Als we di Rupo en zijn club mogen geloven, dan is het B-H/V verhaal helemaal van de baan en zou er dus, dank zij zijn regering, een einde zijn gekomen aan bijna 50 jaar gekrakeel over de splitsing van dat kies- en gerechtelijk arrondissement. Zou het? Dat de splitsing deze week definitief zal zijn, is waarschijnlijk. Dat er geen gevolgen uit voort zullen vloeien, valt zeer te betwijfelen We weten nu reeds dat Franstaligen ook straks nog in Vlaanderen in hun eigen taalrol berecht zullen kunnen worden, dat we de faciliteitengemeenten langzaam maar zeker kwijt zullen spelen en dat het voor Vlaams-Brusselse politici zo goed als onmogelijk zal worden om nog verkozen te worden, tenzij ze dat geregeld krijgen door op een Franstalige lijst te staan, waarvoor ze dan een prijs zullen moeten betalen. De verfransingmachine rond Brussel zal blijven doordraaien. Het ergste gevolg van deze affaire - en dat heb ik al in een van mijn vorige blogs verteld - is het feit dat Brussel er jaarlijks één miljard euro bij krijgt en dat daarvoor zo goed als geen enkele tegenprestatie is gevraagd of toegezegd. Ook de uitspraak van Di Rupo dat Vlaanderen zijn grootste eis ooit nu ingewilligd krijgt, laat het ergste vermoeden. Het betekent zoveel als 'dit was het dan en voor de rest braaf blijven toegeven'. Als de vos de passie preekt... Het zal hoe dan ook een schande blijven voor de traditionele Vlaamse partijen (én Groen) dat ze bereid zijn geweest nóg maar eens te betalen voor de uitvoering van een reeds decennia lang goedgekeurde wet en dit na een getouwtrek van bijna een halve eeuw (het begon met het Egmontpact van 1977!). B-H/V zal een voorbeeld blijven voor alles wat er in het Belgische systeem mis loopt, waarin alleen de Vlamingen verplicht zijn alle wetten na te leven en daar dan nog voor moeten betalen ook. Michel Dooms, CD&V burgemeester van Gooik, had beter zijn mond gehouden i.pl.v. N-VA'er Ben Weyts in de Kamer grof te beledigen, zoals hij dat gisteren gedaan heeft. En een grote mond opzetten over de 'geweldige verwezenlijking van de partij', zoals Eric Van Rompuy - broer van - uitbazuinde, is er ver over. Het was zijn partij, de toenmalige CVP, die na Egmont de hele zaak voor de eerste keer blokkeerde. We zullen beide heren bij een volgende 'Gordel' waarschijnlijk niet meer te zijn krijgen met hun traditioneel 'B-H/V, splits nu' shirt. Hopelijk krijgen we ze later bij de volgende verkiezingen ook niet meer te zien als verkozenen.
I.v.m. de gedwongen uitwijzing van die jonge Afghaan naar zijn geboorteland, doen onze media en de gebruikelijke wereldverbeteraars nogal smalend over een uitspraak van Maggie De Block, 'dat het hier ook niet altijd veilig is. U moet 's avonds maar eens buitenkomen'. Welnu, 'big Maggie' heeft groot gelijk. Het is ook hier niet veilig (meer). Zelfs beveiligingsfirma's, die zelf voor veiligheid zouden moeten zorgen, worden aangevallen in commandostijl door met kalasnikovs gewapende gangsters, zoals we deze week nog in Zaventem hebben meegemaakt. In een stad als Brussel kan je worden doodgeschoten, als je niet snel je wagen afgeeft, zoals die vrouw onlangs meemaakte. Die werd, nota bene, doodgeschoten door twee allochtonen mét werk en zonder strafblad. Of door 'mensen', die zgz uw auto komen kopen, zoals een doktersechtpaar en hun zoon is overkomen. Of door 'klanten' bij een juwelier, wat schering en inslag is geworden. Criminelen schijnen hier alleen maar rechten te hebben, geen plichten. Wie ze iets aandoet, moet goed opletten of hij wordt zelf van misdaad beticht. Denk maar aan die man in Henegouwen die zopas een met een mes gewapende inbreker in zijn eigen huis doodschoot. Hij is aangehouden. Of aan de ontelbare ramkraken, car- en homejackings die aan de lopende band plaatsvinden in West-Vlaanderen en waarbij maar één constante is: de politie komt steeds te laat. Of aan de winkeldiefstallen, die de laatste tien jaar met 40% zijn toegenomen. En dan praten we alleen nog maar over de diefstallen die werden aangegeven en waarvan er zo weinig worden opgelost dat vier op de tien winkeliers ze zelfs niet meer aangeven. En wat te denken van de talrijke kleine aannemers in Vlaanderen die elke dag al hun klein materiaal mee naar huis moeten nemen omdat ze het anders 's anderendaags niet meer terug vinden? Het is zo erg dat heel wat van die aannemers zelfs niet meer met vakantie durven gaan tijdens het jaarlijkse bouwverlof, uit schrik bij de thuiskomst niets meer terug te vinden. Doen gerecht en politie hier dan niets? Toch wel, ze zoeken nog steeds naar de Bende van Nijvel, een zaak die bijna 30 jaar oud is en die ze vroeger zelf in de doofpot gestoken hebben toen er een mogelijkheid bleek te zijn dat de Bende ook iets te maken kon hebben met de zgn 'Roze Balletten', nóg een affaire die vakkundig in de doofpot werd gestopt en nooit werd opgehelderd. De politiecel die daarvoor speciaal is opgericht (toen het kalf al lang verdronken was), gaat nu speuren in de 'Wilde Heide' van Tildonk, bij Haacht. Straks misschien nog in de Kalmthoutse heide (dan mogen ze mij bellen; ik ken daar de weg) en als ze ooit verdachte pompoenpitten zouden vinden, mogen ze ook de Kastelse Hoge Mouw komen omspitten! De algemene onveiligheid is trouwens geen Brussels fenomeen. In een provinciestadje als Turnhout komt men na 21.00 uur best niet meer in de Lange Gasthuisstraat, nota bene: dé winkelstraat van het stadscentrum. Daar er in die straat geen burgers meer wonen - er zijn daar alleen nog handelspanden - en het verkeer er niet meer door mag, ook niet na sluitingstijd, riskeert men er aangepakt en beroofd te worden. Nog recentelijk werd in volle centrum een jonge vrouw rond 23.00 uur gekidnapt en ontvoerd naar Nederland. Dat men de daders ondertussen heeft kunnen pakken, blijft een magere troost. Soms krijgt men de indruk dat die nog sneller vrij komen dan ze gepakt worden, al dan niet wegens 'procedurefouten'...
