Vlaams minister-president Kris Peeters gaat akkoord met Dirk Van Mechelen om de 400 miljoen niet verder ter beschikking te stellen van de federale regering, omdat de voorwaarde daarvoor, de staatshervorming, er dit jaar zeker niet komt. Wat de Vlaamse regering er wél mee gaat doen, is op dit ogenblik niet zo belangrijk. Het is het signaal dat telt en dat zegt dat die staatshervorming ons al beloofd was, door het Vlaams kartel, in 2007 en dat Leterme er zelf de deadline van 15 juli 2008 had opgeplakt. Om uit de Belgische impasse te geraken, blijft er nog één middel over, buiten de complete scheiding dan, en dat is een dialoog tussen de deelstaten met als inzet artikel 35 van de Belgische grondwet. Die bepaalt, dat de deelstaten onder elkaar kunnen uitmaken wat ze zelf gaan doen en wat er nog over zal blijven voor het federale niveau. Om een dergelijke dialoog een kans te geven zegt Peeters terecht, dat hij daarvoor een mandaat moet hebben van zijn hele Vlaamse deelregering, dit om te vermijden, dat er straks weer e.o.a. chantage zou gepleegd worden. Als het gaat om een verregaande stap naar het confederalisme, denk ik dat ook Vlaams Belang én LDD deze demarche zullen steunen. De enige overblijvende oppositie kan dan nog van de groenen komen, maar die is verwaarloosbaar. Meer zelfs: hoe de zaken ook zullen evolueren, het kan niet genoeg beklemtoond worden hoe nefast Groen! is voor Vlaanderen en dus geen Vlaamse stem meer waard is. Hopelijk vallen ze bij een volgende verkiezing terug onder de 5% drempel (die ze zelf mee hebben opgericht!) en verdwijnen ze helemaal uit het parlement. Toch wordt de deelstatendialoog een volgende mission impossible. It takes two to tango. Zelfs als Peeters zijn mandaat zou krijgen, moet ook Demotte hetzelfde kunnen bekomen van zijn Waalse deelregering. Dat zie ik nog niet zo direct zitten. Terwijl men in Vlaanderen ervan overtuigd is dat er een staatshervorming moet komen om België sociaal te houden, meent men nl in het zuiden juist het tegenovergestelde. Die houding is mede ingegeven door de schrik van de PS-sers dat ze daardoor bij een volgende verkiezingen nogmaals klop zouden kunnen krijgen. Die mogelijkheid zit er inderdaad in, omdat de MR niet in de Waalse deelregering zit, maar ondertussen toch Wallonië's grootste partij is geworden en samen met Ecolo probeert de hegemonie van de marxisten daar te breken. Het alternatief van vervroegde federale verkiezingen zal niets aan de kern van de zaak veranderen, want zal hoogstens zorgen voor het verschuiven van enkele procenten. Daar bovenop zullen die verkiezingen in principe ongrondwettelijk zijn zolang het probleem van Brussel-Halle/Vilvoorde niet geregeld is. Rest tenslotte nog één remedie: "Bye,bye, Belgium".
De excellenties van onze verschillende regeringen (wat zijn wij toch een rijk land!) zijn terug uit vakantie en dat zullen we geweten hebben. Heel wat van die dames en heren hebben die tijd nl gebruikt om eens extra na te denken en komen nu met hun nieuwe, wat zij noemen "frisse", ideeën op ons af. Het beste idee, tot hier toe, komt van Dirk Van Mechelen, burgemeester van Kapellen en ministers van begroting en financiën in de Vlaamse deelregering. Zoals de overgrote meerderheid der Vlamingen, gelooft Van Mechelen niet dat er een staatshervorming op komst is, zelfs niets dat er enigzins op trekt. Hij vraagt zich dan ook af, of de 400 miljoen euro, die de Vlaamse regering bij de federale geparkeerd had voor de opmaak van de nationale begroting, daar moeten blijven staan. Geld moet rollen is een adagium, dat zo oud is als de straat en als financieminister weet Van Mechelen dat als geen ander. Dat het gat in de federale begroting dan nóg groter gaat worden, is Van Mechelens probleem niet en daarin heeft hij gelijk. Ook minister-president Kris Peeters én Leterme himself (in een vroeger leven), hebben gezegd dat hun partij uit de regering zou stappen als er geen serieuze staatshervorming zou komen. Er zijn nu