|
De gesprekken voor een nieuwe Duitse regering zijn mislukt. ‘Mutti’ hat es diesmal (noch) nicht geschaft. De programma’s van liberalen en groenen bleken niet te verzoenen. Merkel had misschien beter eens te rade kunnen gaan bij Verhofstadt, die daar met zijn paarsgroene regering wel in slaagde. Misschien was ze echter niet bereid haar eigen programma te verloochenen, zoals het genie uit Gent dat heeft gedaan…
Verkiezingen in Europa worden echte kansspelen. In Frankrijk won een compleet nieuwe partij, in Italië is het allerminst zeker dat Renzi nog terugkomt na de pandoering die zijn partij kreeg op Sicilië (waar Berlusconi’s partij weer uit zijn as verrees). May deed haar eigen partij de meerderheid in het Britse parlement verliezen door een roekeloze, nodeloze verkiezing uit te schrijven, waardoor ze nu een soort minderheidsregering aanvoert. En in Nederland kreeg men, na een lange regeringsvorming die een recordtijd duurde, een onuitgegeven meerderheid van vier partijen met één zetel op overschot. De liberaal Rutte, die nu zijn derde Nederlandse kabinet leidt, dacht eens te kunnen uitpakken met te stellen dat zijn land het toch beter doet dan België – wat niet moeilijk is – maar kreeg daarop van hieruit heel wat protest.
Toch had Rutte grotendeels gelijk dat bedrijven hier gaan lopen. Zo betalen bedrijven in België 50% van de loonmassa aan Sociale zekerheid (36% door de werkgever en 14% door de werknemers), een onroerend goed belasting, gemeente- en provinciale taksen, belasting op drijfkracht, verkeersbelasting op het wagenpark, overdrachttaksen, btw en dan nog die vennootschapsbelasting waar het tegenwoordig allemaal om gaat.
Kortom, het gaat niet goed met Europa en dan hebben we het nog niet eens gehad over de schande van de manier waarop Spanje de Catalaanse crisis aanpakt en Europa helemaal niets doet. Of over de klimaatconferentie in Bonn – het vervolg van die van Parijs - die een maat voor niets werd, evenmin als de zgz ‘sociale’ top in het Zweedse Göteborg, waar Merkel niet eens bij was en waarbij niemand verplicht wordt de goedgekeurde maatregelen toe te passen. Het wordt hoog tijd dat men zich eens beraadt of dit Europa nog wel nodig is. Het land van de ondergaande zon begint zijn Assyrische naam* echt waar te maken.
* De naam Europa komt van het Assyrische woord ‘ereb’, wat ‘donker land’ betekent. Gezien vanuit het Midden-Oosten zag men hier bij ons de zon ondergaan.
|
