Het ziet er steeds meer naar uit dat de komende verkiezingen ook bij ons in het teken van de immigratie zullen staan. Bart De Wever heeft daarvoor vorige maandag al het startschot gegeven – in De Morgen nog wel - met zijn statement dat de linkse partijen (de echte linkse zoals de groenen en de roden, maar ook de pseudolinkse zoals CD&V) straks zullen moeten kiezen: ofwel de grenzen openstellen ofwel onze Sociale Zekerheid op het huidige niveau handhaven. Het wordt het een of het ander. Zeker in een land dat zijn staatsschuld niet onder controle krijgt, is dit niet vol te houden. Het door de linksen en Franstaligen georganiseerd verzet – via de groenen, de communisten, 11.11.11, Hart tegen Hard en nog van dat leuks - tegen Francken & Co en het daaruit voortvloeiende zgz ‘activisme’, dreigen immigratie en integratie in dit land volledig te doen ontsporen. Zoals ik reeds in mijn blog van 24 dezer (‘De Griekenland route’) schreef, blijven de kosten daarvoor maar oplopen en heeft niemand enig idee hoeveel dat nog zal worden.
Zelfs een voorstander van een ‘flinks’ migratiebeleid, zoals socioloog Mark Elchardus, professor emeritus aan de KULeuven, moet toegeven dat De Wever, die zelden iets ondoordachts zegt, een punt heeft en dat op lange termijn de illegale migratie een bedreiging zal vormen voor het niveau van onze Sociale Zekerheid. De oppositie komt trouwens ook niet met een alternatief.
De man en vrouw in de straat zullen in dit land wel de kans krijgen zich dit jaar daarover uit te spreken via de verkiezingen. Hopelijk gaan ze die kans niet onbenut laten en kunnen ze het linkse activisme dat nu de kop opsteekt een halt toeroepen. Mocht het zijn dat er misschien in Wallonië, maar bijna zeker in Brussel daar wél een meerderheid voor kan gevonden worden, dan is dat een reden te meer om dit land eindelijk eens te splitsen. Waar is de tijd dat de socialisten de verkiezingen wonnen met de slogan ‘Uw sociale zekerheid’?
---
En dan nog dit: de stad Antwerpen plant een brug over de Schelde voor de fietsers. Als dat ook zo lang gaat duren als de Oosterweelverbinding, zullen ze daar in de tweede helft van deze eeuw van kunnen genieten. Vraag is trouwens of ze daar ooit geld voor gaan vinden, mocht blijken het niet zou lukken met het alternatief voor de Lange Wapper zaliger. Het fietsproject is nl een verkiezingsbelofte van de N-VA, die hoopt dat het Vlaams gewest dat mee gaat financieren, net zoals de Oosterweelverbinding, vandaar. Het gaat momenteel alleen om plannen, want zo’n brug mag ook het scheepsverkeer niet hinderen en zou dan moeten kunnen worden opengezet, wat extra kosten met zich zal meebrengen. Ik zie dat nog niet gebeuren.
De herstructurering bij Carrefour België gaat zo’n 1200 banen kosten. Heel wat Carrefour winkels reageerden daarop met sluitingen en stakingen, die laatste zeker in Wallonië waar alles stil valt als ze het woord ‘grève’ nog maar horen. In Brussel en het Walenland gingen gisteren alle Carrefours dicht. Sommige vakbondsmensen gaven daar zelfs de regering Michel de schuld, omdat die de flexi jobs heeft ingevoerd. Dat er bij Carrefour in Frankrijk, waar die jobs er waarschijnlijk niet zijn, een veelvoud aan ontslagen zal vallen, leek voor hen geen nieuws. Puur politiek.
Voor vele werknemers zal het natuurlijk wel erg zijn, maar er zijn slechtere tijden geweest. In Limburg, waar in Genk een hypermarkt van Carrefour volledig sluit, zijn er momenteel zo’n 28.000 vacatures, in heel Vlaanderen 250.000. West-Vlaanderen heeft op het ogenblik 6% minder werklozen dan twee jaar geleden. De haven van Zeebrugge zoekt 1.000 werknemers, de meeste ongeschoold. Mensen zonder werk worden daarenboven bijgestaan door de Vlaamse dienst voor Arbeidsbemiddeling (VDAB), die zijn nut al meer dan bewezen heeft. Ik denk dat wie de dag van vandaag echt wil werken, zeker werk zal vinden, al is dat niet altijd meteen wat men graag zou doen. Maar, zoals ik in deze rubriek al eens geschreven heb, is het altijd beter tijdelijk een mindere job te hebben dan geen job.
