N.a.v. een evaluatie door de Nationale Bank (NBB) over de besparingen in België gedurende de laatste 35 jaar, komt men tot cijfers van 21 miljard euro onder Martens, 36(!) onder Dehaene en telkens 3,6 onder Di Rupo en Michel. Daaraan worden dan in onze media allerlei bedenkingen gekoppeld, die bezwaarlijk serieus kunnen genoemd worden.

   Om te beginnen zegt men dat de regering Michel niet meer bespaard heeft dan de regering Di Rupo. Zoiets zal men pas kunnen vergelijken als we de hele periode van Michel zullen hebben meegemaakt. Op dit ogenblik inderdaad evenveel, maar Michel heeft er maar één jaar opzitten en het cijfer van Di Rupo gaat over drie jaar. Dat is geen eerlijke vergelijking.

   Verder is het opvallend dat de saneringen onder Martens grotendeels besparingen waren en deze onder Dehaene (veruit de grootste) bijna helemaal bestonden uit nieuwe belastingen. Het blijft mij een vraagteken, waarom er tegen de regering Dehaene weinig of niet geprotesteerd werd, terwijl de regering Michel nog maar een intentieverklaring hoeft te doen om een berg kritiek over zich te krijgen van zowel de oppositie binnen als buiten de meerderheid én van zowat alle media. Dat terwijl, volgens de cijfers van de NBB, de regering Dehaene tien maal meer saneringen heeft doorgevoerd én dan nog via extra belastingen.

   De groei en de investeringen mogen de dag van vandaag minder zijn dan in de jaren ’80 en ’90, en de belastingsdruk hoger (± 3%), dan is er nog steeds geen zinnelijke verklaring waarom men nu zo fel reageert, terwijl een 10 x grotere sanering vroeger weinig of geen weerstand opriep. Wie daar een antwoord op heeft, mag het zeggen.

als het 'gemakkelijk' kan?

Gewoon de sleutels laten inleveren en de deuren sluiten.

Van wat? Ik zal het zeggen:

1- de monarchie.

2- 4 van de 6 regeringen en als eerste de federale.

3- 5 van de 7 parlementen en als eerste de senaat.

4- het Brussels gewestje.

5- het duitstalig gewestje.

6- de 10 provincies.

7- de BRT.

8- de EU misdaadorganisatie.

9- de grenzen.

10- politiekers voeren enkel uit wat hun opgedragen wordt door de burgers en politiekers mogen maar een mandaat uitoefenen.

11- alle gewerkte jaren tellen voor dezelfde waarde mee in de berekening van het pensioen.

Het statuut werknemers zowel prive als publieke sector gelijk schakelen zowel qua salarissen als pensioenen. Iedereen werkt minimaal 40 jaar om een volledig pensioen te bekomen. wie nooit heeft bijgedragen, lees vreemdelingen, kunnen dus ook nooit iets vangen.

elke Vlaming krijgt het gestolen geld, 250 euro per maand, terug bij zijn huidig salaris resp. pensioen w.w.z. 3.000 euro per jaar per Vlaming meer ter beschikking.

Vreemdelingen die geen bijdrage leveren of een strafblad bezitten moeten ons Vlaanderen verlaten.

De achterlijke perverse gewelddadige barbaarse smeerlapperij islam wordt verboden en verbannen.

De Vlaamse Republiek wordt een Republiek van welvaart, veiligheid en leefbaarheid en het kost de Vlamingen nul komma nul euro, integendeel, het brengt geld in het laadje.

08-06-2015, 15:16 Geschreven door Jean

Ondanks de jarenlange besparingen en nieuwe belastingen geraken de overheidsuitgaven niet onder controle.

Het probleem schijnt zich te situeren zich in de sociale uitgaven. België geeft teveel uit aan werkloosheid en aan pensioenen. Niet moeilijk als je hier slechts het bewijs van één dag werknemerschap hoeft voor te leggen om levenslang een gegarandeerd inkomen te krijgen: eerst werkloosheid en dan pensioen. Och ja, sociaal als we zijn, staan we ook toe dat je jouw hele familie tot in het zevende knopsgat mag laten overkomen.

Daarnaast hebben we in vergelijking "met de ons omringende landen" teveel ambtenaren. Maar de structuur van ons land zit dan ook zodanig bevoegdheidsmatig overlappend in mekaar, dat we die allemaal nodig hebben.

Ook aan subsidies spendeert de overheid te veel. Diensten- en ecocheques, investering en ontwikkeling, rechtstreekse loonsubsidies aan bedrijven in moeilijkheden, het kan hier echt niet op. Rechtstreekse loonsubsidies aan bijvoorbeeld arbeiders in de hier ten dode opgeschreven auto-industrie maakt van hen ook pure ambtenaren, maar dat lijkt niemand zich te realiseren. Want ook al bestaat de wettelijke terugvorderingsmogelijkheid, eens gegeven blijft gegeven! Lees maar:
http://www.senate.be/www/?MIval=/Vragen/SchriftelijkeVraag&LEG=5&NR=9384&LANG=nl

Het probleem situeert zich volgens mij dus helemaal niet in de uitgaven, die de pan uit swingen. Het probleem zit in de reglementitis. Wetten die ineengeflanst worden om te proberen elk individueel geval te regelen, en vervolgens zo een ingewikkeld kluwen vormen dat niemand er nog wijs uit raakt, zelfs niet om de stromen overheidsgeld juist te kanaliseren. Wat een hopeloze taak.

Het algemeen belang wordt alleen gediend door klare en duidelijke wetten, die voor iedereen gelden, zonder 10 miljoen uitzonderingen. Quasi automatisch krijgt ge dan een goed werkende justitie die de geest van de wet uitstekend kan toepassen op 10 miljoen individuen, voor diegenen die zich afvragen wat een win-winsituatie eigenlijk is.

Nu gaat men weer proberen om de begroting op orde te krijgen met een taksverschuiving. Als puntje bij paaltje komt, gaat die uitsluitend een nieuw kankergezwel zijn aan wetten en reglementen én uitzonderingen, en geen korreltje aarde aan de dijk brengen. Een stinkende wonde van slechte heelmeesters, zoals dat heet. Terwijl radicaal wegsnijden en behandelen met chemo de enige oplossing is. Maar niet getreurd: hoe langer het duurt, hoe kleiner de overlevingskansen worden... voor België.

08-06-2015, 01:52 Geschreven door bertie