers die België zopas kreeg voor haar zoveelste lening op de internationale markten (2,3%) is maar een momentopname. Er is niet veel nodig om die straks weer de hoogte in te jagen. 't Is maar te zien hoe je het bekijkt. Wat wél echt is, zijn de ontslagen die er dit jaar al gevallen zijn in Elio's koninkrijk: Meer dan 5.000, waarvan 1.514 alleen al in de maand juni (Philips, Desco, Crown, Emgo). Allemaal mensen die hun job kwijt geraken, terwijl men vreest dat het na de vakantie nog erger kan worden. E.e.a. heeft te maken met het feit dat het effect van de tijdelijke werkloosheid en de overbruggingskrediet, waardoor het leek dat België de crisis beter aan kon dan de buurlanden, zijn beste tijd gehad heeft. Het is helemaal niet meer zeker dat het herstel, dat men verwachtte tegen het einde van dit jaar, er ook effectief zal komen en zelfs áls het er komt, zal het in verzwakte vorm zijn en grotendeels afhangen van wat er in Duitsland zal gebeuren. Onze toeleveringsindustrieën zullen het steeds zwaarder krijgen als de loonkloof met onze buurlanden blijft vergroten. En zo zullen we weer aanbelanden in de discussie over o.m.die index waaraan men niet mag raken. Er is trouwens nog een tweede probleem, waarover men tegenwoordig weinig hoort, maar dat meespeelt, nl het gelijkschakelen van het statuut van arbeiders en bedienden. Dat zou binnen een jaar moeten gebeuren (een eis van het Grondwettelijk Hof), maar zal extra kosten met zich meebrengen die voor heel wat (voornamelijk Vlaamse) KMO's onbetaalbaar zullen zijn, als men mordicus vasthoudt aan het optrekken van het arbeidersstatuut tot dat van dat van de bedienden. Tenslotte nog dit: volgens de regering zouden er bij de sluiting van de oudste kerncentrales van Doel geen ontslagen vallen. Officieel kan dat kloppen, maar er zal ook niemand meer worden aangeworven, zodat er toch veel banen voor hooggeschoolden verloren zullen gaan. En het extra personeel dat men nodig zal hebben om de oude centrales af te breken hebben er ook maar een tijdelijke job. In Tihange gaan ze nog tien extra jaren personeel nodig hebben voor de vervangingen en zal er ook daar later extra personeel nodig zijn voor de afbraak. Hoe je het ook draait of keert, het zal steeds Vlaanderen zijn dat de rekening mag betalen.
"The French Connection' is een zeer populaire politiefilm uit 1971, die gebaseerd was op ware feiten en die een jaar later niet minder dan 5 Oscars haalde. Bij ons vinden de dag van vandaag ook enkele van die Franse 'connecties' plaats. Ze zijn ook realiteit, maar we hebben er geen prijzen van te verwachten, integendeel: - Electrabel/Suez/Gaz de France (schrappen wat eventueel niet past, maar ze zijn onderling uitwisselbaar) hebben via hun energiefilialen al massa's cash geld van bij ons naar Frankrijk kunnen versassen. Ik geloof dan ook nooit dat die firma's zomaar het dictaat van Vande La zullen aanvaarden: één vijfde van hun Belgische productie aan de concurrentie af te staan aan kostprijs en de kosten van het tien jaar langer openhouden van Tihange te dragen zonder eraan te kunnen verdienen. Vergeten we niet dat, bij gebrek aan stroom (en dat zit eraan te komen), we bij diezelfde Franse firma's zullen moeten aankloppen die ons dan wel de rekening zullen voorleggen. Stroom die - nota bene - uit kernenergie wordt gemaakt, dit voor de wereldverbeteraars. - Over het gevaar van een 'meltdown' van de Dexia Holding is hier al meer geschreven. Dat het een realiteit zal worden, wordt met de dag duidelijker. In Frankrijk zijn er al een dertigtal gemeenten die de buitensporige rentes aan Dexia niet meer willen of kunnen betalen en die daar naar de rechter gestapt zijn. Als ze gelijk krijgen - het gaat om 10 tot 15 miljard euro! - zal dat dit land 6 tot 9 miljard kosten. En dat is nog maar het begin. Net als de Franse energieproducent(en) heeft ook de Dexia Holding jarenlang Belgisch spaargeld naar de bodemloze Franse putten versast. - Bovenstaande gevallen hebben ook BNP Paribas op het idee gebracht het overschot van hun Belgische ex-Fortis filialen aan te wenden om de eveneens bodemloze putten van hun Italiaanse en Spaanse organisaties op te vullen. Wegens de steeds groeiende hoeveelheid spaargelden hebben hun Belgische banken nl structureel geld teveel, de Fransen te weinig. Er is nu al sprake dat BNP Paribas zo'n 16 miljard euro bij Fortis weghaalt. 'Die vlijtige handen, dat rijke gewest. Het paste aan d'eigene kroon opperbest', gaat het liedje over een situatie in het begin van de veertiende eeuw. L'histoire se répète...
