|
Er is al meer dan eens onvrede geweest met uitspraken van het Europese Hof van Justitie, maar als het goed is zeggen we het ook. En dat laatste was het geval met de bevestiging dat werklozen binnen de E.U. zomaar niet kunnen verhuizen om in een ander land te gaan genieten van allerlei uitkeringen zonder in dat land ooit hebben bijgedragen voor de sociale zekerheid. In concreto ging het om een klacht (jawel!) tegen de Duitse staat van een jonge werkloze Roemeense vrouw met een zoon, omdat haar een leefloon werd geweigerd. Ik herinner me nog mijn jeugd, toen men minstens 200 dagen officieel moest gewerkt hebben vóór men recht had op een uitkering. Tegenwoordig zijn er immigranten, stevig gesteund door allerlei al dan niet schimmige organisaties, die denken hier alleen maar rechten en geen plichten te hebben.
De zaak van de Roemeense, die – nota bene – in Duitsland wél kindergeld kreeg, wat feitelijk ook niet kan, is maar het topje van de ijsberg. Uitgerekend gisteren stonden in Brussel 15 beklaagden terecht voor wat – tot nu toe – als zowat de grootste fraude op sociaal gebied kan bestempeld worden. Jarenlang zorgde een bende ervoor dat zo’n 3.000(!) mensen zich konden laten inschrijven bij fictieve bedrijven die hen, tegen betaling, fictieve loon- en/of ontslagbrieven bezorgden, waarmee ze moeiteloos aan sociale- en werkloosheidsuitkeringen konden geraken, aan kinderbijslag, ziekte-uitkering en zelfs aan vakantiegeld. De totale schade, die waarschijnlijk nooit gerecupereerd zal worden, wordt op een kleine 20 miljoen euro geschat. Dat is althans de schadeclaim van de RVA.
Dat proces in Brussel werd vorig jaar al voorafgegaan door een soortgelijke zaak in Gent, waarin ‘maar’ 150 personen betrokken waren. De aantallen in Brussel zijn echter dermate groot, dat het proces in verschillende kleine zaken moest worden opgesplitst. Het gaat over een periode van 7 jaar die duurde tot 2006, nu dus reeds acht jaar geleden. Hoeveel van de beschuldigden men nog zal terugvinden, is een raadsel. Evenals de vraag of deze praktijken nu werkelijk tot het verleden zouden behoren.
|
