|
Dat het FN in Frankrijk de eerste ronde van de regionale verkiezingen heeft gewonnen, is geen verrassing. Dat ze in 6 van de 13 regio’s als eerste uit de stembus zou komen, is dat wel. Het is op dit ogenblik nog niet duidelijk of ze daarmee ook de tweede ronde zal winnen. Zoals al meer is voorgekomen, hebben de socialisten al te kennen gegeven zich te zullen terugtrekken in die regio’s waar ze als derde partij zijn geëindigd, m.a.w. willen ze (weer eens) een soort voorakkoord met de Républicains van Sarkozy, die daar echter (voorlopig?) niet op in gaat. Als de ex-president voet bij stek houdt, kan het dan nog spannend worden.
De zaak nu voorstellen – zoals onze media doen – dat de winst van het FN alleen voortkomt uit de terreurdreiging, is een fabeltje. Dat zal wel meegespeeld hebben, maar de partij van Marine Le Pen doet het al vele maanden meer dan behoorlijk. Bij de departementale verkiezingen, eerder dit jaar, haalde ze al 25,2%. De winst die Hollande hoopte te maken met zijn aanpak van de terreurbestrijding en zijn buitenlandse politiek t.o.v. IS, is er duidelijk niet gekomen zoals hij gehoopt had. Bij zijn aantreden als president had ‘monsieur normal’ gezegd dat hij bij de volgende presidentsverkiezingen (over anderhalf jaar) mocht afgerekend worden op zijn werkgelegenheidsbeleid. Wel, sinds die verklaring zijn er in Frankrijk 700.000 werklozen bijgekomen.
Wat wél duidelijk is geworden is, dat ook de Fransen niet meer akkoord gaan met wat in Europa allemaal (niet) beslist wordt. Er is overal een duidelijk ruk naar rechts. In Hongarije zit de rechtse partij van Victor Orban al enkele jaren stevig in het zadel. In Polen is dit jaar een nieuwe, rechtse regering aan de macht gekomen. De Denen hebben in een referendum voor de tweede keer neen gezegd tegen het afstaan van meer bevoegdheden aan Europa. Als er vandaag verkiezingen zouden zijn in Nederland, wordt de PVV van Geert Wilders daar veruit de grootste partij. In de UK verloren de socialisten, na 4 jaar oppositie, toch de verkiezingen (ook dat was voor onze poco media een verrassing). De linkse partijen hebben geen antwoord op de huidige problemen van ons continent, grotendeels omdat ze zelf gedurende enkele decennia bijna overal mee de politiek hebben beheerst en zo ook verantwoordelijk zijn voor de vele scheeftrekkingen die er nu bestaan.
Dat laatste geldt trouwens niet alleen voor Europa. In Venezuela heeft de neocommunistische partij van president Maduro, de opvolger van Chavez, na 16 jaar bewind de parlementsverkiezingen verloren. De oppositie wordt er dubbel zo groot als de Chavistas. Het land, dat over de grootste olievoorraden ter wereld beschikt (geschat op 300 miljard vaten, méér dan bv Saoedi-Arabië) heeft de opbrengsten van zijn olie opgesoupeerd en de levenstandaard zien zakken tot op het niveau van de vroegere Sovjet-Unie, waarbij de mensen in stratenlange rijen moeten staan aanschuiven om de meest noodzakelijke levensmiddelen en toiletartikelen te kunnen kopen. ‘El Chofer’, zoals Maduro genoemd wordt (hij was vroeger buschauffeur) heeft zijn nederlaag trouwens enigszins verrassend toch toegegeven. Hij zou nog enkele jaren president kunnen blijven, maar riskeert volgend jaar afgezet te worden. Het geld is op, het feest voorbij.
|