Er is binnen het kernkabinet onverwacht snel een 'definitieve' oplossing gevonden voor de Belgische energieproblemen en die oplossing is weer eens echt 'Belgisch'. De twee oudste kerncentrales van Doel gaan in 2015 dicht, zoals al gepland door de regering Verhofstadt I, en die van Tihange mag na 2015 nog liefst tien jaar open blijven. Voor de Vlamingen geldt, zoals steeds in dit land, de wet*en voor de Walen wordt nog maar eens een uitzondering gemaakt. Dat betekent voor Doel o.m. een banenverlies van meer dan 250 jobs op korte en meer dan 1200 op lange termijn, bijna allemaal hooggeschoolden. Om de oude centrale van Tihange draaiende te houden zal nog aardig wat extra belastingsgeld moeten worden opgehoest, omdat die centrale nog extra beveiliging moet krijgen, wat in Doel niet nodig was. De centrales van Doel liggen ook veel dichter bij Antwerpen, waar de meeste elektriciteit verbruikt wordt, wat voordeliger uit zou vallen. Er zou, volgens Vande La, geen sluiting komen van de gascentrales. Die zullen officieel moéten open blijven, of stand-by moeten zijn en ook dat zal betekenen dat ze e.o.a. subsidie zullen moeten krijgen die op rekening van de Belgische belastingbetaler zullen komen, in de eerste plaats de Vlaamse die hier de meeste belastingen betaalt. Over de waarschuwing van de Creg, de energie waakhond, die vrij recentelijk nog stelde dat er reeds in 2014 stroomtekorten zouden kunnen zijn, wordt helemaal niet meer gesproken, tenzij men in dat geval stroom uit het buitenland zal moeten invoeren en die ook al extra betalen. Dat laatste zal dan weer gebeuren via diezelfde belastingbetaler, want Vande La heeft al gezegd dat het de consument niets meer zal kosten, integendeel zelfs, eerder minder. Met een regering die nu nog niet weet waar ze de drie miljard euro extra zal moeten halen om de begroting van 2013 in evenwicht te krijgen, wordt het uitkijken waar ze dat 'ezeltje, strek je' zal vinden. Wedden dat het in Vlaanderen zal zijn? Tenslotte er nog even op wijzen, dat in de hele energiediscussie het oorverdovend stil is in de slapjanussenpartijen van CD&V en Open VLD. Voor de zoveelste keer hebben zij zich laten rollen door de Waalse partijen en hun slaafjes van SP.a en Groen.
* Even Belgisch is het jaarlijks terugkomend schandaal van de ingangsexamens voor (tand)arts, waarbij ook daar de Vlamingen verplicht zijn de wet na te leven en de Franstaligen niet. Dit alles ondanks het feit dat de bevoegde minister Onkelinx recentelijk nog heeft toegegeven dat daar wat aan veranderd zou moeten worden, omdat we binnen enkele jaren een massaal tekort aan (tand)artsen zullen hebben. Dit drama kan trouwens niet meer vermeden worden, omdat een artsenopleiding minimaal zes jaar duurt en men dus even lang zal moeten wachten om een eventuele grotere lichting kandidaat artsen te zien afstuderen...
