|
De N-VA gaat niet als partij meedoen aan de vorming van een nieuwe federale regering. Eerst wil de partij de Vlaamse regering op poten zetten en daarna als Vlaamse regering mee te onderhandelen, niet meer als partij. Het ingediende belangenconflict tegen wat we maar de ‘Wathelet normen’ zullen noemen, heeft blijkbaar ogen geopend. Voor mij is dit geen verrassing, meer zelfs: ik verwelkom de zet, want het is een bevestiging van wat ik hier al enkele jaren schrijf: eerst de Vlaamse regering vormen en dan zien wat het federaal wordt. Wordt het niets, dan maar de Senelle doctrine inroepen, waarbij het Vlaamse parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, datzelfde Vlaanderen uitroept tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Vlaanderen kan dan meteen verder bestuurd worden en wat het met België zal worden ziet men later wel.
Voor de poco media blijkt dat een verrassing te zijn. Ze noemen het een ‘strategische bocht’ en nog van dat liefs. Maar De Wever heeft al duidelijk gemaakt dat hij geen herhaling wil van de federale onderhandelingen van 2010, die van de 541 dagen, waarbij hij en zijn partij tenslotte de schuld kregen omdat het zo lang geduurd had en tot niets had geleid. Men zegt er dan telkens wel niet bij dat De Wever amper tien dagen kreeg om wat initiatief te nemen, dat hij als eerste iets op papier had gezet en dat zijn voorstellen binnen de 24 uur door de PS werden afgeschoten, waarna Di Rupo, na enkele intermezzo’s van andere onderhandelaars, een dik half jaar de tijd kreeg van Albert de Laatste. Men zegt er ook niet bij dat, na het afhaken van de N-VA, het nog een jaar geduurd heeft vóór men de Sinterklaasregering van het Vlinderakkoord gevormd kreeg.
De vraag is nu alleen nog, welke andere Vlaamse partij(en) bereid is/zijn het nieuwste voorstel van De Wever na 25 mei te aanvaarden, ermee voor te zorgen dat Vlaanderen op zijn strepen kan blijven staan en de Vlaamse meerderheid niet langer riskeert een federale minderheid te worden. Ze mogen nu nog zeggen dat ze er tegen zijn – de eerste reactie van Kris Peeters (‘onzin’) was een Vlaams minister-president onwaardig - al naargelang de uitslag van 25 mei zouden ze wel eens van mening veranderd kunnen zijn…
|
')
