Met mijn excuses voor de Franse titel, maar die rijmde beter dan iets op ‘ijzer’. In mijn vorig leven op de internationale pechdienst bij DAF Trucks hadden wij in het zuiden van Frankrijk o.m. een werkplaats in Romans sur Isère, waarover we soms ook wel eens een grapje maakten bij een stranding in die streek. De Isère in Frankrijk is een zijrivier van de Rhône.
Hoedje af voor onze medemensen uit de Westhoek. De manier waarop zij dagen een één stuk het waterpeil blijven controleren en hopen het in bedwang te houden, verdient alle lof, hoe erg het voor sommigen ook is. Ze zijn daar ‘bachten de kupe’ op dat gebied wel al e.e.a. gewend – denk maar aan WO I - maar een ontketende natuur in bedwang houden is niet niks. Flandriens kunnen echter tegen een stootje. Daar komt dan nog bij dat heel wat van dat water van over de Franse grens komt, waar het maar de vraag was wat er dáár aan gebeurt. Veel minder blijkbaar, want de schade daar – stroomopwaarts – is groter dan stroomafwaarts, terwijl het juist andersom zou moeten zijn. Vanuit Nederland kwam al meer steun door de scheepvaart in de haven van Terneuzen een dag stil te leggen, waardoor drie tot vier keer meer water door het kanaal uit Gent kon worden afgevoerd naar zee. ‘De Nederlanden één’, zeg maar.
--
Ondertussen heeft ons mateke zijn ontslag gegeven als voorzitter van de partij die hij Vooruit had genoemd en waarop ik een dezer dagen nog terugkom.
|