De regering Di Rupo is dan eindelijk toch begonnen met haar discussie over de zgz 'relance'. Naar slechte Belgische gewoonte is er van die plannen al e.e.a. uitgelekt. Zo zou staatssecretaris Wathelet (CDH) de twee oudste kerncentrales van Doel in 2016 willen sluiten en de oudste van Tihange open houden tot 2025. Of dat allemaal gaat lukken is zeer de vraag. Het ligt er weer dik bovenop dat het ook voor de Walen 'eigen volk eerst' is en dat zij dat dan nog normaal vinden ook. De centrales van Doel blijken nl beter beveiligd te zijn dan die van Tihange, waarvoor nog een heleboel extra kosten zullen moeten gemaakt worden om ze tot 2025 veilig te houden. Het is dan ook duidelijk dat het hele plan niets te maken heeft met enige efficiëntie, maar alleen met de Waalse tewerkstelling. Waar kernenergie al niet goed voor is. Over het recente alarmerend bericht van een mogelijke sluiting van de verlieslatende gascentrales, is helemaal nog niets geweten, alhoewel het een niet kan zonder het ander. Iedereen: vakbonden, regering én werkgevers, is het erover eens dat tegen het einde van dit jaar dit land klaar zal moeten zijn om 'mee te surfen' zodra de Europese economie weer zou optrekken. Zonder dat ook maar iemand kan garanderen dat dit inderdaad zal gebeuren en vooral zonder dat er geraakt zal worden aan onze automatische index. Dit alles, terwijl men weet dat om mee te kunnen surfen, alleen al met onze buurlanden, er iets aan die index zal moeten gedaan worden om de loonkloof tussen België en de rest te verkleinen en onze concurrentiepositie te verbeteren. Daar meer dan 80% van de Belgische uitvoer van Vlaamse bedrijven komt, zal het weer eens Vlaanderen zijn die het slachtoffer zal worden van het linkse en syndicale njet. Voor een echte relance is trouwens geen geld. Er zullen weer geen echte beslissingen genomen worden en zo blijft men maar wat aanmodderen, zowat het enige waarin deze regering Di Rupo sterk is. Feit is dat de Belgische relance niet voor Vlaanderen zal bestemd zijn, als het van deze regering afhangt.
Het zit Tobbackske echt niet mee. Eerst was er zijn speech voor de vuist op 1 mei, waarin hij allerlei eisen formuleerde die niet thuishoren bij een partij die zelf mee in zowel de regionale als de federale regering zit. Als men bv al 18 jaar de minister van pensioenen geleverd heeft en we de kleinste pensioenen van Europa blijken te hebben, moet men daarover niet beginnen te janken nu er eindelijk eens iemand van een andere partij op die post zit. Met zijn plan van de 10.000 stagiairs, die ik het 'Brunetto plan' noemde, verging het al niet veel beter. De zoon van zijn luidruchtige vader was nl vergeten dat dit een regionale materie is, daar waar hij - als goede Belg - een plan had op federaal vlak. Daar zijn plan, gekopieerd van eerdere plannen van Onkelinx en Milquet, daarenboven in de eerste plaats Brussel en Wallonië bevoordeelde, werd het meteen en terecht door de N-VA afgeschoten. Nu komt hij af met een eigen relanceplan, waarin hij bevestigt dat - mocht het aan hem liggen - de drie oudste kerncentrales wel degelijk in 2015 zullen gesloten worden. Dit ondanks alle recente berichten over black-outs en andere stroomperikelen die ons vóór die tijd al zouden kunnen teisteren. Vergeten we niet dat er in dit land nog steeds elk jaar meer stroom wordt verbruikt. En daar houdt het niet bij op. Uitgerekend dezelfde dag dat Tobbackske met zijn verhaal over de oudste kerncentrales afkomt, bevestigt de CEO van Neon, het Duitse energiebedrijf dat ook op de Belgische markt aanwezig is, dat ze haar gasgestookte centrale van Vilvoorde meer dan waarschijnlijk gaat sluiten. Gewoon omdat de gascentrales in dit land onrendabel zijn, dus met verlies werken (iets wat ik vroeger in deze rubriek al enkele keren geschreven heb). Door het feit dat de door kerncentrales opgewekte stroom de goedkoopste is en de groene stroom teveel afhangt van het hier toch grillige weer, kan men geen ernstige planning maken om gascentrales rendabel te maken en wil er dan ook niemand meer in die sector investeren. Als men weet dat die gascentrales (die, nota bene, per stuk enkele honderden miljoenen euro kosten!) in België momenteel toch nog 30% van de energiemarkt uitmaken, is de rekening snel gemaakt. Op het ogenblik dat ik dit schrijf, heb ik de rest van Tobback's relanceplan nog niet gelezen. Als het straks echter zonder die oudste kerncentrales én zonder gascentrales zullen moeten doen, wordt de rest van dat relanceplan waardeloos. Er zal dan nl helemaal geen relance meer zijn.