---
En dan nog dit: leraar zou een zwaar beroep zijn. Dat zal wel, met meer dan drie maanden verlof per jaar! Het kan zijn dat sommigen het niet aan kunnen, maar dat ligt dan grotendeels aan henzelf. Vroeger waren er heel wat leraren die nog een bijberoep hadden, die in verzekeringen en zo deden. Nu zijn er die snel overspannen raken, waarschijnlijk omdat ze verslaafd zijn aan smartphones en sociale media, eerder dan van het werk zelf. Af en toe hoort men van leraren die de 65 voorbij zijn en toch nog les geven door hier en daar in te springen. Die hebben er dan blijkbaar geen last van…
Ikzelf heb gewerkt van mijn 16de tot de voorlaatste werkdag vóór mijn 65ste, de laatste 22 jaar in een 24-uursservice, weekeinden inbegrepen, met telefonisch oplossen van strandingen en betalingen in heel Europa, wat ook erg stresserend kon zijn. Met een goeie, ouwe Nokia van de zaak om ook buiten de reguliere uren stand-by te blijven bij taalproblemen van collega’s. Dat was wel in Nederland waar ik toen pas met mijn 62ste op vervroegd pensioen kon gaan. Ik heb dat niet gedaan, maar ben toen wel 4/5 gaan werken en moest van dan af geen nacht- en weekeinddiensten meer doen.
Er is, na Uplace en het Eurostadion, een zoveelste aanslag in de maak op de Vlaamse Rand rond Brussel, nu Brussels Airport het vliegveld van Zaventem serieus wil uitbreiden, maar dan enkel en alleen in de richting Vlaanderen. De directie van de luchthaven, die nu grotendeels eigendom is van een Australische maatschappij, is de omwonenden eens komen dicteren hoe dat verder zou verlopen. De in grote getale opgekomen buurtbewoners kregen amper de kans iets te zeggen en moesten de hele tijd een monoloog van de luchthavendirectie ondergaan. Er moeten in Steenokkerzeel tientallen huizen onteigend worden en er komt een 18 meter hoge muur rond de nieuwe uitbreiding, zodat degenen die niét onteigend worden hun eigendom zo goed als waardeloos zien worden. De mensen die dan nog in Hummelgem, een gehucht van de gemeente Steenokkerzeel, wonen zullen niet veel zonlicht meer zien en dubbel zoveel lawaai te horen krijgen.
In feite is heel die uitbreiding niet nodig, want Zaventem heeft nog capaciteit genoeg voor vele jaren. Het is geen capaciteits- maar een piekprobleem, dat misschien wel op een andere manier kan worden opgelost (bv door de low cost vluchten of een deel ervan te laten uitwijken naar Antwerpen en Oostende). Federaal minister van verkeer, de eentalige Waal Bellot, laat zich in deze zaak niet zien. Die is nu al te druk bezig met de verkiezingscampagne van zijn MR in Wallonië en wil de hele zaak over de verkiezingen van 2019 tillen. Voor de rest wil Brussel, zoals altijd, wel de lusten maar niet de lasten en kan de stad daarvoor ook rekenen op enkele Vlaamse ‘Leliaards’, zoals die Guy Vanhengel (Open VLD), die ook in het dossier van het Eurostadion de kant van Brussel kozen.
Daar de uitbreiding gebeurt op Vlaams grondgebied, kunnen we ook niet anders dan de Vlaamse regionale overheid erop wijzen dat ze deze uitbreiding niet laat doorgaan als het weer alleen Vlaanderen is dat ervoor moet betalen, op welke wijze ook. Het blijft een schande dat men in ons gewest een Milieu Effecten Rapport (MER) nodig heeft om bv een carwash te beginnen, maar niet om een vliegveld uit te breiden, waarbij een half dorp moet verdwijnen.
---
En dat iets heel anders. N.a.v. het klonen van een eerste aap in China, vertelde men in het VRT-nieuws van zowel ’s middags als ’s avonds dat de primaten de verre voorouders zijn van de mens. Dat is een misvatting, want met primaten bedoelt men in de eerste plaats de (mens)apen. Mens en aap stammen af van eenzelfde voorouder, maar niet van elkaar. Dat is niet hetzelfde. Dat is trouwens geen unicum in de evolutie, ook de hond en de beer bv hebben eenzelfde voorouder. Maar dat weten ze bij de VRT waarschijnlijk ook niet.
