Politiek gesproken lijkt het wel alsof we drie maanden te vroeg in de komkommertijd zitten. Het is haast bedroevend rustig en de reden is te omvatten met één woord: Europa. Iedereen lijkt blijkbaar de adem in te houden en wacht angstvallig af wat er te gebeuren staat: - Op 6 mei is er in Frankrijk de tweede ronde van de presidentsverkiezingen en, wat later, de Franse parlementsverkiezingen. Wat als Hollande wint en zijn electorale voornemens zal willen uitvoeren? Wat als hijzelf wel wint, maar zijn partij niét in de parlementsverkiezingen? Wat gaat een mogelijke co-abitation betekenen t.o.v. de huidige Europese crisis? - Ook op 6 mei, parlementsverkiezingen in het reeds zo zwaar geteisterde Griekenland, met een weinig voorspelbare uitslag. - Hoe moet het verder met Spanje? Sinds de jaren negentig heeft dat land zo'n 4 miljoen (!) inwijkelingen opgenomen, meestal Afrikanen en al even arme Zuid-Amerikanen, waarvan zowat de helft geregulariseerd werd door het gulle beleid van Zapatero*. Over dat aspect hoort of leest men weinig in onze politiek correcte media. - Verder zijn er de budgettaire herexamens voor België en Nederland, die vandaag hun eindexamen bij Europa mogen binnenbrengen. Voor Nederland zal het wel meevallen, nu het land bewezen heeft op 48 uur een besparing van ettelijke miljarden door te kunnen voeren, die dan nog de goedkeuring van een groot deel van de eigen bevolking meekrijgt. 'Yankee' de Jager** heeft zijn entree als nieuwe sterke man van het CDA niet gemist. - Gaat Europa zomaar de nieuwste Belgische begroting aanvaarden, terwijl men ook daar weet dat er stront aan de knikker is in de affaire van de Dexia Holding? Men kan niet blijven doen à la Vanackere alsof er officieel niets aan de hand is, terwijl morgen misschien het hele hek van de dam zal zijn. Iedereen weet zo stilaan dat er een kapitaalsverhoging moet komen en niemand gelooft dat Frankrijk, de grote schuldige, aan de 'petits Belges' ter zake toegevingen zal doen. Misschien hoopt Di Rupo wel dat kameraad Hollande, als hij wint, iets vrijgeviger zal zijn dan Sarkozy, maar een Fransman blijft een Fransman. Chauvin was er ook een.
* 'Zapatero' betekent 'schoenmaker'. De man was beter bij zijn leest gebleven...
** De man heet natuurlijk 'Jan Kees' de Jager, maar het schijnt dat de spotnaam 'Yankee', die de Amerikanen wel eens krijgen, is afgeleid van Jan Kees. Bij de eerste vreedzame kolonisaties van de zgn 'Pilgrim fathers' in het huidige New England, waren nl ook heel wat Hollandse protestanten en die werden al spottend Jan Kees genoemd, wat later verbasterd zou zijn tot Yankee.