De volgende stakingsdag zit er weeral op. De vakbonden kwamen op in gescheiden slagorde en kregen minder volk op de been dan verwacht. Die aantallen zullen nog teruglopen, want de mensen zijn dat zottekensspel nu stilaan beu aan het worden. En dan mogen wij in Vlaanderen nog van geluk spreken. Hier werkte alles niet naar wens, maar het werkte nog ondanks de hinder. Men zal maar in Wallonië wonen, waar er sinds vorige woensdag geen openbaar vervoer meer is en waar in de gevangenissen nog steeds gestaakt wordt, dit laatste ondanks een akkoord van Koen Geens met vier van de zes vakbonden. Een akkoord dat, nota bene, al twee keer door de bonden was aanvaard, maar evenveel keren door de basis van de groene en rode Waalse vakbonden werd verworpen. Hoe democratisch het daar aan toe gaat, kon men zien in Sint Gillis, waar de kiesurnen zelfs vertrappeld werden en een ACV-voorman slagen kreeg!
Laten we bij dit alles niet vergeten dat een van de francofone partijen die mede achter de cipiersstaking staat, in zijn logo de ‘H’ heeft staan van humaniste/humanistisch. Als men ziet en hoort hoe erg de wantoestanden in de Waalse en Brusselse gevangenissen zijn, zouden die ex-PSC’ers in de grond moeten zinken van schaamte. Het is trouwens te danken aan hun voorzitter, Benoît Lutgen, dat die partij niet is toegetreden tot de regering Michel, alhoewel daartoe uitgenodigd. Mocht dat heethoofd het toen wel aanvaard hebben, dan had de huidige federale regering ook een groter draagvlak gehad in Wallonië en was het misschien allemaal niet zover gekomen. Madame Non kan er fier op zijn!
Hoe het nu verder moet, weet niemand. Verwarring troef. In Vlaanderen zullen we ons plan trekken, Brussel heeft het geluk in Vlaanderen te liggen en zal er mee van profiteren. Wat ten zuiden van de taalgrens gaat gebeuren, is nog koffiedik kijken, maar het ziet er – voor de modale burger daar althans – niet goed uit. ‘South of the border’ was ooit een succesnummer van Frank Sinatra. Dat ging toen wel over Mexico, maar het kan nog dienen, want stilaan krijgt men ook in Wallonië de indruk in Mexicaanse toestanden aanbeland te zijn…
|