Behoudens een mirakel (een ‘Deus ex machina’ bv, nog zoiets Grieks) is het voor Griekenland binnen de Eurozone ‘over and out’. Het op het allerlaatste ogenblik voorgestelde volksreferendum* dat blijkbaar deel uitmaakte van de speltheorie van pokerface Varoufakis, heeft daaraan niets meer veranderd. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 16 dezer, vereist de door Varoufakis gebruikte speltheorie – ook het ‘Nash-evenwicht’ genoemd - dat iedereen het spel blijft meespelen en dat is dus duidelijk niet meer het geval. Op het einde van de laatste dag van deze maand, dinsdag dus, zal Griekenland meer dan waarschijnlijk geen deel meer uitmaken van de zone die het land misbruikt heeft om schulden te maken, groot vertier te houden met andermans geld om daarna te weigeren iets terug te betalen. De andere landen hebben het ene reddingspakket na het andere voorgesteld en miljarden euro doorgesluisd naar de bodemloze put die Griekenland geworden is. Dat alles terwijl de nieuwe Griekse regering weigert te hervormen en weigert te besparen. Ze belooft wel nieuwe en meer belastingen te heffen, maar in een land waar momenteel niemand nog belastingen betaalt, klinkt zoiets niet geloofwaardig. Het land heeft de grootste commerciële vloot ter wereld maar die betaalt in Griekenland geen cent belasting. Wie er bouwt of verbouwt betaalt daarop pas belasting als het gebouw helemaal klaar is, reden waarom de meeste Grieken hun huis bijna nooit helemaal afwerken en dus ook daarvoor geen belasting betalen. Er is geen kadaster, dus kan er ook geen onroerende voorheffing plaatsvinden. Buiten het toerisme is er zo goed als niets waarmee Griekenland kan concurreren op de internationale markten. Dit laatste zal pas kunnen als het uit de Eurozone stapt, een zwaar gedevalueerde nieuwe munt krijgt én tegelijkertijd grote gestructureerde hervormingen doorvoert. Zoiets als die waarmee Thatcher in de jaren 1980 in de UK uitpakte, hoe onpopulair ze er ook mee werd. Er was daar toen geen alternatief en dat is er ook nu niet in Griekenland.
Er zijn er die zeggen dat Europa ook gezichtsverlies zal lijden. Dat zal wel, maar dat zal ook het geval zijn als ze géén einde zou maken aan de waanzin omtrent Griekenland. Als de EU-regeringen politieke en economische stabiliteit willen behouden, dan moeten ze een einde maken aan het Griekse pokerspel dat nu lang genoeg geduurd heeft. Officieel staat de deur nog altijd op een kier, maar hoe daar in de laatste drie dagen, na maanden van onderhandelen, iets positiefs uit kan komen, is mij een raadsel.
* Een regering bestaande uit partijen die de verkiezingen hebben gewonnen en dus van het volk een mandaat hebben gekregen, hoeft geen referenda te houden.
|