In het regeerakkoord van Paarsgroen+ van 30 september 2022 staat vermeld dat de deelstaten de mogelijkheid krijgen om van hun feestdag een betaalde feestdag te maken. Dat dat tot nu toe nog steeds niet gebeurd is, danken we aan onze Waalse vrienden die maar niet kunnen beslissen op welke datum ze dat willen doen. Zo blijft ook 11 juli van dit jaar een feestdag voor de happy few, meestal ambtenaren, terwijl Jan met de pet de Vlaamse feestdag mag vieren al werkend. Daar wij, Vlamingen, althans volgens Magnette, het hard werken in onze genen hebben, vinden de francofonen dat normaal.
Tom Van Grieken hoopt alvast dat deze 11de juli de laatste zal zijn in wat hij de communautaire stilstand noemt. Daar zal ook volgens hem volgend jaar misschien nog niet meteen iets van in huis komen, maar de zaken zouden wel eens een andere wending kunnen nemen na de verkiezingen van 2024. Nog steeds volgens Van Grieken moet Vlaanderen, startend met een soevereiniteitsverklaring in het eigen parlement, zijn kans grijpen om met de Franstaligen te onderhandelen over de ordelijke opdeling van België, zodat we 2030 zullen kunnen vieren in een vrij Vlaanderen. Mede om dit te bereiken, roept Tom de N-VA achterban op samen te werken na de volgende verkiezingen, iets dat ikzelf ook steeds doe in mijn blogs en in mijn brieven naar ’t Pallieterke. ‘Met De Wever en zijn gearriveerde top als het kan, zonder hen als het moet’, zou de teneur moeten worden. Dit is vooral belangrijk geworden na de fameuze peiling van begin 2022, waarin 81% van de N-VA ondervraagden zei akkoord te gaan met een samenwerking met het VB als de Vlaamsnationalisten in 2024 samen de meerderheid zouden halen in het eigen parlement. Ook bij ‘De Stemming’ bleek nog steeds 59% daarvan overtuigd.
Het zou nog wel eens spannend kunnen worden.
|