In de discussies over energie was er vorige week toch een lichtpuntje. In de tweede veiling van het CRM-capaciteitsmechanisme werd vrijdag beslist (voorlopig?) geen extra subsidies meer uit te keren voor nieuwe én bestaande gascentrales. ‘Voorlopig’, want e.e.a. zal afhangen van de doorstart van de kerncentrales Tihange 3 en Doel 4, waarover nog steeds geen definitieve beslissing genomen is. Alles laat echter vermoeden dat de regering van Crootje naar de pijpen van Engie zal moéten dansen, alle grootspraak van Magnette ten spijt. Regeringspartijen MR, Open VLD en cd&v blijven trouwens eisen dat het niet bij die twee kernreactoren zal blijven, terwijl zelfs de groenen niet langer kunnen ontkennen dat die centrales ten lange laatste milieuvriendelijker zullen zijn dan die op vervuilend gas.
Tenslotte blijft er ook het probleem van de automatische indexverhogingen – alleen dit jaar al vier - die heel wat exportgerichte bedrijven de das dreigt om te doen. Met stijgende inflatie en daaraan gekoppelde automatische loonindexering worden de brutolonen hier sneller en meer aangepast dan in de buurlanden, wat tot hogere productiekosten leidt en de Belgische bedrijven uit de markt prijst. Met jobverlies tot gevolg. Om de zoveel tijd moet dit concurrentienadeel worden opgelost door loonmatiging en zelfs indexsprongen, waardoor het onmogelijk wordt nog over loonnormen – een dada van onze vakbonden – te onderhandelen.
En uitgerekend deze federale regering, die niets meer concreet geregeld krijgt, zou – volgens Magnette – nog een tweede term van 5 jaar willen uitdoen.
|