Dinsdag de dertiende (!) zou curator Van Rompuy dan eindelijk zijn langverwachte begroting voor 2010 moeten voorstellen. Het wordt echter niet de week van de waarheid, eerder die van de halve waarheid, want het tekort zal hoop en al met de helft worden weggewerkt. Nu kan het wel aannemelijk lijken in deze crisistijd, het blijft een groot vraagteken of het gat ter zake ergens tijdens de volgende jaren zal verdwijnen. De staat zal immers ook daarna minder blijven ontvangen en meer moeten uitgeven, veel meer zelfs van zodra de enorme kosten van de vergrijzing zullen gaan doorwegen. Als er één zaak positief is aan het presenteren van de begroting dan is het, dat er eindelijk eens iets gaat gebeuren op federaal vlak. In feite heerst daarop het laatste half jaar een complete windstilte. Vanaf deze week wordt het parlement verondersteld terug aan het werk te gaan, na maanden van kiescampagne, regerings(mis)vorming(en) en uitgebreide vakanties. Een beetje lachwekkend is dan ook dat uitgerekend in zo'n periode waarin op federaal politiek vlak helemaal niets is gebeurd, men afkomt met electorale peilingen en een (dure) studie over het stemgedrag in Vlaanderen op 7 juni. Die peilingen zijn waardeloos (tussen die van de Libre Belgique en die van De Standaard waren er verschillen van 4% op één maand tijd!) en uit de studie van De Schouwer, Walravens en Co (allemaal belgicisten) valt alleen te noteren dat het communautaire op 7 juni minder heeft meegespeeld. Om dat te weten te komen, heeft men geen dure studie nodig. In een tijd van tijdelijke werkloosheid, ontslagen en fabriekssluitingen zullen de mensen inderdaad wel in de eerste plaats aan hun portemonnee gedacht hebben, eerder dan aan het communautaire. Laten we echter niet vergeten dat Vlaanderen ook in deze crisistijd, waarin het meer dan zijn deel betaalt, ook nog eens blijft opdraaien voor de miljarden van de transfers naar het zuiden. Transfers die alleen maar dienen om de levenstandaard en de koopkracht van de Walen op peil te houden, zonder zich af te vragen of dat bij ons ook zo het geval is. Als men het communautaire niet in 't oog houdt, zou het morgen voor Vlaanderen wel eens een pijnlijk ontwaken kunnen worden...
Er is in de federale regering dan toch een akkoord gekomen over de aanpassing van de snel-Belg-wet. Feitelijk zou ik daarmee mijn beschuldigingen (in mijn blog van eergisteren: "De francofone solidariteit") aan het adres van de PS en CdH moeten terugnemen. Zover zijn we echter nog niet en wel om volgende redenen: - Volgens de nieuwe wetaanpassing kan iemand Belg worden als hij een van de landstalen spreekt, dus: Nederlands, Frans en/of Duits. Dat is niet helemaal correct. De immigrant zou de taal moeten spreken/leren van het landsgedeelte waarin hij/zij zich wil vestigen. Als zo iemand bv Frans spreekt, dan moet hij zich niet vestigen in Vlaanderen, maar in Brussel of Wallonië. Hij geraakt nl anders niet aan werk en valt dan (weer eens) terug op onze sociale zekerheid, die de kosten nu al niet meer dreigt aan te kunnen. - De immigrant wordt voortaan ook verondersteld actief deel te nemen aan het leven van de "onthaalgemeenschap". Hoe dat juist moet gebeuren en wie dat gaat controleren, blijft mij een raadsel. Onze Belgische controles kennende, zal daar m.i. weinig van in huis komen. - Wie als immigrant een misdrijf begaat zou zijn Belgische nationaliteit kunnen kwijtspelen, een eis die al jaren gesteld wordt door de rechtse partijen. Hoe dat juist zal gebeuren, staat ook nog niet vast. - Bij schijnhuwelijken zullen ambtenaren een databank kunnen raadplegen, maar mogen ze dat alleen doen "bij ernstige" vermoedens. Ook dat is weer zo'n bepaling waarmee men alle kanten mee uit kan. - Gezinshereniging zal alleen nog mogelijk zijn als de betrokkene een inkomen heeft dat overeenkomt met het bestaansminimum, vermeerderd met één persoon ten laste (930 euro). Geldt dit ook voor een gezinshereniging van een koppel met 15 kinderen (zoals pas bekend zou geworden zijn bij het OCMW van Antwerpen)? Kortom, het blijft een erg vage bedoening, waarin een immigrant met een goede advocaat (van de meute die van dat soort miseries leeft) wel een mouw aan kan passen. Vergeten we niet dat de oude, slechte wet van Verhofstadt ondertussen al zeven jaar bestaat en dat het dus meer dan hoog tijd was dat er eindelijk eens iets aan gedaan werd. Ondertussen zijn er daardoor wel 800.000 nieuwe Belgen bijgekomen, waarvan zeker de helft ten laste van onze sociale zekerheid, allemaal mensen die nooit hebben bijgedragen, maar wel van het systeem profiteren. Tenslotte wordt het nog wachten wat de aan de gang zijnde regularisaties zullen "opbrengen". Dat weten we pas ná 15 december en dan zal het nog wachten zijn op de beslissingen van de authoriteit ter zake...
