Aan de zaak Electrawinds lijkt maar geen einde te (kunnen) komen. Normaal gesproken had de firma al failliet kunnen verklaard zijn, maar het bestuur heeft het neerleggen van de boeken nog maar eens uitgesteld. Vandaag zou de firma normaal 40 miljoen euro aan de banken moeten terugbetalen. Hoe dat gaat gebeuren, mag Joost weten. Of misschien Johan? De hele affaire wordt nl doorkruist door de verklaring van Johan Vande Lanotte eergisteren op Canvas, dat hij het beu is valselijk beschuldigd te worden van belangenvermenging en geldgewin en dat hij zinnens is klacht neer te leggen bij het gerecht. Hij noemde geen namen, maar het is een publiek geheim, dat het gaat om ‘Deckerken’, die zich in de handel en wandel van Vande Lala heeft vastgebeten.
De Electrawinds affaire loopt feitelijk al vanaf het einde van de jaren negentig en Vande Lanotte was daar vanaf het begin rechtstreeks of onrechtreeks bij betrokken, zowel als minister die zorgde voor het verlenen van vergunningen, als effectieve voorzitter. Feitelijk was het nog straffer: hij richtte zelf een bedrijf op met 120.000 euro, samen met garagist De Sender die op zijn beurt Electrawinds gesticht had en laat dit laatste bedrijf dat van hem overkopen. Tijdens zijn aanstelling als voorzitter, maar ook later, krijgt Electrawinds tientallen miljoenen rechtstreekse en/of onrechtstreekse steun vanwege diverse staatsfondsen. In totaal zou het om meer dan 150 miljoen euro gaan. Geld van de belastingbetaler, van u en mij.
Dedecker blijft bij zijn beschuldigingen, zegt dat er vier open brieven daaromtrent op zijn Internetsite staan en dat hij zijn gegevens uit het Staatsblad heeft gehaald. Meer nog, ‘Deckerken’ hoopt dat Vande Lala zijn dreiging zal hard maken en liefst zo snel mogelijk, zodat alles nog kan behandeld worden vóór de komende verkiezingen. Als men zoiets kan zeggen, moet men toch stevig in zijn schoenen staan, zou ik denken. Hoe het verder zal lopen, zullen we wel zien, maar nu al is het duidelijk, dat Vande Lanotte de perceptie tegen zich heeft. Weinigen hier in dit land die de politiek een beetje volgen, geloven dat een politicus die zich zo’n vijftien jaar aan een stuk afslooft voor de start en de ontwikkeling van een bedrijf in zijn eigen regio, daaruit geen voordelen heeft verkregen. Er zal nog minder begrip zijn bij de ± 4.000 coöperanten van Groenkracht, die van Vande Lanotte mochten horen dat hij er inderdaad 20.000 euro in had geïnvesteerd, maar die er ondertussen weer heeft uit gehaald. Wie zijn geld daar nu nog niet heeft uitgehaald, mag vrezen voor een Lernout & Hauspie scenario.
Tenslotte nog dit. Zaterdag komt de SP.a bijeen in Gent om te discussiëren over ‘Het Vlaanderen van morgen in de praktijk’, een congres dat voor de partij op geen slechter tijdstip had kunnen vallen. Vande Lanotte ís de SP.a. Hij is de man die Gennez voorzitster heeft gemaakt, nadat hijzelf moest aftreden na een smadelijke electorale nederlaag tegen Leterme en Di Rupo. Hij is de man die destijds, onder Verhofstadt, de federale begrotingen heeft laten ontsporen door overheidsgebouwen te verkopen en (duur) terug te leasen en pensioenfondsen te nationaliseren. Hij is de man achter de flop die het Zilverfonds heet. Buiten Vande Lala is er momenteel nog één Vlaamse socialist van betekenis en dat is John Crombez, zeg maar de uitzondering die de regel bevestigt. Of is er iemand die lichtgewichten als Smetje en Lieten (die laatste alleen figuurlijk) belangrijk vindt? Het zal voor de partij dan ook een harde dobber worden om Vlaanderen uit te leggen, hoe het morgen verder moet. Zeker dit Vlaanderen dat voor de socialistische partij nooit iets ernstig betekend heeft.
|