deadlines genoeg geweest. Tussen haakjes: tegenover de 400 miljoen van de Vlaamse regering staan er ook nog 100 miljoen van de Waalse en Brusselse regering samen op die begrotingsparking. Typisch Belgisch compromis: de Vlamingen (met 60% van de bevolking) geven 80% ter ondersteuning van de federale overheid, de francofonen (met 40%) geven 20%. Ook dat is Belgisch. --- Ook in Wallonië gebeurt er wat. Minister Daerden, nu al wereldberoemd tot in China, heeft beslist dat de Walen hun radiotaks (27 euro per jaar) niet meer zullen moeten betalen. Hun Tv-taks (154 euro) nog wel. Die taksen werden in Vlaanderen zes jaar geleden al afgeschaft. En dat komt dan van iemand van een partij die zich "progressief" noemt. Verder besliste de Waalse deelregering om nog maar eens geld te stoppen in Val Saint Lambert, dat voor de tweede (of was het de derde?) keer failliet is gegaan. Prestige, weet ge wel. Zogezegd was de glasblazerij deze keer over kop gegaan door de hoge brandstof- en grondstoffenprijzen. Dat is larie. Luxeproducten mogen daar niet onder lijden (er werden bv nooit meer Ferrari's verkocht als de laatste jaren!). Het zal weer wel slecht beheer geweest zijn. Met het Waals gewest opnieuw als geldschieter, zal het daar ook in de toekomst niets worden. O ja, en dan heeft Onkelinx ook weer plannen. Zakken dicht als die furie met nieuwe ideeën komt. Gegarandeerd zal de federale regering (lees: de Vlaamse belastingbetaler) het dan weer mogen betalen. "L'argent des autres", weet ge wel... Wanneer gaat er hier eens iets veranderen?
Daarmee zit de conventie van de Amerikaanse democraten erop in Denver. Zoals gebruikelijk, werd het een groot feest, een soort uitvergrote Vlaamse kermis, waar weinig of geen verrassingen (mogen) vallen. De vraag is nu alleen nog: gaat Obama het halen op 4 november? Volgens onze politiek-correcte media zou dat geen probleem mogen zijn. Jammer genoeg kunnen zij de uitslag niet bepalen. Heel wat Amerikanen schijnen er immers anders over te denken. Opmerkelijk, zelfs ergerlijk, was de ommekeer bij de familie Clinton. Nadat die zich anderhalf jaar tegen Obama heeft verzet (en dikwijls op een weinig subtiele manier), werd Barack nu door pa, ma en dochter Clinton de hemel ingeprezen. Dat zal zo wel gemoeten hebben van de partij, maar er is meer. De Clintons hadden zich tijdens de voorafgaande campagne diep in de schulden gestoken (men spreekt van 6 miljoen dollar) en riskeerden het faillissement. De Obama entourage heeft beloofd hen dat te besparen als ze zich onvoorwaardelijk achter hun kandidaat zouden scharen. Wat dan ook gebeurd is. Volgens de oud-president zou dat 18 miljoen extra kiezers voor Obama betekenen. Ik ben daar helemaal niet zo zeker van. Nogal wat Clinton-aanhangers zien een kleurling als president niet zitten en ook bij hen die dat wél zouden aanvaarden, zijn er heel wat die hem niet direct als hun vertegenwoordiger zien zitten. Dat geldt in de eerste plaats voor de blanke, werkende klasse. Een deel ervan zegt niét te zullen gaan stemmen, een ander deel zou zelfs geneigd zijn te stemmen voor McCain. Die laatste groep noemt men de "Nobama" ("not Obama") en zou wel eens een kwart van de Clinton kiezers kunnen omvatten. Enfin, we zien het wel gebeuren. Eerst komt er trouwens nog een congres van de Republikeinen, waarbij even hard zal gefeest worden en waar voorlopig meer spanning in zit, omdat men nog steeds niet weet wie McCain zal meenemen als running mate. Wie op de conventie van de Republikeinen niet te zien zal zijn, is Caroline Gennez. In Denver was ze er wél en mocht ze zelfs elke dag een column daarover vullen in de "kwaliteitskrant" De Standaard. Onnodig er een tekeningetje bij te maken, voor wie ze koos. Het zal niet veel uitmaken. Gennez is in Amerika onbekend en in Vlaanderen onbemind. Laat ze eerst maar eens proberen haar eigen partij hier uit het slop te halen alvorens met de pretentie rond te lopen dat ze iets afweet van internationale politiek...