De uitspraak van Gaston Geens, Vlaanderens eerste regionale premier, haalde op de vooravond van Vlaanderens feestdag nog eens het voorplan, al was het (weer) niet in zijn originele uitspraak. Geens zei nl: 'Wat we zelf doen, moeten we trachten beter te doen'. Dat trachten wordt er wel eens tussenuit gelaten. De Wever wist zelfs te vertellen dat wat we zelf doen, we beter moéten doen. Dat laatste lijkt logisch, maar Peter De Roover (VVB) was er m.i. nog het dichtste bij, toen hij in Terzake zei: 'Wat we zelf doen, doen we tenminste zelf'". Het lijkt allemaal simpel, maar het blijft allemaal menselijk. 'Errare humanum est', schreef ik vroeger al eens onder mijn huiswerk en daar voegde ik dan soms ook meteen de vertaling aan toe: 'missen is menselijk'. Tot een leraar erbij schreef: 'Maar opletten is plicht'... We hebben nog steeds weinig om ons op te verheugen op 11 juli. Zelfs huidig Vlaams minister-president Kris Peeters werd tijdens zijn vooravond speech in Kortrijk door een deel van het publiek op boegeroep onthaald toen hij de splitsing van B-HV positief noemde. De man zit dan ook op een schopstoel; tussen zijn eigen Vlaamse regering en de federale waarvan zijn partij ook deel uitmaakt en die regeert tégen een Vlaamse meerderheid. Het feit dat Reynders hem dan nog eens komt schofferen op radio en Tv laat duidelijk zien dat Dorpsstraat het voorlopig nog steeds haalt van de Wetstraat. Voor de rest blijft 11 juli een apartheidsfeestdag: voor ambtenaren en bankbedienden, maar niet voor Jan Modaal die een aparte vakantiedag moet opnemen om te kunnen vieren. Hoe zelfstandig is Vlaanderen, als men er niet eens in slaagt een feestdag voor iedereen te organiseren?
Servais Verherstraeten, als CD&V fractieleider ('lijder' zou beter passen) in de vorige regering Leterme - die de geschiedenis in zal gaan als de eerste naoorlogse Belgische regering zonder meerderheid in Vlaanderen - en voor zijn slaafse houding t.o.v. het Belgisch bestel beloond werd met een staatssecretariaat in de regering Di Rupo, is van een idee bevallen. Er zou volgens Servais ('Servaas' was waarschijnlijk te Vlaams) een soort kenniscentrum moeten komen voor de staatshervorming, een zgz 'denktank'. Dat zou maken, dat men permanent zou kunnen praten over de structuur van dit land en op deze manier de tegenstellingen tussen Vlamingen en Walen beter opvangen (in de doofpot steken, zeg maar). Het ideetje van belgicist Verherstraeten is een zoveelste poging om ons, Vlamingen, in de verdrukking te houden. Mocht er ooit zo'n centrum komen, dan kan men er gif op nemen dat het zal beheerst worden door de traditionele partijen, desnoods met een minderheid in Vlaanderen. Kijk maar eens uit wat dat andere, reeds bestaande 'centrum' (van Youssef) bestaat. Iedereen die het een beetje volgt, weet dat de nu aan de gang zijnde zesde staatshervorming eigenlijk een maat voor niets is. Er wordt niet echt hervormd en het feit alleen al dat Verherstraeten, staatssecretaris voor Staatshervorming, met dit nieuwe idee afkomt, is daarvan het mooiste bewijs. Laat ons nog één keer de staatshervoming doorvoeren die iedereen nu al noodzakelijk lijkt - de moeder aller staatshervormingen - en dit land splitsen in twee, drie of vier regio's, al dan niet op confederale basis, maar met een duidelijk eigen programma waartegen geen veto's en grendels van buitenaf meer kunnen worden ingezet. Als het Verherstraeten ernst was, zou zijn geplande centrum niet alleen daarvoor moeten gaan, maar er ook mee moeten instemmen dat de huidige oppositie, die in Vlaanderen de meerderheid heeft, eraan kan meewerken. Zie je dat al gebeuren?
Groot nieuws in onze media. Na een speciaal daarvoor ingerichte bijeenkomst van allerlei wereldleiders in Tokio, hebben die aan Afghanistan de som van 13 miljard euro toegezegd, dit in ruil voor de belofte van goed bestuur vanwege de Afghaanse president Karzai. Dertien miljard lijkt veel geld, maar is dat niet. Zeker niet als dat moet komen van zo'n honderdtal landen. Dertien miljard is nl zo ongeveer het bedrag dat Vlaanderen ELK JAAR aan Brussel en Wallonië geeft, waarover reeds sprake was n het Warande Manifest uit 2005, plus het extra miljard dat Brussel nu gaat krijgen bij de zgz 'oplossing' voor het probleem B-H/V. Er is trouwens nog een verschil met de 13 miljard voor Afghanistan. Aan Wallonië is nooit een belofte van goed bestuur gevraagd, laat staan dat ze die zelf zou gegeven hebben. Met als gevolg dat al dat Vlaams geld, dat we de dag van vandaag zo goed elders zouden kunnen aanwenden, gewoon opgesoupeerd wordt aan allerlei soorten steuntrekkers die daarvoor geen tegenprestatie moeten doen, terwijl er van echt investeren niet veel in huis komt. De maatregelen die de regering Di Rupo treft in haar zgz relance zullen vooral de middenstand treffen: meer betaalde vakantiedagen bij ziekte en afwezigheden bij geboortes, straks meer kosten door het gelijkschakelen van de statuten van arbeiders en bedienden, dit alles op kosten van de werkgevers in het algemeen en de kleinere KMO's in het bijzonder. Die KMO's zijn er vooral in Vlaanderen. In Wallonië leeft 40% op e.o.a. manier van de staat en zal men dergelijke maatregelen nauwelijks voelen. De weinige echte middenstanders die er daar al zijn, zijn nog grotendeels ingeweken Vlamingen. Zoiets noemt men in België solidariteit.
