|
Toen ik het in mijn blog van 24 dezer (‘…en te licht bevonden’) had over de leegloop bij CD&V, was ik er, buiten Vanackere, Torfs, Vervotte, Leterme en Dehaene, nóg een vergeten, nl ‘watje’ Declerck. Ook die heeft eieren voor zijn geld gekozen en is nu voorzitter van Belgacom geworden. Niet dat Declerck politiek nog veel voorstelt, maar het zal voor de partij toch moeilijk worden in zijn Kortrijkse regio een nieuweling te vinden die het aantal voorkeurstemmen van de ex-minister en ex-burgemeester zal kunnen benaderen.
De leegloop is trouwens geen exclusiviteit van de partij die ooit de grootste van het land was. Ook bij de andere twee zgz traditionele partijen zochten en vonden er al de weg naar de politieke uitgang. Denk maar Sven Gatz die de Open VLD achterliet voor de Unie van Belgische brouwers en Frankie Vandenbroucke die het beu was als curiosum behandeld te worden bij de SP.a van lichtgewichten Tobbackske en Gennez. Zelfs bij N-VA, waar men nog steeds de wind in de zeilen heeft, verkoos ex-senaatsvoorzitter Danny Pieters in het zog van Torfs over te stappen naar de KU Leuven, al zouden we die voorlopig best kunnen duiden als de uitzondering die de regel bevestigt. Bij Groen tenslotte haakt Eva Brems af, typisch voorbeeld voor de partij van bij uitstek hoger opgeleiden die er warmpjes in zitten ('denk links, leef rechts').
En dan hebben we het nog niet gehad over de ‘switchers’ zoals Annick De Ridder en Lorin Parys die overstapten van de Open VLD naar de N-VA, een overstap die trouwens ook al door enkele Vlaams Belangers was gebeurd voor en na de gemeentelijke verkiezingen. Of over de politiekers die voor alle zekerheid nog een tweede lucratieve job achter de hand houden zoals bv die van burgemeester van Kortrijk (Quicky) of Brugge (Landuyt) en dan vergeet ik er waarschijnlijk nog enkele.
Over het francofone kamp horen we weinig in Vlaanderen, een reden te meer om erop te wijzen dat we in twee verschillende landen leven. Toch zullen we bij de volgende verkiezingen daar geen Pascal Labille meer tegenkomen, de man die de topmanagers van beursgenoteerde bedrijven de les spelde, maar van die beslissing zelf de politieke gevolgen niet zal dragen. Een andere vertrekker is Sabine Delaruelle, sinds meer dan tien jaar federaal minister, momenteel voor kmo’s zelfstandigen en landbouw, die naar ’t schijnt ook al een lucratieve job heeft gevonden in ‘de privé’.
E.e.a. wijst erop dat vele, zelfs doorwinterde politiekers, er helemaal niet gerust in zijn dat de volgende verkiezingen voor hen en hun traditionele partijen, die mede verantwoordelijk zijn voor alles wat er in dit land al is misgegaan, goed zullen aflopen. Een mening die we best kunnen delen!
|
