|
Het is hoogseizoen voor politieke boekenschrijvers. Het laatste half jaar kwamen er op de markt boeken van Bert Anciaux, Steven Vanackere, Mie Vogels, Marc Descheemaecker, Remi Vermeiren en Peter Dedecker, en misschien vergeet ik er nog enkele. Het zal weinigen verwonderen dat ik de boeken van de eerste twee niet ga lezen, because verloren tijd. Mie Vogels heeft dan weer zowat kritiek op alles, ook op haar eigen partij en andere linkse organisaties. Daar komt ze wel rijkelijk laat mee voor de pinnen, nu ze uit de politiek stapt met een vertrekbonus van – als ik me niet vergis – een kleine 400.000 euro. Remi Vermeiren heeft zijn boek over België ook pas geschreven als hij met pensioen was, maar gaf ten minste grif toe dat hij zoiets niet eerder kon doen, want dat het dan waarschijnlijk zijn carrière zou geschaad hebben. Bij Vogels ligt dat anders, want in de politiek wordt verwacht dat je uw mening op tijd en stond zegt. Mie heeft steeds een grote mond gehad, maar blijkbaar dus nog niet groot genoeg. Voor Descheemaecker telt dat feitelijk niet, want die zit nog volop in het bedrijfsleven en dat laatste geldt zeker voor Peter Dedecker, die als jonge N-VA parlementariër zijn nek uitstak om een van de machtigste vakbondszuilen aan te pakken.
Momenteel ben ik het boek van Vermeiren (‘België de onmogelijke opdracht’) aan het lezen en het is echt een aanrader. De man geeft niet alleen een overzicht van alles wat er in dit land voor de Vlamingen al fout gelopen is, maar biedt tevens enkele remedies en antwoorden op vragen van Vlamingen die nog steeds twijfelen. Zo zijn er in de zgz ‘Foto van Vlaanderen’, de laatste peiling door de VRT (en daarom niet meteen te geloven), weer enkele mensen opgevoerd die denken dat bij een splitsing van België er in Vlaanderen geen goede gezondheidszorg meer zal zijn. Vermeiren zegt daarover, dat – alhoewel de huidige gezondheidszorg goed is – de administratieve kosten ervan dubbel zo hoog liggen als in de meeste andere landen. Mocht men die even efficiënt laten werken als in vergelijkbare landen met een gelijkaardig systeem, zou dat een besparing geven van 2% van het bbp, wat ongeveer de helft is van wat nu nodig is om de Belgische begroting weer in evenwicht te brengen…
Maar hét boek dat op 25 mei een verschil zou kunnen maken, is dat van N-VA’er Peter Dedecker (‘Een zuil van zelfbediening, ACW, Arco en Dexia’), waarin hij afrekent met alles wat er is fout gelopen in de nasleep van het Dexia debacle en waarbij hij verklaart dat het in de eerste plaats het ACV is dat zou moeten opdraaien voor de verliezen van de liefst 800.000 Arco-coöperanten, die riskeren samen zo’n anderhalf miljard euro kwijt te spelen, geld waarvoor ACV en Co de belastingbetaler willen laten opdraaien. Dat die zaak nog vóór de verkiezingen van 25 mei zou kunnen geregeld worden is een utopie. Er loopt immers een onderzoek van de Bijzondere Belasting Inspectie (BBI), maar ook door het Brusselse Parket, dit laatste na de klacht van Dedecker. Ook Karel Anthonissen, de tegendraadse directeur van de BBI van Gent – de man die regelmatig in de clinch ligt met Karel De Gucht – zegt dat het ACW belastingen heeft ontdoken door een vzw te verpakken als een vennootschap. Dat werd trouwens als min of meer toegegeven toen het ACW akkoord ging de fiscus 9,5 miljoen euro te betalen voor de periode 2010-2012 (het had nog veel meer kunnen zijn als men de jaren ervoor had meegerekend). Kern van heel die discussie blijft het feit dat Arco zich pas ná de schade bij de waarborgregeling heeft aangesloten en beroep doet op een verzekering waarvoor het nooit enige bijdrage heeft betaald. Dat is zo’n beetje als een brandverzekering afsluiten nadat je huis is afgebrand…
Om een lang verhaal kort te maken, het wordt uitkijken wat die 800.000 gaan doen op 25 mei. Het gaat hier om een massa (bijna letterlijk) goedgelovige mensen, die waarschijnlijk heel hun leven voor de ‘katholieken’ hebben gestemd en dat nu misschien voor de eerste keer niet meer zullen doen. Gaan ze nu voor het N-VA stemmen of helemaal niet? Dat wordt de hamvraag die voor CD&V erop of eronder zou kunnen betekenen.
|