Het overhevelen van Belgisch spaargeld naar buitenlandse bankfilialen om daar de gaten te vullen, zoals ik ook al aanstipte in mijn blog van eergisteren ('The French Connexion') heeft nu toch ook een belletje doen rinkelen bij de Belgische Nationale Bank (NBB). In feite zijn wij, via banken met buitenlandse filialen (Dexia, BNP Paribas, maar ook Rabobank en Deutsche Bank) de schulden van andere landen mee aan het aanzuiveren, net dat wat bv Duitsland terecht niét wil doen. Het feit dat er op de Belgische (in de eerste plaats Vlaamse*) bankrekeningen steeds meer spaargeld komt te staan steekt de ogen uit van de hier gevestigde internationale banken. Vanwege de NBB is er nu een voorstel om andere manieren van sparen dezelfde fiscale voordelen te geven van het spaarboekje en dan denkt men in de eerste plaats aan de staatsobligaties. Via een zgz 'spaarsubsidiëring' zou zo een substantieel deel van onze spaargelden van de spaarboekjes kunnen worden overgeheveld en zo niet meer kunnen versast worden naar de bodemloze putten rond de Middellandse Zee. De spaarder zou meer intrest krijgen en de Staat zou goedkoper kunnen lenen. Eind vorig jaar heeft men kunnen constateren wat dat kan opbrengen toen de zgz 'Leterme-staatsbon' - als ik me niet vergis - meer dan 5 miljard euro opbracht. Eenzelfde uitgave begin dit jaar haalde niet eens een tiende van dat bedrag. De massale inschrijving van vorig jaar had dan ook niets te maken met vaderlandsliefde, zoals Leterme het wilde doen uitschijnen, maar enkel en alleen met gezond winstbejag van de kleine spaarder. Ondertussen blijkt dat die laatste, volgens Herman Van Rompuy, zo succesvolle Europese top toch weer niet heeft opgeleverd wat ervan verhoopt werd. In Duitsland blijken er grondwettelijke bezwaren te zijn, in Italië moet er nog over gestemd worden en Finland doet ook (weer) moeilijk. Als gevolg daarvan worden banken en markten daar ook niet vrolijk van. Maandag komen de ministers van Financiën van de Eurozone nog maar eens bijeen (die kunnen binnenkort beter in Brussel blijven!) om de brokken te lijmen. Ondertussen trekt ieder zijn plan en wat dat voor ons spaargeld betreft, is weinig positief te noemen. De vraag is maar of deze linkse Di Rupo regering er oor naar zal hebben en of de Open VLD, die achter het plan zou staan, (NBB gouverneur Coene is een liberaal) ook deze keer geen bakzeil gaat halen.
* Van Vlaams ondernemingsschap gesproken: van de 25 Belgische ondernemingen die deelnemen als toeleverancier aan de Olympische Spelen van Londen, zijn er 22 Vlaamse, 2 Waalse en 1 Brusselse. Een beter beeld van het Vlaamse overwicht op de Belgische export kan er niet gevonden worden.
Volgens de politiek-correcte media is de regering Di Rupo goed bezig. Voor de begroting van dit jaar zou ze nog slechts 78 miljoen euro tekort hebben en wordt er verwezen naar het feit dat dit niets voorstelt in verhouding tot de reeds bespaarde 13 miljard die al verwezenlijkt zouden zijn. Daar wordt niet bij verteld dat heel wat van die miljarden eenmalige uitgaven waren en dat men daarom voor de volgende begroting nog eens drie miljard zal moeten vinden, wat heel wat moeilijker zal worden. Ook de vrij voordelige koers die België zopas kreeg voor haar zoveelste lening op de internationale markten (2,3%) is maar een momentopname. Er is niet veel nodig om die straks weer de hoogte in te jagen. 't Is maar te zien hoe je het bekijkt. Wat wél echt is, zijn de ontslagen die er dit jaar al gevallen zijn in Elio's koninkrijk: Meer dan 5.000, waarvan 1.514 alleen al in de maand juni (Philips, Desco, Crown, Emgo). Allemaal mensen die hun job kwijt geraken, terwijl men vreest dat het na de vakantie nog erger kan worden. E.e.a. heeft te maken met het feit dat het effect van de tijdelijke werkloosheid en de overbruggingskrediet, waardoor het leek dat België de crisis beter aan kon dan de buurlanden, zijn beste tijd gehad heeft. Het is helemaal niet meer zeker dat het herstel, dat men verwachtte tegen het einde van dit jaar, er ook effectief zal komen en zelfs áls het er komt, zal het in verzwakte vorm zijn en grotendeels afhangen van wat er in Duitsland zal gebeuren. Onze toeleveringsindustrieën zullen het steeds zwaarder krijgen als de loonkloof met onze buurlanden blijft vergroten. En zo zullen we weer aanbelanden in de discussie over o.m.die index waaraan men niet mag raken. Er is trouwens nog een tweede probleem, waarover men tegenwoordig weinig hoort, maar dat meespeelt, nl het gelijkschakelen van het statuut van arbeiders en bedienden. Dat zou binnen een jaar moeten gebeuren (een eis van het Grondwettelijk Hof), maar zal extra kosten met zich meebrengen die voor heel wat (voornamelijk Vlaamse) KMO's onbetaalbaar zullen zijn, als men mordicus vasthoudt aan het optrekken van het arbeidersstatuut tot dat van dat van de bedienden. Tenslotte nog dit: volgens de regering zouden er bij de sluiting van de oudste kerncentrales van Doel geen ontslagen vallen. Officieel kan dat kloppen, maar er zal ook niemand meer worden aangeworven, zodat er toch veel banen voor hooggeschoolden verloren zullen gaan. En het extra personeel dat men nodig zal hebben om de oude centrales af te breken hebben er ook maar een tijdelijke job. In Tihange gaan ze nog tien extra jaren personeel nodig hebben voor de vervangingen en zal er ook daar later extra personeel nodig zijn voor de afbraak. Hoe je het ook draait of keert, het zal steeds Vlaanderen zijn dat de rekening mag betalen.
"The French Connection' is een zeer populaire politiefilm uit 1971, die gebaseerd was op ware feiten en die een jaar later niet minder dan 5 Oscars haalde. Bij ons vinden de dag van vandaag ook enkele van die Franse 'connecties' plaats. Ze zijn ook realiteit, maar we hebben er geen prijzen van te verwachten, integendeel: - Electrabel/Suez/Gaz de France (schrappen wat eventueel niet past, maar ze zijn onderling uitwisselbaar) hebben via hun energiefilialen al massa's cash geld van bij ons naar Frankrijk kunnen versassen. Ik geloof dan ook nooit dat die firma's zomaar het dictaat van Vande La zullen aanvaarden: één vijfde van hun Belgische productie aan de concurrentie af te staan aan kostprijs en de kosten van het tien jaar langer openhouden van Tihange te dragen zonder eraan te kunnen verdienen. Vergeten we niet dat, bij gebrek aan stroom (en dat zit eraan te komen), we bij diezelfde Franse firma's zullen moeten aankloppen die ons dan wel de rekening zullen voorleggen. Stroom die - nota bene - uit kernenergie wordt gemaakt, dit voor de wereldverbeteraars. - Over het gevaar van een 'meltdown' van de Dexia Holding is hier al meer geschreven. Dat het een realiteit zal worden, wordt met de dag duidelijker. In Frankrijk zijn er al een dertigtal gemeenten die de buitensporige rentes aan Dexia niet meer willen of kunnen betalen en die daar naar de rechter gestapt zijn. Als ze gelijk krijgen - het gaat om 10 tot 15 miljard euro! - zal dat dit land 6 tot 9 miljard kosten. En dat is nog maar het begin. Net als de Franse energieproducent(en) heeft ook de Dexia Holding jarenlang Belgisch spaargeld naar de bodemloze Franse putten versast. - Bovenstaande gevallen hebben ook BNP Paribas op het idee gebracht het overschot van hun Belgische ex-Fortis filialen aan te wenden om de eveneens bodemloze putten van hun Italiaanse en Spaanse organisaties op te vullen. Wegens de steeds groeiende hoeveelheid spaargelden hebben hun Belgische banken nl structureel geld teveel, de Fransen te weinig. Er is nu al sprake dat BNP Paribas zo'n 16 miljard euro bij Fortis weghaalt. 'Die vlijtige handen, dat rijke gewest. Het paste aan d'eigene kroon opperbest', gaat het liedje over een situatie in het begin van de veertiende eeuw. L'histoire se répète...
