De hoofdrolspeler in de Griekenland soap blijft ongetwijfeld de nieuwe Griekse minister zonder Financiën, de excentrieke Yanis Varoufakis. Dat de besprekingen een soort rollercoaster zijn geworden, is grotendeels aan hem te danken. Dat komt doordat de man een aanhanger is van de zgn ‘speltheorie’, die – nota bene – beschouwd wordt als een wetenschap. Ze werd ‘ontdekt’ door de toen pas 21 jarige John Nash, die daarvoor de Nobelprijs kreeg. Later bleek de man te lijden aan schizofrenie en paranoia, wat niet belette dat hij dit jaar nog een Noorse wiskundeprijs in de wacht sleepte. Op zijn terugreis uit Noorwegen verongelukte Nash (86) met zijn vrouw (82), toen ze uit de taxi waarin ze zaten, geslingerd werden bij een verkeersongeval (waarschijnlijk omdat ze geen van beiden de gordel droegen…). Een bizar einde voor een gestoorde, maar geniale man, die ook ondanks zijn eigen gesloten wereldje alom bekend zou worden door de film ‘A Beautiful Mind’, met in de hoofdrol Russell Crow, die daarvoor een Oscar kreeg.
De speltheorie, waarmee Nash zijn doctoraat aanvroeg, zou een van de basisteksten worden van wat later ook het ‘Nash-evenwicht’ zou genoemd worden: een situatie waarbij de deelnemer de meest optimale beslissing neemt, steeds rekening houdend met de andere en omgekeerd. Het lijkt allemaal simpel en dat is het ook. In werkelijkheid is het iets waar we zelf dikwijls mee bezig zijn zonder erbij stil te staan. Bv wanneer we uitrekenen welke rij bij de kassa de snelste zou zijn.
Het is met dat Nash-evenwicht dat Varoufakis zich bezig houdt. Meer zelfs: de man schreef er twee boeken over. Of hij het daarmee gaat halen tegen het IMF, de ECB en de Eurogroep, blijft de vraag van 240 miljard en zoveel. Het is rationeel, niet emotioneel. Het volstaat nl dat een van de tegenspelers het spel niét meespeelt, om de hele discussie overbodig te maken. Wordt vervolgd.
|