Op het ogenblik, dat ik deze blog schrijf, weet ik nog niet of Didier Bellens van Belgacom zijn voorzitterszetel zal behouden of niet. Volgens mij is het trouwens niet het grootste probleem, of die man een miljoentje minder of meer krijgt. Het is een zoveelste bewijs hoe er op dat niveau met geld gesmeten wordt. Het probleem is, hoe het daarna moet. Bellens ligt nl overhoop met zijn raad van bestuur en die vormt feitelijk het grootste obstakel om van Belgacom iets te maken. De 16-koppige raad heeft geen enkele expert in zijn rangen. Al wat daar zit, kan misschien wel bekwaamheden hebben, maar niet inzake telecom. Ze zitten daar, omdat ze op het goede ogenblik de juiste partijkaart in handen hadden, niet o.w.v. enige competentie. Als ik me niet vergis, zit ook Maurice Lippens van Fortis (of moet het tegenwoordig "Debolis" zijn?) mee in die raad. Zou die man niet beter zorgen dat het in zijn eigen huis een beetje loopt? Belgacom is trouwens niet het enige Belgische overheidsbedrijf dat in dat bedje ziek is. Denk maar aan de NMBS, die zopas van Europa nog te horen heeft gekregen, dat het moet hervormen volgens de Europese regels en niet volgens die van de Belgische particratuur. Ook daar geldt in de eerste plaats de partijkaart. Normaal zou de NMBS over enkele jaren moeten gaan meedoen in een vrijgemaakte markt. Eerst Vande Lanotte en daarna Landuyt, hebben die omschakeling zo lang mogelijk tegengehouden. Het resultaat daarvan is, dat ze enkele haren uitstel van executie hebben gekregen. Tegen dat het dan toch zo ver is, zal de NMBS nog moeten roderen in het nieuwe systeem, terwijl de buitenlandse concurrentie al enkele jaren zal hebben proefgedraaid. Het gevolg daarvan laat zich raden. Hetzelfde verhaal geldt trouwens ook voor de Post, alhoewel men daar al verder gevorderd is. Kortom, dit land is ziek en dat van vele kwalen. Als men de politiek hier verder laat doen, wordt het gegarandeerd nog erger. Jammer genoeg moet de beslissing vallen door diezelfde politiek.
Met veel poeha werd in onze media de gloednieuwe installatie van de bio-ethanolproducent Bio-wanze voorgesteld. Vanaf begin 2009 gaat deze zorgen voor een productie van 300.000 kubieke meter bio-ethanol, een product dat zal worden toegevoegd aan de bestaande brandstof uit olie. De bedoeling is daarmee minder afhankelijk te worden van de klassieke olie-toeleveranciers, in de eerste plaats die uit het Midden-Oosten en uit Rusland. Een primeur in Wanze is, dat de biomassaketel, die het bedrijf van energie voorziet, gestookt wordt met zemelen, afval van granen, zeg maar. Dat is een duurzaam procédé en zou tot nu toe het enige in zijn soort zijn. Dat is de goede kant van de zaak. De schaduwzijde is dat, om die 300.000 m³ te verwezenlijken, de centrale jaarlijks 300.000 ton suikerbiet en 800.000 ton tarwe zal opstoken. Voedsel, dus. Volgens de woordvoerder van Bio-Wanze wordt in Europa momenteel slechts 1,6% van de beschikbare tarwe gebruikt voor bio-ethanol. Daarbij kan men zich grote vragen stellen, want 800.000 ton tarwe is bijna de helft (50%, dus) van de volledige Belgische tarweoogst. Als men ervan uitgaat dat aan Bio-Wanze slechts de helft van het Belgische quotum is toegewezen (de rest gaat naar twee Vlaamse installaties: Alco Bio Fuel uit Gent en Syral uit Aalst), dan zou in feite de hele Belgische tarweproductie nodig zijn voor het aanmaken van deze nieuwe brandstof in eigen land. Onnodig daar een tekening bij te maken om te weten, dat granen in het algemeen en tarwe in het bijzonder (én hun afgeleide producten) extra duur zullen worden. Men schat dat de prijs van tarwe dit jaar weer eens zou kunnen verdubbelen in prijs. Dat alles terwijl de aanmaak van biobrandstof van de tweede generatie, waarbij andere gewassen dan voedsel zullen gebruikt worden, vakkundig geboycot wordt door onze Waalse eminenties (Onkelinx op kop) , die zopas nog het Vlaams project van de genetische gemanipuleerde populieren tegenhielden. En er is nog meer om zich zorgen over te maken. De hele affaire in de Kaukasus, met de Russische inval in Georgië heeft feitelijk maar één doel: de oliebevoorrading van het Westen via Georgië tegen te houden. Door dat land loopt nl de enige pijpleiding die Azerbeidzjan met Turkije (en West-Europa) verbindt. Door Georgië te destabiliseren, hoopt Rusland zijn greep op de olie- en gasbevoorrading van het Westen te kunnen houden. Landen die voor grote hoeveelheden of zelfs volledig van Rusland afhankelijk zijn, zullen straks diep in hun buidel moeten tasten. Zijn er dan geen alternatieven? Toch wel. Voor het bio-ethanol probleem moet men de moed hebben die zaak, al was het maar tijdelijk, te stoppen. Voor de bevoorrading vanuit Rusland (én het Midden-Oosten) moet men verder werken met de overschakeling op duurzame energie. Daar dit op korte termijn niet kan door alleen maar windmolens en zonnepanelen te plaatsen, is er maar één alternatief: de kerncentrales open houden en desnoods uitbreiden. De kans dat dit meteen zal gebeuren, is zo goed als nihil. Het zou echter wel eens kunnen, dat men ertoe verplicht zal worden. Ondertussen zal er dan wel veel tijd en geld verloren zijn gegaan. Het opstarten van zo'n nieuwe centrales kan vijf jaar (en langer) duren. Kortom, voor Europa wordt het hoog tijd dat er eens enkele moedige beslissingen genomen worden. De vraag is maar, of het er iets van in huis zal komen.