Freya Van den Bossche heeft nooit op mijn sympathie kunnen rekenen. Vooreerst o.w.v. het feit dat het een "dochter van" is, die grotendeels politieke carrière heeft kunnen maken via haar papa dan om wat anders en dus feitelijk omhooggevallen is door gebrek aan gewicht. Een andere reden is het zeg maar liederlijke leven dat Freya er op na hield/houdt. Sinds de SP.a uit de federale regering was geweerd, was ze een beetje op de achtergrond geraakt, maar nu is ze er terug, als minister van de Vlaamse regering en dat zullen we geweten hebben. Die job kreeg ze trouwens na wat duistere achterkamerdebatten binnen haar eigen partij, zoals pas nog gebleken is uit gelekte interne mails. Men was daar al blij, dat ze weer in verwachting was (en deze keer niet van een passerende Duitser!), zodat men haar geen vice-premier diende te maken, iets waar haar entourage van dacht dat ze er recht op had, omdat ze dat ook al geweest was in de federale regering. Ze is dus terug en dat zal niet onopgemerkt voorbij gaan Als Vlaams minister van o.m. Energie heeft ze de federale minister van Energie, Paul Magnette (nota bene: ook een socialist) de mantel uitgeveegd o.w.v. diens besluit de kerncentrales langer open te houden. Men zou haar haast moed durven toeschrijven, ware het niet dat ze haar bezwaren heeft geuit samen met de groene collega excellenties van de Brusselse en Waalse regering. Freya gaat dus de groene toer op. Ik ga het hele verhaal over de kernenergie en dito centrales niet herhalen. Dat heb ik pas nog gedaan in mijn blog van 3 dezer ("Kernenergie voor dummies"). Wel wil ik het even hebben over de eerste alinea van Freya's groene aanklacht. Daarin schrijft zij (en haar collega's): "Ergens in Gallië houdt één klein landje stand, tegen beter weten in". Freya lijkt blijkbaar ook niet veel van onze geschiedenis te hebben opgestoken en nooit gehoord te hebben van Frankrijk, dat ook in Gallië lag/ligt en in Europa dé koploper is van de kernenergieproducenten. Of van Borssele, waar de Nederlandse regering ook beslist heeft de kerncentrale langer open te houden. Nu lag het huidige Nederland grotendeels niet in Gallië (de Bataven waren Germanen), maar Borssele wél. Dat heeft dan te maken met aardrijkskunde en dat zal Freya ook wel niet geweten hebben. Evenmin als het feit dat Electrabel, onze eigen grootste energievoorziener, nu eigendom van die andere Galliërs uit Frankrijk, meewerkt aan de bouw van een gloednieuwe kerncentrale van het nieuwste type in Jordanië. Als we trouwens even verder kijken dan het grondgebied van het vroegere Gallië - Europa bv - dan zien we dat ook Zweden het sluiten van zijn kerncentrales heeft uitgesteld, dat Finland een nieuwe kerncentrale aan het bouwen is, dat daarvoor ook plannen bestaan in Groot-Brittannië en Frankrijk, dat Duitsland gedeeltelijk terug in de kernenergie wil stappen en dat ook Italië zopas gestemd heeft terug mee te zullen doen. Dat meewarige "Gallië" van Freya en haar collega's laat nog maar eens zien wat voor bekrompen mensen er in de roodgroene partijen nog rondlopen, die maar wat uit hun nek kletsen, maar niet eens de eigen geschiedenis en aardrijkskunde kennen. Dat zo'n mensen het bij ons tot minister kunnen brengen, strekt niet tot eer van onze samenleving.
