Hij was een tijdje uit het beeld verdwenen, maar hij is terug van weg geweest en nu heb ik het over Paul De Grauwe, universiteitsprofessor die, sinds hij met pensioen is, verder aan de slag blijft aan de London School of Economics. In een vroeger leven was hij ooit 12 jaar senator voor de VLD en leek het wel alsof hij samen met Verhofstadt de bocht naar links had gemaakt. De Vlaamsnationalisten hebben in elk geval nooit op hem moeten rekenen en voorlopig blijft dat zo. Dat blijkt uit een interview dat De Grauwe gaf aan de krant De Tijd, waarin hij stelt dat de verschillende staatshervormingen Vlaanderen niet meer groei hebben bezorgd en dat, percentsgewijs, Wallonië sterker gegroeid is dan onze regio. Wel, ergens heeft hij gelijk, maar wie A zegt, moet ook B zeggen en daar heb ik bij De Grauwe weer eens vruchteloos naar moeten zoeken.
Alleen al het feit dat we in dit land aan staatshervorming nummer zes bezig zijn (ze is al wel goedgekeurd, maar nog niet uitgewerkt), zegt dat de voorgaande hervormingen niet goed genoeg waren en dat de Vlaamse partijen die eraan meegewerkt hebben hun werk niet behoorlijk hebben gedaan. Mede als gevolg daarvan zal er straks inderdaad nog een zevende en dan hopelijk laatste staatshervorming nodig zijn, al dan niet nadat de zesde volledig zal uit uitgerafeld. De bevoegdheidsoverdrachten en de financiering daarvan zijn nl zo onduidelijk geformuleerd dat er zich gegarandeerd snel complicaties zullen voordoen die voor nieuwe communautaire spanningen zouden kunnen zorgen. Het gevaar is reëel dat Vlaanderen straks weer het gelag mag betalen omdat Wallonië weer eens geen geld zal hebben. Zopas is nl (via, nota bene, het Rekenhof) nog gebleken dat de Waalse schuld dubbel zo hoog is als tot nu toe werd aangenomen. Een serieuze Waalse begroting opmaken lijkt ook al geen evidentie meer te zijn.
Wat er ook niet bij verteld wordt is, dat Vlaanderen inderdaad niet genoeg voordeel heeft kunnen halen uit de voorgaande staatshervormingen, wegens de jaarlijkse financiële aderlating die onze regio moet ondergaan om het armlastige Wallonië een levenstandaard toe te laten, waartoe het zelf niet in staat is. Dat datzelfde Wallonië percentsgewijs momenteel iets sneller groeit heeft trouwens ook met die transfers te maken en niet alleen met hun zgz ‘Marshall plans’, die er alleen maar voor zorgen dat het kind een naam heeft. Het is logisch dat een regio die ver achter loopt meer kans loopt die achterstand iets sneller in te lopen, zeker percentsgewijs.
Een zevende en laatste, definitieve staatshervorming zal er dan ook moeten komen, willen we straks niet verpauperen. Het alternatief is een ‘grauwe’ toekomst.
|