|
De affaire rond Karel De Gucht komt voor hem en zijn partij wel erg ongelegen. De man heeft al een paar keer zijn versie van de feiten moeten veranderen en het resultaat daarvan is dat hij bij weinigen nog geloofwaardig overkomt. Voor een topman van de E.U. is dat wel een afgang. Hij mag dan wel zijn vrijgesproken voor de belastingszaak i.v.m. zijn luxe buitenverblijf in Toscane, die vrijspraak gebeurde niet omdat hij zijn aankoop financieel kon verrechtvaardigen, maar gewoon omdat de Bijzonder Belastingsinspectie (BBI) het recht niet zou gehad hebben zijn bankrekeningen in te kijken. De gebruikelijke Belgische procedurefout dus. En dat nadat nu blijkt dat hij de wettelijke procedures omzeilde door een rechtreeks contact met de topman van die BBI, ‘toevallig’ iemand met een ‘blauw etiket’. Eerder werd De Gucht ook al eens gered ‘door de gong’ in de zaak van de verkoop van de Fortis aandelen, door hemzelf, zijn familie en kennissen in Berlare exact één dag vóór het Fortis debacle bekend werd. Il faut le faire!
Het is stil geworden in de blauwe hoek, waar nu de klappen vallen. Silentium triplex. Met Verhofstadt uitpakken is ook al geen goed idee meer. Vooral sinds zijn optreden in Kiev – waar hij niets te zoeken had – en het nieuws over zijn riante bijverdiensten, is men hem zelfs in zijn eigen partij liever kwijt dan rijk. Hij is ondertussen de zestig voorbij, maar op de Europese Open VLD-lijst is hij nog steeds een van de jongste. Lijsttrekker Annemie Neyts is al 71 en de laatste 'aanwinst', de Nederlandse lijstduwer Terlouw, is de 80 voorbij, net zoals trouwens ‘mister’ Michel Verschueren, al staat die op een andere lijst. Ondertussen hebben al een paar jonge verkozenen de partij verlaten ten voordele van de N-VA en is het zelfs stil geworden rond Maggie De Block. Dat laatste heeft misschien wel iets te maken met het vroege zomerweer (haar ‘klanten’ slapen weer buiten), waardoor het effect van haar ‘doortastende’ maatregelen niet meer zo evident is. Crootje, van zijn kant, is ook gewogen en te licht bevonden en lijkt zeker geen partij om De Wever te kunnen counteren.
Kortom, de Vlaamse blauwe constructie is erg wankel aan het worden en het begint er steeds meer op te lijken dat Rutten’s stellingname om straks weer in een federale regering te stappen zonder Vlaamse meerderheid een kopie aan het worden is van de afhankelijkheid van de SP.a aan de francofone tegenhanger(s) en zonder meer is ingegeven door het besef van de eigen zwakte. Puur armoede troef.
‘Wie zijn principes verloochent, gaat naar de hel’ was het devies van econoom en Nobelprijswinnaar Friedrich von Hayek, in tempore non suspecto hét voorbeeld van de Verhofstadt van de eerste drie burgermanifesten. Het lijkt het steeds meer op dat dit straks voor de hele partij kan gelden.
|
