De liberalen mogen in Nederland dan nog met glans de verkiezingen gewonnen hebben, in Vlaanderen is het bij Open VLD huilen met de pet op. Misschien zouden ze dat 'Open' beter weglaten, want de partij lijkt zo open te zijn dat bijna iedereen eruit gaat lopen. Zoals bij een slecht presterende voetbalelftal denkt men er nu al 'openlijk' aan de trainer te vervangen. Het wordt dan niet meer Alexander, maar wel een ander. Of het allemaal veel zal uithalen is zeer twijfelachtig. Hét grote probleem is dat de partij gevangen zit in een door Franstaligen beheerste belastingregering die in Vlaanderen geen meerderheid heeft en het nu juist in datzelfde Vlaanderen is dat Open VLD zijn stemmen moet halen. Dat is meteen het grote verschil met de francofone zusterpartij, die dat probleem niet heeft. En er is meer. Bij de gemeentelijke verkiezingen van oktober kan het best zijn dat de nationale tendensen op diverse plaatsen niet nadrukkelijk zullen meespelen en dat men hier een daar een eventueel winnende N-VA toch in de oppositie zal kunnen houden. Op provinciaal vlak - waarvoor ook verkiezingen zijn (men zou het haast vergeten) - zit dat heel anders. Als de trend zich doorzet, verliezen de liberalen daar waarschijnlijk hun mogelijke deelname(s) aan de bestendige deputaties én de enige gouverneurszetel die hen nog rest (in Oost-Vlaanderen) en die terecht al door de N-VA is geclaimd. En zeggen dat Verhofstadt in zijn nu beruchte burgermanifesten - die hem zullen blijven achtervolgen - pleitte voor het afschaffen van die provincies. Had hij het gedaan, toen hij er de kans voor kreeg, dan was dat nu een blauw probleem minder geweest. Ondertussen profileert de N-VA zich steeds meer als dé neo-liberale partij, die o.m. gesteund wordt door de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka en de middenstandsvereniging Unizo. Als zelfs de minst betrouwbare peiling, deze van de VRT en De Standaard, moet toegeven dat steeds meer Open VLD kiezers overstappen naar de N-VA, dan zal er toch wel iets van kloppen, zeker?
|