Er is binnen het kernkabinet onverwacht snel een 'definitieve' oplossing gevonden voor de Belgische energieproblemen en die oplossing is weer eens echt 'Belgisch'. De twee oudste kerncentrales van Doel gaan in 2015 dicht, zoals al gepland door de regering Verhofstadt I, en die van Tihange mag na 2015 nog liefst tien jaar open blijven. Voor de Vlamingen geldt, zoals steeds in dit land, de wet*en voor de Walen wordt nog maar eens een uitzondering gemaakt. Dat betekent voor Doel o.m. een banenverlies van meer dan 250 jobs op korte en meer dan 1200 op lange termijn, bijna allemaal hooggeschoolden. Om de oude centrale van Tihange draaiende te houden zal nog aardig wat extra belastingsgeld moeten worden opgehoest, omdat die centrale nog extra beveiliging moet krijgen, wat in Doel niet nodig was. De centrales van Doel liggen ook veel dichter bij Antwerpen, waar de meeste elektriciteit verbruikt wordt, wat voordeliger uit zou vallen. Er zou, volgens Vande La, geen sluiting komen van de gascentrales. Die zullen officieel moéten open blijven, of stand-by moeten zijn en ook dat zal betekenen dat ze e.o.a. subsidie zullen moeten krijgen die op rekening van de Belgische belastingbetaler zullen komen, in de eerste plaats de Vlaamse die hier de meeste belastingen betaalt. Over de waarschuwing van de Creg, de energie waakhond, die vrij recentelijk nog stelde dat er reeds in 2014 stroomtekorten zouden kunnen zijn, wordt helemaal niet meer gesproken, tenzij men in dat geval stroom uit het buitenland zal moeten invoeren en die ook al extra betalen. Dat laatste zal dan weer gebeuren via diezelfde belastingbetaler, want Vande La heeft al gezegd dat het de consument niets meer zal kosten, integendeel zelfs, eerder minder. Met een regering die nu nog niet weet waar ze de drie miljard euro extra zal moeten halen om de begroting van 2013 in evenwicht te krijgen, wordt het uitkijken waar ze dat 'ezeltje, strek je' zal vinden. Wedden dat het in Vlaanderen zal zijn? Tenslotte er nog even op wijzen, dat in de hele energiediscussie het oorverdovend stil is in de slapjanussenpartijen van CD&V en Open VLD. Voor de zoveelste keer hebben zij zich laten rollen door de Waalse partijen en hun slaafjes van SP.a en Groen.
* Even Belgisch is het jaarlijks terugkomend schandaal van de ingangsexamens voor (tand)arts, waarbij ook daar de Vlamingen verplicht zijn de wet na te leven en de Franstaligen niet. Dit alles ondanks het feit dat de bevoegde minister Onkelinx recentelijk nog heeft toegegeven dat daar wat aan veranderd zou moeten worden, omdat we binnen enkele jaren een massaal tekort aan (tand)artsen zullen hebben. Dit drama kan trouwens niet meer vermeden worden, omdat een artsenopleiding minimaal zes jaar duurt en men dus even lang zal moeten wachten om een eventuele grotere lichting kandidaat artsen te zien afstuderen...
De regering Di Rupo is dan eindelijk toch begonnen met haar discussie over de zgz 'relance'. Naar slechte Belgische gewoonte is er van die plannen al e.e.a. uitgelekt. Zo zou staatssecretaris Wathelet (CDH) de twee oudste kerncentrales van Doel in 2016 willen sluiten en de oudste van Tihange open houden tot 2025. Of dat allemaal gaat lukken is zeer de vraag. Het ligt er weer dik bovenop dat het ook voor de Walen 'eigen volk eerst' is en dat zij dat dan nog normaal vinden ook. De centrales van Doel blijken nl beter beveiligd te zijn dan die van Tihange, waarvoor nog een heleboel extra kosten zullen moeten gemaakt worden om ze tot 2025 veilig te houden. Het is dan ook duidelijk dat het hele plan niets te maken heeft met enige efficiëntie, maar alleen met de Waalse tewerkstelling. Waar kernenergie al niet goed voor is. Over het recente alarmerend bericht van een mogelijke sluiting van de verlieslatende gascentrales, is helemaal nog niets geweten, alhoewel het een niet kan zonder het ander. Iedereen: vakbonden, regering én werkgevers, is het erover eens dat tegen het einde van dit jaar dit land klaar zal moeten zijn om 'mee te surfen' zodra de Europese economie weer zou optrekken. Zonder dat ook maar iemand kan garanderen dat dit inderdaad zal gebeuren en vooral zonder dat er geraakt zal worden aan onze automatische index. Dit alles, terwijl men weet dat om mee te kunnen surfen, alleen al met onze buurlanden, er iets aan die index zal moeten gedaan worden om de loonkloof tussen België en de rest te verkleinen en onze concurrentiepositie te verbeteren. Daar meer dan 80% van de Belgische uitvoer van Vlaamse bedrijven komt, zal het weer eens Vlaanderen zijn die het slachtoffer zal worden van het linkse en syndicale njet. Voor een echte relance is trouwens geen geld. Er zullen weer geen echte beslissingen genomen worden en zo blijft men maar wat aanmodderen, zowat het enige waarin deze regering Di Rupo sterk is. Feit is dat de Belgische relance niet voor Vlaanderen zal bestemd zijn, als het van deze regering afhangt.