In mijn blog van gisteren had ik het er nog over dat het ontmantelen van de kerncentrales de staat tientallen miljarden euro zal kosten. Die werken en de kosten ervan kunnen wel enigermate in de tijd gespreid worden, maar eens zullen ze moeten betaald worden. Als het daarbij ophield, zou het nog niet het einde van de wereld zijn, maar er is meer. Er zijn ook de steeds oplopende kosten voor immigratie en integratie, en – last but not least – die van de vergrijzing, die elk jaar groter worden. Onze minister, nu reeds zonder Financiën, zal er nog minder krijgen en zal dat nooit opgelost krijgen door enkel het verminderen van de vennootschapsbelasting en de twijfelachtige opbrengst van de effectentaks. Als al die zaken verder uit de hand lopen, zal Europa ook niet blijven gedogen dat dit land met inventieve begrotingen blijft afkomen en dreigt over x-aantal jaren de Griekenland route.
Dat de vergrijzingskosten blijven groeien, heeft te maken met ons pensioensysteem dat nooit rekening heeft gehouden met de bevolkingsgroei in een omgekeerde piramide en de gestegen levensverwachting. Onze privésector lijdt onder een veel te groot overheidsapparaat. Om het niveau van Nederland te halen wat betreft de ratio privé- en overheidsjobs, hebben we hier zo’n 375.000 ambtenaren teveel. Als we met de buurlanden de vergelijking zouden gaan maken voor wat het aantal politiekers en politiek benoemden betreft, krijgen we te maken met een meervoud ervan. Het erge is, dat men wéét dat bv de provincies en de Senaat overbodig zijn, maar men schaft ze niet af. De gelederen worden wel stelselmatig uitgedund, maar de logistieke kosten blijven ongeveer dezelfde, wat maakt dat de overgebleven leden zoveel maal duurder worden. Het gevolg daarvan is dat dit land percentueel zowat de hoogste belastingen en hoogste overheidsuitgaven van de hele wereld heeft.
We staan voor twee jaren met verkiezingen. Er zal weer heel wat beloofd worden. Op de recente nieuwjaarsrecepties hebben we daarvan al een voorsmaakje gekregen. Niemand lijkt er bij stil te staan dat een land met een staatsschuld van meer dan 100% van het bbp dit echter niet ongestraft kan blijven doen. Daarom blijft men steeds meer beloven op een steeds langere termijn, zoals bv in de energiesector. Het wordt daar gewoon ‘Na ons, de zondvloed’, in de hoop het zelf niet meer mee te moeten maken als verantwoordelijk politicus/ca…
---
Dezer dagen was er ook weer de vrome leugen te horen dat de loonkloof met onze buurlanden gedicht is. Zoals ik al meer geschreven heb, is dat niet waar. Ze is alleen teruggebracht tot het verschil van 1996, toen de wet gestemd werd de kloof niet groter te laten worden. Dat laatste lukte de eerste 22 jaar niet, nu dus wel. Het verschil dat er was in 1996 (10/15%) is er echter nog steeds.
In de weekeindeditie van De Tijd liet ook Rik Van Cauwelaert zijn licht schijnen op de kernuitstap. Zijn mening verschilt niet veel van die van de N-VA, van de werkgeversorganisatie VOKA, van de industrie en van ondergetekende. De beslissing om de laatste Belgische kerncentrales te sluiten in 2025 was al beslist door de Paarse regering Verhofstadt in een paniekreactie na de kernramp van Fukushima en werd nu bevestigd door het viertal energieministers dat dit land rijk is*. Daarbij werd niet stil gestaan of er tegen die tijd een vervanging is door andere vormen van energie en wat ons dat gaat kosten. Evenmin is er enige garantie dat we het eventueel tekort aan stroom dan uit het buitenland zullen krijgen en nog minder wat ons dat zal gaat kosten. Kortom, om het oud eerste minister Achiel Van Acker (‘Aziel Zarbon’ voor de lezers van ’t Pallieterke) na te zeggen: ‘J’agis, puis je reflèchis’.
De negen gascentrales die men achter de hand wil houden om stroom te leveren wanneer het niet waait of er te weinig zon zou zijn, moeten nog gebouwd worden en dat zal alleen gebeuren als ze zwaar gesubsidieerd zullen worden, want die dingen zijn verlieslatend. Geschatte prijs: 4 miljard euro! Daar bovenop zouden er nog eens 3.000 windmolens moeten worden opgetrokken, kostprijs: zo’n 10 miljard! En dan zijn er nog de vergunningen die nodig zijn om die werken te kunnen beginnen. Het heeft 7 jaar geduurd vóór de Stevin hoogspanningslijnen, die de stroom van de windmolenparken op zee naar het vastelandsnet moeten brengen, alle vergunningen hadden om de werken te kunnen starten. Die vergunningen zijn trouwens niet alleen nodig voor de bouw van de nieuwe centrales, maar ook voor allerlei leidingen die e.e.a. met elkaar zullen verbinden. Daar komt nog eens bovenop, dat we veel meer CO2 uitstoot gaan hebben dan nu het geval is (kerncentrales stoten die nl niet uit, gascentrales wél), waardoor we gegarandeerd niet zullen voldoen aan de normen van het Verdrag van Parijs.
