Of de verkiezingen in Spanje ‘historisch’ te noemen zijn, valt nog af te wachten. Volgens de eerste exit uitslagen blijft het daar een links/rechts verhaal. Het enige verschil met vroeger is dat er nu twee linkse en twee rechtse partijen zijn, die elkaar nodig zullen hebben om desgevallend een linkse of rechtse regering te maken, al is zelfs dat niet zeker. De ‘oude’ partijen blijven de grootste, de nieuwe gaan samen met zo’n 35% van de stemmen lopen, wat niet niks is, maar ook niet genoeg om van een omwenteling te spreken. Ook zij zullen straks water in de wijn moeten doen om eventueel mee te kunnen regeren.
Opvallend in onze media, de VRT op kop, was wel dat men net deed alsof Podemos, de uiterst linkse nieuwe partij, de enige nieuwe was die het ging waar maken. Dat leek wel zo bij de Europese verkiezingen toen de partij uit het niets zes zetels behaalde en toen al het nieuwe Syriza werd genoemd. Ondertussen blijkt dat voorbeeld in Griekenland geen echt voorbeeld meer te zijn. Het raakt nog net met de hakken over de sloot om als regeringspartij e.e.a. geregeld te krijgen en heeft ook al een deel van de eigen aanhang verloren. Dat Podemos zich ook spiegelt aan het Venezolaanse chavisme, is ook al een veeg teken, zeker nu die Zuid-Amerikaanse partij na 16 jaar aan de macht Venezuela aan de rand van het bankroet heeft gebracht en bij de laatste verkiezingen de volstrekte meerderheid aan de oppositie moest laten.
Om even terug te komen op de zoals steeds linkse berichtgeving van de VRT: in het Tv-journaal van zaterdagavond kwam Podemos uitgebreid in beeld, terwijl van de nieuwe centrumrechtse partij Ciudadanos niet eens de naam vernoemd werd, laat staan dat ze aandacht kreeg, terwijl men net daarvoor wel gezegd had dat er 4 partijen aan de verkiezingen meededen…
Het historische aan deze verkiezing zou wel eens kunnen zijn, dat men straks in Spanje helemaal geen regering meer kan samenstellen, tenzij die van de zgz ‘oude’ partijen. Het historische wordt dan een regering van verliezers…
|