|
Wie dacht dat het closed shop systeem van de vakbonden in onze havens een uitzondering was in dit land, is er aan voor de moeite. Ook de NMBS is nog altijd een staat in de staat, met o.a. een eigen, aparte ziekteverzekering (die, alleen aan administratie, elk jaar 18 miljoen euro kost), een eigen personeelsdienst, korting op kredietdagen, dubbele compensatie voor niet-actief personeel, compensatie bij treinvertragingen, variabele bonussystemen, een jaarlijkse cadeaucheque van 105 euro, een extra nationale feestdag op 15 november (dag van de dynastie!), tot 65 vakantiedagen per jaar en nog zo’n paar van die heilige huisjes.
De NMBS moet tegen het einde van deze legislatuur echter 663 miljoen euro besparen en de productiviteit elk jaar met 4% verbeteren, wil ze straks – als het treinverkeer in Europa in 2022 volledig vrijgemaakt zal zijn - nog meetellen. Het alternatief is een Sabena scenario, waarbij een faillissement niet wordt uitgesloten. Het leek erop dat er een zeker begrip was bij de vakbonden om de directie op enkele punten tegemoet te komen, maar dan wel zonder dat geraakt werd aan de statutaire vaste benoemingen, de 36-urenweek, het pensioen op 55 voor het rijdend personeel, het behoud van dat ziekenfonds én de tussenkomst in de hospitalisatieverzekering. Van hautaine toegeeflijkheid gesproken…
Zelfs die beperkte bereidheid om tot een akkoord te komen was echter na 24 uur al verleden tijd. De ‘achterban’, zoals dat heet, gaat niet akkoord en de vakbonden lopen mee in dezelfde richting. Voor januari 2016 zijn al vijf stakingsdagen aangekondigd. Een troost voor de treinreizigers is alvast dat de feestperiode tot Nieuwjaar niet meteen in gevaar komt, omdat de tijd daarvoor te kort was. Volgende maand zijn ze echter weer de klos.
‘Al is de treinreiziger nog zo snel, de NMBS vertraagt hem wel’…
X
|