Tenslotte moet er nog altijd een eerste berekening gemaakt worden over de kosten van de ontmanteling van de zeven Belgische kerncentrales. Het cijfer van zo’n 20 miljard wordt naar voor geschoven, maar dat zou wel eens te weinig kunnen zijn. In Zwitserland, waar men dat wél al berekend heeft, kwam men aan 30 miljard en dan voor slechts 5 centrales, dus 2 minder dan hier…
Iets wat in onze media ook zedig verzwegen wordt, is dat van de vier energieministers er drie Franstaligen zijn en maar één Vlaming. Die laatste – momenteel Bart Tommelein – vertegenwoordigt wel 60% van de Belgische bevolking, de andere drie samen slechts 40%. Toch heeft het er alle schijn van dat brave Bart zich als vierde musketier in de doeken heeft laten doen.
Er is nog eens nieuws over de IJzeren Rijn! Als voorlopig laatste in de reeks heeft ook Ben Weyts, o.a. Vlaams minister voor Verkeer en zowat de bezigste bij in de Vlaamse deelregering, daar een studie over laten maken. Of het allemaal veel zal helpen is een ander verhaal met een hoog Loch Ness gehalte.
Het traject van de IJzeren Rijn, dat de haven van Antwerpen verbond met het Duitse Ruhrgebied, heeft wel degelijk bestaan, tot ergens begin de jaren 1990. Toen zag men er vanaf en gaf men de voorkeur de goederen die over het Spoor naar Duitsland moesten, een serieuze omweg te laten maken via de Montzenroute die over de Voerstreek naar Aken loopt, drie uur meer in beslag neemt en enkele steile hellingen over moet, waardoor treinen lang niet volledig konden beladen worden. M.a.w. waarom het gemakkelijk doen als het moeilijk ook gaat?
Weyts wil nu, zoals ook enkele van zijn voorgangers al geprobeerd hebben, de oude IJzeren Rijn via het Nederlandse Midden- Limburg reactiveren. Dat is echter sneller gezegd dan gedaan, want de Nederlanders hebben ondertussen van die streek een stiltegebied gemaakt. The birds and the bees, if you please! Een reactiveren zou nu o.m. een tunnel van zes kilometer moeten bevatten, die miljarden euro zou kunnen kosten en waarvoor Vlaanderen minstens de helft zou moeten neerleggen. Verder zou een nieuwe lijn een enkelspoor blijven en op die manier nooit kunnen concurreren tegen de moderne Nederlandse Betuwelijn vanuit Rotterdam, die tweesporig is.
Weyts zou beter dat plan laten varen en eens een studie bestellen om te zien naar een alternatief. Dat is er, maar niemand schijnt er iets om te geven. Men kan de dag van vandaag Turnhout per spoor bereiken vanuit Antwerpen, maar die lijn loopt daar dood. Voor wie het niet gewend is en daar per trein arriveert, is het net alsof de wereld daar ophoudt. Turnhout is nog steeds een grensstad in de uithoek van oud Belgenland, alsof men nog nooit van de Europese Unie gehoord heeft. Dat is niet altijd zo geweest. Tot aan de Eerste Wereldoorlog was Turnhout per spoor verbonden met het Noord-Brabantse Tilburg, waar men een aansluiting had op de lijn Breda-Tilburg-Eindhoven-Venlo-Ruhrgebied, ook een IJzeren Rijn dus. Op de plaats waar die spoorlijn lag, bevindt zich nu een wandelpad. Theoretisch zou het best mogelijk zijn die lijn te reactiveren. Het zou maar een fractie kosten van wat men vraagt voor de lijn door dat Limburgse stiltegebied en zou er tegelijk voor zorgen dat Turnhout een doorgaand treinverkeer krijgt, wat stad en neringdoeners te goed zou komen, waardoor de stad ook zijn rode lantaarnplaats op de lijst der Vlaamse centrumsteden zou kunnen kwijt raken. Ik heb hierover al meer dan eens geschreven en het kan goed zijn dat het de dag van vandaag niet meer realiseerbaar is, maar er is – bij mijn weten – ook nooit een studie over gemaakt.
