Het ‘intercommunalitis’ dreigt zich uit te breiden over het hele land. Na Publifin in Luik en Vivaqua in Brussel, blijkt er nu ook stront aan de knikker te zijn met Publipart uit Gent, net zoals Publifin een soort intercommunale met allerlei vertakkingen waarin politici meespelen en incasseren. Datzelfde Gent dat nog niet bekomen is van het Optima schandaal, nog zo’n zaak met een geurtje, waar het paarse gemeentelijk bewind mee te maken had (en nog heeft). Publipart heeft zelfs, via een dochtermaatschappij, contacten met het Luikse Publifin én belangen in een Duits producent van … chemische wapens! De republiek der kameraden, zeg maar. Straks krijgt Siegfried Bracke, ex-journalist en huidig Kamervoorzitter – waarvan ik, tussen haakjes, géén fan ben – nog gelijk toen hij eerder reeds stelde dat van alle Vlaamse socialisten de Gentse het dichtst bij de Waalse PS aanleunen.
Publipart blijkt vorig jaar aan 17 mandatarissen een totaalbedrag van net geen 360.000 euro te hebben uitgekeerd, waarbij zo’n 19.000 elk aan twee Gentse schepenen. Bedragen waarvoor geen specifieke verklaringen werden gegeven. Nu mag de heer Termont – tweede beste burgemeester ter wereld, als we dat willen geloven – nog tien keer op Tv komen vertellen dat die heren daar heel hard voor gewerkt hebben, tot 4 vergaderingen per maand, blijft het feit dat ze heel die tijd niet gewerkt hebben in hun job bij de stad Gent, waarvoor ze na de vorige verkiezingen aangeduid waren. Ondertussen heeft Tom Balthazar, zoon van een vroegere Oost-Vlaamse gouverneur, nu schepen én lijsttrekker van de Gentse SP.a (én gedoodverfde opvolger van Termont!) de vlucht vooruit genomen en zijn ontslag aangeboden in beide functies. De tweede lijsttrekker al die het in Gent opgeeft. Er was ook al Sarah Claerhout, die ontslag nam als lijsttrekster van CD&V en zelfs uit de partij stapte.
Het nieuwste schandaal ter zake zal er hopelijk voor zorgen dat er een eind gemaakt wordt aan extra betaalde postjes voor politiekers, waar meestal zo goed als geen prestaties tegenover staan. Zoals ik in mijn blog van 10 dezer al schreef, is het niet zo dat verkozenen dergelijke functies binnen intercommunales niet zouden mogen uitvoeren. Van hen wordt wel verwacht dat ze er kennis van zaken van hebben en er geen of weinig zouden voor moeten betaald worden, tenzij kosten die ze kunnen verrechtvaardigen. Wie niet bereid is dat te doen, moet zich maar houden aan het werk waarvoor hij/zij verkozen is en de job laten aan andere mensen die niet politiek gekleurd zijn en het geld waarschijnlijk beter kunnen gebruiken.
De cumul binnen de politiek komt trouwens ook steeds meer onder vuur te liggen. ‘Den John’ had al gedecreteerd dat het in zijn rode partij voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen niet meer mogelijk zal zijn dat een burgemeester van een stad met meer dan 50.000 inwoners ook nog eens volksvertegenwoordiger zou zijn, ook al moet hij daarvoor enkele van zijn eigen oude krokodillen teleurstellen. Bij CD&V denkt men zowat hetzelfde te doen en Bart De Wever heeft al gezegd bereid te zijn af te treden als volksvertegenwoordiger, als hem dat gevraagd zou worden. Dat laatste als reactie op een uitval van groene Calvo, wiens partij denkelijk nergens een burgemeester heeft van een Vlaamse gemeente van betekenis en dan het dan ook gemakkelijk heeft om andere partijen op dat punt aan te vallen. Bij Bart zit de zaak trouwens iets anders. Als partijvoorzitter heeft hij nl de kans in het parlement zijn eigen mensen (én de tegenstrevers) eens lijfelijk te contacteren, iets wat zomaar niet kan op het Schoon Verdiep. Maar ook dat kan in de toekomst zonder extra bijdrage. Blijft wel het feit dat toen zijn SP.a voorganger hetzelfde deed zonder voorzitter te zijn, Groen daar nooit geen problemen mee had.
Wordt gegarandeerd vervolgd.
|