De RUSSISCHE DREIGING is voor Finland geen ver in het verleden liggende gebeurtenis. Dank zij de geheime protocollen van Stalins collaboratiepact met Hitler, het zgn. Molotov-Ribbentroppact van 23 augustus 1939, kreeg de USSR de vrije hand om Finland opnieuw in te lijven. In tegenstelling tot Estland, Letland en Litouwen boog Finland echter niet voor Stalins dreigementen en brak de Fins-Russische Winteroorlog (november 1939-maart 1940) uit. De Finse David voerde een heroïsche verzetsstrijd tegen de Sovjet-Russische Goliath, vergelijkbaar met het heldhaftig Oekraïens verzet van vandaag. De eerste maanden van deze aanvalsoorlog liepen voor het roemrijke Rode Leger uit op een regelrechte catastrofe, met zware verliezen aan manschappen en legermaterieel. Dit wordt treffend geïllustreerd door het artikel uit De Telegraaf van 6 februari 1940, getiteld '18de Sovjetdivisie vernietigd bij Ladogameer', dat boven uw bureau hangt. En deze Sovjetdivisie werd uitgeschakeld op uw geboortedag! De grote Goliath had vier maanden nodig om de kleine Finse David te verslaan en verloor acht keer zoveel manschappen als de Finnen. Voor de Sovjetcommunisten waren de soldaten van het Rode Leger enkel kanonnenvoer. Het kon Stalin geen barst schelen, zoals vandaag Poetin ongevoelig is voor de drastische verliezen van het Russische aanvalsleger in de Oekraïense hel. Het leven van een Russisch soldaat is voor hen niets waard. Zoals onder Stalin worden Russische soldaten die zich overgeven, als verraders beschouwd.
Het kleine Finland slaagde erin om tot maart 1940 weerstand te bieden aan het Rode Leger. Op 7 januari 1940 nam maarschalk Semjon Timosjenko het bevel over van de onbekwame Kliment Vorosjilov, een gewezen volkscommissaris. De dappere Finnen werden geconfronteerd met nog massalere aanvalsgolven en moesten uiteindelijk zwichten tegen de Sovjet-Russische overmacht. Uitgezonderd vrijwilligers uit voornamelijk Estland en Noorwegen stonden de Finnen er praktisch alleen voor. Hitler-Duitsland duldde Stalins agressie-oorlog, want die kaderde in het collaboratiepact tussen beide dictators. Finland werd in maart 1940 gedwongen een vredesverdrag te ondertekenen op Moskou's voorwaarden: het moest Fins-Karelië en de stad Vipuri (nu Vyborg), ongeveer een achtste van zijn grondgebied, aan de agressorstaat USSR afstaan.
De smadelijke nederlaag van het Rode Leger tegen het kleine Finland in de eerste maanden van de Winteroorlog heeft zeker een rol gespeeld bij de beslissing van nazi-Duitsland om de USSR op 22 juni 1941 binnen te vallen. Het bondgenootschap dat de Finnen sloten met Duitsland na de Duitse inval in de USSR, de zgn. Vervolgoorlog, was er enkel op gericht om de door Stalin geannexeerde Finse gebieden te heroveren. Finland weigerde actief deel te nemen aan het Beleg van Leningrad. De Finse troepen beperkten zich tot de omsingeling van Leningrad aan de noordzijde, wat de stad mogelijk gered heeft van Duitse bezetting.
Het is uitsluitend te danken aan het heldhaftig verzet van de Finnen tegen Stalins aanval op Finland tijdens de Winteroorlog en aan de Finse weigering toe te geven aan de druk van nazi-Duitsland tijdens het Beleg van Leningrad om Leningrad van uit het noorden te omsingelen dat de Geallieerden voet bij stuk hielden tegen Stalins eisen om het territoriaal geamputeerde Finland na 1945 niet hetzelfde lot te laten ondergaan als Polen, Tsjecho-Slovakije, Hongarije en andere communistische satellietstaten. Finland bleef een meerpartijendemocratie, met een sterke CP, die permanent in overleg was met Moskou, en behield zijn vrije markteconomie. Als voorwaarde voor het behoud van zijn onafhankelijkheid werd Finland echter een neutraal statuut opgedrongen met talrijke minussen, die bekend werden als FINLANDISERING.
De Finse neutraliteit behelsde een aantal drastische vrijheidsbeperkingen. Sovjetonderdanen die er in slaagden over de lange Fins-Russische grens (Karelië) naar Finland te vluchten, moesten door de Finnen aan de KGB uitgeleverd worden. Na WOII was het voor een gevluchte Sovjetburger onmogelijk om, zoals in het geval van de Russische wetenschapper Vladimir TSJERNAVIN en zijn gezin, zoals beschreven in een artikel in Doorbraak, dd. 21-06-2O22, door Ruslandkenner Ardy BELD 'Vlucht door de Karelische moerassen. Hoe een Russisch gezin ontsnapte aan de bolsjewieken. Vladimir Tsjernavin PORTRET' in Finland politiek asiel te krijgen. De Finse pers moest aan zelfcensuur doen en mocht geen Sovjetkritische artikels publiceren. Ruchtbaarheid geven aan verzet in de USSR was uit den boze. Solzjenitsyns Goelag Archipel kon in Finland niet gepubliceerd worden. Russische emigranten die naar Helsinki reisden om er anti-communistische literatuur te verspreiden onder bezoekende Sovjetonderdanen werden aan de grens aangehouden en het land uitgezet: hun geschriften werden in beslag genomen. Finse politici, zowel van linkse als van rechtse signatuur, mochten geen Sovjetkritische verklaringen of protesten tegen de onderdrukking van de dissidenten in de USSR van hun Europese partijgenoten mede ondertekenen.
Deze vrijheidsbeperkingen, die de democratie volledig uitholden maar de vrije markteconomie lieten bestaan, vormden een fundamenteel bestanddeel van de Sovjet-finlandiseringspolitiek, die de Sovjetcommunisten, na de dood van Stalin, ook aan West-Europa wilden opdringen. Poetin en zijn revanchistische achterban steunen dit finlandiseringsconcept als overgangsmaatregel naar een volledige overheersing. Poetinminnaars in het Westen, waaronder zelfs zgn. Vlaams-nationalisten, propageren een dergelijk neutraal statuut voor Oekraïne en andere onafhankelijk geworden ex-Sovjetrepublieken en voormalige Oostblokstaten.
06-04-2023, 10:37
Geschreven door Fernand Dhondt
|