De nieuwe staatssecretaris voor ambtenarij, Hendrik Bogaert, wordt in zijn eigen regio naar 't schijnt 'straffe Hendrik' genoemd. Of dat waar is, weet ik niet met zekerheid, maar in zijn nieuwe functie heeft hij in elk geval een start à la Quicky (een streekgenoot) genomen. Een eerste voorstel van hem moet ervoor zorgen dat ambtenaren elk jaar geëvalueerd zullen worden, t.o.v. twee jaar nu. Het gevolg daarvan is, dat slecht werkende lui, die twee jaar na elkaar een slecht rapport krijgen, zouden kunnen worden ontslagen. Nu is dat pas na vier jaar. Zijn tweede voorstel geeft alle topambtenaren (140 momenteel) nog zes maanden de tijd om zich op het vlak van talenkennis te bewijzen. Dat heet officieel: 'een afdoende functionele kennis' te hebben van de twee landstalen. De logica zelf in een land dat tweetalig is (we zullen het Duits even vergeten). In dit land is logica echter soms ver te zoeken. Want die eis tot een redelijke talenkennis ligt al vast in een wet uit de tijd van Paars, is meer dan tien jaar oud en nog steeds niet toegepast. I.pl.v. fatsoenlijk de tweede taal te leren, zoals die wet dat voorschrijft, had men er weer eens een Belgische oplossing aan gegeven: er werden 'taaladjuncten' aangesteld, zeg maar tolken, die alles voor de topambtenaar mogen vertalen, wat de hele zaak duurder en inefficiënt maakt. Dat die in gebreke blijvende topambtenaren voor 99% Franstaligen zijn en de adjuncten Vlamingen, spreekt voor zich zelf. Mocht er toch ergens één Vlaamse topambtenaar zijn die geen 'afdoende functionele kennis' van het Frans zou hebben, dan is die de uitzondering die de regel bevestigt. Ondanks de ruime tijd die men krijgt om alsnog te bewijzen dat men de tweede taal voldoende kent (op zes maanden kan men elke taal summier leren) wordt er van francofone kant al geprotesteerd tegen Bogaerts voorstel, met het flauwe excuus dat het niet in het regeerakkoord staat. Alsof het nog niet erg genoeg is dat een wet, die tien jaar oud is, nog steeds niet wordt toegepast. Democratie op zijn francofoons. Een meer plausibele verklaring is waarschijnlijk het feit dat N-VA, bij monde van Ben Weyts, gezegd heeft het voorstel van Bogaert 100% te zullen steunen... Ondertussen is gebleken, dat België het beter doet zonder regering. De verstrenging van de wet op de gezinshereniging voor migranten, die meteen zorgde voor een beduidend kleinere toestroom van zgz 'asielzoekers', was nl niet het werk van een regering,maar van het parlement, waartoe de grootste Vlaamse oppositiepartij, de N-VA, haar steentje bijdroeg. Tot spijt van wie het benijdt.
|