|
Als reactie op mijn blog van gisteren over de farce met de subsidies voor zonnepanelen, laat lezer Jos Erven weten dat, volgens Beurs.com van 31.07.2013,
zowel Spanje als Duitsland de stekker uit de groene energie zouden hebben
getrokken. Voor Spanje lijkt dat de logica zelf. In de situatie waarin dat land
zich bevindt, kan het zich geen extra uitgaven meer veroorloven, zelfs al
zouden die op de lange termijn opbrengen. Voor Duitsland betwijfel ik, of ze
het daar echt zouden durven doen. In dat geval, denk ik, zouden de kranten er al bol
over gestaan hebben en zover ik het heb kunnen nagaan is er daarover nog
niets verschenen.
In
elk geval is de situatie op dat gebied in Duitsland dramatisch te noemen.
Volgens de laatste beslissingen van de regering Merkel zouden daar tegen 2022
alle kerncentrales moeten gesloten zijn, centrales die op dit ogenblik nog zon
16% van de totale Duitse energie leveren. Tegen 2050 zou 80% van de energie in
Duitsland uit vernieuwbare bronnen moeten komen. E.e.a. is het gevolg van een electorale
paniekreactie na de ramp in Fukushima, die vooral gevoed wordt door het feit
dat er in september in Duitsland verkiezingen zijn en Merkel de tegenstanders
van kernenergie de wind uit de zeilen wil halen. Steekvlampolitiek, zeg maar.
Ik denk dan ook niet, dat Merkel het zou wagen nu, één maand voor die
verkiezingen, de stekker uit de groene energie te trekken. Electoraal gesproken
zou dat politieke zelfmoord zijn.
Hét probleem bij onze oosterburen is, dat de meeste alternatieve energie
er momenteel opgewekt wordt in het noorden van het land, terwijl de meeste kerncentrales
zich in het zuiden (Beieren en Baden-Württemberg) bevinden. Om hieraan te verhelpen zouden
tegen 2022 liefst 4.000 km
nieuwe verbindingslijnen moeten worden aangelegd. Dat programma heeft momenteel
een achterstand van zeven jaar (daarvan zijn tot nu toe slechts 300 km verwezenlijkt). Een
bijkomend probleem is dat alternatieve energie nog steeds niet kan worden
opgeslagen. Zo moet Duitsland bij erg zonnig weer zijn overtollige stroom met
verlies op het Europese net zetten en bij overtrokken weer vooral nog steeds
rekenen op vervuilende bruinkoolcentrales, die er mede voor gezorgd hebben dat
de CO2 uitstoot er eerder stijgt dan daalt.
Hoe het verder moet, durft momenteel niemand zeggen. Iedereen wacht nl
de uitslag af van de Duitse verkiezingen van volgende maand. Die verkiezingen
zullen trouwens niet alleen van belang zijn voor Duitsland maar voor heel
Europa in het algemeen en voor de E.U. in het bijzonder. Dat wordt een nieuw
verhaal
|