Het zit Tobbackske echt niet mee. Eerst was er zijn speech voor de vuist op 1 mei, waarin hij allerlei eisen formuleerde die niet thuishoren bij een partij die zelf mee in zowel de regionale als de federale regering zit. Als men bv al 18 jaar de minister van pensioenen geleverd heeft en we de kleinste pensioenen van Europa blijken te hebben, moet men daarover niet beginnen te janken nu er eindelijk eens iemand van een andere partij op die post zit. Met zijn plan van de 10.000 stagiairs, die ik het 'Brunetto plan' noemde, verging het al niet veel beter. De zoon van zijn luidruchtige vader was nl vergeten dat dit een regionale materie is, daar waar hij - als goede Belg - een plan had op federaal vlak. Daar zijn plan, gekopieerd van eerdere plannen van Onkelinx en Milquet, daarenboven in de eerste plaats Brussel en Wallonië bevoordeelde, werd het meteen en terecht door de N-VA afgeschoten. Nu komt hij af met een eigen relanceplan, waarin hij bevestigt dat - mocht het aan hem liggen - de drie oudste kerncentrales wel degelijk in 2015 zullen gesloten worden. Dit ondanks alle recente berichten over black-outs en andere stroomperikelen die ons vóór die tijd al zouden kunnen teisteren. Vergeten we niet dat er in dit land nog steeds elk jaar meer stroom wordt verbruikt. En daar houdt het niet bij op. Uitgerekend dezelfde dag dat Tobbackske met zijn verhaal over de oudste kerncentrales afkomt, bevestigt de CEO van Neon, het Duitse energiebedrijf dat ook op de Belgische markt aanwezig is, dat ze haar gasgestookte centrale van Vilvoorde meer dan waarschijnlijk gaat sluiten. Gewoon omdat de gascentrales in dit land onrendabel zijn, dus met verlies werken (iets wat ik vroeger in deze rubriek al enkele keren geschreven heb). Door het feit dat de door kerncentrales opgewekte stroom de goedkoopste is en de groene stroom teveel afhangt van het hier toch grillige weer, kan men geen ernstige planning maken om gascentrales rendabel te maken en wil er dan ook niemand meer in die sector investeren. Als men weet dat die gascentrales (die, nota bene, per stuk enkele honderden miljoenen euro kosten!) in België momenteel toch nog 30% van de energiemarkt uitmaken, is de rekening snel gemaakt. Op het ogenblik dat ik dit schrijf, heb ik de rest van Tobback's relanceplan nog niet gelezen. Als het straks echter zonder die oudste kerncentrales én zonder gascentrales zullen moeten doen, wordt de rest van dat relanceplan waardeloos. Er zal dan nl helemaal geen relance meer zijn.
De laatste Europese top zou een succes geweest zijn. De media en de markten reageerden er alvast positief op. Dat is niet de eerste keer, het is nu afwachten of het zo zal blijven, want in één adem wordt erbij verteld dat er de volgende maanden nog veel werk aan, de winkel zal zijn om dat toezicht op de banken te organiseren en daar zal alles om draaien. Dat het waarschijnlijk weer een maat voor niets wordt, zowel 'De Grauwe professor' en zijn poulain Verhofstadt kwamen uitbazuinen, is voorbarig. Wat De Grauwe zegt over bv de schuld van Italië (2.000 miljard euro!) klopt wel, maar dat land zal nooit al dat geld in één keer nodig hebben en dat verandert wel e.e.a. aan de aanpak. Men moet geen geleerde professor te zijn om dat te snappen. De teneur in onze kranten is, dat Merkel heeft moeten inbinden en dat dit een gevolg zou zijn van de komst van Hollande. Dat is zever. Ook met Sarkozy had ze dat moeten doen, gewoon omdat ze verplicht is voor dergelijke beslissingen in Berlijn een tweederde meerderheid in het Duitse parlement te krijgen, waarvoor zij ook de stemmen van (een deel van) de oppositie nodig heeft. Die meerderheid heeft ze achter zich gekregen omdat Europa haar beloofd heeft dat de banken voortaan rekenschap zullen moeten geven aan die nog te installeren toezichthouder en niet meer via de eigen autoriteiten. Daardoor komt het aan de banken geleend geld niet meer bij op de landenbegroting en zou - in principe - de belastingbetaler daarvoor niet langer moeten opdraaien, maar wel een speciaal noodfonds dat de Europese banken zelf zullen moeten oprichten. Merkel had geen andere keuze, te meer omdat ze volgend jaar voor verkiezingen staat in haar eigen land. Denkelijk zal zij dan ook trachten de hele zaak vooruit te schuiven en te temporiseren tot het zover zal zijn, in de hoop dat er daarna klaardere taal zal kunnen gesproken worden. Het verhaal is nog verre van ten einde.
In Antwerpen blijft het spannend. De ophefmakende keuze van Open VLD op de kieslijst voor de gemeentelijke verkiezingen van oktober, met op de tweede plaats de hoofdcommissaris van de Antwerpse politie en op de derde de directrice van het stedelijk atheneum (een dame met, nota bene, een SP.a lidkaart op zak!), dacht men al e.e.a. te hebben meegemaakt. Dat blijkt nog niet alles te zijn. De blauwe modellijst met de witte konijnen, voorgesteld door 'inwijkeling' Turtelboom is gisteren door de liberale basis' weggestemd. Dat gebeurde via een 'stadsgreep' van de oerdegelijke huidige schepen van financiën Luc Bungeneers, die de blauwe achterban in het district Merksem massaal had gemobiliseerd, waardoor zijn Merksem meer stemmen had dan de andere acht districten samen. Het verhaal doet denken aan wat ooit bij de Antwerpse roodhuiden is gebeurd, toen Yvonneke Williams hetzelfde deed vanuit haar Polderdorpen. Er zal nu een nieuwe stemming moeten plaats vinden, waarbij af te wachten valt of ook de andere districten kiezers zullen gaan rekruteren. Gebeurt dat niet, dan blijft Turtelmie achter met rode (of moet ik zeggen 'blauwe'?) kaken. Ondertussen zal ook 'P van A' wel geschrokken zijn, want die had al een antwoord uitgedokterd op de eerste Open VLD-lijst, door op de tweede plaats van de zijne Yasmine Kherbache te plaatsen. Yasmine wie? Wel, een dame met een Algerijnse vader en een Vlaamse moeder, advocate van beroep, die achtereenvolgens al kabinetschef gespeeld heeft bij de ondertussen afgezwaaide Frankie Vandenbroucke en e-mail specialiste Ingrid Lieten en nu - houdt u vast - bij niemand minder dan onze nationale 'Afgrond' (in het Italiaans: Dirupo) dezelfde functie vervult. Mevrouw Kherbache woont al een hele tijd in Antwerpen, in de multiculturele buurt van het De Coninckplein, in de volksmond " 't keuningsplentje", berucht om zijn drugs en andere nevenactiviteiten. Het zou wel eens kunnen, dat zij in die buurt wat allochtone stemmen gaat halen. Of dat ook in de rest van de koekenstad ook zo zal zijn, is maar de vraag. Er zijn betere referenties dan te moeten afkomen met een job bij Di Rupo om in Antwerpen gensters te slaan. Vanwege de CD&V collaborateurs op de lijst van de huidige burgemeester hoort men ook nu helemaal niets ter zake. Ze staan erbij en kijken ernaar, zoals konijnen naar een lichtbak, of - zoals ik het schreef in mijn blog van 17 juni - zoals die gesneden kater naar die zwerfkatten.
