|
N.a.v. een bericht dat het verschil tussen de hoogste en de laagste lonen in België verminderd is, wist vice-voorzitter van de Oeso, Yves Leterme, dat te bevestigen vanuit zijn veilig kantoor in Parijs, zeggende dat het vooral te maken had met het feit dat België de crisis van 2008 beter had opgevangen, door o.m. het systeem van de technische werkloosheid. België zou daarmee het best scoren in West-Europa. Daarin heeft de man gelijk, al zou hij er toch beter aan doen niet te snel te denken dat het hier de goede kant uit gaat. Veel bedrijven die ermee te maken hadden, konden profiteren van de voordelen van de technische werkloosheid – waarbij de staat tussenbeide kwam – en hadden gehoopt dat het tij sneller zou keren dan nu het geval is. Daar dit niet gebeurt, begint men hier en daar aan de kostenstructuur van deze bedrijven te sleutelen en dat betekent dikwijls voor de werknemers dat ze op e.o.a. manier – o.a. via aanpassingen aan het brugpensioen, langere werktijden voor hetzelfde geld, afschaffing of uitstelling van tijdskrediet – zullen moeten inleveren, wil men het bedrijf rendabel houden of tenminste concurrentieel t.o.v. het buitenland.
Dat alles belooft niet veel goeds. Bij ArcelorMittal in Gent ligt de productie stil. In tegenstelling tot wat eerst gemeld werd, gaan de twee laatste hoogovens niet helemaal dicht, maar - om ze niet te beschadigen - laat men ze op een kwart van de capaciteit draaien. Dat betekent nog altijd 3.000 tot 4.000 ton (!) per dag, die niet kan worden afgewerkt en in noodputten verdwijnt, waarna het later zal verschroot worden, wat het bedrijf dus ook weer heel wat extra geld zal kosten.
Bij Lanxess in Zwijnaarde loopt het helemaal de spuigaten uit, nu de directie enkele werknemers voor de rechter daagt omdat ze geen werkwilligen wilden binnen laten. Dat wordt een kluif voor de gespecialiseerde advocaten, maar zal het klimaat binnen het bedrijf zeker geen goed doen. Evenals bij Agfa-Gevaert en ArcelorMittal draait het conflict er hoofdzakelijk over het brugpensioen, het SWT, ‘Stelsel van Werkloosheid met Bedrijfstoeslag’ zodat het tegenwoordig heet, waarbij die bedrijfstoeslag – te betalen door de werkgever – fors werd opgetrokken en deze laatste verplicht is grote provisies ervoor aan te leggen.
Buiten de andere lopende of aangezegde stakingen, is er nu ook een probleem opgedoken bij bankverzekeraar AXA, met een duizendtal medewerkers in Antwerpen en Brussel en dreigt er weer een zoveelste conflict bij de bagageafhandelaars op Zaventem. Tenslotte waren er ook al werkonderbrekingen bij het al veroordeelde Ford Genk en toeleveranciers, nadat gebleken was dat de zesde staatshervorming, die het allemaal zo netjes ging regelen, ervoor zal zorgen dat de opzegvergoedingen ook al fors zwaarder zullen worden belast. Die zoveelste verdoken belasting werd ontdekt door Jef Wellens, een fiscalist bij Kluwer, die op dat gebied niet aan zijn proefstuk is.
Stof genoeg dus om zich zorgen te maken. Terwijl hier de laatste drie weken van de winter een lenteweertje heerste, lijkt de lente nu te starten met winterweer, zowel letterlijk als op syndicaal gebied. Voor de vakbonden op een heel slecht moment. Zo vlak vóór de verkiezingen zal wel niemand zijn vel willen riskeren met uitspraken en/of initiatieven die extra bedrijfssluitingen en de daaruit vloeiende ontslagen met zich mee zouden kunnen brengen…
|
