|
Binnen de 24 uur na de ondertekening door Theresa May van de officiële aanvraag voor de Brexit, heeft Lloyds of London, de grootste verzekeringsmarkt ter wereld, al beslist haar vestigingsplaats voor de E.U. te verhuizen naar Brussel. Dat zal meteen geen omwenteling teweeg brengen, maar het is misschien wel een begin van een grotere verhuis. Het gaat daarenboven om hoogwaardige jobs die veel belangrijker en stukken beter betaald zijn dan die van productiebedrijven, wier toekomst onzeker blijft. Als Lloyds navolgers krijgt – en dat zit er dik in – zal dat heel wat goedbetaalde jobs met zich meebrengen, in de eerste plaats voor Vlaanderen waar de doorsnee goed opgeleide ook een vaardige taalkennis heeft die verder strekt dan het obligate Frans waar Walen en Brusselaars zich aan vergapen (en daarom meestal ook geen andere taal leren). De aanwezigheid van goed opgeleide mensen was trouwens één van de redenen waarom Lloyds voor Brussel koos. Andere positieve punten waren de bereikbaarheid en de reeds bestaande nabijheid van belangrijke Europese beslissingscentra, zoals de EU, de NATO, de Wereldbank en heel wat Internationals.
Vroeger volstond voor Britse bedrijven een bijkantoor ergens in de E.U. Met de UK buiten de EU kan dat niet meer en zijn ze verplicht een filiaal op te richten, een dochteronderneming, zeg maar. Er is trouwens al een voorgaande: niet minder dan 17 grote internationale pensioenfondsen hebben reeds hun zetel in Brussel.
Er is natuurlijk ook een keerzijde aan de medaille en die geldt vooral voor de Vlamingen die het liefst van al van Brussel af willen. De zgz Crols doctrine* zoals ik al eens vertelde in mijn blog van 10 februari (‘De Intercommunales’). Vroeger was ik daar ook voorstander van, maar ik ben van mening veranderd na het lezen van wat Gerolf Annemans daarover geschreven heeft in zijn laatste boek over de ordentelijke opdeling van België (‘Quid nunc?’). Wie dat boek heeft, raad ik aan zijn commentaar over Brussel te lezen (22 bladzijden!), teveel om hier allemaal op te noemen. Met de evolutie die we nu zouden kunnen meemaken, wordt Brussels brandend actueel en moeten wij, Vlamingen, het initiatief niet langer aan de Franstaligen laten. Vergeten we niet, dat er de dag van vandaag zo’n 235.000 Vlamingen in Brussel werken en dat de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC), die de Vlamingen in Brussel vertegenwoordigt, 94% van haar middelen van de Vlaamse deelregering krijgt. Volgens Annemans moet Vlaanderen wel eerst zijn soevereiniteit afkondigen, zijn instellingen gevestigd houden in Brussel als hoofdstad en datzelfde Brussel uitnodigen om als enige tweetalige stad van Vlaanderen mee op te stappen naar een toekomst voor ons allen. Vergeet Wallo-Brux en nog van die francofone fratsen. Alleen Vlaanderen heeft, als achterland van Brussel met meer dan 6 miljoen inwoners, de financiële draagkracht om ze als hoofdstad te kunnen handhaven. Dat zal geen makkie worden, maar de stad overlaten aan de lui die ze nu al decennia lang mismeesteren, is helemaal geen optie.
* Turnhoutenaar van afkomst (als ik me niet vergis) Frans Crols was jarenlang journalist bij de Gazet Van Antwerpen, daarna hoofdredacteur van Trends en schrijft o.m. nog in ’t Pallieterke. Hij maakte, samen met o.a. Jan Jambon, Guido Naets en Herman de Bode deel uit van de denkgroep van De Warande die in 2005 het Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa publiceerde. Op de IJzerwake van 2009 hield hij een opmerkelijke toespraak waarin hij opriep Brussel te laten vallen. Of hij de dag van vandaag nog die mening is toegedaan, is mij niet bekend.
|
