Er is nog eens nieuws over de IJzeren Rijn! Als voorlopig laatste in de reeks heeft ook Ben Weyts, o.a. Vlaams minister voor Verkeer en zowat de bezigste bij in de Vlaamse deelregering, daar een studie over laten maken. Of het allemaal veel zal helpen is een ander verhaal met een hoog Loch Ness gehalte.
Het traject van de IJzeren Rijn, dat de haven van Antwerpen verbond met het Duitse Ruhrgebied, heeft wel degelijk bestaan, tot ergens begin de jaren 1990. Toen zag men er vanaf en gaf men de voorkeur de goederen die over het Spoor naar Duitsland moesten, een serieuze omweg te laten maken via de Montzenroute die over de Voerstreek naar Aken loopt, drie uur meer in beslag neemt en enkele steile hellingen over moet, waardoor treinen lang niet volledig konden beladen worden. M.a.w. waarom het gemakkelijk doen als het moeilijk ook gaat?
Weyts wil nu, zoals ook enkele van zijn voorgangers al geprobeerd hebben, de oude IJzeren Rijn via het Nederlandse Midden- Limburg reactiveren. Dat is echter sneller gezegd dan gedaan, want de Nederlanders hebben ondertussen van die streek een stiltegebied gemaakt. The birds and the bees, if you please! Een reactiveren zou nu o.m. een tunnel van zes kilometer moeten bevatten, die miljarden euro zou kunnen kosten en waarvoor Vlaanderen minstens de helft zou moeten neerleggen. Verder zou een nieuwe lijn een enkelspoor blijven en op die manier nooit kunnen concurreren tegen de moderne Nederlandse Betuwelijn vanuit Rotterdam, die tweesporig is.
Weyts zou beter dat plan laten varen en eens een studie bestellen om te zien naar een alternatief. Dat is er, maar niemand schijnt er iets om te geven. Men kan de dag van vandaag Turnhout per spoor bereiken vanuit Antwerpen, maar die lijn loopt daar dood. Voor wie het niet gewend is en daar per trein arriveert, is het net alsof de wereld daar ophoudt. Turnhout is nog steeds een grensstad in de uithoek van oud Belgenland, alsof men nog nooit van de Europese Unie gehoord heeft. Dat is niet altijd zo geweest. Tot aan de Eerste Wereldoorlog was Turnhout per spoor verbonden met het Noord-Brabantse Tilburg, waar men een aansluiting had op de lijn Breda-Tilburg-Eindhoven-Venlo-Ruhrgebied, ook een IJzeren Rijn dus. Op de plaats waar die spoorlijn lag, bevindt zich nu een wandelpad. Theoretisch zou het best mogelijk zijn die lijn te reactiveren. Het zou maar een fractie kosten van wat men vraagt voor de lijn door dat Limburgse stiltegebied en zou er tegelijk voor zorgen dat Turnhout een doorgaand treinverkeer krijgt, wat stad en neringdoeners te goed zou komen, waardoor de stad ook zijn rode lantaarnplaats op de lijst der Vlaamse centrumsteden zou kunnen kwijt raken. Ik heb hierover al meer dan eens geschreven en het kan goed zijn dat het de dag van vandaag niet meer realiseerbaar is, maar er is – bij mijn weten – ook nooit een studie over gemaakt.
|