Le muscle wallon heeft toegeslagen. Het ministerie van Justitie zal het geweten hebben. Ingangshal en receptie werden er vakkundig door het penitentiair gepeupel kort en klein geslagen. Dat allemaal omdat ze niet akkoord gaan dat ze het werk zouden moeten doen zoals dat door de Vlaamse collega’s al gebeurt sinds vorige zomer. Zoals ik al eens noteerde zijn francofonen daar te lui of te lomp voor en willen/kunnen (schrappen wat niet past) ze niet efficiënt werken zoals Vlamingen dat wél doen.
De laatste dagen regent het klachten van sectoren die de nieuw voorgestelde besparingen van deze federale regering niet aan kunnen. Het lijkt wel één grote rampoefening, het gevolg van de uitvoering van de zesde staatshervorming en het negeren van de groeiende vergrijzingskosten, dat laatste iets dat men al 20 jaar weet dat het eraan zou komen. Beide zaken zijn verwaarloosd door de zgn traditionele partijen, in het geval van de zesde staatshervorming met medewerking van de groenen. De schuld daarvoor nu bij de N-VA leggen, omdat die geen nieuwe belastingen wil, bulkt dan ook van de schijnheiligheid.
Er moet dus bespaard worden wil men links en rechts nog wat geld overhouden om te investeren. Dat men dan in godsnaam eens werk maakt van enkele echt structurele besparingen, waarover ik al járen schrijf: schaf die senaat en de provincieraden af, doe hetzelfde met de ministeriële kabinetten of reduceer ze tot een minimum. Zoals ik in mijn vorige blog nog schreef over die nieuwe soort van belastingen: O.K., maar schaf dan de oude af, inbegrepen de klassieke achterpoortjes en uitzonderingen. Het gevolg van al die staatshervormingen is nl dat men steeds nieuwe structuren is gaan bijmaken zonder de oude af te schaffen.
Tenslotte blijft in dit land alles communautair, ook al men denkt het te kunnen negeren. Neem nu het recente bericht van de Bijzondere Belastingsinspectie (BBI). Die heeft de eerste drie maanden van dit jaar al meer geld opgehaald dan in het hele vorige jaar. Pikant detail: in Vlaanderen werd TIENMAAL meer opgehaald dan in Wallonië. De reden daarvoor is niet dat Wallonië armer is – dan zou er nog een verschil zijn, maar niet zo groot – maar dat er in Vlaanderen bij overtredingen bezwarend beslag wordt gelegd en ten zuiden van de taalgrens niet. Karel Anthonissen, de topman van de BBI in Gent en luis in de pels van de federale regering, zegt terecht dat het gemakkelijker is drie miljoen te claimen (die men niet krijgt) dan één miljoen werkelijk te innen.
Hoe goed er ‘down under’ met belastingsgeld wordt omgesprongen bleek trouwens ook uit het jaarverslag over 2015 van het F1 circuit van Francorchamps, uitgebaat door het Waalse gewest. Verlies: 11,3 miljoen!
|