De laatste Europese top zou een succes geweest zijn. De media en de markten reageerden er alvast positief op. Dat is niet de eerste keer, het is nu afwachten of het zo zal blijven, want in één adem wordt erbij verteld dat er de volgende maanden nog veel werk aan, de winkel zal zijn om dat toezicht op de banken te organiseren en daar zal alles om draaien. Dat het waarschijnlijk weer een maat voor niets wordt, zowel 'De Grauwe professor' en zijn poulain Verhofstadt kwamen uitbazuinen, is voorbarig. Wat De Grauwe zegt over bv de schuld van Italië (2.000 miljard euro!) klopt wel, maar dat land zal nooit al dat geld in één keer nodig hebben en dat verandert wel e.e.a. aan de aanpak. Men moet geen geleerde professor te zijn om dat te snappen. De teneur in onze kranten is, dat Merkel heeft moeten inbinden en dat dit een gevolg zou zijn van de komst van Hollande. Dat is zever. Ook met Sarkozy had ze dat moeten doen, gewoon omdat ze verplicht is voor dergelijke beslissingen in Berlijn een tweederde meerderheid in het Duitse parlement te krijgen, waarvoor zij ook de stemmen van (een deel van) de oppositie nodig heeft. Die meerderheid heeft ze achter zich gekregen omdat Europa haar beloofd heeft dat de banken voortaan rekenschap zullen moeten geven aan die nog te installeren toezichthouder en niet meer via de eigen autoriteiten. Daardoor komt het aan de banken geleend geld niet meer bij op de landenbegroting en zou - in principe - de belastingbetaler daarvoor niet langer moeten opdraaien, maar wel een speciaal noodfonds dat de Europese banken zelf zullen moeten oprichten. Merkel had geen andere keuze, te meer omdat ze volgend jaar voor verkiezingen staat in haar eigen land. Denkelijk zal zij dan ook trachten de hele zaak vooruit te schuiven en te temporiseren tot het zover zal zijn, in de hoop dat er daarna klaardere taal zal kunnen gesproken worden. Het verhaal is nog verre van ten einde.
In Antwerpen blijft het spannend. De ophefmakende keuze van Open VLD op de kieslijst voor de gemeentelijke verkiezingen van oktober, met op de tweede plaats de hoofdcommissaris van de Antwerpse politie en op de derde de directrice van het stedelijk atheneum (een dame met, nota bene, een SP.a lidkaart op zak!), dacht men al e.e.a. te hebben meegemaakt. Dat blijkt nog niet alles te zijn. De blauwe modellijst met de witte konijnen, voorgesteld door 'inwijkeling' Turtelboom is gisteren door de liberale basis' weggestemd. Dat gebeurde via een 'stadsgreep' van de oerdegelijke huidige schepen van financiën Luc Bungeneers, die de blauwe achterban in het district Merksem massaal had gemobiliseerd, waardoor zijn Merksem meer stemmen had dan de andere acht districten samen. Het verhaal doet denken aan wat ooit bij de Antwerpse roodhuiden is gebeurd, toen Yvonneke Williams hetzelfde deed vanuit haar Polderdorpen. Er zal nu een nieuwe stemming moeten plaats vinden, waarbij af te wachten valt of ook de andere districten kiezers zullen gaan rekruteren. Gebeurt dat niet, dan blijft Turtelmie achter met rode (of moet ik zeggen 'blauwe'?) kaken. Ondertussen zal ook 'P van A' wel geschrokken zijn, want die had al een antwoord uitgedokterd op de eerste Open VLD-lijst, door op de tweede plaats van de zijne Yasmine Kherbache te plaatsen. Yasmine wie? Wel, een dame met een Algerijnse vader en een Vlaamse moeder, advocate van beroep, die achtereenvolgens al kabinetschef gespeeld heeft bij de ondertussen afgezwaaide Frankie Vandenbroucke en e-mail specialiste Ingrid Lieten en nu - houdt u vast - bij niemand minder dan onze nationale 'Afgrond' (in het Italiaans: Dirupo) dezelfde functie vervult. Mevrouw Kherbache woont al een hele tijd in Antwerpen, in de multiculturele buurt van het De Coninckplein, in de volksmond " 't keuningsplentje", berucht om zijn drugs en andere nevenactiviteiten. Het zou wel eens kunnen, dat zij in die buurt wat allochtone stemmen gaat halen. Of dat ook in de rest van de koekenstad ook zo zal zijn, is maar de vraag. Er zijn betere referenties dan te moeten afkomen met een job bij Di Rupo om in Antwerpen gensters te slaan. Vanwege de CD&V collaborateurs op de lijst van de huidige burgemeester hoort men ook nu helemaal niets ter zake. Ze staan erbij en kijken ernaar, zoals konijnen naar een lichtbak, of - zoals ik het schreef in mijn blog van 17 juni - zoals die gesneden kater naar die zwerfkatten.