"We moeten niemand erkennen die leeft van de staat, deze staat verwerpt, zijn kinderen niet goed opvoedt en almaar meer kleine hoofddoekmeisjes kweekt". Bovenstaande uitspraak is niet van mij, ook niet van e.o.a. rechtse politicus, maar van de heer Thilo Sarrazin, directeur van de Duitse centrale bank. Herr Thilo zegt ook nog dat in de Duitse hoofdstad Berlijn 20% van de bevolking buiten de economie leeft", wat betekent dat ze illegaal is en in het zwart werkt en dat die groep grotendeels bestaat uit Arabieren en Turken die zijn binnengeslopen dank zij een foute politiek. Het zal in Brussel en vele andere Europese grootsteden al niet veel beter zijn. Zopas geraakte nog bekend, dat er zich bij het OCMW van Antwerpen een man gemeld heeft die al jarenlang illegaal in België verblijft en nu - na ziekte - in aanmerking zou komen voor een regularisatie. Volgens de regels van de wet kan dat nu, dank zij de beslissing die de regering Van Rompuy trof in juli. Bij dit verhaal dient echter nog te worden verteld, dat de man in kwestie in Marokko 15 kinderen zou hebben en straks dan ook het recht (!) zou krijgen die allemaal naar hier te halen, op kosten van de Belgische belastingbetaler wel te verstaan. Daarbij houdt het trouwens nog niet op, want enkele van zijn kinderen zouden al getrouwd zijn en zelf kinderen hebben. Het resultaat van de regularisatie van zo één man zou kunnen betekenen, dat er straks een hele volksstam hier op onze kosten geregulariseerd zou worden. Sinds het verhaal over de zogezegde Brusselse Imam Bouziane, weten we dat de geschiedenis is Antwerpen ook nep zou kunnen zijn. Feit is, dat het theoretisch mogelijk blijft (dat gold trouwens ook voor de zaak Bouziane). Om maar een idee te geven hoe lichtzinnig curator Van Rompuy en de zijnen te werk is gegaan en hoe CD&V en Open VLD zich hebben laten rollen ten koste van de eigen achterban... Ten slotte nog dit: evenals de directrices van de Antwerpse athenea en de leiding van het Antwerpse OCMW, is ook Herr Sarrazin lid van de Duitse sociaal-democraten (SPD). Waarmee nog maar eens duidelijk wordt dat ook steeds meer linksgezinden het niet meer nemen dat hun partijen de eigen bevolking laten opdraaien voor onverantwoorde kosten en daarmee het eigen sociale systeem in grote moeilijkheden zullen brengen.
In mijn blog van gisteren vermeldde ik reeds dat curator Van Rompuy geprobeerd heeft het dossier "asiel en immigratie" te regelen, maar dat het (voorlopig?) mislukt is door toedoen van de PS en het CdH, die dwars blijven liggen. Nochtans was in deze materie in juli binnen de regering al een voorakkoord gesloten, waarbij de Vlaamse partijen van de meerderheid hun toestemming gaven voor een nieuwe regularisatiegolf. De Franstalige partijen beloofden toen, als tegenprestatie, op hun beurt de wat zij noemen "Vlaams-gekleurde" knelpunten weg te werken, o.a. de schijnhuwelijken, de misbruiken i.v.m. de gezinsherenigingen en het verscherpen van de snel-Belg-wet. Dat laatste had gisteren moeten gebeuren en is dus lekker niét gebeurd. Het is in dit land steeds hetzelfde verhaaltje: er wordt een akkoord gesloten tussen Vlaamse en francofone partijen. De Vlamingen geven meteen toe en de Franstaligen beloven dat ook te doen, maar dan later. Als het dan zover is, doen ze het echter niet, of plegen ze chantage door nieuwe eisen te stellen die voorheen niet geuit werden. De volgende chantage kondigt zich al aan bij het opstellen van de begrotingen. Vlaanderen gaat zorgen tegen 2011 schuldenvrij te zijn. Zowel Brussel als Wallonië denken daar niet aan en spreken van minstens 2014/2015. Alle problemen die zich tussentijds zullen aanbieden, mogen dan door de Belgische staat betaald worden. In werkelijkheid betekent het, dat het Vlamingen zullen zijn die dat zullen kunnen bekostigen. Net zoals Vlaanderen de kosten van asiel en immigratie op zijn buik mag schrijven. Dat alles terwijl het de francofone partijen zijn - in de eerste plaats PS en CdH, maar ook MR via zijn racistische FDF-vleugel - die de poort van de immigratie wagenwijd open houden zonder daarbij ook maar enige serieuze voorwaarde te stellen. Het zijn zelfs niet zozeer de valsspelende Franstalige partijen die de grootste schuld treffen, maar wel de Vlaamse die zich voor de zoveelste keer hebben laten rollen en die daarna de moed niet hebben ergens een lijn te trekken en desnoods de zaak op te blazen. Van lamme goedzakken gesproken. Sommigen vragen zich af, waarom dit land failliet zal gaan. Raar, he?
