In de discussies over elektrisch rijden wordt Noorwegen dikwijls als voorbeeld genomen. Op dat gebied wordt daar alles zwaar gesubsidieerd en worden bezitters van elektrische wagens op allerlei gebied bevoordeligd. De belangrijkste verklaring daarvoor is dat Nrwegen een land is met een oppervlakte vergelijkbaar met bv Frankrijk, maar met hoop en al zo’n 5 miljoen inwoners. De elektriciteit wordt er grotendeels geleverd door waterkrachtcentrales en windmolens, waarin zwaar geïnvesteerd wordt. Dit laatste wordt mogelijk gemaakt door de opbrengsten van de exploitatie van olie- en gasvelden langs de Noorse kusten in de Atlantische Oceaan.
Als ze daar zo vooruitstrevend zijn in het promoten van elektrische voertuigen, zou men denken dat ze – het klimaatakkoord van Parijs indachtig - hun exploitatie van gas en olie uit de oceaan wel mettertijd zullen opgeven. Niets is minder waar. Volgens de lange termijnplannen, die de Noorse regering vrijdag bekend maakte, gaat het land gewoon verder met het oppompen van olie en gas. Er zullen de komende jaren zelfs nieuwe licenties voor de ontginning ervan worden uitgereikt.
Kortom, heel die redenering dat het land de klimaatregels wil volgen is hypocrisie. ‘Erst das Fressen, dann die Moral’ geldt ook in het hoge Noorden. Zolang er vraag naar is, zal Noorwegen energie blijven leveren uit fossiele grondstoffen. Zelfs de Noorse oppositie is het er in grote lijnen mee eens. Dat Greenpeace de Noorse plannen ‘uitermate onverantwoord’ noemt, zal de Noren een zorg wezen.
--- Voor de petite histoire: bovenstaande blog is mijn 4.700ste sinds ik ermee begon in februari 2005. Tegen volgende zomer hoop ik – bij leven en welzijn - de kaap van de 5.000 te overschrijden.
|