De partij van Di Rupo gaat van naam veranderen. Het wordt PSI: 'parti socialiste indexé'. Dit n.a.v. de standpunten van Di Rupo en Magnette t.o.v. Europa. Terwijl datzelfde Europa in het algemeen en de 'eurozoners' in het bijzonder zich dezer dagen de naad uit het hemd werken om de euro nog maar eens te redden, blijven de Belgische socialisten en vakbonden dwars liggen over zelfs nog maar een aanpassing van onze index. Dat er ondertussen, o.w.v. het verlies aan concurrentievermogen, regelmatig bedrijven sluiten of moeten afslanken (dit weekeinde gaan in Vlaanderen weer 400 werkplaatsen verloren), deert hen blijkbaar niet. Hoe meer doppers, hoe groter proletariaat. Ik had het er nog over in mijn blog van eergisteren ('Rode hommeles'), waarbij ik meldde dat er dit jaar reeds vier Belgische instanties op gewezen hadden, dat ons land te duur blijft t.o.v. onze buurlanden. Daarbij komen ook nog de identieke meningen van de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie. Als gevolg daarvan heeft de eigen Nationale Bank (NBB), met bijna een jaar vertraging, moeten reageren en doet ze dat met liefst zeven voorstellen om ons indexsysteem te wijzigen (niét af te schaffen). Al sinds 1996 is er bij ons een wet op het concurrentievermogen, die zegt dat onze lonen niet sneller mogen stijgen dan in onze buurlanden. Al even lang is die wet dode letter gebleven en wordt dit land steeds duurder. Hoofdreden daarvan is de automatische indexering die hier meteen wordt doorgevoerd in de lonen, waardoor bedrijven verplicht zijn hun producten ook meteen duurder te maken. Wie dat niet kan o.w.v. de buitenlandse concurrentie, heeft geen alternatief dan af te slanken of te sluiten. Wat ook steeds meer gebeurt. In het federaal parlement heeft blauwe fractieleider Dewael terzake zwaar uitgehaald naar Magnette en (in het Frans)gezegd dat die zijn mond moet houden of anders moet opstappen, als hij blijft herhalen dat Europa het niet goed doet en dat in materies die vroeger wel door Belgische regeringen mede zijn goedgekeurd. Het is al de tweede keer dat de dauphin van Di Rupo een mening verkondigt die vloekt met de Europese afspraken. Als Dewael 'a' zegt, moet hij echter ook 'b' zeggen en het niet bij woorden houden. Hij moet dan het vertrouwen van zijn partij in deze voor Vlaanderen slechte regering opzeggen. Of doen de Vlaamse liberalen dat alleen als het 'maar' om B-H/V gaat?
N.a.v. mijn blog van 27 dezer ('Euro 2.0?') en de reactie daarop van Rob, wil ik daar toch nog e.e.a. over kwijt. Rob heeft inderdaad gelijk, waar hij stelt dat de Turken het eiland zijn binnengevallen en het de facto nog bezetten, dit tegen alle internationale verdragen in. De 'Turkse republiek van Noord-Cyprus' wordt dan ook door geen enkel ander land erkend. Rob heeft eveneens gelijk, waar hij zegt dat er bij de Turkse invasie honderden Grieks-Cyprioten zijn omgekomen. Alleen is zijn verhaal niet compleet, reden waarom ik er nog eens op terugkom. Griekse en Turkse Cyprioten staan elkaar al naar het leven sinds het onafhankelijk werd. De maanden vóór de Turkse inval werden op Cyprus dagelijks zo'n 50 mensen vermoord, waaronder zonder onderscheid ook vrouwen en kinderen. Daaraan is na de Turkse invasie een einde gekomen, zoals er toen ook een einde is gekomen aan de dictatuur van de Griekse kolonels. Dat zijn natuurlijk geen excuses om een land binnen te vallen en bezet te houden. Vraag is maar in hoeverre dat Cyprus ooit een staat is geweest. Moest men bv in Syrië bv Soennieten en Sjiïeten uit elkaar hebben gehaald, waren daar nu waarschijnlijk ook geen duizenden slachtoffers. Idem voor wat Hutu's en Tutsi's betreft. De geschiedenis van Cyprus is er altijd een geweest van bloedvergieten en daaraan is (voorlopig?) tenminste een einde gekomen. Nu zijn hun problemen financieel. In navolging van de Grieken hebben ook de Cyprioten boven hun stand geleefd en schulden gemaakt die ze blijkbaar niet meer aankunnen. Hun huidige president is een communist (de enige in heel de E.U.!), die nog getracht heeft leningen te krijgen bij Rusland en China, alvorens zich tot de eigen E.U. te wenden. Datzelfde stukje eiland gaat vanaf zaterdag wel het halfjaarlijkse voorzitterschap van die E.U. waarnemen, uitgerekend op een ogenblik dat de euro ter discussie staat. Symbolischer kan moeilijk.
