Begin dit jaar liet de regering Di Rupo fier weten, dat de Belgische staatsschuld onder de 100% was gezakt. Feitelijk niets om uit te bazuinen, ware het niet dat ‘Europa’ er een erezaak van gemaakt had en het financieel armlastige België anders een fikse boete riskeerde. Om onder die 100% uit te raken moest de staat wel zijn belang in BNP Paribas Fortis verkopen met een winstmarge die volgens zowat alle economen veel te laag was. Later kwam daar nog bij dat België door die verkoop ook nog een riant dividend van dezelfde bank misliep. Buiten dat belang in de Franse bank verkocht de staat ook nog Royal Parks Investment, de zgz bad bank van Fortis en werd er een financiële constructie opgezet, waardoor de toekomstige inkomsten van het Berlaymont akkoord met de E.U. op voorhand werden doorverkocht (Nog zoiets dat door de E.U. betwist wordt). Samen met enkele andere ingrepen (overheidsdiensten moesten bv hun spaargelden beleggen in staatspapier), maakte dat, dat Koentje Geens begin 2014 fier kon verklaren dat de Belgische staatsschuld op 99,7% uitkwam, waardoor de staat aan de Europese boete ontsnapte.
Dat dachten de ketters, maar zij doolden. Het Belgisch Instituut voor de Nationale Rekeningen (NIR) laat nu nl weten dat de nationale schuldgraad einde 2013 toch op 101,4% is uitgekomen. Dat verschil lijkt belachelijk klein, maar we mogen niet vergeten dat de landen van de E.U. over enkele jaren nog een schuldgraad van hoogstens 60% mogen hebben (volgens het verdrag van Maastricht) en dan is het zaak dat die schulden zakken en niét stijgen.* Verder weten we dat, om de Europese akkoorden na te komen, de volgende federale regering vanaf nu elk jaar zo’n drie miljard extra zal moeten besparen en dat we op dit ogenblik al jaarlijks 12 miljard afbetalen alleen aan rentes. Wie zal dat betalen?
Zeker Wallonië niet, want die zit nu al in nauwe schoentjes omdat er daar (nog maar eens) met de cijfers van de begroting zou gefoefeld geweest zijn. Dat terwijl uitgerekend nu bekend geraakte dat de Vlaamse export, die al meer dan 80% van de Belgische uitmaakte, vorig jaar nog met één derde gestegen is. Het wordt nu bang afwachten wat de conclusies zullen zijn van Eurostat, die over de zaak in de tweede helft van deze maand zijn oordeel publiceert, maar het wordt hoe langer hoe duidelijker dat dit België voor Vlaanderen hoegenaamd geen meerwaarde meer heeft en dat men er best mee ophoudt. De Belgicistische doemdenkers (zoals Karel De Gucht) die regelmatig aan bod komen in de Vlaamse media en de mensen bang maken door te zeggen dat de V-partijen België willen opblazen, hebben gelijk. Alleen vertellen ze er niet bij dat zijzelf geen remedie hebben voor de Belgische kwaal die Vlaanderen stilaan aan het wurgen is.
* Hetzelfde verhaal als bij de loonkloof met onze buurlanden. Die zou moeten verminderen, maar het eerste jaar nadat dat beslist werd, steeg die verder…
|