Freya Van den Bossche heeft nooit op mijn sympathie kunnen rekenen. Vooreerst o.w.v. het feit dat het een "dochter van" is, die grotendeels politieke carrière heeft kunnen maken via haar papa dan om wat anders en dus feitelijk omhooggevallen is door gebrek aan gewicht. Een andere reden is het zeg maar liederlijke leven dat Freya er op na hield/houdt. Sinds de SP.a uit de federale regering was geweerd, was ze een beetje op de achtergrond geraakt, maar nu is ze er terug, als minister van de Vlaamse regering en dat zullen we geweten hebben. Die job kreeg ze trouwens na wat duistere achterkamerdebatten binnen haar eigen partij, zoals pas nog gebleken is uit gelekte interne mails. Men was daar al blij, dat ze weer in verwachting was (en deze keer niet van een passerende Duitser!), zodat men haar geen vice-premier diende te maken, iets waar haar entourage van dacht dat ze er recht op had, omdat ze dat ook al geweest was in de federale regering. Ze is dus terug en dat zal niet onopgemerkt voorbij gaan Als Vlaams minister van o.m. Energie heeft ze de federale minister van Energie, Paul Magnette (nota bene: ook een socialist) de mantel uitgeveegd o.w.v. diens besluit de kerncentrales langer open te houden. Men zou haar haast moed durven toeschrijven, ware het niet dat ze haar bezwaren heeft geuit samen met de groene collega excellenties van de Brusselse en Waalse regering. Freya gaat dus de groene toer op. Ik ga het hele verhaal over de kernenergie en dito centrales niet herhalen. Dat heb ik pas nog gedaan in mijn blog van 3 dezer ("Kernenergie voor dummies"). Wel wil ik het even hebben over de eerste alinea van Freya's groene aanklacht. Daarin schrijft zij (en haar collega's): "Ergens in Gallië houdt één klein landje stand, tegen beter weten in". Freya lijkt blijkbaar ook niet veel van onze geschiedenis te hebben opgestoken en nooit gehoord te hebben van Frankrijk, dat ook in Gallië lag/ligt en in Europa dé koploper is van de kernenergieproducenten. Of van Borssele, waar de Nederlandse regering ook beslist heeft de kerncentrale langer open te houden. Nu lag het huidige Nederland grotendeels niet in Gallië (de Bataven waren Germanen), maar Borssele wél. Dat heeft dan te maken met aardrijkskunde en dat zal Freya ook wel niet geweten hebben. Evenmin als het feit dat Electrabel, onze eigen grootste energievoorziener, nu eigendom van die andere Galliërs uit Frankrijk, meewerkt aan de bouw van een gloednieuwe kerncentrale van het nieuwste type in Jordanië. Als we trouwens even verder kijken dan het grondgebied van het vroegere Gallië - Europa bv - dan zien we dat ook Zweden het sluiten van zijn kerncentrales heeft uitgesteld, dat Finland een nieuwe kerncentrale aan het bouwen is, dat daarvoor ook plannen bestaan in Groot-Brittannië en Frankrijk, dat Duitsland gedeeltelijk terug in de kernenergie wil stappen en dat ook Italië zopas gestemd heeft terug mee te zullen doen. Dat meewarige "Gallië" van Freya en haar collega's laat nog maar eens zien wat voor bekrompen mensen er in de roodgroene partijen nog rondlopen, die maar wat uit hun nek kletsen, maar niet eens de eigen geschiedenis en aardrijkskunde kennen. Dat zo'n mensen het bij ons tot minister kunnen brengen, strekt niet tot eer van onze samenleving.
Reacties op bericht (1)
09-10-2009
Respect moet men 'verdienen'....
...dat krijgt men niet zomaar en nog minder via een postje. Het zootje de titel van excellenties geven is er zwaar over. Er is méér respect voor hondenpoep dan voor dat uitgekotst zootje volksverraders resp. bedriegers. Walging in kwadraat. In elk bedrijf wat zijn management respecteerd én beoordeeld zouden ze de vuilbakken nog niet mogen leegmaken omdat ze totaal onbekwaam én onbetrouwbaar zijn, maar.....in het grootste bedrijf van het land met de meeste (overbodige) werknemers kunnen ze rustig hun vernietigingsstrategie uitoefenen, kijk maar naar die ordinaire zwate lola's bij de franskiljonse roversbendes. Hopelijk komt de bevolking héél snel is opstand tégen dat kotsmisselijk wanbeleid dat maar één doel nastreeft, nl. de nutteloze/waardeloze instellingen incl. personen in leven houden zodat de 'uitgroeipostjes' niet verloren gaan. Om van te braken.