De partij van Di Rupo gaat van naam veranderen. Het wordt PSI: 'parti socialiste indexé'. Dit n.a.v. de standpunten van Di Rupo en Magnette t.o.v. Europa. Terwijl datzelfde Europa in het algemeen en de 'eurozoners' in het bijzonder zich dezer dagen de naad uit het hemd werken om de euro nog maar eens te redden, blijven de Belgische socialisten en vakbonden dwars liggen over zelfs nog maar een aanpassing van onze index. Dat er ondertussen, o.w.v. het verlies aan concurrentievermogen, regelmatig bedrijven sluiten of moeten afslanken (dit weekeinde gaan in Vlaanderen weer 400 werkplaatsen verloren), deert hen blijkbaar niet. Hoe meer doppers, hoe groter proletariaat. Ik had het er nog over in mijn blog van eergisteren ('Rode hommeles'), waarbij ik meldde dat er dit jaar reeds vier Belgische instanties op gewezen hadden, dat ons land te duur blijft t.o.v. onze buurlanden. Daarbij komen ook nog de identieke meningen van de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie. Als gevolg daarvan heeft de eigen Nationale Bank (NBB), met bijna een jaar vertraging, moeten reageren en doet ze dat met liefst zeven voorstellen om ons indexsysteem te wijzigen (niét af te schaffen). Al sinds 1996 is er bij ons een wet op het concurrentievermogen, die zegt dat onze lonen niet sneller mogen stijgen dan in onze buurlanden. Al even lang is die wet dode letter gebleven en wordt dit land steeds duurder. Hoofdreden daarvan is de automatische indexering die hier meteen wordt doorgevoerd in de lonen, waardoor bedrijven verplicht zijn hun producten ook meteen duurder te maken. Wie dat niet kan o.w.v. de buitenlandse concurrentie, heeft geen alternatief dan af te slanken of te sluiten. Wat ook steeds meer gebeurt. In het federaal parlement heeft blauwe fractieleider Dewael terzake zwaar uitgehaald naar Magnette en (in het Frans)gezegd dat die zijn mond moet houden of anders moet opstappen, als hij blijft herhalen dat Europa het niet goed doet en dat in materies die vroeger wel door Belgische regeringen mede zijn goedgekeurd. Het is al de tweede keer dat de dauphin van Di Rupo een mening verkondigt die vloekt met de Europese afspraken. Als Dewael 'a' zegt, moet hij echter ook 'b' zeggen en het niet bij woorden houden. Hij moet dan het vertrouwen van zijn partij in deze voor Vlaanderen slechte regering opzeggen. Of doen de Vlaamse liberalen dat alleen als het 'maar' om B-H/V gaat?
N.a.v. mijn blog van 27 dezer ('Euro 2.0?') en de reactie daarop van Rob, wil ik daar toch nog e.e.a. over kwijt. Rob heeft inderdaad gelijk, waar hij stelt dat de Turken het eiland zijn binnengevallen en het de facto nog bezetten, dit tegen alle internationale verdragen in. De 'Turkse republiek van Noord-Cyprus' wordt dan ook door geen enkel ander land erkend. Rob heeft eveneens gelijk, waar hij zegt dat er bij de Turkse invasie honderden Grieks-Cyprioten zijn omgekomen. Alleen is zijn verhaal niet compleet, reden waarom ik er nog eens op terugkom. Griekse en Turkse Cyprioten staan elkaar al naar het leven sinds het onafhankelijk werd. De maanden vóór de Turkse inval werden op Cyprus dagelijks zo'n 50 mensen vermoord, waaronder zonder onderscheid ook vrouwen en kinderen. Daaraan is na de Turkse invasie een einde gekomen, zoals er toen ook een einde is gekomen aan de dictatuur van de Griekse kolonels. Dat zijn natuurlijk geen excuses om een land binnen te vallen en bezet te houden. Vraag is maar in hoeverre dat Cyprus ooit een staat is geweest. Moest men bv in Syrië bv Soennieten en Sjiïeten uit elkaar hebben gehaald, waren daar nu waarschijnlijk ook geen duizenden slachtoffers. Idem voor wat Hutu's en Tutsi's betreft. De geschiedenis van Cyprus is er altijd een geweest van bloedvergieten en daaraan is (voorlopig?) tenminste een einde gekomen. Nu zijn hun problemen financieel. In navolging van de Grieken hebben ook de Cyprioten boven hun stand geleefd en schulden gemaakt die ze blijkbaar niet meer aankunnen. Hun huidige president is een communist (de enige in heel de E.U.!), die nog getracht heeft leningen te krijgen bij Rusland en China, alvorens zich tot de eigen E.U. te wenden. Datzelfde stukje eiland gaat vanaf zaterdag wel het halfjaarlijkse voorzitterschap van die E.U. waarnemen, uitgerekend op een ogenblik dat de euro ter discussie staat. Symbolischer kan moeilijk.
