|
Hoe men het ook draait of keert, dit wordt de week van de Krim. Dat een meerderheid van de bewoners daar zou kiezen voor onafhankelijkheid en/of aansluiting bij Rusland, was al op voorhand geweten. 60% van de bevolking is er Russisch of toch van Russische origine. Ondanks een boycot door de Tataren, de oorspronkelijke bevolking, die er zo’n 15% uitmaakt, kwam toch bijna 83% stemmen en gaf bijna 97% van de stemmers zijn voorkeur voor een afscheiding van Oekraïne, al werd dat zo niet geformuleerd (wat inderdaad niet correct was). Dat is eens iets anders dan die stemming over de Lange Wapperbrug, die Groen en Open VLD in Antwerpen nog eens willen overdoen. Het betekent nl dat ook de meeste Oekraïners van de Krim liever onder de Russische paraplu willen leven dan in hun armlastige ‘Grensland’.
Er is natuurlijk ook nog de vraag, hoe het verder zal verlopen in de rest van het tweede grootste land van Europa en of Poetin & Co ook daar niet zullen blijven stoken om straks ook de Russisch gezinde Oekraïners in het oosten weer onder Russisch bewind te krijgen. Hopelijk gebeurt dat niet, want niemand weet hoe dat daar dan zou eindigen. De zgz tegenmaatregelen die het Westen nu neemt, zijn nep, gericht tegen tweederangs politici en zakenmensen, waar Poetin en zijn partij zeker niet wakker van zullen liggen.
Laten we tenslotte ook niet vergeten dat men in de E.U. zeker de referenda niet genegen is, alhoewel dat een van de meest democratische uitingen van een volk is. Denk maar aan de aversie van Europa t.o.v. het recente Zwitserse referendum over de immigratie, over de eis tot een referendum voor onafhankelijkheid vanwege de Catalanen, dat door Spanje zelfs geweigerd wordt en over de tegenstand die de Schotten krijgen, alhoewel die dan tenminste straks toch tot een referendum mogen overgaan. Bij dat alles zouden ook wij, Vlamingen, kunnen gaan dromen, want net zoals de Russen in de Krim vormen wij in dit land de meerderheid, wat bij Catalanen en Schotten zelfs niet het geval is.
Kortom, laten we de zaken niet vooruit lopen en zien hoe het verder afloopt op de Krim, hopen dat het daar niet tot bloedvergieten zal leiden en dat wij daar straks de rekening niet zullen moeten betalen, zoals Verhofstadt en Co dat al halvelings beloofd hebben. Territoriale integriteit en soevereiniteit zijn mooie begrippen. Laten we ze koesteren en hopen dat ze niet besmeurd raken door politiek gekonkel.
|
