Toen ik het in mijn blog van gisteren had over de lichtheid van onze Vlaamse socialisten, die weinig of niets meer voorstellen, ben ik inderdaad – zoals lezer Rob terecht opmerkt – nog iemand vergeten, nl Freya Van den Bossche. Die was ik vergeten, maar als ik ze zou vermeld hebben, zou ik ze wel naast Smetje en Lieten gezet hebben, want ook Freya is een lichtgewicht, zowel letterlijk als figuurlijk, die er nooit zou geraakt zijn zonder haar papa en het feit dat ze daardoor toen bij de Teletubies is verzeild geraakt. Ik had er ook nog Bruno Tobback bij kunnen vermelden, nog een ‘zoon van’, die in een artikel in De Standaard van gisteren het presteerde om misbruik te maken van het feest van Sinterklaas. Hij insinueerde daarin dat alleen het voorstel van zijn partij een echte garantie was voor het behoud van het kindergeld. Daarmee is hij één echo van wat zijn pa vroeger vertelde over de pensioenen. Tobback Sr won er toen nog de verkiezingen mee, dan zal zoonlief nooit meer lukken.
De reden waarom de Vlaamse socialisten als de dood zijn voor een zelfstandiger Vlaanderen – of hoe men het ook mag noemen – is omdat ze weten dat ze daarin helemaal niet meer zullen meespelen en de kiesdrempel inderdaad akelig nabij zou komen. Ze zijn gewoon te beginselloos, te opportunistisch en al te gretig om te kunnen profiteren in de ‘slipstream’ van de PS, waardoor ze schaamteloos kunnen blijven genieten van allerlei ambten, subsidies en andere voordelen waarvan ze in de oppositie alleen maar kunnen dromen. Dat Vlaanderen daarvoor 15% van zijn welvaart moet afstaan, zal hen een zorg zijn. Ze zijn zo gewend geraakt aan de politieke graaicultuur, dat het hen allemaal als vanzelfsprekend lijkt. Erbij zijn is de boodschap en daarvoor worden zowat alle principes overboord gezet. Electrawinds past helemaal in dat plaatje.
|