Dat men bij Open VLD intern ruzie heeft, maakt al lang geen indruk meer. Dat was vroeger al zo, met De Gucht als voorzitter en het is het publiek geheim dat het niet goed botert tussen de oude garde en de nieuwe lichting. Om nog te zwijgen over hun vakbond, die soms linkser lijkt dat de twee traditionele. Bij CD&V doet men wel steeds alsof er bij hen geen vuiltje aan de lucht is, maar tussen het Vlaamse en het federale niveau is het ook allemaal geen koek en ei. Om nog maar te zwijgen over de regelmatige oprispingen van Rikkie Torfs. De man heeft feitelijk gelijk, maar zoiets zal men bij CD&V nooit toegeven. Bij de socialisten was dat nooit een probleem. Tot nu toe. De rode bediendenvakbond BBTK blijkt het immers helemaal niet meer eens te zijn met 'hun' minister van Werk, Monica De Coninck. Ze verwijten haar o.m. haar steun voor een verlaging in de tijd van de werkloosheidsuitkeringen, haar pogingen om een lijst op te stellen van bedrijven die de 0,3% loonnorm overschrijden en haar diverse relancevoorstellen. Zelfs met de 10.000 stageplaatsen voor afgestudeerde jongeren, nochtans een (gestolen) idee van SP.a voorzitter Tobback, is men het bij de vakbond niet eens, alhoewel dat voorstel ondertussen door de N-VA (terecht) is afgeschoten. De Coninck mag dan al een socialiste zijn, zij heeft genoeg meegemaakt als hoofd van het Antwerpse OCMW, om te weten wat er daar allemaal fout kan lopen en blijft daarin zeer realistisch. Denk maar aan wat zonet nog in Gent is gebeurd met die meer dan 150(!) Bulgaren en Turken die daar het OCMW, de ziekenkassen en de kredietverleners aan het pluimen waren (in Brussel, waar zich iets gelijkaardig voordoet, maar waarover nog steeds geen proces is gevoerd, blijkt het nog tien keer erger te zijn). Dat De Coninck, steeds volgens het BBTK, totaal niet geïnteresseerd zou zijn in wat de vakbond een 'constructieve dialoog' noemt, is er dan ook ver over. Van de gelegenheid hebben de vakbonden trouwens gebruik gemaakt om nogmaals te bevestigen dat men van onze sacrosancte index af moet blijven. Uitgerekend op een moment dat een vierde studie dit jaar reeds komt vertellen dat België het duurste land is van de eurozone*. Eerst was er het rapport van de eigen FOD economie, dan een van de detailhandelsfederatie Comeos (geschreven door Arthur D. Little), vorige week nog dat van Eurostat (waarover ik reeds schreef in mijn blog van zondag) en nu komt Testaankoop met ongeveer hetzelfde verhaal. Het lijkt er wel op dat de vakbonden er een duivels genoegen in scheppen onze mensen het leven zuur (en duur) te maken.
* Volgens de studie van Testaankoop is niet België, maar Luxemburg het duurste land. In navolging van generaal De Gaulle noem ik dat echter geen land.
Op de zoveelste Eurotop die vanaf morgen in Brussel plaats vindt, zal 'president' Van Rompuy afkomen met een nieuw plan, dat nu al 'Euro 2.0' genoemd wordt. De tekst ervan werd reeds online gezet en gaat erover dat Europa nog meer controle zou krijgen op de begrotingen van de lidstaten, dat het spaargeld Europees gegarandeerd zou worden en de banken onder Europees toezicht zouden komen te staan. Klinkt allemaal goed en wel, zolang men er echter van uit blijft gaan dat de sterkere landen mee garant moeten staan voor de schulden van de zwakkeren, zullen die laatsten het niet dringend vinden eerst hun huiswerk te maken, zoals Duitsland reeds een hele tijd vraagt. Om het nog maar eens met de woorden van Bart De Wever te zeggen: 'Niemand kan de Duitsers verwijten, dat ze geen zin hebben om de Vlaming van Europa te spelen'. Betalen zonder perspectief op beterschap blijkt alleen maar in België te kunnen. De Duitsers weten trouwens maar al te goed wat 'transfers' betekenen. Zij hebben het zelf al eens meegemaakt na hun laatste eenmaking. Dat ze toen wél bereid waren zoiets te doen kwam, omdat het om Duitsers onder elkaar ging ('eigen volk eerst' is niet overal blijkbaar even verwerpelijk) en dat ze niet bereid zijn weer zo'n inspanning te moeten gaan doen voor bv de Grieken. Om nog te zwijgen over de Grieks-Cyprioten, die hun eigen Turkse mede-eilandbewoners niet eens in de E.U. toelieten. Ondertussen blijkt, dat de nationale banken van de Europese Centrale Bank (ECB) nu al de toestemming krijgen om zelf hun eigen euro's bij te drukken ter ondersteuning van hun banken en overheden. 'Emergency Liquidity Assistance' (ELA) heet dat. In werkelijkheid betekent het, dat men al bezig is met het 'nationaliseren' van de euro. Zelfs Duitsland zou daarmee geen problemen hebben, omdat het straks zo gemakkelijker zal worden om desnoods de eurozone te splitsen of zelfs terug te gaan naar de oude nationale munten. Als het ooit zover zal komen, moet het Vlaamse parlement een historische beslissing nemen: ofwel kiezen voor een harde munt (de Neuro), waarbij men afstand zou nemen van Wallonië (en misschien van Brussel), ofwel akkoord gaan met een veel lossere munt (de Zeuro), waarin Frankrijk de lakens zal uitdelen en waarbij we zullen geconfronteerd worden met alle "weldaden' van wat men nu de 'perifere' landen noemt.
Men moet geen politiek analist zijn om te zien dat het tussen N-VA en SP.a niet (meer) botert. Dat zoiets op nationaal vlak tot uiting komt, is nog normaal te noemen. De ene partij zit mee in de federale regering en de andere in de oppositie. In de Vlaamse deelregering maken beide partijen echter deel uit van de meerderheid en dat het ook daar regelmatig ruzie is, is niet meer zo normaal te noemen. Ik vraag me af of de N-VA'ers al niet dikwijls spijt hebben gehad, toen ze, na de regionale verkiezingen, de liberalen uit de Vlaamse regering hebben verbannen en met de socio's zijn scheep gegaan. Dat was toen, volgens mij, in de eerste plaats uit electorale berekening. De Open VLD is, officieel althans, immers even centrumrechts als de N-VA en kon eventueel mee profiteren van de goede punten die de Vlaamsnationalisten eventueel zouden kunnen scoren in de nieuwe regering. Met de SP.a waren er duidelijkere verschillen en die dacht de N-VA wel onder controle te kunnen houden. Sinds de esbattementen van ongeleid projectiel Lieten is er echter al heel wat trammelant geweest tussen de twee partijen die, samen met CD&V, de Vlaamse regering vormen. Denk maar aan de e-mail 'vergissingen' (waarvan ook CD&V het slachtoffer werd), de opmerkingen i.v.m. het Uplace project, het aan de gang zijnde dispuut over de mogelijke hervorming van het secundair onderwijs en de Antwerpse Oosterweelverbinding. In dat laatste project heeft eerst de SP.a 'kazak' gekeerd en is de N-VA, mits enkele 'aanpassingen', moeten volgen. CD&V trouwens ook. Maar heel overtuigend was het allemaal niet en zopas was er ei zo na een zoveelste nieuwe bocht van de socio's, bij monde van schepen Lauwers, in een uitzending op de Antwerpse op ATV, de Antwerpse TV-zender die Janssens al even slaafs naloopt als de Gazet van Antwerpen. Zowel Janssens zelf als Vlaams minister voor mobiliteit Crevits hebben alle zeilen moeten bijzetten om deze nieuwe clash in de kiem te kunnen smoren. Straks zijn er gemeentelijke verkiezingen, waarbij de N-VA, zoals het er nu uitziet, veruit de meeste stemmen gaat halen in de koekenstad. Als ze er dan dezelfde redering op na zou houden als destijds na de regionale verkiezingen en ze zal moeten kiezen tussen rood en blauw als partner, zou ze feitelijk voor Janssens moeten kiezen en de blauwe lijst met de 'witte konijnen' links laten liggen. Als ze, zoals ze beweert, in Antwerpen een einde wil maken aan driekwart eeuw socialistisch bewind, kan het zijn dat ze daar met blauw zal moéten samenwerken en zal te vraag zijn waarom ze dat in de Vlaamse regering dan ook niet zou doen. Er is daar natuurlijk ook nog het Vlaams Belang waarbij het uitkijken wordt naar haar uitslag. De kans dat daarmee zal onderhandeld worden blijft voorlopig, jammer genoeg, zo goed als onbestaande. Om maar te zeggen, dat er in de politiek weinig logica te vinden is.