Curator Van Rompuy heeft nog één week de tijd om orde op zaken te stellen voor zijn begroting. Of dat gaat lukken, is maar zeer de vraag. Enkele denkpistes, zoals de looninlevering voor leraren (!) en de extra belasting van spaarboekjes en kasbons, zijn al teruggefloten. Wat de regering van de banken zal loskrijgen, is een open vraag. Wat van de energieleveranciers een nog grotere vraag. Vooral sinds de own goal van debutant Magnette, weet feitelijk niemand precies of en wat de federale regering nog uit de brand zal slepen. Hilarisch wordt het helemaal, als men ziet dat MR en PS over die al die niet fictieve sommen in discussie gaan. Het doet me denken aan die vennoten, die discussieerden over de verdeling van de winst in geval van faillissement! Jammer genoeg zijn er nóg ergerlijkere dingen. Zoals bv de immigratie politiek, die Van Rompuy eens snel dacht te kunnen oplossen tussen twee begrotingssessies is. Dat is hem voorlopig niet gelukt, omdat de Franstalige partijen nog maar eens dwars gingen liggen. Bankroet land heeft geld zat om de halve wereld hier (gratis) binnen te laten... Helemaal erg wordt het, als men hoort, dat Karl Heinz Lambertz, ministerpresident van wat er is overgebleven van de Duitstalige oostkantons, van plan zou zijn een nieuw belangenconflict in te roepen i.v.m. Brussel-Halle/Vilvoorde. Stel u voor, dat op de moffen veroverd gebiedje van drie man en een paardenkop, gelegen op 150 km van de Rand zou zich met onze communautaire problemen gaan bemoeien. Lambertz speelt nl met het idee om zo'n indienen van een zoveelste belangenconflict als pasmunt te gebruiken om er enkele eigen verlangens voor een nieuwe staatshervorming door te drukken. Absurdistan ten voeten uit!
In de aanloop naar het Antwerpse referendum i.v.m. de Oosterweelverbinding blijven de verrassingen uit de kast vallen. Vorige week was er al de "bekering" van Open-VLD schepen Van Campenhout tot de neen-zeggers. Dit weekeinde blijkt dat de grote baas van de Total raffinaderij, een zgn "Seveso" bedrijf, de heren Kris Peeters én Patrick Janssens erop gewezen heeft, dat een tunnel onder zijn en andere chemische bedrijven niet kan doorgaan, alleen al o.w.v. de veiligheid. Ondertussen circuleert er ook het bericht dat zelfs de eigen brandweerleiding van de koekenstad de tunnel afkeurt, wegens onveilig. Die tunnel zou vier keer langer zijn dan de Lange Wapperbrug en zes keer langer dan de huidige reeds bestaande Kennedytunnel. Daarmee worden de problemen voor het ontsluiten van de Antwerpse Ring richting linkeroever alleen maar groter, niet alleen voor de stad en haar omgeving, maar ook voor de politieke partijen die zich aan het hele project zo stilaan aan het verbranden zijn. Dat geldt in de eerste plaats voor de S.P.a. Men mag zich daar dan nog verheugen in de overstap van de brave Van Campenhout, die steeds in de schaduw van Janssens gestaan heeft en daar waarschijnlijk een minderwaardigheidcomplex van heeft overgehouden. Van Campenhout wordt immers niet gevolgd door zijn partij, die verder denkt dan alleen maar Antwerpen stad. Als de neen-stemmers het zouden halen - en dan nog met een overtuigende meerderheid - dan zou dit ook wel eens kunnen zorgen voor een zoveelste nieuwe discussie binnen de partij van Gennez. Van de drie socialistische ministers in de Vlaamse regering is er nl geen enkele van Antwerpen en het is helemaal niet zeker dat die drie zich zomaar gaan neerleggen bij dat Antwerpse referendum, zeker niet mocht daarover in de Antwerpse gemeenteraad geen overeenstemming over blijken. Zouden de socialisten in de Vlaamse regering tóch akkoord gaan met Janssens en zijn aanhang, dan dreigt er een Vlaamse regeringscrisis. Alhoewel. De S.P.a. is immers niet onmisbaar in die Vlaamse regering en kan op gelijk welk moment ingeruild worden voor de Open VLD, die gegarandeerd bereid zal zijn voor een tweede maal de broek te laten zakken om weer te mogen meespelen. Als de partij die lijn in Antwerpen zou doortrekken, is alleenheerser Janssens helemaal niet meer zeker van een meerderheid in zijn eigen stad. In bovenstaand scenario ben ik zo vrij mijn idee van een tijdje geleden nog eens boven te halen. Waarom zou Kris Peeters in een dergelijk scenario niet eens een "Sarkozi'tje" doen en bv Frank Vandenbroucke als onafhankelijke in zijn herwerkte regering opnemen en hem zijn oude, vertrouwde job teruggeven. Als "Brouckie" zou toehappen, zou men de S.P.a helemaal in de vernieling rijden, zoals "Sarko" dat gedaan heeft men de Frans parti socialiste. Voor Vlaanderen zou het een "du jamais vu" zijn, maar men mag toch wel eens dromen, zeker?
