|
Vooreerst mijn dank voor de diverse felicitaties. Toen ik jong was, hoopte ik 60 te kunnen worden om het jaar 2000 mee te kunnen maken. Dat is alvast gelukt. Oud worden vindt men vandaag de dag normaal, maar men moet wel wat geluk hebben. Een jeugdvriend, die drie dagen ouder was, haalde 2000 niet. Hij stierf aan dezelfde ziekte die later ook mijn echtgenote fataal zou worden en werd slechts 58, net zoals een schoonbroer en mijn moeder.
Maar het leven gaat verder…
---
Vandaag is er het SP.a congres, waarop de kandidaten voor de voorzittersverkiezing bevestigd zullen worden. Op dit ogenblik heeft alleen John Crombez zijn kandidatuur officieel ingediend, maar zowat iedereen verwacht dat huidig voorzitter Bruno Tobback dat ook nog gaat doen, waarschijnlijk in blessuretijd, om de spanning er wat in te houden. Veel meer dan dat zit er voorlopig ook niet in, zoals ik al stelde in mijn blog van 20 januari ll (‘To(b)back or not To(b)back?’). Tobbacks voorzitterschap werd al publiekelijk in vraag gesteld door o.m. Vanvelthoven en Bonte, maar de man wordt nog wel steeds gesteund door de oude krokodillen, waarbij zelfs Steve Stevaert nog eens van zich heeft laten horen. Of de steun van die laatste nu nog een voordeel is, valt te betwijfelen.
Ondertussen is er in Antwerpen een rode paleisrevolutie aan de gang, op geen slechter moment denkbaar. Yasmine Kherbache, sinds het rode debacle van de laatste gemeentelijke verkiezingen, de voorzitster van de Antwerpse SP.a én fractie’lijdster’ in de nieuwe gemeenteraad, heeft die laatste functie neergelegd, omdat ze het niet langer neemt, dat ze het slachtoffer is van een fluistercampagne tegen haar, waar haar vrouwelijke collega’s Monica De Coninck en Kathleen Van Brempt achter zouden zitten. Een sacochengevecht dus (in de media heet dat tegenwoordig een ‘catfight’). Die laatste twee zouden het niet langer aanvaarden dat Kerbache in Antwerpen het nummer één blijft, terwijl ze toch maar op de derde plaats stond op de Vlaamse verkiezingslijst. Lijst die, nota bene, werd samengesteld door dezelfde De Coninck en Van Brempt, die Caroline Gennez – nóg een ‘sacoche’, die vier jaar onzichtbaar was in de politiek - het nummer één cadeau gaven. Dat de Vlaamse partijtop achter Kerbache blijft staan en zich zo met de zaak bemoeit, wordt in Antwerpen niet geapprecieerd, evenmin als het feit dat Crombez een running mate heeft gekozen uit Borgerrokko. Dat vinden ze in de koekenstad inmenging en doet denken aan de nodeloze perikelen in Aalst en Denderleeuw. Enfin, voer voor de ‘boekskens’.
Daarmee blijft het problematisch hoe de verscheurde partij uit de problemen zal geraken, net nu ze overal in de oppositie zit, haar mandatarissen op de meeste plaatsen worden uitgerangeerd en ze zelfs niet meer kan rekenen op de PS, die federaal ook niet meer meetelt. Als het hen een troost mocht zijn: bij CD&V, die wél mee aan de macht is, valt er ook nog weinig eer te rapen. Na de facebook fratsen van ‘Hypokris’ (cfr Kaaiman), ziet het er nu uit dat ook het verhaal van de Arco-spaarders naar de Griekse kalenden is verwezen. Bij Open-VLD mogen ze al blij zijn Maggie De Block nog te hebben. Die houdt op haar eentje de partij in de schijnwerpers, zelfs in Wallonië, waar ze populairder dreigt te worden dan Di Pippo. Er valt ook moeilijk naast te kijken!
|