Sinds jaar en dag horen en lezen we het in alle mogelijke statistieken, peilingen en enquêtes: het onderwijs in Vlaanderen hoort in Europa bij de top. Het is dan ook meer dan verwonderlijk dat men datzelfde onderwijs hier steeds maar wil veranderen. Ik kan aannemen dat niet alles perfect is en dat er altijd ook wel iets kan verbeterd worden (goed, beter, best, verbeterd), maar waar blijven we met: 'Never change a winning team'? Vlaams minister voor onderwijs, Pascal Smets, denkt daar blijkbaar anders over. Ik vraag me af of de 'man', die soms meer weg heeft van een duracel konijn, wel beseft waarmee hij bezig is. Vooral met zichzelf, lijkt wel. Van zodra er in ons onderwijs iets gebeurt, staat hij steeds meteen voor de camera's en micro's om te zeggen wat hij eraan gaat doen. Zijn laatste zet is, dat hij de eerste jaren van het secundair onderwijs grondig wil gaan veranderen, om de jongelui zogezegd meer tijd te geven om na te denken wat ze later gaan worden. Die zgz 'observatiejaren', die hij nu wil invoeren, zijn in feite een déjà vu, want dat gebeurde ook al eens tijdens het invoeren van het berucht secundair onderwijs, jaren geleden en dat later stilletjes weer werd afgevoerd. Volgens Smetje, ooit als minister uit de Brusselse regering gezet omdat men hem en zijn partij daar beu was, zitten er momenteel in het technisch (tso) en beroepsonderwijs (bso) teveel kinderen uit de lagere sociale klassen (zeg maar allochtonen) en in het algemeen secundair onderwijs (aso) teveel uit de middenklasse (meestal autochtonen). Dat ga ik niet betwisten. Wel moet men zich eens afvragen wat daarvan de hoofdreden is. Volgens mij, niet omdat de ouders van de kinderen die nu bso en tso volgen geen geld genoeg zouden hebben om aso te betalen. De technische scholen kosten ook geld, soms veel zelfs als er speciaal schoolmateriaal bij te pas komt. De reden is, dat de meeste kinderen van allochtonen een schoolachterstand hebben omdat ze het thuis vertikken onze taal te spreken, waardoor hun kinderen inderdaad niet mee kunnen op school. Dat gebeurt niet alleen in het aso, maar ook in de technische richtingen. Wie daar de taal niet (goed) machtig is loopt ook achterstand op en riskeert ook dié school zonder diploma te verlaten. Het heeft er alles van weg, dat socialist Smet de allochtonen een steun in de rug wil geven, iets wat mag, maar dan niet met als resultaat dat de kwaliteit van ons onderwijs erop achteruit gaat en het tenslotte de betere leerlingen zijn die er het slachtoffer van zullen worden. Het B-attest bv afschaffen, zonder ruggenspraak met de Vlaamse regeringspartners (kan dat allemaal zomaar?) is dan ook een stap te ver. Men zou beter Smetje zelf afschaffen. Al bij al is hij ook maar op die ministerpost geraakt nadat in zijn eigen partij Frank Vandenbroucke bij toenmalig SP.a voorzitster Gennez in ongenade was gevallen. Een Gennez die later, bij het vormen van de nieuwe federale regering, van hetzelfde laken een broek kreeg van de nieuwe voorzitter Tobback Jr. Leuke partij toch, die SP.a!
Voor zover er zouden zijn, die het nog niet weten: volgens Eurostat, het statistisch bureau van de Europese Unie, ligt het prijsniveau in België hoger dan in alle buurlanden. Vooral met Nederland zijn de verschillen groot, soms gaat het om meer dan 20% (bv voor voeding). Alleen alcoholische dranken en tabak zijn hier goedkoper en ook de koopwoningen. Voor wat dat laatste betreft, is er echter ook al weinig reden tot juichen: onze eigen nationale bank waarschuwt ervoor, dat de huizenprijzen in België gemiddeld zo'n 15% te hoog zouden zijn. Is dat hier het land dat persé zijn index wil behouden om zgz de koopkracht van zijn burgers te garanderen? Hoe komt het dan dat hier (bijna) alles duurder is dan in de ons omliggende landen, waar ze die index al jaren geleden hebben afgeschaft? Een van de redenen zou de loonkost zijn, die hier hoger ligt, juist mede o.w.v. het feit dat ze onredelijk stijgt bij elke opeenvolgende indexaanpassing, dit als gevolg van het zgn 'tweede ronde' effect. Daarbij komt nog een hoger btw-tarief en allerlei kunstgrepen zoals koopjes en sperperiodes, die e.e.a. tijdelijk wel goedkoper maken, maar ervoor zorgen dat het de rest van het jaar hier duurder is dan elders. Voor het vinden van de extra drie miljard om de begroting van 2013 rond te krijgen, is De Standaard raad gaan vragen bij politiek multimiljonair Dehaene. Die pleit voor een indexsprong waarbij, bij het overschrijden van de spilindex, de automatische verhoging van allerlei salarissen en tegemoetkomingen één of meerdere keren zou worden overgeslagen. Hij, Dehaene, heeft dat recept met succes toegepast in de jaren negentig, toen België dreigde niet bij de eurozone te kunnen aansluiten. Feitelijk kon dit land dat ook daarna niet, maar werd er een Europees oogje dichtgeknepen, zoals dat later ook met Griekenland gebeurd is, met de nu gekende gevolgen. Of die indexsprong(en) en/of besparingen cq belastingen er zullen komen is al lang de vraag niet meer, wel wannéér. Dehaene is daarin, zoals gebruikelijk, brutaal eerlijk: ná de gemeentelijke verkiezingen. Frederik weet dus nu al dat hij zal gefopt worden.
