Het is soms wel eens verfrissend een commentaar van derden te krijgen op de politieke gang van zaken, zeker als die van een buitenstaander en dan blijkt aan te sluiten op een steeds groeiende tendens. Zo verscheen er gisteren in De Tijd een interessant artikel van de hand van Louis Verbeke, voorzitter van de Vlerick Business School, die zegt zich zo stilaan te ergeren aan wat hij ‘de verdoezeling van België’ noemt. Daarmee bedoelt hij in de eerste plaats de excuses die de traditionele Vlaamse partijen (hij noemt ze de ‘trado’s’) zoeken om toch maar België in stand te houden. Dit land is echter, volgens Verbeke – die in eigen naam schrijft – een staat en geen natie en heeft derhalve geen nationaal belang meer, waarvoor regionale belangen zouden moeten wijken. Toch blijven de ‘trado’s’ steeds maar uitvluchten zoeken om het tegengestelde te bewijzen en wordt er steeds met Belgische statistieken uitgepakt, terwijl een onderverdeling naar de regio’s veel meer duidelijkheid zou scheppen. Een recente uitvlucht i.v.m. de tegenstrijdige belangen, is de nieuwe stelling van Open VLD dat de federale regering geen meerderheid in Vlaanderen moet hebben. Nochtans het is dat Vlaanderen dat, ondanks alles, op economische gebied veel efficiënter blijft werken en net daardoor ook veel socialer is dan het door de tegenstrevers wordt afgebeeld. Dat is eens wat anders dan dat aanhoudend gehuil van die ‘trado’s’ dat het economisch plan van de N-VA voor een sociaal bloedbad zou zorgen. Dat zal inderdaad niet pijnloos verlopen, maar is de schuld van de traditionele partijen die het nagelaten hebben dit land fatsoenlijk te besturen tijdens de laatste decennia. Nu hebben die er een potje van gemaakt en staan daarna te roepen op bv een vermogensbelasting, die in feite een revanche is op de gevolgen van het eigen slecht beleid. Verbeke vergelijkt Vlaanderen met Denemarken, dat ongeveer evenveel inwoners telt, maar dat wel geen 8% van zijn welvaart aan anderen moet afstaan.
Iedereen weet dat er hier iets moét veranderen en dat dat niet pijnloos zal verlopen, gewoon omdat de vorige regeringen het vertikt hebben er iets aan te doen. Dat is niet de schuld van een partij die probeert er iets structureels aan te doen, maar van die partijen die dat niét gedaan hebben toen ze daar de kans toe kregen.
Tenslotte nog dit: men houdt ons voor dat, door de grotere vergrijzing in Vlaanderen, het straks zou kunnen dat Wallonië voor de ommekeer zou kunnen zorgen. Vergeet het. Meer jongeren hebben volstaat niet, ze moeten ook economisch en sociaal kunnen bijdragen. Zolang de Walen zich blijven koesteren aan de miljardentransfers uit Vlaanderen zal er van een Waalse heropstanding geen sprake zijn.
|