xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

   Steven Vanackere is opgestapt als minister, omdat hij het niet meer aankon steeds te worden aangevallen voor zaken waarvoor hij zegt geen schuld te hebben. Misschien was dat allemaal niet nodig geweest, mocht zijn partij en/of het ACW eens duidelijk geantwoord hebben op de gestelde vragen en beschuldigingen van de Vlaamse oppositie, het MR en (min of meer) de Open VLD. Nu dat hij vertrokken is, zegt zijn partij dat die antwoorden er zullen komen, maar dan wel pas volgende week. Hoezo, volgende week? Als die antwoorden er de vórige week geweest waren, was Vanackere misschien niet moeten vertrekken. Waarom kon dat toen niet en waarom ook niet meteen vandaag? Het is weer echt tsjevenwerk en het lijkt er sterk op dat men nog tijd nodig heeft om e.o.a. recht te zetten dat de dag van vandaag nog steeds krom is. M.a.w. het kan vandaag niet omdat het (nog) niet klopt.

   Vergeten we trouwens bij dit alles drie zaken niet: om te beginnen zijn er zowel door het parket van Brussel als door de Bijzondere Belasting Inspectie (BBI) onderzoeken daarover opgestart. Als er geen kant en klare antwoorden komen, zou de hele zaak nog wel eens ellendig lang kunnen aanslepen wat – zeker met het oog op de moeder aller verkiezingen in 2014 – voor CD&V op een regelrechte ramp zou kunnen uitdraaien. Ten tweede loopt er ook nog een dossier Belfius-ACW bij Europa. Mocht dat Europa de depositogarantie voor de Arco-coöperanten afwijzen, dan kan de hele zaak terug naar af. Ten derde is feitelijk de hele ACW/Belfius affaire een politieke uitloper geworden van een onderzoek dat in de eerste instantie verricht werd door het financiële weekblad Trends, dat – voor zover ik weet – nog steeds niets daarvan ontkend of teruggetrokken heeft en dat is géén politieke partij.

   Ondertussen blijkt de nieuwe minister van Financiën een bezige bij te zijn: eigen advocatenbureau Eubelius (grapjassen spreken dat uit: ‘You bill us’), prof met twee cursussen aan de KU Leuven, lid van de Raad van Bestuur bij BNP Paribas Fortis, voorzitter van de Thomas More hogescholen en van Vlaanderen in Actie (VIA). En nu dus ook minister van Financiën die in zijn eerste werkweek al een mission impossible in de vorm van  een zoveelste begrotingscontrole voorgeschoteld krijgt.  Hoe kan je zoiets blijven combineren?
   Het zou nog wel even kunnen duren, alvorens we het fijne van heel deze zaak zullen kennen. Misschien 'als het stof is gaan liggen, zoals Vanackere het zelf uitdrukte.