Ge zult maar een olympische medaille gewonnen hebben. Na jaren van training en opoffering is het dan toch gelukt, zoals bv bij Tia Hellebaut. Tot eer en glorie van het vaderland. Wordt Vlaams nationalisme door de ware Belgen beschouwd als iets verwerpelijks, Belgisch en ander staatsnationalisme moet kunnen. Op de Spelen hebben we daar alles van gezien. Dat is dan de zonnekant van de medaille (letterlijk en figuurlijk). De schaduwkant ervan is, dat bv Hellebaut van het BOIC een premie van 5.000 euro krijgt, maar daar zo ongeveer de helft zal moeten van afgeven aan de fiscus van datzelfde land dat ze zo even wereldwijd in de kijker heeft gezet. Van stank voor dank gesproken. Hetzelfde geldt voor de 4 x 100 meter loopsters. En dan is men verwonderd, als sportlui uitwijken naar fiscale paradijzen zoals Monaco! Hetzelfde doet zich trouwens ook voor, wanneer mensen een afscheidspremie krijgen op hun werk. Ook daarvan vloeit ongeveer de helft terug naar de bodemloze staatskas (als men voor 2009 het vooropgestelde overschot van 0,3% wil halen, is er nog een tekort van vier en een half miljard euro!). De staat heeft zo bv miljoenen euro binnengekregen dank zij de massale afdankingen bij VW-Vorst en GM Antwerpen. Maar niet iedereen wordt zo slecht behandeld. Voor de premies bij de Koningin Elisabethwedstrijden (piano, viool en zang) wordt niets afgetrokken. Dat daar hoogst uitzonderlijk een landgenoot bij is, is natuurlijk een puur toeval. Eigen volk laatst!
De kwakkelzomer loopt op zijn einde. Het kan nog mooi weer worden, echt zomer zal er niet meer bij zijn. Dat komt ook, daar de dagen steeds korter worden. Ondertussen is bijna iedereen weer aan de slag. Volgende week herbeginnen de scholen en wordt verondersteld, dat zelfs de regering Leterme-bis weer in gang schiet. Het parlement, dat al meer dan veertien maanden zo goed als niets heeft uitgespookt, krijgt er nog een maand vakantie bovenop. Er zijn slechtere stielen... Leterme zat dus een weekje in Peking, zogezegd als toerist en sportief supporter. Tussendoor bracht hij dan wel een officieel bezoek aan de Chinese eerste-minister, waarbij ik me afvroeg of die wel wist wie Leterme was. Misschien had hij al wel van De Gucht gehoord en dat was dan een risico. Maar deze keer hield Karel de lippen op elkaar. Zogezegd zou er tijdens het gesprek, dat amper 25 minuten duurde, ook gepraat geweest zijn over de mensenrechten in China, maar dat zal dan wel in zeer omfloerste termen geweest zijn. China is economisch té belangrijk geworden om echte daden ter zake te stellen. Enfin, met dat bezoek zullen de kosten van de China-reis er wel uit zijn, zeker? Een Vlaming die de laatste weken in China meer in de schijnwerpers is getreden, was natuurlijk Jacques Rogge. Normaal gesproken zouden we er fier over mogen zijn een streekgenoot als hoogste personaliteit van het Internationaal Olympisch Comité te hebben. De vraag is alleen: hoe Vlaams is Rogge nog? Heel weinig, denk ik. Het is het zoveelste geval van de geografische Vlaming die, in dit geval, door het internationaal gebeuren gerecupereerd is en die zijn tong wel driemaal rond zal draaien vooraleer hij het woord "Vlaams" uit zal spreken. Joost (Ballegeer) wist het.
